မင္းေအာင္ႏွင့္ မ၀င္းၾကည္တို႔က ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးဟု ေျပာရမည့္ တစ္ရြာတည္းသားေတြျဖစ္သည္။ ရြာမွာေနစဥ္ထဲက ျခံျခင္းကပ္ အိပ္ခ်င္းကပ္လ်က္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ျဖစ္သည္။ မ၀င္းၾကည္က လြန္ခဲ႔ေသာ ၄ႏွစ္ခန္႔ကထဲက ကိုေရႊတင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ ျမိဳ့သို႔ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ခဲ့သည္။ ရြာမွာကအလယ္တန္းေက်ာင္းသာ ရွိသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းမရွိသျဖင့္ ၈တန္းေအာင္ျပီး ေက်ာင္းဆက္တတ္မည့္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း ျမိဳ႔သို႔ ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းတက္ၾကရသည္။ ျမိဳ႔တြင္လည္း နီးစပ္ရာေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြမ်ား၏ ေနအိမ္တြင္အတူေနထိုင္ကာ ေက်ာင္းတက္ၾကရသည္ျဖစ္သည္။ ိိုိထို႔ေၾကာင့္ပင္ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ၈တန္းေအာင္ျပီး ၉ တန္းတြင္ေက်ာင္းဆက္တက္ရန္အတြက္ ျမိဳ႔သို႔ေရာက္ခဲ့ရသည္။ မင္းေအာင္၏ မိဘမ်ားႏွင့္ကလဲ မ၀င္းၾကည္ႏွင့္က သားခ်င္းေတြလိုျဖစ္ေနျပန္၊ ေနာက္ျပီး မင္းေအာင္၏အေဒၚႏွင့္ကလည္း မ၀င္းၾကည္ႏွင့္က သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေလေတာ့ မ၀င္းၾကည္သည္ မင္းေအာင္ေက်ာင္းတက္ရန္အတြက္ အိမ္တြင္ေနထိုင္ရန္ လက္ခံထားခဲ့ရေလသည္။ လယ္ေတြျခံေတြရွိေသာ မင္းေအာင္ ၏မိဘမ်ားက မ၀င္းၾကည္တို႔အတြက္ တစ္လလွ်င္ဆန္တစ္အိပ္ႏွင့္ ေငြတစ္ေသာင္းအား မင္းေအာင္၏ စားစရိတ္အတြက္ဆိုကာေပးသျဖင့္လဲ မ၀င္းၾကည္တို႔လင္မယားက မင္းေအာင္ကိုလိုလိုလားလားထားခဲ့သည္လည္း ျဖစ္သည္။
မင္းေအာင္ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀က မ၀င္းၾကည္တို႔၏လက္ေပၚတြင္ ၾကီးျပင္းခဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။ မင္းေအာင္၏ အေဒၚျဖစ္သူႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာ မ၀င္းၾကည္ကမင္းေအာင္ကို ၀ုိင္း၀န္းထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ရဖူးသည္ ျဖစ္သည္။ ရြာမွ မ၀င္းၾကည္ထြက္လာေတာ့ မင္းေအာင္က ေလးတန္းေက်ာင္းသားမွ်သာရွိေသးျပီး အခုနွင့္ေတာ့ တျခားစီျဖစ္သည္။ အခုမင္းေအာင္က အသက္၁၆ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္ျပီး လူပ်ိဳျဖစ္ေနေခ်ျပီ။ ေက်းရြာဓေလ့ အတိုင္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေက်ာင္းအားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ မိဘမ်ား၏ျခံအလုပ္ လယ္အလုပ္ကိုၾကံဳသလို၀င္ျပီး ကူညီလုပ္ကိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း မင္းေအာင္၏ခႏၶာကိုယ္မွာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းျဖင့္ သန္မာ ထြားၾကိဳင္းလွသည္။ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရာက္လာေတာ့လဲ ခေလးသားသမီးမရွိသည့္ မ၀င္းၾကည္တို႔လင္မယားအတြက္ ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္ လက္တိုလက္ေတာင္း ကူညီမည့္သူရလာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အတူးသျဖင္႔ မၾကာခဏ ခရီး ထြက္ရသည့္ ဦးေရႊတင္အတြက္ အိမ္မွာ မိန္းမသားျဖစ္သူ မ၀င္းၾကည္ တစ္ေယာက္ထဲကိုသာ ထားရစ္ခဲ့ရသျဖင့္ ေနာက္ေၾကာင္းမေအးျဖစ္ရသည္မွ မင္းေအာင္ေရာက္လာေတာ့ ကင္းေ၀းခဲ့သည္။ မ၀င္းၾကည္အတြက္ကလဲ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ ကိုေရႊတင္ ခရီးထြက္သြားရင္ တစ္ဦးတည္းအိမ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္မွ အခုမင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည့္အတြက္ သူမအတြက္လဲ အေဖာ္ရသြားသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ေယာက်ာ္း ကိုေရႊတင္က ေျမတိုင္းစာေရးျဖစ္ျပီး တစ္လလွ်င္ အျမဲပင္ ၁၅ရက္၊ ရက္၂၀ေလာက္ ခရီးထြက္ေနရတတ္သည္။ အရင္က ကိုေရႊတင္သည္ မ၀င္းၾကည္တို႔၏ရြာဖက္တြင္ တာ၀န္က်သျဖင့္ ရြာသို႔မၾကာခဏေရာက္ရွိကာ မ၀င္းၾကည္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေရႊတင္က မ၀င္းၾကည္ထက္ အသက္ၾကီးသည္။ ယခု ကိုေရႊတင္၏ အသက္က ၄၀ ရွိျပီျဖစ္ျပီး မ၀င္းၾကည္က အသက္ ၃၀ ဘဲရွိေသးသည္။ ကိုေရႊတင္က လူပ်ိဳၾကီးဘ၀ျဖင့္ ကြမ္းေတာင္ကိုင္မ၀င္းၾကည္ကို ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုေရႊတင္ႏွင့္္ မ၀င္းတင္တို႔မွာ သူတို႔ခ်င္းၾကိဳက္သည္ဆိုျခင္း ထက္ လူၾကီးေတြသေဘာထားေၾကာင့္ ညားခဲ့ၾကရသလိုျဖစ္သည္။ အေသာက္အစားလဲမရွိ ရွဳပ္ရွဳပ္ေပြေပြလဲမေနတတ္ေသာ ကိုေရႊတင္ကို မ၀င္းၾကည္၏မိဘမ်ားက သေဘာက်ခဲ့ျပီး စာေရးစာခ်ီလဲျဖစ္၊ ရံုးျပင္ကနား ကိစၥလဲအားကိုးရေလေတာ့ မ၀င္းၾကည္နွင့္ သေဘာတူေပးစားခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ျမိဳ႔ေက်ာင္းသို႔ေရာက္လာေတာ့ မင္းေအာင္သည္ အေပါင္းအသင္းက စံုလာသည္။ အေပါင္းအသင္းစံုျပန္ေတာ့ အတတ္ကလဲမ်ိဳးစံု တတ္လာသည္။ ထို႔ျပင္မင္းေအာင္သည္ အရြယ္ကလဲ လူပ်ိဳအရြယ္ဆိုေလေတာ့ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္အေပၚ စိတ္၀င္စားတတ္လာသည့္အျပင္ ဒီအရြယ္မွာျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ေသြးသားမ်ား လွဳပ္ရွားကစားလာေသာေၾကာင့္ ကာမစိတ္မ်ား ေစ့ေဆာ္ႏွိဳးထလာမွဳမ်ားကလဲ ရွိေနခဲ့ရေလသည္။ ယခုေက်ာင္းစဖြင့္ျပီး တမိုးကုန္ခဲ့ေသာကာလတြင္ေတာ့ ျမိဳ႔တြင္အေနက်လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ တေသြးတေမြးျဖစ္ရံုပင္မကဘဲ အတတ္မ်ိဳးစံုလဲတတ္ကာ အေတာ္လည္းလူရည္လည္ လာခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ “အမ ေရခ်ိဳးမလို႔လား” “ေအး” “အိမ္ေဘးအိုုးမွာေရမရွိဘူးနဲ႔တူတယ္ ေနေန က်ေနာ္ဆြဲေပးမယ္” ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ထဘီတစ္ပတ္ႏြမ္းေလးကို ၀တ္ျပီးဆင္းလာေသာ မ၀င္းၾကည္ကို အိမ္ေရွ႔ရွိေရစည္တြင္ ေရခ်ိဳးျပီး၍ တက္လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေပၚသို႔မေရာက္မီတြင္ပင္ ေတြ႔လိုက္ရသျဖင့္ လွမ္း၍ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မ၀င္းၾကည္က အိမ္ေဘးတြင္ သူမအတြက္ခ်ိဳးေရအိုး သပ္သပ္ထား၍ ေရခ်ိဳးသည္။ ေရအိုးမွာ ငါးဆယ္၀င္အိုးေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရအသံုးမခံဘဲ မၾကာခဏေရကုန္ေလ့ရွိသည္။
“ေအာ္ ေရပံုးေတာင္ မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာနဲ႔ တူတယ္” “က်ေနာ္ယူျပီးလာခဲ့မယ္ အမ” “ေအး ေအး” မ၀င္းၾကည္က အိမ္ေဘးဘက္သို႔ ဆက္၍သြားသလို မင္းေအာင္ကလဲ အိမ္ေပၚသို႔တက္ကာ ေရပံုးယူရန္ မီးဖိုဘက္သို႔သြားသည္။ ေရပံုးယူျပီးျပန္ထြက္လာေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႔သို႔မေရာက္ေသးမွီမွာပင္ မ၀င္းၾကည္ထံမွ ေရသံုးေလးခြက္ေလာင္း၍ ခ်ိဳးလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ မင္းေအာင္က အိမ္ေရွ႔သို႔ျပန္ဆင္းျပီး အိမ္ေရွ႔ေရစည္ထဲမွ သူ႔လက္ထဲတြင္ ပါလာေသာေရပံုးျဖင့္ေရခပ္၍ အိမ္ေဘးသို႔ေလွ်ာက္အသြားတြင္ မ၀င္းၾကည္၏ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေရေတြရႊဲေနျပီး ရင္လွ်ားထားေသာထဘီေလးကလဲ ေဟာင္းႏြမ္းကာ ပါးပါးေလးျဖစ္ေနရံုမက အခ်ိဳ႔ေနရာေလးမ်ားတြင္ပါ အေပါက္ေလးေတြျဖစ္ကာ ႏွစ္ေနရာ သံုးေနရာေလာက္ အနဲငယ္စီျပဲေနသျဖင့္ မ၀င္းၾကည္၏ကိုယ္လံုးမွာ အတိုင္းသားျဖစ္ေနရံုမွ်မက အတြင္းမွ ျဖဴ၀င္းေသာအသားစုိင္ကေလးမ်ားကိုပင္ ေတြ႔ျမင္၍ေနရေလသည္။ ေရပံုးဆြဲလာရင္းက မင္းေအာင္သည္ မ၀င္းၾကည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္ခဏမွာပင္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည့္ အျဖစ္သို႔ေရာက္သြားသည္။
မ၀င္းၾကည္၏ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးေလး ျဖစ္ေနေသာကိုယ္လံုးက သူ႔ေနရာႏွင့္သူ အမို႔အေမာက္ အ၀ုိက္ေတြျဖင့္ တင့္တယ္၍ေနကာ အသားအေရကလဲ စိုေျပ၍၀င္း၀ါေနသည္ျဖစ္၍ လူပ်ိဳေလးမင္းေအာင္ခမ်ာ ၾကည့္မိလိုက္စဥ္ ခဏမွာပင္ေသြးသားမ်ားက ထၾကြ၍လာခဲ့ရသည္။ “အိုးထဲမွာ ေရနဲနဲက်န္ေသးတာနဲ႔ ငါလဲ ခပ္ခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္” “အင္း” မင္းေအာင္က အိမ္ေရွ႔ေရစည္ထဲမွေရကို တစ္ေခါက္ျပီးတစ္ေခါက္ ခပ္၍ယူကာထည့္ေပးေနသည္။ မ၀င္းၾကည္က ေရအိုးေလးေဘးတြင္ တစ္ကိုယ္လံုးေရမ်ားရႊဲစိုလ်က္ ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလးရပ္၍ေနေလသည္။ ဒီမွာတင္ ပုဆိုးကို ခါးလယ္မွျဖတ္၍ထားကာ နံငယ္ပိုင္းပံုစံလုပ္၍ ၀တ္ထားေသာ ပုဆိုးေအာက္မွ ေရွ႔သို႔ေငါ၍ထြက္ေနေသာ မင္းေအာင္၏ ပစၥည္းၾကီးကို သူေရဆြဲလာတိုင္းလွမ္း၍ လွမ္း၍ၾကည့္ေနေသာ မ၀င္းၾကည္ကသတိထားမိသြားသည္ သတိထားမိလိုက္သည့္ခဏမွာပင္ မ၀င္းၾကည္ကလဲ အေသအခ်ာပင္ ဂရုစိုက္၍ၾကည့္မိလုိက္သည္။ ျပီးေတာ့ ဒီေကာင္ေလးဟာၾကီးက ကိုေရႊတင္ဟာၾကီးထက္ပင္ ၾကီးမားပံုရသည္ဟုလဲ ေတြးလိုက္မိသည္။ ေရဆြဲျပီးသြားေတာ့ မင္းေအာင္က အိမ္ေပၚသို႔ျပန္၍တက္ခဲ့ျပီး သူ႔အခန္းထဲသို႔၀င္ကာ အ၀တ္အစားလဲသည္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္လံုးထဲက မ၀င္းၾကည္၏ ရုပ္ပံုလႊာကမထြက္ေခ်။ မင္းေအာင္ေရဆြဲေပးျပီး အိမ္ေပၚသို႔တက္ သြားေတာ့ ေရဆက္ခ်ိဳးေနေသာ မ၀င္းၾကည္သည္လဲ သူမ၏မ်က္လံုးထဲ၌ မင္းေအာင္၏အေရွ႔ဘက္သို႔ ေငါ၍ထြက္ေနေသာအရာၾကီးက မ်က္လံုးထဲမွ မထြက္ျဖစ္ေနရသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္သျဖင့္ အားလပ္ေနေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အ၀တ္အစားလဲျပီးသည္နွင့္ အိပ္ယာေပၚသို႔တက္၍ လွဲေနလို္က္သည္။ အတန္ငယ္မွ်ၾကာလွ်င္ မင္းေအာင္သည္ အခန္းထဲတြင္ေနရသည္မွာ ပ်င္းလာသည္ျဖစ္သည္မို႔ အိမ္ေရွ႔ဘက္သို႔သြားရန္ စိတ္ကူးျဖင့္ သူ၏အခန္းထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ ထိုသို႔ထြက္လာရင္းမွ မ၀င္းၾကည္၏ အိပ္ခန္းေပါက္တည့္တည့္သို႔ေရာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲသို႔ လွည့္၍ၾကည့္မိလိုက္ေသာ မင္းေအာင္တစ္ေယက္ ေျခလွမ္းေတြတံု႔ကနဲ ရပ္သြားသည္။ ျပီးမွ တံခါးေပါက္ေဘးသို႔ကပ္ကာ အခန္းတြင္းသို႔ ၾကည့္၍ေနလိုက္သည္။ အခန္းထဲတြင္ေတာ့ မ၀င္းၾကည္က တံခါးေပါက္နွင့္တည့္တည့္တြင္ရပ္ကာ တံခါးေပါက္ဘက္သို႔ တစ္ေစာင္းေပး၍ ေဘာ္လီအက်ၤီကို ၀တ္၍ေနသည္။
သူမ၏ထဘီက ခါးတြင္သာ ရွိကာ သူမ၏အေပၚပိုင္းတစ္ခုလံုးတြင္ ဘာအ၀တ္အစားမွ မရွိေပ။ ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္းက မင္းေအာင္၏ တစ္ကိုယ္လံုး ပူ၍လာကာ ထူအမ္းအမ္းလဲျဖစ္၍ လာရေလသည္။ “မင္းေအာင္” “ခင္ဗ်ာ” မ၀င္းၾကည္၏ ေခၚသံကိုၾကားလုိက္ရ၍ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ လန့္ျဖန္႔၍သြားသည္။ သူေရာက္ေနျပီး ၾကည့္ေနတာကို သိေနပါလားဟူေသာ အသိကလဲ မင္းေအာင္၏ရင္ေတြကို တဒိန္းဒိန္းခုန္၍ လာေစသည္။ “ခဏ၀င္ခဲ့ဦးဟာ” ရပ္ေန၍မျဖစ္ေတာ့ပါ။ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း ၀င္၍လာသည္။ မ၀င္းၾကည္ကအေပၚမွ အက်ၤီထပ္မ၀တ္ေသးဘဲ သူမ၏အေပၚပိုင္းတြင္ ေဘာ္လီအက်ၤီတစ္ထည္သာရွိျပီး ေအာက္ပိုင္းတြင္ ခါး၌ ထဘီေဟာင္းေလး တစ္ထည္ကို ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ျဖစ္သလို၀တ္၍ထားသည္။ ဒါေပမယ့္ မ၀င္းၾကည္၏ တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ေတာ့ သနပ္ခါးေတြက ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး လိမ္းထားကာေမႊးၾကိဳင္၍ေနသည္။ အခန္းထဲသို႔ မ၀ံ့မရဲျဖင့္ ၀င္၍လာေသာ မင္းေအာင္ကို သူမက မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လ်က္က ယဲ့ယဲ့ေလးျပံဳးကာ ၾကည့္၍ေနသည္။
မင္းေအာင္၏ မ်က္လံုးမ်ားကလဲ သူမထံသို႔ ေငး၍ၾကည့္လာသည္။ မ၀င္းၾကည္ေရွ႔ လက္တစ္ကမ္းအကြာတြင္ မင္းေအာင္၏ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔၍သြားသည္။ မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ေရွ႔သို႔တိုး၍ရပ္လိုက္ရာ မ်က္ႏွခ်င္းဆိုင္ထိလုမတတ္ ျဖစ္သြားရသည္။ “အမ ေဘာက္သီးကြင္းေလး ဟေနလို႔ လုပ္ေပးစမ္းပါဟာ” ၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ မင္းေအာင္၏အၾကည့္က သူမ၏ရင္ဘတ္ဆီသို႔ ေရာက္၍သြားသည္။ ဆူျဖိဳးဖြံ႔ထြား၍ ျဖဴေဖြးေနေသာ ႏို႔အံုၾကီးေတြက ေဘာ္လီအကၤ်ီထဲမွ ရုန္းကန္၍ တ၀က္နီးပါးမွ် ထြက္ေပၚ၍ေနသည္။ အိေနေသာ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုး၏အလယ္ အထက္နားတြင္ ေဘာက္သီးကေလးကရွိေနသည္။ မင္းေအာင္၏စိတ္ထဲ၌ ကေသာင္းကနင္းျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ မင္းေအာင္၏လက္မ်ားက ေဘာက္သီး ေလးဆီသို႔လွမ္းလိုက္သည္။ မ၀င္းၾကည္က ေရွ႔သို႔ထပ္၍ တိုးလိုက္ေတာ့ သူမ၏ႏို႔အံုၾကီးေတြက မင္းေအာင္၏ရင္ဘတ္ကို အိစက္စြာ ဖိမိသြားသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ လက္နွစ္ဖက္က မင္းေအာင္၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏အေနအထားက ရင္ခ်င္းအပ္၍ ဖက္ထားေသာ အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တုံယင္ေနသျဖင့္ ခရီးကမေရာက္။ ဒီၾကားထဲမွာ ဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ေသာ မင္းေအာင္က သူ၏ပုဆိုးအတြင္းမွ ေတာင္မတ္ေနေသာလီးၾကီးကို မ၀င္းၾကည္၏ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားသို႔ ရဲရဲတင္းတင္းၾကီး တိုး၀င္သြားကာ ေစာက္ဖုတ္ဟုထင္ရေသာ မာတင္းတင္း မို႔ေမာက္ေမာက္ေနရာကို ခပ္ဖိဖိထိုးေထာက္ထားလုိက္သည္။ မင္းေအာင္၏ ေခါင္းတစ္ခုလံုးပူေလာင္၍ေနသည္။ သူ၏ အသိဥာဏ္မ်ားက ကာမရာဂစိတ္မ်ား ေလာင္ျမိဳက္မွဳေၾကာင့္ လြင့္ပါးကုန္သည္။ ဤမွ်အထိ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အေပးအယူသိရွိလာမွဳအတြက္ မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ ပုခံုးေပၚ မ်က္ႏွာေလး၀ွက္ထားလိုက္သည္။
“အဟင့္ ဟင့္ သူ႔ဟာၾကီးကလဲ” ဟုတိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ ထိုသို႔ ပါးစပ္က ခၽြဲတဲတဲေလးေျပာလိုက္စဥ္ မ၀င္းၾကည္၏ ေပါင္တန္ၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသို႔ကား၍ ေပးလိုက္ေလသည္။ မင္းေအာင္၏ တစ္ကိုယ္လံုးဇိုးဇိုး ဇတ္ဇတ္တုန္လာကာ ကားေပးထားေသာ ေပါင္ၾကားအတြင္းသို႔ မာတင္းတုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားေသာ သူ၏လီးတန္ၾကီကို ဇတ္ကနဲ ဇတ္ကနဲ ေဆာင့္ထိုးလိုက္သည္။ ပုဆိုးႏွင္႔ ထဘီ ႏွစ္ထပ္ခံထားသည့္ၾကားမွ လီးတန္ၾကီးက ေစာက္ပတ္အ၀သို႔ တင္းကနဲ တင္းကနဲ ထိုးမိသြားသည္။ “အင္း အင္းးး” မ၀င္းၾကည္က မခ်ိတင္ကဲေလး ညီးတြားရင္း မင္းေအာင္၏တင္ပါးကို စြန္လက္သဲကုတ္သလို စံုကိုင္၍ ကုတ္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္၏တစ္ကိုယ္လံုး ေပါက္ကြဲသြားသည့္အလား သြက္သြက္ခါသြားကာ မ၀င္းၾကည္၏ ခါးေသးေသးေလးကို တင္းေနေအာင္ဖက္ျပီး အားရပါးရၾကီးေဆာင့္ခ်လိုက္ျပန္သည္။ မ၀င္းၾကည္၏ တင္ပါးၾကီး အစံုတုန္ခါ၍သြားသည္။ မ၀င္းၾကည္က ေမာလွ်လွ်အသံေလးျဖင့္ ဆိုသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးတို႔၏ အသက္ရွဴသံတို႔က ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရုိက္ခတ္မိေနၾကျပီး အသားျဖဴေသာ မ၀င္းၾကည္၏မ်က္နွာေလးမွာ အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ႏုပ်ိဳစိုလန္းျပီး ရွက္ေသြးတို႔ျဖင့္ ရဲရဲနီလ်က္ရွိသည္။ တသက္လံုးက မိမိ၏ေမာင္အရင္းလိုေနခဲ့ေသာ မင္းေအာင္ဆိုေသာ ေကာင္ကေလး၏ အားရပါးရ ေပြ႔ဖက္မွဳႏွင့္ တင္ပါးၾကီးမ်ားက္ို ဆုတ္နယ္ျခင္း ကို ခံေနရသည့္ အရသာမွာ မ၀င္းၾကည္အတြက္ တစ္ၾကိမ္မွ်မခံစားခဲ့ရေသာ ကာမရာဂအရသာ အသစ္အဆန္းအျဖစ္ ခံစားေနရေလသည္။ သူမသည္ အပ်ိဳရိုင္းေလးပမာ ေရႊရင္အစံုမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနမိရွာသည္။ မင္းေအာင္ကလဲ ရဲတင္းသြက္လက္လာျပီး မ၀င္းၾကည္၏မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲသည့္တိုင္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ျခင္းကိုမူ စိတ္ရွိလက္ရွိလုပ္ရဲလာေလသည္။
မ၀င္းၾကည္က သူမ၏ခါးကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားသည့္ မင္းေအာင္၏လက္ကို အသာအယာျဖဳတ္ျပီး ကုတင္ေပၚသို႔ အသာအယာ ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး လွဲခ်လိုက္သည္။ မင္းေအာင္၏ မ်က္နွာကိုလဲ မ၀ံ့မရဲျဖင့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အကဲခတ္လိုက္သည္။ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိေသးေသာ လူပိ်ဳရိုင္းေလး မင္းေအာင္မွာမူ တရွဴးရွဴးတရွဲရွဲနွင့္ မ၀င္းၾကည္၏ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကို အေရာင္တျဖတ္ျဖတ္ေတာက္ပေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနရင္း မ၀င္းၾကည္၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ တက္ခြရန္ တာစူေနသည္။ “ဟဲ့ ဒီဘက္လာေလ” မ၀င္းၾကည္က သူမ၏ ခါးလည္မွ တက္ခြရန္ ေျခေထာက္ၾကီးတစ္ဖက္ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြ လုပ္ေနေသာမင္းေအာင္ကို ဆတ္ကနဲေဆာင့္ဆြဲျပီး ကုတင္အလယ္သို႔ဆြဲတင္လိုက္ရာ မင္းေအာင္ခမ်ာ မ၀င္းၾကည္၏ ခါးေပၚ၌ ကန့္လန္႔ၾကီး ေမွာက္ရက္လဲက်သြားေလသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ ေနာက္သို႔ေရာက္သြားေသာ မင္းေအာင္က မ၀င္းၾကည္၏ ေက်ာျပင္ကို ရင္ဘတ္ၾကီးႏွင့္အပ္ကာ တြင္တြင္ၾကီးသာဖက္ထားရင္း တဟင္းဟင္း အဖ်ားတက္သလို ညီးညဴေနကာ မာတင္းေသာ သူ၏လီးထိပ္ၾကီးနွင့္ မ၀င္းၾကည္၏ ဖင္ၾကားသို႔ ကမူးရွဴးထိုး ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းေနျပန္သည္။ “အိုး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ကၽြတ္” မ၀င္းၾကည္က သူမဖင္ၾကားသို႔ မာေၾကာစြာေထာက္ထားျပီး တဆတ္ဆတ္ေညွာင့္ေနျခင္းကို စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေအာ္လိုက္ရင္း သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို မင္းေအာင္၏ဘက္သို႔ ဖ်က္ကနဲ တစ္ပတ္လွည့္ လိုက္သည္။ မ၀င္းၾကည္ကိုယ္မွ ေမႊးပ်ံ႔ေသာသနပ္ခါးရနံ႔က မင္းေအာင္၏စိတ္ကို ပိုမိုတက္ၾကြေစျပီး သူ႔ဖက္သို႔လွည့္လာေသာ မ၀င္းၾကည္၏ ပါးအစံုကို တရွဴးရွဴးနမ္းရွိဳက္သည္။ “ၾကည့္ အရမ္းဆိုးတာဘဲ” မ၀င္းၾကည္က ခပ္ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလး မ်က္ေစာင္းထုိးရင္း မင္းေအာင္၏ခႏၶာကို္ယ္ႏွင့္ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ရင္ခ်င္းအပ္လ်က္ ပူးကပ္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ အိစက္ေသာ မ၀င္းၾကည္၏ ထြားထြားမို႔မို႔ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးက မင္းေအာင္၏ ရင္အံုၾကီးကို အိစက္ေႏြးေထြးေသာ ခံစားမွဳကိုေပးလိုက္သည္။
မင္းေအာင္၏ လက္အစံုက အလိုလိုပင္ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးကို ဆုပ္ကိုင္ျပီးျဖစ္ကာ တရြရြဆုပ္ညွစ္နယ္ဖတ္ေနသည္။ မ၀င္းၾကည္က သူမ၏ေဘာ္လီအက်ၤ ီကို ခၽြတ္ေပးလုိုက္ေတာ့ မင္းေအာင္၏လက္ေတြက ပို၍ပင္အငမ္းမရပင္ တစ္ခုလံုးထြက္ေပၚလာသည့္ သူမ၏ရင္သားအစံုကို အတင္းပင္ဆုပ္နယ္ေနေလေတာ့သည္။ တေစာင္းလွည့္၍ထားေသာ မ၀င္းၾကည္၏ အေပၚျခမ္းေပါင္တန္ၾကီးက ေတာင္သြားသည္။ ခပ္စင္းစင္းလွဲထားေသာ ေအာက္ဖက္ ေပါင္တန္ကမူ မင္းေအာင္၏ ေပါင္ၾကားသို႔ မသိမသာေလး တိုး၀င္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္ကလဲ ၾကြတက္လာေသာ မ၀င္းၾကည္၏အေပၚေပါင္ႏွင့္ ေအာက္ေပါင္ခြၾကားသို႔ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ထုိးသြင္းလုိက္ျပီး ပုဆိုးကိုဆြဲလွန္လိုက္သည္။ အ၀တ္မဲ့သြားေသာ ေပါင္သားခ်င္းထိေတြ႔မွဳက ႏွစ္ဦးစလံုး၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ရာဂကာမေသြးမ်ားကို ပြက္ပြက္ဆူေလာင္ကာ ထၾကြလာေစသည္။ ပင့္လွန္ထားေသာ မင္းေအာင္၏ေပါင္ၾကားမွ လီးၾကီးက မ၀င္းၾကည္၏ ေပါင္ရင္းကို ေႏြးေႏြးၾကီးစြတ္စိုစြာ ထိေတြ႔မိသည္။ မ၀င္းၾကည္၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ထဘီကို ဆြဲတင္ေပးလိုက္ရာ ေပါင္လည္ထိ လိပ္တက္ေနျပီ ျဖစ္ေသာ သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို႔ေရာက္၍သြားေတာ့ရာ မဲေမွာင္ေနေသာ ေစာက္ေမႊးထူထူၾကီးၾကားမွ အက္ေၾကာင္းတင္းတင္းၾကီးထကာ ဖင္ႏွင့္တဆက္တည္းမွ် ရွည္လ်ားေသာေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာ ဘြားကနဲ ေပၚလာေလသည္။ မင္းေအာင္က တေစာင္းအိပ္လ်က္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လိုးရမည္ကို မလိုလားဟန္ျဖင့္ ဆတ္ကနဲထကာ မ၀င္းၾကည္၏ ေထာင္ထားေသာ ေပါင္ၾကီးကို ပုခံုးေပၚဆြဲမျပီး လီးကိုထိုးကပ္လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္အန႔ံကိုရလိုက္ျပီျဖစ္ေသာ မင္းေအာင္၏လီးၾကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ မာန္ဖီလ်က္ျဖစ္သြားသည္။ ဆီးစပ္ေက်ာ္ရံုေလး ပင့္လွန္ထားေသာ မ၀င္းၾကည္၏ထဘီစကို ေစာက္ေမႊးေတြေပၚကာ ဗုိက္သားေဖြးေဖြး မ်ားေပၚသည္အထိ မင္းေအာင္က ဆြဲတင္လိုက္သည္။
“အိုး ဘာလို႔ အကုန္လွန္ပစ္ေနတာလဲ လို႔” ေမာသွ်တုန္ခါေသာ အသံေလးျဖင့္ မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္ကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာေျပာလိုက္သည္။ မင္းေအာင္က စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာေသးဘဲ မ၀င္းၾကည္၏မ်က္ႏွာကိုလဲ ေစ့ေစ့မၾကည့္ေပ။ ၾကီးမားလြန္းကာ ခပ္အာအာျဖစ္ေနေသာ မ၀င္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ၾကီးကိုသာ အားရပါးရၾကီး စိုက္ၾကည့္ရင္း တံေတြးကို ဂလုကနဲမ်ိဳခ်လိုက္သည္။ မ၀င္းၾကည္က ပက္လက္မက်တက်အေနအထားမွ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ မမွီမကမ္းေလး လွမ္းဖံုးရင္း ရဲရဲနီေနေသာ မ်က္နွာေလးျဖင့္ “ဘာျဖစ္လို႔ တအားၾကည့္ေနမွန္း မသိဘူး” “မျမင္မွ မျမင္ဘူးတာ” ပထမဆံုးအၾကိမ္ မင္းေအာင္ထံမွ ေျခာက္ကပ္အက္ရွ အသံတံုတံုကို ၾကားလိုက္ရသည္။ “ေဟ့ေအး မၾကည့္နဲ႔ကြယ္ မမရွက္တယ္” တကယ္လဲ မ၀င္းၾကည္ ရွက္ေနမိသည္။ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီးမို႔ ေစာက္ပတ္ၾကီးက ထင္ထင္ရွားရွားၾကီးျဖင့္ ၀င္းလက္ေနသည္။ မ၀င္းၾကည္သည္ အလြန္အကြ်ံအသားျဖဴေသာ မိန္းမမဟုတ္ေသာ္လည္း ထဘီကို လွန္လိုက္ေသာအခါ ေစာက္ပတ္ၾကီးမွာ ေဖြးအုႏုဖတ္ေနသည္ကို မင္းေအာင္ သတိထားမိသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားက ေဖြးဥေနသေလာက္ မင္းေအာင္၏ လီးတံၾကီးက မဲနက္ေတာက္ေျပာင္၍ ေနသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ လက္နွင့္ဖံုးထားသလို လွမ္းဖိထားေသာေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္မွာ ခပ္ရြံ႔ရြံ႔ကေလးျဖစ္ေနသည္။ မ၀င္းၾကည္က လက္နွင့္ဖံုးသလိုလိုျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲျဖဲျပထားေပးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ မင္းေအာင္က သူ႔လီးတန္ၾကီးကို ကုတ္မွႏွိမ္ျပီး မ၀င္းၾကည္၏ ျပဲအာအာ ရဲရဲနီေနေသာ ေစာက္ပတ္အ၀ကိုေတ့သြင္းကာ သူ႔ဖင္ၾကီးကို ေရွ႔သို႔အနည္းငယ္ တိုးကပ္လိုက္သည္။.
“ျပြတ္ ဗလြတ္” “အင့္ အင္းးးး ကၽြတ္ ကၽြတ္” မ၀င္းၾကည္က ေစာက္ပတ္ကို ျဖဲေပးထားေသာ လက္ကို ရုတ္ကနဲဖယ္လိုုက္ျပီး မ်က္နွာေလးရွံဳ႔မဲ့ကာ ေကာ့လန္သြားသည္။လီးထိပ္ဖူး အလံုးငံုၾကီးက မ၀င္းၾကည္၏ ေစာက္ေခါင္း၀သို႔ ျပြတ္ကနဲ ကၽြံအ၀င္ ေစာက္ပတ္ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ားက အတြင္းပိုင္းသို႔ ျပိဳင္တူလိပ္၀င္ျပီး တင္းကနဲ စီးစီးပိုင္ပိုင္ၾကီး အလိုးခံလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ မ၀င္းၾကည္မွာေတာ့ အင့္ကနဲ ဆတ္ဆတ္ခါသြားရေလသည္။ “ျဗစ္ ျဗစ္ ျပြတ္ စြပ္” “ဟ အ အားးးး ကြ်တ္ ကၽြတ္” ေျဖးေျဖး ေျဖးေျဖးႏွင့္ လီးတန္ၾကီးအ၀င္ကို ငံု႔ၾကည့္၍ ေျဖးညွင္းစြာ သြင္းေနရာမွ မင္းေအာင္က မ၀င္းၾကည္၏ ႏို႔ၾကီးႏွစ္လံုးကို လွမ္းဆြဲျပီး အားႏွင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ေမႊးမဲမဲႏွင့္ လေမႊးနီက်င္က်င္တို႔ ေရာေထြး သြားစဥ္ လီးတန္ၾကီးက တ၀က္နီးပါ စိုက္ဆင္းသြားသည္။ “ျပြတ္ စြတ္” “အမေလး ဟင့္ အင္းးးး အင့္” မင္းေအာင္၏လီးလံုးၾကီးက မ၀င္းၾကည္ အ၀ထက္ၾကီးကာ ၀ိုင္းစက္ေသာ မ၀င္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္အ၀ေလးက မင္းေအာင္၏ လီးတန္ၾကီး ပတ္ပတ္လည္ကို ဆြဲညွစ္ထားသလို တင္းတင္းၾကီး ၾကပ္ေတာင့္၍ ေနေလသည္။
“ျပြတ္ စြပ္ စြပ္ ျပြတ္” “အမေလးးးး အေမ့ အမေလးး ေလးးးး” ႏွစ္ခ်က္ဆင့္ကာ ဆင့္ကာ ေဆာင့္လိုက္ေသာ မင္းေအာင္၏လီးၾကီးက မ၀င္းၾကည္၏ သားအိမ္ေခါင္းလံုးလံုးေလးကို ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ ႏွစ္ခ်က္ဆက္တိုက္ ေဆာင့္မိသြားသည္။ မ၀င္းၾကည္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ဘာကို ကိုင္ရမွန္းမသိေအာင္ ပ်ာယာခတ္သြားျပီးမွ မင္းေအာင္၏ ေပါင္ကိုလွမ္းျပီး လက္သဲမ်ားႏွင့္ ကုတ္ဆြဲထားလုိက္သည္။ ေပါင္သားတင္းတင္းကို မ၀င္းၾကည္၏ လက္သဲစူးစူးေလးမ်ားက စစ္ကနဲ နစ္၀င္သြားသည္ႏွင့္ မင္းေအာင္၏ လီးၾကီးမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေထာင္းကနဲ မာက်စ္သြားသည္။ ဘာေၾကာင့္ထိုသုိ႔ ျဖစ္ရသည္ကို မင္းေအာင္မသိ။ေ စာက္ပတ္အတြင္းလီးတန္းၾကီးက ေက်ာက္သားေက်ာက္စိုင္ပမာ မာေၾကာသြားျခင္းကို မ၀င္းၾကည္က အရသာရွိစြာ ခံစားသိရွိေနပါသည္။ ေယာက္်ားမ်ားကဲ့သုိ့ပင္ မိန္းမအဂၤါစပ္အတြင္း လိင္တန္ၾကီး၀င္ေနစဥ္၌ ေပါင္ေက်ာ လက္ေမာင္းတစ္ေနရာရာကိုိ ကုတ္ခစ္ေပးပါက ဤသုိ့ျဖစ္တတ္သည္ကို မ၀င္းၾကည္က သိျပီးျဖစ္ပါသည္။ စီးစီးပုိင္ပိုင္ၾကီး ထိုးသြင္းထားေသာလီးတန္ၾကီး ကအနည္းငယ္လွဳပ္ရွားလိုက္တိုင္း မ၀င္းၾကည္ေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလံုး ထူးကဲေသာအရသာကိုခံစားေနရသည္။
“ျဗြတ္ ဘြတ္ အင့္ အင့္” ေလးေလးမွန္မွန္ၾကီး ေဆာင့္ေနေသာမင္းေအာင္လီးၾကီး အ၀င္အထြက္တိုင္း မ၀င္းၾကည္မ်က္လံုးအစံုေမွးစင္းကာ ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္လုနီးပါးကိုက္ရင္း တအင္းအင္းႏွင့္ ညီးေနသည္။ မင္းေအာင္ကလီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ၾကားမွ စိမ့္ထြက္လာေသာအျမဳပ္ျဖဴျဖဴေလးမ်ားကို ငံု့ျကည့္ရင္းမ၀င္းၾကည္၏ အ၀တ္မဲ့ေသာဖင္ၾကားသုိ့ လက္တစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အသာအယာပြတ္သပ္လိုက္ စအို၀ေလးကို လွည့္ေမႊေပးလိုက္ ဖင့္ေဆာ့ကစား ေပးလိုက္လုပ္ေပးလိုက္ရာ မ၀င္းၾကည္ ထြန့္ထြန့္လူးသြားသည္။ ေစာက္ပတ္ကိုအလိုးခံေနရစဥ္ ထိုသို့စအို၀ကိုကလိေပးျခင္းခံရပါက မိန္းမမ်ားထြန့္ထြန့္လူးတတ္သည္ကို မင္းေအာင္သိရွိမွတ္သားထားလိုက္သည္။ “ျပြတ္ ဘြတ္ ျပြတ္ ဘြပ္ ျပြတ္ဘြတ္” ႋ”အင့္… အင့္… အင့္…” တအင့္အင့္ ျဖစ္သြားရာမွ မ၀င္းၾကည္တစ္ေယာက္ အေတာ္ပင္ ေကာ့တက္သြားခ်ိန္မွာပင္ မင္းေအာင္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္း၍ထည့္လိုက္သည္။ မင္းေအာင္တစ္ေယာက္ ေက်နပ္သလိုခံစား လိုက္ရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ စိမ္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဆြဲႏွဳတ္လိုက္ေဆာင့္လိုက္ ေဆာ့ကစားလိုက္လုပ္ေနသည္။ ႋ”ဟဲ့ နင့္လီးက မေပ်ာ့ေသးဘူးလားဟယ္” “ဟင့္အင္း မာတုန္းဘဲ မမ” မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ရင္အုပ္က်ယ္ၾကီးကို အသာအယာတြန္းလိုက္မွ မင္းေအာင္က သူ၏လီးတန္ျကီးကို ေျဖးညွင္းစြာဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဗလြတ္ခနဲထြက္လာေသာ လီးတန္ျကီး၏ ထိပ္ဒစ္တ၀ိုက္၌ မ၀င္းၾကည္၏ ေစာက္ပတ္အေရမ်ား တြဲခိုလ်က္ပါလာေလသည္။ “ရွည္လိုက္တာၾကီးကလဲ မေျပာပါနဲ့ေတာ့” မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္၏လီးျကီးကို လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ မ၀ံ့မရဲေလးပုတ္ခတ္ရင္း တိုးတိုးေလးေျပာကာ ကုတင္ေပၚမွေျခႏွစ္ဖက္ခ်ရင္း ထမိန္ကိုျပန္၀တ္လိုက္သည္။
ထို့ေနာက္အခန္းအျပင္သို့ထြက္သြားေလသည္။မင္းေအာင္ကေပက်ံေနေသာ သူ့လီးတန္ၾကီးကို အ၀တ္ေဟာင္းတစ္ခုျဖင့္ စင္ျကယ္စြာသုတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္မ၀င္းၾကည္က ေရဆြတ္ထားေသာ အ၀တ္တစ္ခုကိုယူကာ အခန္းထဲသို႔ ျပန္၍၀င္လာသည္၊ ႋ”ဟင္ မမက ေတာ္ျပီလား” ႋ”စကားသိပ္မ်ားတာဘဲကြယ္ လာ ဒီဖက္လွည့္ ပုဆိုးလွန္” မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္ကို ကုတင္ေပၚထိုင္ခိုင္းျပီး ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ပုဆိုးကိုလွန္ေစျပီး တြဲေလာင္းၾကီးျဖစ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ လီးတန္ျကီးကိုေရဆြတ္၍ တစ္ထည္လံုးစိုရႊဲေနေသာအ၀တ္ျဖင့္ အုပ္ကာသုတ္ေပးသည္။ ဒူးေထာင္ကာ တယုတယလီးကို ေရစိုအ၀တ္ျဖင့္သုတ္ေပးေနသည့္ မ၀င္းၾကည္၏ ပါးအို့ေလးကို မင္းေအာင္ကကုန္း၍နမ္းရင္း “မမကို ခ်စ္လိုက္တာဗ်ာ” ဟုကတံုကရီၾကီးေျပာသည္။ မ၀င္းၾကည္က လေမႊးမ်ားၾကားသုိ့ ထိုးဖြကာသုတ္ေပးေနရင္း သူမ၏ႏွဳတ္ခမ္းေလးကို မသိမသာမဲ့ပစ္လိုက္သည္၊ ႋ”ေယာက္်ားေတြက ဒီလိုဘဲ လိုးရတုန္း ဒီစကားေျပာျကတာပါ။ ဟင္း ဟင္း” “က်ေနာ္ တကယ္ခ်စ္တာ ဗ်” လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲေျပာလိုက္ေသာ မင္းေအာင္၏စကားေၾကာင့္ မ၀င္းၾကည္၏ ႏွလံုးအိမ္သို႔ စိမ့္ကနဲေအး၍သြားရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းေအာင္၏ ဧရာမလီးၾကီးကို တယုတယပင္ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ကိုင္ရင္း ႋ”မမကလဲ ေမာင္ေလးကို သိပ္ခ်စ္သြားပါျပီကြယ္” ဟု မပြင့္တပြင့္ မ၀ံ့မရဲေလး ေျပာလိုက္မိရွာေလသည္၊ ႋႋ”မမ က်ေနာ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာလားဟင္” ႋ”တကယ္ပါဆိုကြယ္” မ၀င္းၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးက ရွက္ေသြးရဲရဲေလးမ်ားျဖင့္ ရွိရင္းစြဲအသက္ထက္(၁၀)ႏွစ္ခန့္ ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္ေနသည္။
မင္းေအာင္က လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေနာက္သုိ့ေထာက္ထားျပီး လီးၾကီးကိုမတ္သထက္မတ္ေအာင္ ေကာ့ပးလိုက္သည္။ “မမ က်ေနာ့ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ လီးစုပ္ေပးပါလား” မ၀င္းၾကည္မ်က္ႏွာေလး ကြက္ခနဲပ်က္သြားသည္။ မင္းေအာင္သည္ သူမကို အေပါစားသေဘာထားေလျပီလားဟုလည္း စိတ္ထဲ၌ျငိဳးငယ္သြားမိသည္။ သုိ့ေသာ္ မင္းေအာင္ မ်က္ႏွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မင္းေအာင္၏မ်က္လံုးမ်ားက အခ်စ္၏အရိပ္အေရာင္ေတြ ထင္ဟပ္ကာေတာက္ပေနျခင္းမွအပအ အျခားအထင္ေသးသည့္အရိပ္အေရာင္မ်ိဳး လံုး၀မေတြ႔မျမင္ရပါေခ်။ ႋ”တစ္ခါမွ မစုပ္ဖူးဘူးဟဲ့ ေကာင္စုတ္ေလးရဲ့” ႋ”က်ေနာ္လဲ တစ္ခါမွမယက္ဖူးပါဘူး က်ေနာ့ကိုမမ စုပ္ေပးျပီးရင္ မမေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို က်ေနာ္ယက္ေပးမယ္ေလ ေနာ္ မမ” ႋ”ဟယ္ မလုပ္ပါနဲ့ဟယ္ ငရဲေတြၾကီးကုန္ပါမယ္” မ၀င္းၾကည္က မင္းေအာင္၏ စာက္ဖုတ္ ယက္ေပးမယ္ဆိုေသာ စကားျကားရံုျဖင့္ပင္ ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္း ထသြားေအာင္ပင္ ေက်ာထဲစိမ့္သြားမိသည္။ ႋ”လုပ္ပါဆိုမမကလဲ” ေျပာေျပာဆိုဆို မင္းေအာင္က ရွစ္လက္မခန့္ရွည္လ်ားေသာ သူ့လီးတန္ၾကီးကိုိ မ၀င္းၾကည္၏ ပါးစပ္၀သို့ေကာ့ျပီး ေတ့ေပးလိုက္ေလသည္။
မ၀င္းၾကည္က အေနာက္သုိ့တြန့္ကနဲျဖစ္သြားျပီးမွ သူမပါးစပ္အနားသုိ့ ကပ္လာေသာ မင္းေအာင္၏ လီးတန္ၾကီးကို စူးစူးရဲရဲေလးျကည့္ကာ ရွက္ျပံဳးေလးျပံဳးလိုက္သည္။ ႋ”တစ္ခါထဲ သိပ္အႏိုင္က်င့္တဲ့ ေကာင္ေလး” ဟု မ်က္ေစာင္းေလးထုိးကာ ေျပာလိုက္ျပီးမွ လီးတန္ၾကီးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္လ်က္ နီရဲေသာဒစ္ၾကီးျပဲလန္သြားေအာင္ပင္ ခပ္ဖိဖိေလး ျဖဲခ်လိုက္ေလသည္။မ၀င္းၾကည္က သူမ၏ႏွဳတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားသုိ့ လီးထိပ္ၾကီးကိုငံုခဲလိုက္ျပီး ဒစ္ၾကီးတစ္ခုလံုးငံုထားကာ လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ေ၀့ကာ၀ိုက္ကာပြတ္သပ္လိုက္သည္။ “အ အိအီး အင္းးးးး အလားလားလားးးးး ရွီး” မင္းေအာင္ ဖင္သားၾကီးမ်ား တင္းတက္သြားသည္။ လီးတန္အရင္းမွ အေမႊးမ်ားေဇာင္းထကာ ေထာင္လာၾကသည္။ တြန့္လြန္မဲ့ရွံဳ႔သြားေသာ မင္းေအာင္၏မ်က္ႏွာကို မ်က္လံုးေလးလွန္ၾကည့္ျပီးမွ လီးတန္တစ္၀က္ခန့္ အထိပါးစပ္ထဲသုိ့သြင္းယူလိုက္ျပီး လွ်ာႏွင့္လိပ္ကာစုပ္ထားလ်က္ လီးတန္ၾကီးကိုဆဲြထုတ္လိုက္ရာ လီးထိပ္ပိုင္းၾကီးက မ၀င္းၾကည္၏ပါးစပ္ထဲ၌ က်န္ခဲ့ကာ အစုပ္ခံရျခင္းႏွင့္ ႏွုတ္ခံအစံုက တင္းတင္းၾကီး ရစ္ပတ္ထားမွဳေၾကာင့္ ရုတ္တရက္သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ေတာ့မေလာက္ ခံစားလိုက္ရေလသည္။