ေတာ္၀င္ တဲ့ ခယ္မ ေလး
ဒီေန႔ က်ေနာ္ ခ်စ္ရတဲ့သူႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေန႔တိုင္းနီးပါး ဆံုေနရေပမယ့္ အခုလို အားလပ္ရက္ေလးမွာ အၾကင္နာေတြ ဖလွယ္ဘို႔ ခဏခဏ ေတြ႔ျဖစ္သည္။ မနက္ ေစာစီးစြာ ေရမိုးခ်ဳိးျပီး ကိုယ္လံုးတင္မွန္မွာ ေပၚေနသည့္ မိမိ ကိုယ္ကို […]
ျပင္း ျပ လာ သည္
အခ်ိန္က ညေနဆည္းဆာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ႐ြာလမ္းတေလွ်ာက္ အသက္သုံးဆယ္ေလာက္ရွိေသာ အသားနီစပ္စပ္ႏွင့္ တ႐ုတ္ကျပားပုံေပါက္ေနေသာ လူတေယာက္ ေလွ်ာက္လို႔လာသည္။ ထိုသူမွာ ၿခံတၿခံေရွ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ရပ္၍ ၿခံထဲသို႔လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ၿခံထဲတြင္ သုံးပင္ႏွစ္ခန္း ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးတလုံးရွိေနေသာ္လည္း အိမ္ေရွ႕တြင္ ၿခံစပ္ထိ စိုက္ပ်ိဳးထားသည့္ ႐ြက္လွပင္မ်ား၊
အ ႀကိမ္ ႀကိမ္
ေမစိမ္းသည္ ညီမ အငယ္ဆံုး ေမညိဳ က သူ႕ေယာက်္ား ဦးဆန္နီၾကီးက ပန္းေသေနတာမို႕ သူနဲ႕ မအိပ္တာ ၾကာၿပီ ဆိုၿပီး ညည္းၿပခဲ႕ဘူးသလို ညီမ အလတ္ ေမေႏွာင္း ရဲ႕ ေယာက်္ား သက္ေထြးေအာင္က ေမေႏွာင္းက
ခမ္း ကို ခ်စ္တဲ့ ဦးစိုင္း
ဒီတစ္ေခါက္ျခံထဲကိုလာတာ ဦးစိုင္းလုတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္လို႔ခမ္းအံ့ေအာေနသည္။ ခါတိုင္းေတာင္ႀကီးကေနဟဲဟိုးေကာ္ဖီျခံကို လာတိုင္းေစာ္တစ္ေပြအျမဲတန္းပါလာတတ္လို႔ ခမ္းကခ်က္ျပုတ္ေပးျပီးတာနဲ႔ အိမ္ျပန္ျပီးေရွာင္ေနရသည္။ ဦးစိုင္းလုက ခမ္းကို ဝက္လက္ေပါင္းစားခ်င္တယ္ဆိုလို႔ မီးဖိုထဲမွာအလုပ္ရႈပ္ေနတုန္းဦးစိုင္းလုဝင္လာလို႔” ဟဲဟဲဒီတစ္ေခါက္အန္ကယ္လာတာ ထူးဆန္းေနပါလား”လို႔ေျပာလိုက္သည္။ ဦးစိုင္းလုက”ဘာကိုထူးစမ္းတာလဲ”လို႔ျပန္ေမးလို႔ရွမ္းသံဝဲဝဲေလးနဲ႔”ေစာ္မပါေတာ့တာေလ” လို႔ေျပာအျပီးမွာဦးစိုင္းလုက”ဒီမွာရိွေနတာဘဲ”လို႔ခမ္းကိုလက္ညိႈးထိုး ျပသည္။ ခမ္းရင္ေတြတုန္ျပီး မ်က္လုံးေတြျပာသြားသည္။ခမ္းကသူရဲ႕အလုပ္သမားျဖစ္သည့္ အျပင္တစ္ခုလပ္ျဖစ္တာကိုသူသိရက္နဲ႔ ခမ္းကိုသူကမယားလိုေနမယ္ေျပာ တာျဖစ္လို႔အ့ံေအာျပီးရင္တုန္သြားတာျဖစ္ေလသည္။
လံုးၾကီးေပါက္လွ
ျဖန္း …. ျဖန္း … ျဖန္း …”ဒီေန ့ … ခင္ေမလြင္ ကံမေကာင္းပါ ။ ဆရာမ အတန္တန္မွာလိုက္သည့္ အိမ္စာ ယူမလာ၍ ေကာင္းေကာင္း ေဆာ္ပေလာ္တီး ခံလိုက္ရသည္။ဆရာမ ေဒၚအိစႏၵာက သူ
ခယ္ မ ေခ်ာ ေလး
ဖုန္းေက်ာ္စြာ မေန႕က ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႕တာေတြကို ယခုတိုင္ သတိရ ၿမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ အထိအေတြ႕ေတြကို ယခုတိုင္ ခံစားမိေနတယ္ ။ ဒါေတြကို ၿပန္ စဥ္းစားတိုင္း ၿပန္ေတြးတိုင္း ၿမင္ေယာင္တိုင္း ၾကက္သီးေမြးညင္းေတြ ထၿပီး စိတ္ေတြ ထၾကြလာမိရတယ္
ဓါတ္ၾကမ္းတိုက္မွ
က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ဗ်ာ..။ က်ေနာ့္ အိမ္မွာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလးတစ္လံုး ရွိတယ္ဗ်..။ အရင္တုန္းက ရယ္ဒီမိတ္ေတြထက္ ခ်ဳပ္ဝတ္ၾကတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့ အေမက ကိုယ္တိုင္လည္းခ်ဳပ္တတ္ေနေတာ့ စက္ဆိုင္ မအပ္ေတာ့ဘဲ ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္တယ္။ အစ္မလည္း အစက ေဘးကဝိုင္းကူရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူလည္း ကိုယ္တိုင္
တစ္ခုလပ္ ေစာ္ ႀကီး
က်ေတာ္ တို႔ရဲ႕ ဆင္ေျခဖုန္ရပ္ကြက္ေလးသည္ ..အိမ္ေျခေလး ေတြ က်ပ္ညပ္ေနပီးေဘးအိမ္မ်ားနဲ႔ ကပ္လ်က္တည္ရွိပါတယ္.က်ေတာ္ ေက်ာင္းပီးခါစ..က အလုပ္မရွိအိမ္မွာ လိုလို ပဲ အေလလိုက္ေနခဲ့.ရတယ္ဗ်ာ.. တခုေျပာပါရေစက်ေတာ္တို႔ ေခါင္းရင္းဘက္ေဘး အိမ္မွာ က်ေတာ္ထက္ အသက္ ၈ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ မမႀကီးတေယာက္ရွိတယ္ ..သူမွာ
ေစာင္းက လႊတ္တဲ့
မင္းေအာင္ႏွင့္ မ၀င္းၾကည္တို႔က ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးဟု ေျပာရမည့္ တစ္ရြာတည္းသားေတြျဖစ္သည္။ ရြာမွာေနစဥ္ထဲက ျခံျခင္းကပ္ အိပ္ခ်င္းကပ္လ်က္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ျဖစ္သည္။ မ၀င္းၾကည္က လြန္ခဲ႔ေသာ ၄ႏွစ္ခန္႔ကထဲက ကိုေရႊတင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ ျမိဳ့သို႔ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ရြာမွာကအလယ္တန္းေက်ာင္းသာ ရွိသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမရွိသျဖင့္ ၈တန္းေအာင္ျပီး ေက်ာင္းဆက္တတ္မည့္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း ျမိဳ႔သို႔
တုန္ ခါ ေန တဲ႔
ေမာ္ၾကီး ေဇာ္၀ိတ္တို႕အိမ္ကို အ၀တ္တထည္ ကိုယ္တခုနဲ႕ ေရာက္ခဲ႕တာပါ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ႕ သံေယာဇဥ္နဲ႕ ေဇာ္၀ိတ္က ေမာ္ၾကီးကို သူတို႕အိမ္မွာ ေနဖို႕ ခြင္႕ၿပဳခဲ႕တယ္ ။ ေဇာ္၀ိတ္ရဲ႕ မေဟသီ မသက္ကလည္း ေမာ္ၾကီးအေပၚ ဟိုးအရင္ထဲက