နာမည္က ႏွင္းေ၀။ ဒီဇင္ဘာလ ႏွင္းေတြက်တ့ဲအခ်ိန္ၾကီးေမြးလုိ႕ အလြယ္တကူနဲ႕လွလွေလးေပးထားၾကတာ။ ေဆြမ်ိဳးထဲမွာ သမီးမိန္းကေလးဆုိလို႕ ႏွင္းေ၀တစ္ေယာက္ထဲ။ ၀မ္းကြဲဆုိလုိ႕ ေမာင္ေတြ အကိုေတြခ်ည္း။ဒါ့ထက္ဆုိးတာ ႏွင္းေ၀ ဦးေလးက ရပ္ကြက္ လူမုိက္။ ဓါးထုိးမွဳနဲ႕ ေထာင္ထဲကထြက္တဲ့အခ်ိန္ တူမေလးေမြးမွ မိုက္တာရပ္ေတာ့တာ။ ႏွင္းေ၀ ေမြးကတည္းက တေဆြတမ်ိဳးလံုးစီးပြားတက္ေတာ့ အကုန္လံုးက၀ုိင္းခ်စ္ၾကတာေပါ့။ဦေလးကလည္း လူမိုက္ အကိုေတြေမာင္ေတြလည္း မ်ားေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္န႕ဲရည္းစားကမရ။ ညားမယ့္ညားေတာ့လည္း အညာသား နဲ႕မွညားေတာ့တာ။ အပ်ိဳၾကီးေပါက္စၿဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အသက္၃၅။ ရန္ကုန္လာၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ မလည္မ၀ယ္ အညာသားနဲ႕ ညားပါေလေရာ။
ေမာင္အညာသားက ရန္ကုန္မွာ အဲကြန္းေတြၿပင္တယ္။ အဲ့တုန္းက ႏွင္းေ၀ အေဆာင္ေနတုန္း အဲကြန္းလာၿပင္တဲ့ ေမာင္ညာသားန႕ဲၿငိၿပီး အပိုင္၀ုိက္ပလိုက္တာ။ မ၀ိုက္လို႕လဲမရဘူးေလ။ ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြနဲ႕ညားဖို႕ကေတာ့ မၿဖစ္ႏုိင္။ အညာသားကလည္းအိမ္ကိုလာေတာင္းေတာ့ ေဆြစံုမ်ိဳးစံုပဲ။ တြဲတာ ၁လေလာက္နဲဲ႕ အိမ္ေပၚ ကန္ေတာ့ပြဲၾကီးမလာတာ။ ဒီေတာ့လည္း မၿငင္းသာဘူးေပါ့။ အညာသားမွာလည္း အကိုေတြညီေတြခ်ည္းပဲ။ လာတင္ေတာင္းတာေတာ့ ေရႊ၅က်ပ္သားနဲ႕ ဗ်။ အရမး္အမ်ားၾကီးမဟုတ္ေပမယ့္ နည္းတာေတာ့မဟုတ္။အညာသားတုိ႕ေဆြမ်ိဳးေတြကလည္း ၿမိဳ႕သူေခ်ာေခ်ာေလးရတာဆုိေတာ့ ၀ိုင္းအံုၿပီး တင္ေတာင္းၾကတာေလ။ ၿပံဳးၿပံဳးၾကီးရွိေနတာကေတာ့ ဘယ္သူရွိမတုန္း။သူ႕ဦးေလး လူမိုက္ၾကီးေပါ့။ မဂၤလာေတြဘာေတြေဆာင္ၿပီးလို႕ ေဆြၿပမ်ိဳးၿပေလး အညာလည္ၾကမယ္ဆုိေတာ့မွ ခမ်ာမွာ မၿပံဳးႏုိင္ေတာ့။
အညာမွာ ၁လေလာက္ေနဖို႕ ခြင့္ေတြပါယူၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းမွာေတာ့ ဖုန္ကတေထာင္းေထာင္းနဲ႕ ရြာေရာက္ေတာ့ ၿမဳိ႕သူလည္း ရြ႕ံရုပ္ၿဖစ္ကေရာ။ ရြာေလးက အေတာ္ေ၀းတယ္။ ၿမင္းၿခံၿမိဳ႕ၾကီးကေနတဆင့္ တကၠစီေတြ လိုင္းကားေတြထပ္ငွားၿပီးမွ ရြာဖက္ေ၇ာက္တာ။ ရြာဆုိေပမယ့္ ေၿမနီလမ္းေလးတစ္ခုပဲ ရွိတာ။ အိမ္ေစ့လိုလို အင္တာနာတုိင္ေလးေတြနဲ႕ ေနေရာင္ၿခည္သံုး ဘက္ထရီအုိးေလးေတြကိုယ္စီနဲ႕။ အင္တာနက္လည္းရတယ္။ အကုန္လံုးက MPTနဲ႕ဗ်ား။ ၿမိဳ႕သူပါလာတယ္ဆုိေတာ့ အကုန္လံုးက ကိုယ့္ၿခံထဲကေနကိုယ္ ေယာင္လည္လည္နဲ႕ စပ္စုၾကတာေပါ့။ အိမ္ေရာက္ေတာ့မွ အ့ံၾသရတာ ႏွင္းေ၀ရယ္။ အိမ္ၾကီးက ေရနံေခ်းသုတ္ ၂ထပ္အိမ္ၾကီး။ က်ယ္လည္အေတာ္က်ယ္တယ္။ ၿခံ၀န္းကလည္း ၈၀ ပတ္လည္ၿခံၾကီး။ ၿခံေနာက္ဖက္မွာက ပ်ိဳးပင္ေတြရယ္ တဲပုတ္ေလးရယ္ရွိတယ္။ တစ္အိမ္လံုးမွာ မိန္းမသားဆုိလုိ႕ ႏွင္းေ၀ရယ္ သူ႕ေယာကၡမၾကီးရယ္။
က်န္တာအကုန္ ေယာက်ား္ေတြခ်ည္း။ လာတင္ေတာင္းတုန္းက ပါလာတဲ့ အေဒၚေတြ ညီမေတြဆိုတာက တစ္ၿခံထဲဆုိေပမယ့္ အိမ္မတူၾကဘူး။ အညာသား အဲ အညာသားနာမည္က ေအးေမာင္တဲ့။ ေအးေမာင္ရဲ႕ အကို၂ေယာက္ရယ္ ညီတစ္ေယာက္ရယ္ သူ႕ေယာကၡမရယ္ေပါ့။ ပထမ တစ္ရက္၂ရက္ကေတာ့ အကုန္လံုးက စကားေတာင္ မေၿပာၿဖစ္။ ေအးေမာင္ကလည္း အတူသာအိပ္တာ မတုိ႕မထိရဲ။ ဒီလိုနဲ႕ ၁ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ႏွင္းေ၀က ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေ၇းေကာင္းတာတစ္ေၾကာင္း၊ ရုပ္ေလးေခ်ာတာကလည္းတစ္ေၾကာင္းဆုိေတာ့ ရြာကအပ်ိဳေတြ ၀ိုင္း၀ုိင္းကုိလည္လုိ႕။ မိတ္ကပ္ကို ဘယ္လိုလိမ္း၊ ဘာေလးကဘာ သင္ေပးရတာေပါ့။ eyeliner ၿခယ္တာေလာက္လုပ္ဖူးတဲ့ ေတာသူေလးေတြက ႏွင္းေ၀ရ႕ဲ အခု၁၀၀ေလာက္ရွိတဲ့ မိတ္ကပ္ပစၥည္းေတြၿမင္ေတာ့ ပါးစပ္ကိုအေဟာင္းသား။
ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ဟန္းနီးမြန္းေလးၿဖစ္ေနတာေပါ့။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ.. ထန္ေတာထဲ၀ယ္ “ေဟ့ေကာင္ ေအးေမာင္..မင္းမိန္းမ တယ္လွသကြာ။ မင္းေတာ့ ေထာတာပဲ ငါ့ေကာင္ရ။” ေအးေမာင္၏ သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူက ခ်ိီးက်ဴးစကားေၿပာသည္ကုိ “ဟီး ဟီး ” ဟုသာ ရယ္ႏုိင္သည္။ “ေအးေမာင္ကိုၾကည့္ထားၾကေဟ့ ႏြားၿပာၾကီးေအာက္သြားမရွိဆုိတာ ဒါမ်ိဳး။ ဟားဟား” က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က ထေဖာက္သၿဖင့္ ပြဲက်သြားသည္။ တဆက္တည္း ဆက္ေဖာက္သူက တၿခားသူမဟုတ္ ေအးေမာင္၏ အကိုအရင္း ေထြးေမာင္ “မင္းတုိ႕ ႏြားၿပာၾကီးကလည္းကြာ ေအာက္သြားမရွိသလို ေစာက္ၿဖစ္လည္းမရွိေပါင္ကြာ။ေဟေဟ” ေထြးေမာင္၏ စကားေၾကာင့္ ေအးေမာင္ မ်က္ႏွာၾကီးနီရဲသြားကာ ထန္းရည္အုိးကို ယူၿပီး ဂလြတ္ ဂလြတ္ႏွင့္ေမာ့ခ်ေနသည္။ “ဟာ ဘယ္လိုတုန္း ကိုေထြးေမာင္ရ။ ဒီေလာက္ေခ်ာပံုရတာ ေအးေမာင္ လမ္းေတာင္ေလ်ာက္ႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။
ဟားဟား” “ဘယ္ကလာ ငနီရာ။ မင္းေကာင္ၾကီးက ခုခ်ိန္ထိ လက္ဖ်ားနဲ႕ေတာင္မတုိ႕ရေသးဘူးေမာင္။ ဟားဟား” “၀ါး..ဟား ဟား ” အကုန္လံုး ၀ုိင္းရယ္ၾကသည့္ အခ်ိန္ “ဒုန္းခနဲ” ထန္းရည္အုိးကုိ ခ်ရင္း ေအးေမာင္တစ္ခြန္းထဲေၿပာသည္ ” ဒီညေတာ့ ကိုၾကီးေထြးေမာင္ ေစာင့္ၾကည့္ထား။ ဒီညေတာ့ ေသခ်ာဖိုက္ၿပီပဲ” “မင့္မလည္းဖိုက္လာတာ ရန္ကုန္ထဲက ေဟာ အညာေရာက္တာေတာင္ ေပါင္တံၿဖဴလားမည္းလားမသိဘူးမဟုတ္လား။ ဟား ဟား ဟား” အကုန္လံုး၏ ေနာက္ေၿပာင္ က်ီစယ္မွဳကို မသိက်ိဳးကြ်ံၿပဳရင္း ထန္းရည္ တၿမဴၿပီးတၿမဴ တက်ိဳက္ၿပီးတက်ိဳက္ ေမာ့ေသာက္မိပါေတာ့သည္။ “ကိုေအးေမာင္.. ကိုေအးမာင္..။ အာ. ထန္းရည္ေတြေသာက္လာတာမ်ား နံေဟာင္ေနတာပဲ။ သြားသြားေရသြားခ်ိဳးေခ်။” “ႏွင္း..ေ၀..။ ႏွင္း ေ၀ ဂို ကို သိ ပ္ . . . ခ်စ္..” “ေတာ္ေတာ္.. သြားေရသြားခ်ိဳး။ ေရမခ်ိဳးရင္ အခန္းထဲ၀င္မလာနဲ႕ဒါပဲ။” ဟု ဆုိကာ တြန္းထုတ္လိုက္သၿဖင့္ ဖင္ထုိင္လဲက်သြား၏။
ၿခံ၀မွေစာင့္ေနသည့္ ႏွင္းေ၀၏ တုံ႕ၿပန္မွဳေၾကာင့္လည္း ကာလသားတသိုက္ ၀ါး ခနဲ ပြဲက်သြားသည္။ ထန္းရည္မူးမူးႏွင့္ ေရစည္မွ ေရ တစ္မုတ္ပီး တမုတ္ေလာင္းရင္း စိတ္ထဲမွမခံခ်င္စိတ္ေကာ ေဒါသေတြပါ တလွဳိက္လွဳိက္။ ဆပ္ၿပာတုိက္ဖို႕ပင္သတိမရေတာ့။ အိမ္ေပၚတက္ေတာ့ ည၁၁ပင္ထုိးပီ။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ေနေသာ ႏွင္းေ၀၏ အလွကိုၿမင္ကာ တံေတြးဂလုခနဲမ်ိဳခ်မိသည္။ အ၀တ္အစား မ၀တ္ေတာ့ပဲ ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ခါးကိုကိုင္ရင္း ပြဲၾကမ္းမယ္ၾကံကာမွ မ်က္စိက ေမွးေမွးလာကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
မတင္မက်ၿဖစ္ရသူက ႏွင္းေ၀။ ေခါ ခလူး ႏွင့္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ကိုၾကည့္ရင္း ေဒါသကလည္းထြက္သည္။ ငယ္ပါကေတာ့ ေထာင္တာမွမတ္လို႕။ ေအးေမာင္၏ လိင္တံကိုၾကည့္ရင္း ေရငတ္သလိုၿဖစ္လာကာ။ တက္ေစာင့္ခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာသည္။ အုိ ကိုယ္ကမိန္းကေလးပဲ။ သူက လက္ဖ်ားနဲ႕ေတာင္မထိတဲ့ကိစၥ။ ေတြးရင္း ေဒါသထြက္လာကာ တြန္းထုတ္ရင္း အိမ္သာဖက္သုိ႕ထလာခဲ့သည္။ ေစာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးနဲ႕ ထြက္လာခါကစ ေတာ့ ေဒါသထြက္ေနလုိ႕ ၿပသနာမရွိ။ အိမ္ၿပင္ထြက္ေတာ့မွ ပုဇဥ္းရင္ကြဲသံေတြၾကားၿပီးေက်ာခ်မး္မိ၊ ဒီေမွာင္မို္က္ေနတဲ့ လမ္းၾကီးကို သူမၿဖတ္ရဲ။ အိမ္သာက ၿခံေနာက္စြန္းမွာေလ။ ဒီေတာ့မွ ေသးက ပိုထြက္ခ်င္လာသည္။ အရင္ညေတြကဆုိ ေအးေမာင္ကိုႏွိဳးၿပီး လုိက္ပို႕ခိုင္းရသည္။ ခုေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနတုန္း။ ဖတ္ခနဲ ပုခံုးလာပုတ္ေသာ လက္ေအးေအးၾကီးေၾကာင့္ အမေလး ဆုိၿပီးလန္႕ေအာ္မိသည္။ “ဟဲ့ ဟဲ့ ဘာၿဖစ္တာတုန္းဟ” “ေအာ္..ဘယ္သူမ်ားလဲလုိ႕လန္႕လိုက္တာ ကိုၾကီးေထြးေမာင္ရယ္။” “ေအး.. ဘာလုပ္ေနတာတုန္း အိမ္ေနာက္မွာရပ္ပီး” “ညီမ..အေပါ့သြားမလို႕။မသြားရဲ႕ လို႕.. အဲ့တာ.. ေအးေမာင္ကလဲ အိပ္ေနတာ..” “အာ..ဒါမ်ား ငါတို႕လာေခၚေပါ့ဟ။
က်န္တဲ့ေကာင္ေတြရွိေနတာပဲ။ လာလာ” ထန္းရည္အရွိန္ေလးနဲ႕မို႕ လက္က ဖတ္ခနဲ ဆြဲကာ အိမ္သာသို႕ ေခၚခ်လာပါေတာ့သည ္။ အိမ္သာထဲေရာက္ေတာ့ ရွဲ ခနဲ ေသးထြက္သံက ေလာ္စပီကာၿဖင့္ဖြင့္သလို ပင္ တိတ္ဆိတ္ေသာညယံမွာ အသံက်ယ္ၾကီးထြက္လာသည္။ ရွက္လြန္းလို႕ ႏွင္းေ၀ မ်က္ႏွာၾကီးနီရဲေနပါေတာ့သည္။ မတတ္ႏုိင္ေပ။ အိမ္သာအေပၚမွ လွ်ပ္စစ္မီးသီး၀ါဖန္႕ဖန္႕အေရာင္က ေဘးဖက္ကို ၿဖာက်ေနသည္။ ေရခြက္ယူကာေဆးမလို႕လုပ္ကာမွ အၿပင္မွ ေအးေမာင္၏ ၿဗဲခနဲ ေသး ကာ့ပန္းေနသံေၾကာင့္ တြန္႕သြား၏။ တၿဗဲၿဗဲ ေသးပန္းေနေသာ အသံႏွင့္အတူ မ်က္စိထဲသုိ ခုနက ေအမာင္၏ လီးၾကီးက ေပၚလာသည္။ အတင္းေခါင္းခါကာ ေရခြက္ေလးခပ္ရင္း တဖတ္ဖတ္ႏွင့္ေရေဆးမိကာမွ စိတ္က ထလာ၏။ အိမ္သာေဘးဖက္တြင္လည္း ထရံက အေပါက္ ရွိသည္ေလ။ အေပါက္က ေသးေသးမဟုတ္ လက္၃လံုးစာေလာက္ရွိသည္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ရင္း ေခါငး္ေလးေစာင္းကာအေပါက္ေလးမွေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ မပီ၀ုိးတ၀ါးႏွင့္ ေအးေမာင္၏ ပစၥည္းၾကီးကိုၿမင္လုိက္ရသည္။
ညီအကိုေတြဆုိေတာ့ ဆုိဒ္ကသိပ္မကြာ။ ဒါေပမယ့္ ေထြးေမာင္က ပိုၾကီးၿပီး ပိုတုတ္သည္။ ေသးေပါက္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ပိုေတာင္တာလည္းပါသည္။ ထရံေပါက္ေလးက ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း လက္ကလည္း အဖုတ္ေလးကို အလုိလုိ ကလိေနမိသည္။ လူနပ္ခ်မ္းသာဆုိသလို ေထြးေမာင္ကလည္း ငနပ္။ မူးတာမူးေနတာ အမူးပါး။ ထရံေပါက္က်လာေသာ အလင္းကြယ္သြားတာကို ဖတ္ခနဲသတိၿပဳမိသည္ႏွင့္ ပုဆုိးကို စလြယ္သုိင္းကာ လီးၾကီးကုိ ရမ္းရင္း ေသးစက္ေတြကို ခါထုတ္၏။ ထို႕ေနာက္တြင္ အိမ္သာဖက္ တစ္လွမ္းေရြ႕ကာ လီးၾကီးကိုကိုင္ကာ ႏွင္းေ၀ေသခ်ာၿမင္ေအာင္ လဥေတြကုိစုပ္နယ္ၿပေန၏။ ႏွင္းေ၀ကေတာ့ ဖီလး္လာၿပီးရင္းလာပင္။ တၿဖည္းၿဖည္း ၾကည့္ေနရင္း အိမ္သာဖက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ၿပီး လီးကုိထုိင္ထုၿပေနသည့္အဆင့္သုိ႕ေရာက္သြားပါေတာ့သည္။ ေထြးေမာင္တို႕က မူးရင္ ေတာ္ရံုမၿပီး။ ထန္လည္းအေသထန္သည္။
ခုလိုအေၿခေနမွာဆုိ ဆက္ေၿပာဖို႕ေတာင္မလို။ ႏွင္းေ၀ဖက္ကလည္း လမ္းေၾကာင္းခင္းၿပီးသားဆုိေတာ့ အ၀င္နပ္ရင္ၿပီေလ။ဒီေတာ့ “ညီမေလးေရ…ၿပီးပလား။ အကိုေတာ့ၿပီးပီ။ ထြက္ခဲ့ေလ။” ဂြင္းထုၿပရင္း ပါးစပ္ကလည္းေမးသည္။ “ခန…ခနေလး အကိုေအးေမာင္။ ပီးေတာ့မယ္” “ၿမန္ၿမန္လုပ္ေလ..ၿခင္ကိုက္တယ္ညီမရဲ႕။ဟဲဲဟဲ” “ဟုတ္ဟုတ္” ႏွင္းေ၀ ဆက္မၾကည့္ေတာ့ပဲ ေရအၿမန္ေဆးရင္းထြက္ခ်လာေတာ့ ခုနကအတုိင္း ပုဆုိးဂြင္းသိုင္း ေဂြးတန္းလန္းႏွင့္ ေအးေမာင္။ (အုိ) “ဘာလဲ ညီမ” “ဘာမွမဟုတ္ဘူး အကိုသြားမယ္” မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာ ႏွင္းေ၀။ ဒါကိုလည္း ေအးေမာင္က ဒက္သည္။ သက္သက္မူေနတာေလ။ ရုိးတာေပါ့ “သြားညီမ ေရွ႕ကသြား။ အကိုအိမ္သာ မီးပိတ္လိုက္မယ္” အမွန္က အိမ္သာမီးပိတ္စရာမလို။ သက္သက္ၾကီး မလန္႕လန္႕ေအာင္လုပ္တာေလ။
ဒီ့အၿပင္ အိမ္သာထဲက ေရ လက္တစ္ခုပ္ခပ္ၿပီး လီးေပၚေလာင္းခ်ခဲ့ေသးသည္။ အိမ္သာမီးမရွိေတာ့ ၿပန္လမ္းက ေမွာင္မဲေနသည္ အေ၀းၾကီးမေလ်ာက္ရဲ။ အေနာက္က ေထြးေမာင္၏ တဖတ္ဖတ္ ဂြင္းထုသံကုိလည္းၾကားေနရသည္။ ၂ေယာက္သားစကားမေၿပာၿဖစ္ေပမယ့္ နားလည္ေနၾကပီ။ လမ္းတစ္၀က္ေရာက္ေတာ့.. “ႏွင္းေ၀” “ရွင္…” ညီမလို႕မေခၚေတာ့ ဒါကိုရွင္ခနဲ ထူးၿပီး တံု႕ခနဲရပ္မိသည္။ “ႏွင္းေ၀ကို အကို႕ညီက မလိုးဘူးဆို” “ရွင္……” နားထဲ ဒိုင္းခနဲ၀င္လာေသာ စကားေၾကာင့္ ရွိန္းခနဲၿဖစ္သြားသည္။ “အကို႕ညီက အၿဖစ္မရွိေတာ့ အကိုလည္း အားနာမိတယ္။ ႏွင္းေ၀ရယ္။ ဒီမွာ” ေၿပာေၿပာဆုိဆုိ လက္ကိုဆြဲကာ လီးေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ “အုိ…” “အကို႕လီးက ႏွင္းေ၀ အတြက္ပါပဲကြယ္။ တၿခားဘာမွမေတြးနဲ႕သိလား” လက္ကိုအုပ္ကိုင္ရင္း ဂြင္းထုသလိုေရွ႕ေနာက္တြန္းေပးေနသည္။ “ဘယ္လိုလဲ ႏွင္းေ၀” ဘာသံမွမၾကားရ။ “လာ လာ လုိက္ခဲ့” ဟုဆုိရာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ပါသြားေတာ့သည္။
ႏွင္းေ၀ေရာက္သြားတာက ဘူးပင္ ၿခံေအာက္။ အိမ္က မီးေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေတာ့ က်ေနသည္။အိမ္သာလုိ အိမ္နဲ႕သိပ္မေ၀း။ ဘာစကားမွမေၿပာေတာ့ပဲ ႏွင္းေ၀ကို တြန္းလွဲကာ ထမီကိုလွန္တင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္တြင္ ေလွၾကီးထုိးရိုးရိုးအတုိင္း တက္ခြကာေစာင့္ပါေတာ့သည္။ ႏူးတာႏွပ္တာလည္းမလုပ္။ဒီတုိင္းၾကီး ဖိထည့္သၿဖင့္ နာက်င္မွဳက စူးခနဲ။ ပုိဆုိးတာက အပ်ိဳစစ္စစ္ဆုိေတာ့ ဒစ္ၿမဳပ္ရံုပဲ၀င္သည္။ ထပ္ထည့္မရ။ အပ်ိဳေၿမွးခံေနသည္ေလ။ အားနဲ႕ထပ္ဖိခ်ေတာ့့ ဗ်လစ္ခနဲအေၿမွးေပါက္သြားကား ေသြးစေတြထြက္ကုန္သည္။ ဒါကို မသိေသာ ေထြးေမာင္က အားပါးတရေစာင့္လိုးသၿဖင့္ အားး အားး းးး အားး အု အု အု ၿဖင့္ ေအာ္လုိက္ ၿပန္ထိန္းလိုက္ႏွင့္ ခံေနရပါေတာ့သည္။ ဖင္မွာလည္းသဲေတြေပလို႕။ ပထမ ပက္လက္လွန္ကာခံေနရင္း။ တၿဖညး္ၿဖည္း တခ်က္ပီးတခ်က္ၾကာလာေတာ့ လည္ပင္းကုိ ဖက္ကာ ဖင္ကိုေကာ့ေပးလာမိသည္။
သူမကိုယ္သူမလည္း မယံုႏုိင္။ ကိုယ္ခႏၶာရဲ႕ေစ့ေဆာ္ခ်က္ေတြပင္။ ေသြးစေတြႏွင့္ အဖုတ္အရည္ၾကည္တုိ႕ ေရာကာ ခ်စ္ၾကည္ႏူး အသံေလးေတြ ၿဗစ္ ၿဗစ္ၿဗႊတ္ၿဗြတ္ၿဖင့္ ထြက္လာပါေလသည္။ ရွက္လည္းရွက္၊နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္းမလုိ႕ ၾကာၾကာမထိန္းႏုိင္။ အားနဲ႕ဖက္ကာ ပီးသြားပါေတာ့သည္။ ႏွင္းေ၀ၿပီးသြားတာသိေတာ့ ေထြးေမာင္လည္း ထိန္းထားတာလႊတ္ခ်လိုက္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ အရည္မ်ားလ်ံက်လာပါေတာ့၏။အိုးကမပူ စေလာင္းကပူဆုိသလုိ ဘသားေခ်ာရွက္တာက ႏွင္းေ၀ထက္ေတာင္ပိုဆိုးေနေသးတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းေတာင္မဆုိင္ရဲဲ။ စကားေၿပာဖို႕ေနေနသာ။ ညက မူးမူးနဲ႕လြန္ထားတာ ၿပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ က်က္သီးပါထတယ္ေလ။ ေထြးေမာင္ရွက္ေနတာၿမင္ေတာ့ ႏွင္းေ၀ကလည္း ရယ္ခ်င္တာေပါ့။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားရေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တခိြခိြနဲ႕။ ေထြးေမာင္နဲ႕ႏွင္းေ၀ ကိစၥကို ရိပ္မိေနတာက ေယာကၡမၾကီး ေဒၚဘုမ။ သူကလည္း လက္ပူးလက္ၾကပ္မမိေတာ့ ေၿပာမရ။
စိတ္ထဲေတာ့ ဒီေခြ်းမကို မၾကည္ေတာ့ဘူး။ ႏွင္းေ၀ ဘာလုပ္လုပ္ သူ႕သားေတြကို ၿမဴဆြယ္တယ္ထင္ေနေတာ့တာ။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္။ ႏွင္းေ၀က အပ်ိဳၾကီးဆုိဒ္ဆိုေတာ့ သိတဲ့အတုိင္း ဖင္ၾကီးေတြက အကိတ္၊ ရင္သားေတြကလည္း ဆုိဒ္ၿပည့္ေလ။ တံၿမက္စည္းပဲလွဲလွဲ အ၀တ္ပဲေလ်ာ္ေလ်ာ္ သူ႕ဖင္ေတြက တင္းရင္း လွဳပ္အယ္ ထြက္ေနတာ။ မၾကည့္ခ်င္မွ အဆံုး။ ဘယ္ေတာ့ၾကည့္ၾကည့္ သူ႕ဖင္ေတြက စိန္ေခၚေနသလုိၾကီး။ ဒီ့အၿပင္ကိုမွ ေအာက္သူဆုိေတာ့ အသားကၿဖဴတယ္ေလ။ ေရခ်ိဳးေနတဲ့အခ်ိန္မ်ားဆုိ ၿဖဴၿဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးၾကီးအတုိင္းပဲ။ တစ္မနက္လံုး အလုပ္ေတြရွဳပ္လို႕ ညေနဖက္ အေမာေၿပ ခနေက်ာခ်ရံုရွိေသး။ ေအးေမာင္က ထနး္ရည္ဆုိင္ေရာက္ေနၿပီ။ မေန႕ညက မၿဖစ္ခဲ့တဲ့ပြဲ ဒီညၿဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ေပါ့။
အားၾကိဳးမာန္တက္နဲ႕ တစ္ၿမဴၿပီးတစ္ၿမဴတင္ေနေလရဲ႕။ ကာလသားအေပါင္းကလည္း ထံုးစံအတိုင္း ေအးေမာင္ကို ေနာက္လုိက္ေၿပာင္လိုက္နဲ႕။ အထူးအဆန္း ခပ္တည္တည္ၿဖစ္ေနတာက ေထြးေမာင္။ သူ႕ကိစၥနဲ႕သူဆုိေတာ့ မေန႕ကလုိ ၀င္မေနာက္သည့္အၿပင္ကို ေသာက္လဲမေသာက္ရဲ။ ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းေသာက္ေနရသည္။ နည္းနည္းေသာက္လိုက္ အၿမည္းမ်ားမ်ားစားလုိက္နဲ႕ေပါ့။ ေအးေမာင္က ထန္းရည္ေလးေထြလာေတာ့ ပါးစပ္က အကုန္ထြက္လာသည္။ သူ႕မိန္းမ ဘယ္ေလာက္ ေတာင့္တဲ့အေၾကာင္း၊ သူဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ စသၿဖင့္ မိန္းမဘြဲ႕တသီၾကီးၾကဴးပါေလေကာ။ မေန႕ကလည္း တၿမဴနဲ႕တင္ မိန္းမဘြဲ႕ၾကဴးတာ။ အခုကေတာ့ ၂ၿမဴကုန္မွ ၾကဴးတာဆုိေတာ့ ခံႏုိင္ရည္တက္လာပံု။ ေအးေမာင္၏ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ဘုက အနားနားကပ္ကာတုိးတုိးေၿပာသည္။ ေထြးေမာင္စိတ္၀င္စားေသာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိတယ္ေလ။ အၿပန္က်ေတာ့ မေန႕ကေလာက္မိုးမခ်ဳပ္။
ဒါေပမယ့္ေအးေမာင္က ေအာင္ဘုအိမ္ခန၀င္မယ္ဆုိိလို႕ အိမ္ကိုေစာၿပန္ခဲ့သည္။ ၿခံေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႕ေစာင့္ေနေသာ ႏွင္းေ၀ကိုၿမင္ေတာ့ ေထြးေမာင္ “အ”သြား၏။ ေရႊစင္ရုပ္ထုေလးဆုိတာ ဒါကုိေၿပာတာၿဖစ္မယ္။ စိတ္ထဲမွတ္ခ်က္ခ်ရင္း မေန႕ကကိစၥေပၚလာသၿဖင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္၀င္လာခ့ဲသည္။ သုိ႕ေပမယ့္ . . .. “ကိုၾကီးေထြးေမာင္ ၊ ေအးေမာင္ေကာ ပါမလာဘူးလား။” – ဟူေသာ ႏွင္းေ၀အေမးေၾကာင့္ တံု႕ခနဲရပ္ကာ “အင္း…ခနေနၿပန္လာမယ္။ သူငယ္ခ်င္းအိမ္၀င္မလုိ႕တဲ့” ခပ္ၿပတ္ၿပတ္ေၿဖၿပီး အိမ္ထဲ၀င္ခဲ့သည္။ စိတ္ထဲမွာ ႏြားသိုးက ၾကိဳးၿပတ္ခ်င္ေနၿပီေလ။ သိပ္မၾကာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက သို္င္းကြက္နင္းၿပီးဆင္းလာသည္။ ေရခ်ိဳးေစခ်င္ေသာ္လည္း လူမွန္းသူမွန္းမသိမူးေနသည့္ လင္ေတာ္ေမာင္ကို တြဲကာ အခန္းထဲပို႕ရတာေပါ့။ အံမယ္လူသာမူးေနတာ ပုဆိုးက တေထာင္ေထာင္နဲ႕။ လင္ေတာင္ေမာင္က ကုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ၿခင္ေထာင္ေလးခ်ေပး။
မီးေလးပိတ္ၿပီး ၀င္လွဲကာမွ ၿဖဳန္းနဲ ဖက္ခံလိုက္ရ၏။ ဘာမေၿပာညာမေၿပာ အဖက္ခံရလုိ႕ ရင္ဖိုသြားတုန္းရွိေသး။ ထမီကိုဆြဲခြ်တ္ကာ လက္ခလယ္အတင္းထုိးထည့္သည္။ ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ လန္႕ေနသၿဖင့္ အဖုတ္က လက္ခလယ္ပင္ၾကပ္ေနသည္။ မေန႕က ခံထားရတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္လည္း နာက်င္ေနေသာအဖုတ္က လိင္စိတ္ခ်က္ခ်င္းမေပၚ။ ဒါကိုမသိေသာ ေအးေမာင္က အပ်ိဳအစစ္ပဲဟ ဆုိၿပီး ၿပီးေအာင္ပင္ မႏွူး။ လီးၾကီးတည္ကာ ၿဗစ္ခနဲ ထုိးထည့္လိုက္ရာ တဆံုး၀င္သြားၿပီး ႏွင္းေ၀ေလးတစ္ေယာက္ ၾကယ္ေတြလေတြၿမင္သြားသည္။ ၀င္၀င္ခ်င္းမနားေပ။ ခ်က္ခ်င္းအဆံုးထိဆြဲထုတ္ၿပီး ၿဗစ္ခနဲ ထပ္ထည့္သည္။ ဒီတၾကိမ္ေတာ့ မရ.. “အေမ့့့”ဆုိၿပီး ေအာ္မိသည္ေပါ့။
ဒါကိုလည္း မညွာမတာ ေအးေမာင္က ပါးစပ္အတင္းပိတ္ကာ လက္တစ္ဖက္က လီးကိုကိုင္ၿပီး ဇြပ္ခနဲထည့္ကာ ကြ်ဲလိုးႏြားလုိး လုိးပါေလသည္။ ႏွင္းေ၀ တစ္ေယာက္ ဘာခံစားခ်က္မွမရ။ နာက်င္မွဳသက္သက္ၿဖင့္ ရုန္းကန္ေအာ္ဟစ္ေနမိသည္။ အကင္းမပါးေသာ ေအးေမာင္က အပ်ိဳမေလး ေၾကကြဲေနသည္ကို ဂုဏ္ယူအားမိေတာ့ လီးက တင္းသထက္တင္းလာသည္။ လဥတြဲတြဲၾကီးက ဖင္ကို တဖတ္ဖတ္ရုိက္ေနသည့္အၿပင္ အဖုတ္က အေရၾကည္မထြက္ေတာ့ ၿဗိခနဲ ၿဗိခနဲ အသံက အတုိင္းသား။ အသားစတုိ႕ပြန္းပြဲ႕ကာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ထြက္ေနေတာ့ ႏွင္းအိ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်မိသည္။ ကုိယ့္ေယာက်္ားပဲေလ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ မ်က္စိဆံုမွိတ္ၿပီးစိတ္ေလ်ာ့ခ်လိုက္ကာ။ ကဲလုပ္ခ်င္ရာလုပ္စမ္းဆုိၿပီး အံၾကိတ္ခံရတာေပါ့။ေအးေမာင္တုိ႕ အလိုက္ကန္းဆုိးမသိပံုက ဒါသူ႕ကိုခိုက္သြားသည္ထင္ၿပီး ေပါင္၂ေခ်ာင္းကုိထမ္းကာ အေပၚက ဖိဖိေဆာင့္ပါေလေရာ။ နာသထက္နာ ေအာင့္သထက္ေအာင့္..။
ႏွင္းေ၀ ခမ်ာ..ေလာကငရဲ အရွင္လတ္လတ္က်ေနပါေတာ့သည္။ အခ်က္ ၂၀ေလာက္ေစာင့္ေတာ့ ႏွင္းေ၀ ဖီလ္းလာေနၿပီ။ ထုိေတာ့မွတုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၾကပ္သိပ္ေနတဲ့ အဖုတ္ဒဏ္မခံႏုိင္တဲ့ ေအးေမာင္လည္းအရည္ေတ အထဲမွတင္ထြက္သြားသည္။ ၿပီးၿပီးခ်င္း ေက်ာပစ္လွဲကာ တေခါေခါအိပ္ေပ်ာ္သြားပါေလေရာ။ ႏွင္းေ၀မွာေတာ့ ေဒါသ၊ အလိုမက်ၿဖစ္ၿခင္း၊ ၀မ္းနည္းၿခင္းတုိ႕က တလွဳိက္လွိဳက္တက္လာၿပီး မ်က္ရည္တသြင္သြင္စီးေနၿပီေပါ့။ ခမ်ာမွာ လင္မယားခ်င္း ပထမဆံုးဆက္ဆံတာမွာ မုဒိမ္းအက်င့္ခံလုိက္ရတာေလ။ ေမာပန္းႏြမ္းလ်မွဳနဲ႕ နာက်င္ၿခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ ခနေလာက္အၾကာ ေမွးခနဲၿဖစ္သြားသည္။ ၾကာၾကာအိပ္ခြင့္မရ ထဘီ ၿပန္မ၀တ္ရေသးေသာေၾကာင့္ အရွင္းသားၿဖစ္ေနသည့္ ခါးေအာက္ပုိင္းမွ ယခင္ကလုိနာက်င္မွဳမ်ိဳးထပ္ခံစားရၿပန္သည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့မရုန္းႏုိင္ေတာ့။ ငိုလည္းမငိုႏုိင္ ေအာ္လည္း မေအာ္ႏုိင္။ ေအးေမာင္မွာ ဘီလူးစီးသလို အသဲအမဲ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေနပံုမွာ ကုတင္ပင္ တက်ိက်ိၿမည္ေအာင္ တုန္သည္ေလ။ တခိ်ီၿပီးထားသၿဖင့္ ဒီတစ္ေခါက္မွာ ၄၅မိနစ္သာသာ တရစပ္ ေဆာင့္လိုက္နားလုိက္ၿဖင့္ အၾကမ္းပတမ္း ေဆာ္တာေပါ့။ ေအာက္က ႏွင္းေ၀မွာ ဖီလ္းမလာသည့္အၿပင္ နာက်င္မွဳေတြသာ တစ္ထပ္ပီးတစ္ထပ္။ မုန္းတီးမွဳေတြက တစ္ရစ္ပီး တစ္ရစ္။ ၿပီးသြားေတာ့လည္း ခုနကအတိုင္း ေဟာဟဲ ေဟာဟဲၿဖင့္ ပက္လက္လွန္ကာ ၿပန္အိပ္သြားၿပန္သည္။ အာရုဏ္တက္ေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္ခါေတာ့ မနက္ ၅နာရီခြဲတဲ့အထိ မၿပီးႏုိင္။ ေမာလြန္းလို႕သာ နားလုိက္ရသည္။ ေအးေမာင္ ဆက္မဖိုက္ႏုိင္ေတာ့။ ေအာင္ဘုဆီက ေဆးက ခုထိအစြမး္ၿပေတာင္ေနတုန္း ကုိယ္ခႏၶာကေတာ့ ဖလက္ၿပသြားေလေတာ့သည္…ျပီး။