အ ခ်စ္ ရဲ႕ သ ေကၤ တ
ဒီေန႔ က်ေနာ္ ခ်စ္ရတဲ့သူႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေန႔တိုင္းနီးပါး ဆံုေနရေပမယ့္ အခုလို အားလပ္ရက္ေလးမွာ အၾကင္နာေတြ ဖလွယ္ဘို႔ ခဏခဏ ေတြ႔ျဖစ္သည္။ မနက္ ေစာစီးစြာ ေရမိုးခ်ဳိးျပီး ကိုယ္လံုးတင္မွန္မွာ ေပၚေနသည့္ မိမိ ကိုယ္ကို […]
စိတ္ၾကိဳက္သာ
ခင္သက္ထားသည္ စိတ္ေစာေနသျဖင့္ ဆန္ဆန္ ဦးဘ၏ေျပာ့ေခြေနေသာႀကီးကို သူ၏လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားျဖင့္ဆြေပးေနရာ မၾကာမီမာေၾကာေတာင့္တင္းလာ၏။မေတာင္မီက ၾကက္တက္ေလးေလာက္ရွိေသာ္လည္း ေတာင္လာေသာအခါ ခရမ္းသီး အလတ္စားနီးနီးႀကီးထြားလာၿပီးလွ်င္ အရွည္ငါးလက္မခြဲခန႔္ရွိေလသည္။ ခင္သက္ထားျခင္ေထာင္သံပါပါညဳ၍ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘႀကီးခေလးေမြးေအာင္လုပ္ႏိုင္လို႔လား ’’ ‘‘ ညားေတာ့သိရမွာေပါ့ကြာ ’’
တစ္သက္ မ ေမ့ ဘူး
ေက်ာ္သဇင္ ကုမၼဏီ၏ အေပၚဆုံးထပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ရုံးခန္းမ်ားေနရာ။ ”တင္းေဒါင္” ဓာတ္ေလွကားတခါး ပြင့္လာၿပီး အထဲမွ ထြက္လာသူကား မန္ေနဂ်ာ စိုးေက်ာ္။ စိတ္လႈပ္ရွားေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ဦးတည္ရာ ေနရာကား အမ္ဒီရုံးခန္းဆီသို႔။ စိုးေက်ာ္ကား ေက်ာ္သဇင္ကုမၼဏီ ပိုင္ရွင္
ေဘး အိမ္ က အန္ တီ
ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။ကာယကံရွင္ရဲ.နာမည္ကိုလြဲထားပါသည္။လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၄ / ၂၀၀၅ ေလာက္ကေပါ့ တစ္ေန႔ က်ေနာ္အလုပ္က ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း အေမျဖစ္သူက သားေရ မနက္ျဖန္ပိတ္ရက္မဟုတ္လား အေမ ဥပုသ္ေက်ာင္းသြားမလို႔ အဲ့တာ သေဘၤာ ဆိ္ပ္နားကညေစ်း သြားၿပီး အေမ့ကို ဆြမ္းခ်က္စရာေလး ေတြ
စား ေန က်
ဗမာၿပည္က နာစ့္ေလးေတြက ဖင္လံုးလံုးေလးေတြဆုိ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာ။ ထမီ ၾကက္ေသြးေရာင္ေလးေနာက္မွာ လံုးတံးုတံုးနဲ႕ ဘယ္ညာေရြ႕သြားတာေလးေတြၾကည့္ရတာ ဖီးလ္ပဲ။ ဘတ္(စ္)ကားစီးတုန္းမ်ားဆုိ မေထာက္ဖို႕ မနည္းအားတင္းရတယ္။ ဒါမိ်ဳး လူပ်ိဳတုိင္းခံစားရမွာ ေသခ်ာတယ္။ အခုစဥ္းစားရင္ေတာင္ တံေတြးမ်ိဳခ်မိတာအမွန္။ ဆုိးတာတစ္ခုက က်ေနာ္တုိ႕ဗမာေကာင္ေလး တခိ်ဳ႕အၿမင္မွာ
အ ေသြး အသား ကို ႀကိဳက္သလို စားသံုးပါ
ကိုသိန္းဦးတစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစမို႔ ေဆးလိပ္တိုကို မီးညႇိကာ တစ္ခ်က္ဖြာလိုက္သည္။ ကိုသိန္းဦးမွာ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတြင္ လံုၿခံဳေရးဝန္ထမ္းျဖစ္သည္။ တေယာက္တည္းသမားမို႔ ၂၄ နာရီတာဝန္ယူရေသာ ဤအလုပ္မ်ိဳးကိုႀကိဳက္သည္။ ေနစရာ အိမ္ငွါးရန္မလိုသည္မို႔ လစာက စားေသာက္စရိတ္ တခုသာသံုးရသည္။ ေငြပိုေငြလွ်ံ ႐ွိသည္ေပါ့။ အသက္
အရည္ကို ရႊဲလို႔
ျခံဝန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခု၊ ႏွစ္ဧကခန႔္ က်ယ္ဝန္းသည္။ ထိုၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးအတြင္းရွိ တစ္ထပ္တိုက္ေလးက စိမ္းျပာ ေရာင္ေဆးသုတ္ထားသည္။ တစ္ထပ္တိုက္ဆိုေပမယ့္ ခပ္ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ပါ။အေဆာက္အဦးပမာဏပင္ ေပ(၅၀) ပတ္လည္ေလာက္ရွိသည္။ တစ္ထပ္တိုက္ေလး၏ ေနာက္မီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္ တည့္တည့္ေလာက္ရွိ တိုက္ေလး၏ ေဘးဖက္နား တြင္ ေရစင္တစ္ခုရွိၿပီး ထိုေရစင္၏ေရွ႕ အိမ္ေရွ႕ဘက္နားတြင္ေတာ့
ထိၾက ျငိ ၾက မွာပင္
ေနာင္ရဲ တစ္ေယာက္ အမိေျမနဲ႔ ေဝးေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ။ အိမ္ေထာင္က်ျပီးေသာ္လည္း မိန္းမနဲ႔ ကေလးကို အမိေျမမွာပဲ ထားေစကာ တိုင္းတပါးမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ဘဝကို ရုန္းကန္ေနသည္။ ဒီေရာက္တာ ၾကာေတာ့လည္း အလုပ္ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏီွးေနသည္။ ဒီထဲမွာမွ
ေခ်ာ္ လဲ ေရာ ထိုင္
“ကိုရင္သာေအး… ဘယ္မွာလဲ… က်ဳပ္ ေသခ်ာ မျမင္ရဘူးေတာ့္…” “ငါ ဒီမွာပါဟ… ေအးဘံုရယ္… နင့္မွာလည္း… လကလည္း သာတယ္… လက္ထဲမွာ ဓါတ္မီး ရိွသားနဲ႔ ေသခ်ာ ထိုးၾကည့္ေလဟ…” “ေအးပါေတာ္… လာပါျပီ… ေတာ္က ဘယ္ေနရာေတြ
ရင္ထဲ က လာတာ
အင္း ဘာလိုလိုနဲ႔ မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ေမာင္ေတာင္ခြင့္ရက္ေစ့လို႔ ေတာင္ႀကီး ျပန္ရေတာ့မွာပဲ။ ေမာင္က ဝန္ထမ္းေလ၊ ကြၽန္မလည္း ဝန္းထမ္းဆိုေတာ့ တာဝန္က်တဲ့ေနရာက မတူေတာ့ ခြဲေနရတာေပါ့။ ေမာင္က ေတာင္ႀကီးမွာတာသန္က်တယ္။ ကြၽန္မက ေနျပည္ေတာ္မွာ။ “မိန္းမေရ မိုးလည္း ခ်ဳပ္ၿပီ