သူငယ္ခ်င္း ငါေတာ္ေတာ္ အခက္အခဲ ဖစ္ေနလို႔ပါကြာ။ကူညီေပးပါလား ခက္တယ္ကြာ။မင္းကလဲ ဇြတ္ႀကီးပဲ။ေအး ရရင္ ငါေျပာမယ္။မင္းကိုဆက္သြယ္လို႔ရမယ့္ဖုန္းေပးခဲ့” ”ေအးေအး က်းဇူးတင္ပါတယ္ကြာ” ၿငိမ္းခ်မ္း တေယာက္ မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ေသးပါ။သူေထာင္ကလြတ္လာတာမၾကာေသး။သူေထာင္က်ရတာလဲ ခုသူမ်က္ႏွာေအာက္ က်ၿပီးအကူအညီေတာင္းေနရတဲ့ ဝယံဟိန္းရဲ႕ အျပစ္လဲမကင္းေပ။သူတို႔ေတြက တာင္ႀကီးနည္းပညာတကၠသိုလ္က ပထမႏွစ္ကတည္းက တေဆာင္တည္းေနခဲ့ခင္ခဲ့ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ။ေမဂ်ာေတြမတူၾကေပမယ့္ ဆိုးေဖာ္ဆိုးဖက္ငတ္ေဖာ္ငတ္ဖက္ေတြမို႔ ညီအကိုေတြထက္ခ်စ္ၾကသည္။သူက မိဘမ႐ွိ။ဦးေလးျဖစ္သူက ၾကည့္႐ွဴ႕ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားတာ။ညီအကိုသားခ်င္းမ႐ွိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အရမ္းမင္သည္။ဒါေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ အစစအရာရာ အနစ္နာခံသည္မို႔ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြေပါသည္။ေနာက္ဆံုးႏွစ္စာေမးပြဲေျဖၿပီးညမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး သာက္ၾကစားၾကသည္။ၿပီးေတာ့ လ်ွာက္လည္ၾကေတာ့ သူက မသြားခ်င္။မူးေနလို႔ တခုခုျဖစ္မွာစိုးလို႔တားေသးသည္။ေဝယံထက္က မရ။အတင္းကိုသြားခ်င္ေနသည္။သူကေတာ္ေတာ္မူးေနသည္။ဆိုင္ကယ္သူစီးမယ္ဆိုေတာ့လဲ ပးမစီး။သူ႔ေနာက္ကဘယ္သူ႔မွမလိုက္ရဲ။သူကလိုက္ၿပီး ထိန္းရသည္။ေလွ်ာက္လည္ၾကရင္း လံုျခံဳေရးရဲေတြနဲ႔ ၿငိကာ ပသာနာတက္ၾကသည္။သူက အတန္တန္တားတဲ့ ၾကားက ဝယံထက္က တားမရ။ရဲေတြကစက္နဲ႔ လူေခၚေတာ့ ရာက္လာတဲ့အခါ ထြက္ေျပးၾကရင္း ဆိုင္ကယ္တစ္စီးကိုျဖတ္က်ံဳးလိုက္သည္။သူတို႔လဲ ဆးရံုေရာက္သြားသည္။ေဝယံထက္တိုက္လိုက္တဲ့ဆိုင္ကယ္က မာင္းတဲ့ေကာင္မေလး နရာမွာပြဲခ်င္းၿပီးဆံုးသြားလို႔ ကာင္မေလးရဲ႕မိဘေတြက အမႈဖြင့္ထားသည္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ပာသည္။ေဝယံထက္ေၾကာက္ေနသည္။သူ႔မိဘေတြခ်က္ခ်င္းလိုက္လာၿပီး အမႈပိတ္ေပးဖို႔ လုပ္ေပမယ့္မရ။ေထာင္ကေသခ်ာေပါက္က်မည့္မို႔ ဝယံထက္ အဖမ္းမခံပဲ ထြက္ေျပးမယ္လုပ္သည္။သူငယ္ခ်င္းေတြက အတင္းတားရသည္။ေနာက္ဆံုး သူကသူ႔မွာ ဘာမွမ႐ွိ။
သူ႔ဦးေလးကလဲ သူ႔ဟာနဲ႔သူ။သူေထာင္က်လို႔ ဝမ္းနည္းမယ့္သူမ႐ွိ။ေဝယံထက္က မိဘအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ သူ႔ေကာင္မေလးကလဲ တငိုငိုတရီရီ။ေနာက္ဆံုး သူဘယ္သူ႔ကိုမွမတိုင္ပင္ပဲ ဆိုင္ကယ္ကိုသူေမာင္းတာပါလို႔ ဝန္ခံလိုက္သည္။သူငယ္ခ်င္းအားလံုးအံ့ျသကုန္ၾကသလို သူတို႔ကိစၥကို သိတဲ့ရဲတေယာက္ကေတာင္သူ႔ကို မင္းေထာင္က်မွာေနာ္လို႔ သတိေပးသည္။ေနာက္ဆံုး သူေထာင္က်သြားေတာ့ ဝယံထက္က ထာင္ကထြက္လာရင္ ဘာပဲအကူအညီလိုလို သူ႔ဆီလာခဲ့ပါ သူျပန္ၿပီးေက်းဇူးဆပ္ခ်င္ပါတယ္လို႔ေျပာသည္။သူေထာင္က်ေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္က်သည္။ေထာင္ဝင္စာလာေတြ႔မယ့္သူမ႐ွိ။လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဇြဲႏိုင္က လာေတြ႔သည္။သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးအေၾကာင္းေျပာျပသည္။ေဝယံထက္က အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီ။သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔မဟုတ္။သူေဌးသမီးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူေဌးျဖစ္ေနၿပီ။က်န္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္သူကဘယ္မွာ႐ွိတယ္ဆိုၿပီးေျပာသည္။ေနာက္ပိုင္း သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြတေယာက္ၿပီးတေယာက္ လာေတြ႔ၾကသည္။ေဝယံထက္ေတာ့မပါ။
သူေထာင္ကလြတ္ေတာ့ သြားစရာမ႐ွိ။ဦးေလးက ဆံုးသြားတာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။တေကာင္ႂကြက္တစ္မ်က္ႏွာ။ေနစရာမ႐ွိ။စားစရာမ႐ွိ။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာကပ္ေနၿပီးအလုပ္႐ွာေပမယ့္ ထာင္ထြက္တစ္ဦးမို႔အလုပ္ကမခန္႔ခ်င္။သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ႏိုင္ငံျခားမွာေရာက္တဲ့သူနဲ႔ နယ္မွာေရာက္တဲ့သူနဲ႔။ေနာက္ဆံုး ဝယံထက္ဆီသြားၿပီအကူအညီေတာင္းေတာ့ ႐ွာင္ဖယ္ဖယ္။ ”ေတာက္ ဒီေခြးသား က်းဇူး႐ွိလို႔ က်းဇူးဆပ္တာေပါ့ကြာ” ”ထားလိုက္ပါကြာ။ငါလဲအရမ္းကိုအခက္အခဲ ဖစ္ေနလို႔။ေအးေလ သူလဲ ငါလိုေထာင္ထြက္တစ္ဦးကို ဘယ္လိုအလုပ္ေပးခ်င္မလဲ။သူကခုဆို ကုမၸဏီရဲ႕တာဝန္႐ွိတဲ့သူ။ၿပီးေတာ့ သူေဌးအငယ္စားေလ” ”ဘာဆိုင္လဲကြာ သူအစား မင္းေထာင္က်ခံတာေလ။
အားလံုးသိတာပဲ” ”ေနပါေစကြာ” ”ခ်မ္းႀကီး မင္းနည္းနည္းေတာ့ သည္းခံေပးကြာ။ငါအျမန္ဆံုး အလုပ္႐ွာေပးမယ္။ငါလဲ အလုပ္ေတြမျပတ္ေသးလို႔။သူငယ္ခ်င္းစိတ္ခ်။မင္းကိုမွမယံုရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွယံုစရာမ႐ွိဘူး။မင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကို ငါတို့အသိဆံုးပဲ။ေရာ့သူငယ္ခ်င္း မင္းအသံုးလိုေနမွာစိုးလို႔။ဒီတိုင္းေပးရင္မင္းကယူမွာမဟုတ္ဘူး။မင္းအဆင္ေျပတဲ့တေန႔က် ပန္ဆပ္ ဟုတ္ၿပီလား” ”ေအးေက်းဇူးကြာငါမင္းဆီက ယူေနရတာမ်ားလွၿပီ” ”မလိုဘူးေဟ်ာင့္။ေနာကတခါဆို လက္သီ ဟားဟားဟား” ဒီလိုနဲ႔ ဆယ့္ငါးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဇြဲႏိုင္ကအေပါင္းအသင္းေတြကို ပာလိုက္သည္ထင္သည္။ေဝယံထက္ သူ႔ကို သူ႔အိမ္မွာ ခံေစာင့္ အလုပ္ကိုေပးသည္။သူလဲ ဝမ္းသာသြားသည္။အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆာက္နဲ့ထြင္းသလို သူ႔မိန္းမ ဥမၼာခင္က သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး ကိုကိုက ဘယ္လိုလူနဲ႔အေပါင္းအသင္းလုပ္တာလဲမသိဘူး ဒီလိုေထာင္ထြက္တစ္ဦးကို အေရးအရာလုပ္ၿပီး အလုပ္ေပးေသး လို႔သူ႔ကိုအထင္ေသးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ကာ ပာေတာ့ သူ႔ဘဝမွာ တခါမွဒီလို အထင္အျမင္ေသးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ကာ ပာတာမခံခဲ့ရဘူးေပ။ေထာင္က်ေတာ့လဲ ထာင္ထဲမွာအလိုက္သိမႈအနစ္နာခံမႈေတြေၾကာင့္ လူခင္မ်ားရသလို ထာင္ကထြက္ေတာ့လဲ ထာင္ထြက္မွန္းမသိၾက။သိေတာ့လဲ သူ႔ရဲ႕အေျပာအဆို အျပဳအမူေနပံုထိုင္ပံုေတြေၾကာင့္ အထင္ေသးမခံရ။အလုပ္လိုခ်င္ေသာ္လည္း ထာင္ထြက္တစ္ဦးမို႔ မခန္႔ခ်င္တာကို နားလည္သည္။ခုလို ႐ွ႕မွာ ပၚတင္ေျပာၿပီးအထင္ေသးတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးႏွိမ့္ခ်တဲ့အမူအရာမ်ိဳးကိုခံလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ကိုေဒါသထြက္သြားရေပမယ့္ မ်က္ႏွာမပ်က္မိေအာင္ထိန္းလိုက္ရသည္။႐ုပ္ေလးလွသေလာက္ အထင္ေသးအျမင္ေသး႐ွိတဲ့ဥမၼာခင္ပါလား။ သူေဝယံထက္တို႔အိမ္မွာေနစဥ္အတြင္း ဝယံထက္ကတစ္မ်ိဳး ဥမၼာခင္ကတမ်ိဳး ႏွိမ္ကာ ဆက္ဆံတက္သည္။ေဝယံထက္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမပီသ။သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဆက္သြယ္လို႔အဆင္ေျပေစရန္ သူေထာင္ကထြက္လာခ်င္း ဖုန္းတစ္လံုးဝယ္ေပးထားသည္။
အဆင္ေျပလားေမးေတာ့ အဆင္ေျပတယ္လို႔သာေျပာရသည္။သူငယ္ခ်င္းေတြဆံုတဲ့အခါမ်ိဳးတြင္ ဝယံထက္က ဘယ္ေတာ့မွမေခၚ။ေနာက္မွသူငယ္ခ်င္းေတြေမးမွ သိရသည္။ဆံုမည္ကိုသူမသိဘူးေျပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက မင္းမလိုက္ခ်င္ဘူးလိုေဝယံထက္ကေျပာတယ္လို႔ျပန္ေျပာၾကသည္။သူတခါတေလေတာ့ ဝယံထက္တို႔လင္မယားအေျကာင္းေျပာမိသည္။သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းတေယာက္အေနနဲ႔မဆက္ဆံခ်င္ေတာင္မွ အိမ္ေစတေယာက္လိုမဆက္ဆံသင့္ဘူးလို႔ျမင္မိသည္။ထမင္းဟင္းစားရတာေတာင္ ခြဲျခားမႈ႐ွိသည္။စိတ္ထဲမွာ တာ္ေတာ္ကို စိတ္နာမိသည္။သူတို႔မွာသမီးေလးတေယာက္႐ွိသည္။နွစ္ႏွစ္နီးပါး႐ွိၿပီးခ်စ္စရာအေတာ္ေကာင္းသည္။ကေလးက သူ႔ကိုခင္ေပမယ့္ သူတို႔ေတြက မဆက္ဆံခိုင္း။တစ္ႏွစ္နီးပါလုပ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း သက္ဦးရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာအလုပ္ရသည္။အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးလဲျဖစ္တာမို႔ လစာကမဆိုးေပ။သူ႔ရဲ႕လုပ္ရည္ကိုင္ရည္နဲ႔ အနစ္နာခံမႈ ပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈေတြေၾကာင့္တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သစေၾတးလ်ကိုသြားဖို႔ တာဝန္ေပးခံရသည္။သံုးႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့သူျပန္လာေတာ့ ပိုက္ဆံအေတာ္မ်ားမ်ားစုမိတာမို႔ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ ကားတစ္စီးဝယ္ကာ ပိုတဲ့ေငြေတြကို ဘဏ္မွာစုထားႏိုင္သည္။အပိုသံုးစရာလဲမ႐ွိတာမို႔ သူ႔အတြက္ လစာက ပိုရံုမက စုပင္စုႏိုင္သည္။ခ်စ္ရမယ့္သူလဲမေတြ႔ေသးတာေၾကာင့္ ၾကးစားေတြနဲ႔ တြ႔လိုက္ ကကေတြနဲ႔ေတြ႔လိုက္နဲ႔ ဘဝကိုေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးျဖတ္သန္းေနသည္။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆံုေတာ့ ဝယံထက္နဲ႔ပါေတြ႔သည္။သူကေတာ့မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္ပင္။သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ သိပ္မေက်နပ္ေပမယ့္ ဘာမွေတာ့မေျပာေတာ့။ေဝယံထက္တို႔က အိမ္ကို ငွါးကာ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းမွာ ပာင္းေနသည္တဲ့။
သူသြားလည္ေတာ့ ဥမၼာခင္ကပါ အေျပာအဆိုေျပာင္းလဲလာသည္။သူက ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ မန္ေနဂ်ာတစ္ဦးျဖစ္ေနသည့္အျပင္ အေနအထားကလဲ ပာင္းလဲလာသည္ကိုး။ေျသာ္ လူေတြ လူေတြ ပိုက္ဆံမ႐ွိရင္ သူငယ္ခ်င္းကအစ ပာင္းလဲ လာပါလားလို႔ေတြးမိလိုက္သည္။ နာက္ပိုင္းမွာ သူေဝယံထက္တို႔ လင္မယားနဲ႔မၾကာခဏဆံုျဖစ္သည္။ဘန္ေကာက္တို႔ စင္ကာပူတို႔သြားရင္လဲ တူတူသြားျဖစ္သည္။ေဝယံထက္တို႔ ဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီနဲ႔ သူတို႔ကုမၸဏီက အျပန္အလွန္ဆက္ဆံမႈ႐ွိသည္ကိုး။သူတို႔ဆီက ယနၱယားေတြကို ငွါးရမ္းအသံုးျပဳတာမို႔ အျမဲဆက္ဆံမႈ႐ွိေနသည္။သူလဲခုဆို ကုမၸဏီက အေရးပါတဲ့ေနရာတစ္ ခုကိုအခ်ိန္တိုအတြင္းမွာရယူႏိုင္ခဲ့သည္။သူ႔ရဲ႕ ႐ိုးသားမႈ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ အသိအမွတ္ျပဳခံရသည္လို႔ သူထင္မိသည္။ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာ သူ ဘန္ေကာက္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားရသည္။သံုးရက္ေလာက္ေနၿပီး အလုပ္ၿပီးေတာ့ အျပန္အတြက္လက္ေဆာင္ဝယ္ဖို႔အသြားမွာ ဥမၼာခင္နဲ႔ဆံုသည္။ ”ဟယ္ ကိုၿငိမ္းခ်မ္း ဒီေရာက္ေနတာလား” ”ဟုတ္တယ္။ ဥမၼာတို႔လဲေရာက္ေနတာလား။တေယာက္တည္းလား။သမီးေရာ” ”သမီးကမပါဘူး။ေက်ာင္းတက္ရတာမို႔ သူ႔အဘြားေတြနဲ႔ေနခဲ့တယ္။ကိုကိုက အလုပ္ကိစၥနဲ႔ စကၤာပူကိုမေန႔ကသြားတယ္။ဒီေန႔ျပန္ေရာက္မယ္ေျပာတာပဲ” ”ေအာ္ ဟုတ္လားဒါဆိုတေယာက္တည္းေပါ့။မေန႔ကေရာက္တာလား” ”ဟုတ္တယ္ ကိုကိုကတစ္လေလာက္႐ွိၿပီ။လွမ္းေခၚလို႔လာေတာ့မွ အေရးေပၚကုမၸဏီကခိုင္းလို႔သြားရတာ” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာထိုင္ရင္းေျပာေနၾကသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဥမၼာခင္လဲ ပန္သြားသည္။သူလဲဥမၼာခင္ရဲ႕ နာက္ပိုင္းကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔မွ အင္း ဒီေဆာ္ကမဆိုးပါဘူး။ကိုယ္လံုးကငါးရံ႕ကိုယ္လံုးေလးနဲ႔။အသားကလဲျဖဴ။သူေဌးသမီးဆိုေတာ့ တစ္သင္လံုးအလုပ္ၾကမ္းလဲမလုပ္ဖူးေတာ့ အသားအရည္ကအစေတာ္ေတာ္လွတာပဲ။စိတ္ဓာတ္ေလးကသာမေကာင္းတာ။ေဝယံေတာ့ ဘယ္လိုစားလဲေတာ့မသိဘူး။
သူသာဆိုရင္ဆိုတဲ့အေတြမ်ိဳးေတြးေနမိလိုက္သည္။ကိုယ္လံုးကေတာ့ သူ႔အႀကိဳက္ငါးရံ႕ကိုယ္လံုးေလးပင္။ဥမၼခင္ကို အရင္ကအေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးမိရင္း ဒီေဆာ္ကို ဖဳတ္ရလို႔ကေတာ့ အရွက္ဆိုတာဘာမွန္းမသိေအာင္ကိုလုပ္မယ္ဆိုၿပီးစိတ္႐ိုင္းေတြဝင္မိသည္။သူဟိုတယ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ဥမၼခင္ဆီဖုန္းဆက္ကာျပန္ေရာက္ၿပီလားေမးေတာ့ ရာက္ၿပီဆိုၿပီးေျပာသည္။နာရီဝက္ေလာက္စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ညေနေျခာက္နာရီခြဲေက်ာ္ေတာ့ ဥမၼာခင္က သူ႔ဆီဖုန္းဆက္သည္။ေဝယံထက္က ပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးတဲ့။သူ႔ဟာသူျပန္ဖို႔ေျပာတာမို႔ ဘယ္ေန႔ျပန္မွာလဲေမးေတာ့ သူကလဲ ဥမၼာခင္ဘယ္ေန႔ျပန္မလဲေမးလိုက္သည္။မနက္ျဖန္ေလယာဥ္လက္မွတ္မရႏိုင္ တာမို႔သဘက္ခါမွျပန္မယ္ေျပာတာနဲ႔ သူလဲ တူတူျပန္ၾကတာေပါ့ေျပာလိုက္သည္။ညေနစာတူတူစားၾကမလားေမးလိုက္ေတာ့ ဥမၼာခင္ကလဲ စားမယ္လို႔ေျပာသည္။သူလဲ ရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ဥမၼာခင္ တည္းတဲ့ဟိုတယ္ဆီထြက္လာလိုက္ၿပီးေခၚေတာ့ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ထြက္လာသည္။ဇီး႐ိုးကြာတားဂ်င္းေဘာင္းဘီအၾကပ္ေလးနဲ႔ ခ်ိဳင္းျပတ္အနက္ေလးကိုဝတ္ထားသည္။ျဖဴတဲ့အသားနဲ႔လို္က္ဖက္သလို ခအိတ္အျဖဴေဝါ့ကင္း႐ူးအနက္ကိုဝတ္ထားတာမို႔ တကယ့္လူငယ္စတိုင္လ္အျပည့္ပင္။ သူတိူ႔ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ဆိုင္မွာ ဝင္ၿပီးညေနစာစားလိုက္ၾကသည္။သူ႔ကို သာက္ခ်င္ေသာက္ေလလို႔ေျပာတာနဲ႔ သူလဲ ဘီယာေလာက္သာမွာၿပီးေသာက္သည္၊ဥမၼာခင္ကလဲ သူလဲေသာက္မယ္ဆိုၿပီးယူေသာက္သည္။ႏွစ္ခြက္ေလာပ္ေသာက္ၿပီးေတာ့ဥမၼာခင္မူးေနၿပီ။သူ႔ေယာက္က်ားကိုမေက်နပ္တာရင္ဖြင့္သည္။စီးပြားေရးကိုပဲ မဲလုပ္ၿပီးသူနဲ႔သမီးကိုသိပ္ဂ႐ုမစိုက္ေၾကာင္း၊ ဒီလိုေတြသြားလာရတာ သူကအတင္းလိုက္ေနလို႔သာသြားေနရေၾကာင္း။မိသားစုကိုအခ်ိန္မေပးေၾကာင္းေျပာသည္။
သူလဲ အလိုက္သင့္နားေထာင္ရင္း ဘီယာကိုထည့္ေပးေနသည္။ခုလဲ သူမကို သူစိမ္းနယ္မွာတေယာက္တည္းထားခဲ့ေၾကာင္း ၿပီးေတာ့ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ပဲ တေယာက္တည္းျပန္ခိုင္းေၾကာင္းမေက်နပ္ခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္ေနသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ မူးေနတာမို႔ ပန္မယ္ေျပာေတာ့ မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ကခ်င္ေသးတယ္လုပ္ေနသည္။သူလဲ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမဟုတ္တာမို႔ ပန္တာပဲေကာင္းတယ္ေျပာေပမယ့္မရ။ဒါေၾကာင့္သူလဲ တကၠစီတစ္စီးတားကာ ကလပ္တခုကိုသြားခိုင္းလိုက္သည္။ကလပ္ေရာက္ေတာ့ ဥမၼာခင္ ကေနေလသည္။သူလဲ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔သာၾကည့္ေနေတာ့သည္။ခဏၾကာေတာ့ သူ႔ကို အတင္းလာဆြဲေခၚကာ တြဲကဖို႔ေခၚတာနဲ႔ သူလဲ အလိုက္သင့္ ကလိုက္သည္။ကေနရင္းနဲ႔ သူမရဲ ရင္ေတြတင္ေတြကို မၾကာခဏထိမိသည္။သူမကေတာ့ မသိ။ေမာလာေတာ့ ဘီယာထပ္ေသာက္ျပန္သည္။ဒီလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကဲခ်င္တာၾကာၿပီတဲ့။ကဲခ်င္လို႔ သမီးကိုထားခဲ့ၿပီးလာတာ ယာက္က်ားကမ႐ွိလို႔ မကဲရဘူးဆိုၿပီးစိတ္ပ်က္ေနတာ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာေနသည္။ကလပ္ကေနျပန္လာေတာ့ သူမေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီ။သူလဲ သူမဟိုတယ္ထိလိုက္ပို႔ၿပီး အခန္းထိလိုက္ပို႔ေပးရသည္။ဓာတ္ေလွကားစီးေတာ့ သူမ မဟန္ႏိုင္။သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ။သူလဲ ဖက္ထားရင္းနဲ႔ ႏို႔ေတြကိုမၾကာခဏထိမိရသည္။ေသာက္လဲ သာက္ထားတာမို႔ စိတ္ကလဲ စိတ္႐ိုင္းဝင္မိသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ တံခါးပိတ္ၿပီးသူမကို ကုတင္ေပၚ ကန္႔လန္႔ျဖတ ပက္လက္တင္လိုက္သည္။သူမကေတာ့ မူးေနၿပီမို႔ မသိေတာ့။သူေဘးနားမွာထိုင္ရင္း အက်ႌလတ္ျပတ္အၾကပ္ေအာက္ကေန အသက္႐ွဴတိုင္းမို႔မို႔တက္လာတဲ့ ရင္သားေတြၾကည့္ရင္း စိတ္က ထလာသည္။ဥမၼာခင္ကိုအရင္ကမေက်နပ္တာေတြကို တြးမိၿပီး ဥမၼာခင္ရဲ႕ ႏို႔ေတြကိုလက္ကလွမ္းလိုက္ၿပီး ကိုင္လိုက္သည္။
အက်ႋကိုေအာက္ကေနမၿပီးခြၽတ္လိုက္သည္။အတြင္းခံကိုပါတခါတည္းခြၽတ္လိုက္သည္။ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔ အသာပြတ္သပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးကို ငံု႔ကာစို႔လိုက္ေတာ့ အင္းခနဲ အသံနဲ႔အတူရင္ဘတ္က ကာ့လာသည္။ဥမၼာခင္မ်က္လံုကမဖြင့္ေပ။သူႏို႔ေတြကိုစို႔ရင္း လက္က ပါင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေနလိုက္သည္။ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုကို ဖိနပ္ကိုမခြၽတ္ေတာ့ပဲ ခြၽတ္လိုက္သည္။ပင္တီမရမ္းေရာင္ေလးပဲက်န္ေတာ့သည္။ျဖဴဝင္းတဲ့အသားအရည္နဲ႔ လိုက္ဖက္လွသည္။ပင္တီေပၚကေန လက္နဲ႔ထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲခ်လိုက္သည္။ပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အေမႊးေတြက ဆးနဲ႔ခြၽတ္ထားသည္ထင္သည္။ပါးပါးစုစုေလး။သူေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ကားလိုက္ၿပီး လက္ခလယ္နဲ႔ အဖုတ္ထဲကိုထည့္လိုက္ေတာ့ အဖုတ္က အရည္ေတြနဲ႔။အတြင္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့ သူလဲ ကလိေပးလိုက္သည္။ဂ်ီစေပါ့ေနရာကို မွန္းကာ ခပ္ဆက္ဆက္ကလိလိုက္ေတာ့ ဥမၼာခင္ ဖင္က ႂကြႂကြတက္လာၿပီး ပါးစပ္က မတိုးမက်ယ္အသံနဲ႔ ညည္းေနသည္။သူလဲ ခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို အသာမကာ ကုတင္ေပၚေထာက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ခ်ိတ္လိုက္ၿပီးကိုယ္ကိုငိုက္လိုက္ေတာ့ ဖင္ကႂကြလာသည္။သူလဲ ဥမၼာခင္အဖုတ္ထဲကို ထည့္လိုက္ရာ ”ဗ်စ္ ဗ်စ္ ” ”အ ဟ ဟ အာ့ ဟင္ ကို ၿငိမ္းခ်မ္း” အဖုတ္ထဲသို႔ လီးက ၾကပ္ၿပီးဝင္သြားရာ ဥမၼာခင္ ညည္းသံနဲ႔အတူ မ်က္လံုးပြင့္သြားၿပီးၾကည့္လိုက္ရာ ၿငိမ္းခ်မ္းကို တြ႔လိုက္ရေတာ့ အလန္႔တၾကားျဖစ္သြားသည္။အစက သူမ မူးမူးနဲ႔ကိုကိုက လုပ္ေပးေနတာလို႔ထင္ေယာင္ ထင္မွားျဖစ္ေနၿပီးအဖုတ္ထဲကို လီးႀကီးၿပီးဝင္လာေတာ့ နာသြားလို႔ ယာင္ယမ္းမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာမွ ၿငိမ္းခ်မ္းကို တြ႔ေတာ့ အတင္း ႐ုန္းေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းက သူမကို ဖိထားၿပီးလီးကို အဆံုးထိထည့္လိုက္သည္။ဥမၼာခင္ခမ်ာ အဖုတ္ထဲမွာ ပည့္သိပ္စြာလီးကဝင္သြားၿပီး နာသြားရသည္။ ”ဖယ္ ကိုၿငိမ္းခ်မ္း မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္။႐ွင့္သူငယ္ခ်င္း မိန္းမကို ဒီလိုလုပ္စရာလား ဖယ္ေနာ္ ကြၽန္မေအာ္လိုက္မွာ” ”မထူးပါဘူး ဥမၼာရယ္။ကိုယ့္လီးတေခ်ာင္းလံုး မင္းအဖုတ္ထဲကိုဝင္ေနၿပီဟာကို။ေအာ္ေတာ့လဲ ဘာထူးမွာလဲ။
ဘယ္သူကၾကားမွာမို႔လဲ ၿငိမ္ၿငိမ္သာ လိုးတာခံလိုက္စမ္းပါ” ”႐ွင္ လူယုတ္မာ။ေအာက္တန္းစား။ေထာင္ထြက္ပီပီ ခြးက်င္းေခြးၾကံ ၾကံတယ္ ခြးႀကီး ဟင့္ ဟင့္ ” ”ငို ငို ႀကိဳက္သေလာက္သာငိုစမ္း ဟဲဟဲ ကာင္းလိုက္တာကြာ။မင္းအဖုတ္က ကေလးတေယာက္အေမဆိုေပမယ့္ ၾကပ္ေနတာပဲ။လိုးလို႔ေကာင္းတာ ဟား” ၿငိမ္းခ်မ္းၾကမ္းၿပီ။အစက ဒီေလာက္ထိၾကမ္းဖို႔မ႐ွိေပ။ဥမၼာခင္က သူ႔အ႐ိႈက္ထိေစမယ့္ စကားကို နစ္နစ္နာနာေျပာတာေၾကာင့္ အရင္ကတည္းက နာေနတဲ့အခံ႐ွိေတာ့ စိတ္က လြတ္သြားသည္။ဥမၼာခင္ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ တျဖည္းျဖည္းေမာလာသည္။လူကမူးလဲမူးေနတာမို႔ အားမပါ။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ လီးကို မေဆာင့္ေသးပဲ အဆံုးထိထည့္ထားရင္းနဲ႔ ဥမၼာခင္႐ိုက္ပုတ္ေနတာေတြကို လက္နဲ႔လိုက္ဆြဲရင္း ပါးစပ္က ပာခ်င္ရာေတြေျပာေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဥမၼာခင္အားေပ်ာ့လာေတာ့ ႏို႔ေတြကို လက္နဲ႔ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္ရင္း ”အား ကာင္းလိုက္တာကြာ။ႏို႔ေတြက အိတင္းေနတာပဲ။ေကာင္မ ဆးေတြသံုးၿပီးေယာက္က်ားကို ဆြဲေဆာင္ထားတာမဟုတ္လားဟားဟားဟား” ”ကိုၿငိမ္းခ်မ္းရယ္ တာ္ပါေတာ့ ဥမၼာကို သနားပါ။လႊတ္ပါေတာ့ အဟင့္ဟင့္ အိ အိ” ဥမၼာခင္ မ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ လေပ်ာ့နဲ႔ေတာင္းပန္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းခုခ်ိန္မွေတာ့မရေတာ့။လူကလဲ မူေနၿပီမို႔ စိတ္႐ိုင္းက ဝင္ေနၿပီ။ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းလို႔ သေဘာထားကာ ႐ွ႕ဆက္တြန္းေနသည္။ႏို႔ေတြကို ကိုင္လိုက္ ညႇစ္လိုက္နဲ႔ ပါးစပ္ကလဲ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္းေတြေျပာေနသည္။ဥမၼာခင္ ဘဝမွာ ဒီလိုတစ္တစ္ခြခြေျပာတာတခါမွ မၾကားဖူးသလို အေျပာလဲမခံရဘူး။ခုလို တစိမ္းတဦးရဲ႕ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကိုင္ျခင္းခံရတာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ပင္။သူမေယာက္က်ားေတာင္ ခုလို တခါမွမကိုင္ဖူး။ၿငိမ္းခ်မ္းက တစ္တစ္ခြခြေျပာသလို နရာအစံုကို လိုက္ၿပီးကိုင္ေနတာမို႔ စိတ္ကအရမ္းကို ဝမ္းနည္းလာၿပီး ကိုကို႔ကို အရမ္းသတိရမိသည္။ကိုကို႔ကို သူမသစၥာေဖာက္သလို ဖစ္သြားၿပီလို႔ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္က က်လာျပန္သည္။
ဒါကိုၿငိမ္းခ်မ္းက တြ႔ေတာ့ တဟားဟားနဲ႔ ရယ္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္လံုးကို ညႇစ္ကိုင္ကာ ခါးအားနဲ႔ လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးခပ္ဆက္ဆက္ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ”အ့ ကြၽတ္ကြၽတ္ နာတယ္ ဖယ္ပါေတာ့ တာ္ပါေတာ့ အီးဟီးဟီး ” ”ေကာင္းလိုက္တဲ့ အဖုတ္။ၾကပ္ေနတာပဲ လိုးရတာ။ေစာက္ေကာင္မ အရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္ကြာ”ေျပာေျပာဆိုဆို ၿငိမ္းခ်မ္းတေယာက္ ၾကမ္းၿပီ။ဥမၼာခင္တေယာက္ ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ ငိုေနေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္း အဖုတ္ထဲက လီးကို မသိမသာ လက္ခံလာသည္။အရည္ေတြက ထြက္လာကာ လီးက အဝင္အထြက္ေခ်ာလာသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ေဆာင့္အားက အားနဲ႔မာန္နဲ႔ေဆာင့္ေနတာမို႔ တခ်က္ေဆာင့္တိုင္း အင့္ခနဲ အင့္ခနဲ ဖစ္ျဖစ္သြားကာ သားအိမ္ဝက ပူခနဲ ပူခနဲျဖစ္သြားသည္။ အသိစိတ္နဲ႔ လူက ငင္းဆန္ေနေပမယ့္ ကိုယ္ခနၶာအစိတ္အပိုင္းေတြက တျဖည္းျဖည္းလက္ခံလာသည္။ျပည့္ဝတဲ့အရသာက တကိုယ္လံုးကို ဖည္းျဖည္းခ်င္း ပ်ံ့ႏွံ႔လာသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက ဥမၼာခင္းနားကိုကပ္ကာ တစ္တစ္ခြခြေတြေျပာၿပီးေဆာင့္ေနဆဲပင္။ ”အဟင့္ ဟင့္ အင့္ အင့္ အင့္ တာ္ၿပီ တာ္ၿပီ ဟင့္ ဟင့္”ႏႈတ္ခမ္းက ငင္းေနေပမယ့္ သူမေယာက္က်ားနဲ႔ ကြာျခားစြာ ကာမအရသာကို ပည့္ဝစြာေပးေနတာကို စိတ္က တျဖည္းျဖည္းပါလာသည္။သူမ ငင္းဆန္ခ်င္သည္။မဟုတ္ဘူး ဒါငါမဟုတ္ဘူး။ငါ့ကို တျခားလူတေယာက္က မုဒိန္းက်င့္ေနတာ ။ငါလက္သင့္မခံဘူး တြးေနေပမယ့္ မူးကလဲမူး ဆာင့္ခ်က္တိုင္းက သူမအရင္က ဘာလိုအပ္မွန္းမသိတာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေမးမိတဲ့အရာက ဒါပါလားဆိုတာသိသြားၿပီး စိတ္ကႏွစ္ခြျဖစ္ေနသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဥမၼာခင္ရဲ႕ အေျပာင္းအလဲ ကိုသတိထားမိတာေၾကာင့္ ဥမၼာခင္နားကိုကပ္ကာ စိတ္ႂကြေစရန္ ထပ္ၿပီးတစ္တစ္ခြခြေျပာလိုက္ကာ လိ္းကိုတဆံုးထုတ္ တဆံုးထည့္ မွန္မွန္ေဆာင့္ေနသည္။အဖုတ္က အရည္ေတြနဲ႔ လီးဝင္တိုင္း တႁဗြတ္ႁဗြတ္ တဗ်စ္ဗ်စ္နဲ႔ အသားျခင္း႐ိုက္တဲ့အသံကလဲ အခန္းထဲမွာဆူညံေနသည္။ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ခ်ိတ္ကာ ကိုယ္က ႐ွ႕ကိုငိုက္ထားတာမို႔ ဖင္ႀကီးက ႂကြတက္ေနကာ လီးတခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အတြင္းထဲကိုနက္နက္ဝင္သြားကာ ဖိလိုက္တိုင္း မြ႔ရာကအတြင္းဖက္ဝင္သြားၿပီးျပန္ကန္လာျပန္တာမို႔ တခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ပန္ျပန္ကန္ကန္တက္လာတာမို႔ ဆာင့္ခ်က္တိုင္းက ဥမၼာခင့္အတြက္ ႐ူးသြပ္မႈျဖစ္ေစသည္။
မရေတာ့ေပ။ဥမၼခင္ ဆနၵကို အသိနဲ႔ ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေတာ့။အထိအေတြ႔ေနာက္ကို ကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားၿပီ။မိန္းမကိစၥကို ကြၽမ္းက်င္ဆရာက်တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ေအာက္မွာ က်႐ွံုးသြားၿပီ။ ”အ ဟ ဟ အင့္ အင့္” ”ေကာင္းလား ဥမၼာေကာင္းလား”မေျဖ။ ဒါေၾကာင့္ သူ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို ညႇစ္လိုက္ရင္း ”ေကာင္မ မးေနတယ္ ငါလိုးတာေကာင္းလားလို႔ ခံလို႔ေကာင္းလား ဖစမ္း” ”အား ကြၽတ္ကြၽတ္ ကာင္းတယ္ အ ဟင့္ ဟင့္ နာတယ္” ၿငိမ္းခ်မ္းျပံဳးလိုက္သည္။သူတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္လိုက္ၿပီးႏို႔ေတြကိုငံု႔ကာစို႔လိုက္သည္။ဥမၼာခင္ စိတ္ကအရမ္းကို ႂကြလာသည္။ၿပီးခ်င္လာသည္။အရမ္းအရမ္းကို ကာင္းလာကာ ”အ အင့္ အင့္ ဆာင့္ ဆာင့္ မရပ္နဲ႔ ခပ္နာနာေလးေဆာင့္ေပး ကာင္းတယ္ ဟား ကာင္းတယ္ အား အား ၿပီးၿပီ အစ္ အစ္ ၿပီးၿပီ အ အ ဟားးးး”ဥမၼာခင္ ၿပီးသြားၿပီသူ႔ကိုအတင္းဖက္ကာဖင္ကိုအတင္းေကာ့ကာ ကပ္ထားၿပီးတဆက္ဆက္နဲ႔ ဖစ္ေနသည္။ေျခေတြက ကုပ္ေကြးတက္ကာ ပါးစပ္က ဘယ္လိုအသံေတြမွန္းမသိ။သူ ဥမၼာခင္ကို ပန္ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ရာ ဥမၼာခင္လဲ မြတ္သိပ္စြာျပန္နမ္းေလသည္။ ”ဥမၼာ ကိုယ္မၿပီးေသးဖူး လိုးခ်င္ေသးတယ္” ”အဟင့္ ဒီေလာက္အၾကာႀကီးကို မၿပီးေသးဘူးလား။စိတ္ညစ္ပါတယ္”မူေနသည္။ ”ကုန္းေပးစမ္းပါ” ”သူ႔စိတ္ႀကီးပဲ လူကိုအ႐ုပ္ေလးက်ေနတာပဲ။ဖယ္ဦးေလ သူကဖိထားမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႔” ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ထလိုက္ရာဗလြတ္ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ အဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြ လွ့်ံက်လာသည္။ဥမၼခင္လဲ ရင္ထဲ ဟာခနဲ ဖစ္သြားသည္။အနားက ပင္တီကိုအျမန္ယူကာ အဖုတ္ကိုအုပ္ကာသုတ္လိုက္ၿပီးၿငိမ္းခ်မ္းလီးကိုၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ ရင္ထဲဖိုသြားသည္။ဟယ္အႀကီးႀကီးပဲ။ကုတင္အစြန္းမွာပဲ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဥမၼာခင္ရဲ႕ တင္ပါးေတြကို ညႇစ္လိုက္ၿပီး ဖ်န္းခနဲ႐ိုက္ကာ ”ေတာက္ လွလိုက္တဲ့ဖင္ကြာ ” ”အ နာတယ္ ဘာလို႔႐ိုက္တာလဲ” ”လွလို႔႐ိုက္တာ မင္းဖင္က လံုးေနတာပဲ”ေျပာရင္တဖတ္ဖတ္နဲ႔႐ိုက္ေနသည္။ျဖဴေဖြးတဲ့တင္ပါးေတြက လက္ရာေတြနဲ႔ နီရဲလာသည္။
ဥမၼာခင္မွာ သိတက္စအရြယ္ကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ သူေဌးသမီးတစ္ဦးလဲျဖစ္တာမို႔ ဒီလိုၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမဆက္ဆံခံရဖူးေပ။ေယာက္က်ားရေတာ့လဲ ယာက္က်ားက ႏုႏုည့ံညံ့သာ ဆက္ဆံသည္။လင္မယားခ်င္းလုပ္ရင္လဲ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းမလုပ္။ဒါေၾကာင့္ခုလို ဆက္ဆံခံရတာပထမဆံုးမို႔ စိတ္ထဲမွာ အထူးအဆန္းျဖစ္ကာ သေဘာက်လာသလိုလို။ၿငိမ္းခ်မ္းက တင္ပါးေတြကို႐ိုက္ရင္း ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို ဖဲလိုက္ရာ နီရဲရဲ ခေရပြင့္ေလးကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့ အဖြင့္မခံရေသးမွန္းသိလိုက္တာမို႔ တရက္ေတာ့ ခေရေႁခြပစ္မယ္လို႔စိတ္ကႀကိမ္းရင္း စအိုကို လက္မနဲ႔ကုတ္ျခစ္ကာ ”ေတာက္ ခေရပြင့္ေလးက ခ်စ္စရာေလးကြာ ” ဥမၼာခင္ ဖင္ဝယားသြားၿပီး ႐ွံုသြားသည္။ ”ဟင့္ လုပ္စရာ႐ွိတာမလုပ္ဘူး ယားတယ္ ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ အို အဟင့္ ယားပါတယ္ဆို” ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕အေျပာအဆို အကိုင္အတြယ္ေတြေၾကာင့္ ဥမၼာခင္ စိတ္က တက္ႂကြလာရျပန္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ကုန္းတဲ့ပံုစံကို ပင္ၿပီးေနာက္ကေန ဥမၼာခင့္အဖုတ္ဝကိုေတ့ကာ လီးနဲ႔ထည့္လိုက္ရာ ”ၿဗိ ဗစ္ ဗစ္ ဗစ္” ”ဟ အ အ ဖးေျဖး နာတယ္ အာ့ ႐ွီး ”လီးကတဆံုဝင္သြားၿပီး သားအိမ္ဝကို ဒုတ္ခနဲေဆာင့္လိုက္ရာ ဥမၼာခင္ေအာင့္ခနဲ ဖစ္သြားၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ က်င္ခနဲ ဖစ္သြားသည္။ ”အ ဖးေျဖး အာင့္တယ္”ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ညႇစ္ကိုင္ၿပီး လီးကိုေျဖးေျဖးခ်င္းတဝက္ေလာက္ဆြဲထုတ္ကာ ဖည္းျဖည္းခ်င္း ပန္ထည့္လိုက္ေတာ့ ဥမၼာခင္ ႐ွီးခနဲ ဖစ္သြားၿပီး အရသာခံေနသည္။သူလဲ ဖည္းျဖည္းခ်င္းတခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။အခ်က္ေပါင္းသံုးဆယ္ေလာက္က် ဥမၼာခင္ ခံႏိုင္လာကာ ဆာင့္ေစခ်င္လာသည္။တအင့္အင့္နဲ႔ နာက္ကို ပန္ျပန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။သူလဲ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ ကာင္းသြားသည္။ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ဖင္ကတုန္တုန္သြားသလို ပခံုးေက်ာ္ေက်ာ္ဆံပင္ နီညိဳေရာင္ကလဲ ဝဲခနဲ ဝဲခနဲခါသြားသည္ကို ၾကည့္ရင္း သူသေဘာက်မိသည္။
ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ ခါးကို ကိုင္ကာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးလိုက္ေတာ့ ”အား ကြၽတ္ကြၽတ္ ကာင္းလိုက္တာ ဟ ဟ အင္းေဆာင့္ ဆာင့္ အိ အိ အိ” သူေမးစရာမလိုေတာ့။သူ႔အလိုလို ဖစ္လာၿပီ။သူခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ ရင္း ၿပီးခ်င္လာၿပီ။ဒါေၾကာင့္သူ ”ဥမၼာခင္ ငါအထဲမွာၿပီးလိုက္ရမလား” ”အင္း ၿပီးလိုက္ ရတယ္ ဆာင့္ေဆာင့္ ဥမၼာလဲ ၿပီးေတာ့မယ္ ဟား အ အ” သူလဲ ဆက္တိုက္မရပ္မနားေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။လီးတစ္ခုလံုး က်င္တက္လာကာ လီးကိုအဆံုးထိေဆာင့္ထည့္လိုက္ၿပီး အရည္ေတြကို ပန္းထည့္လိုက္ခ်ိန္ပဲ ဥမၼာခင္လဲ ၿပီးသြားကာ သူ႔လီးကို တခ်က္တခ်က္ညႇစ္ေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သာ ကုတင္ေပၚသို႔ ဘးတိုက္လွဲခ်ကာ အနားယူလိုက္ၾကသည္။ဥမၼာခင္ ႏို႔လံုးက်စ္က်စ္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ဥမၼာခင္က ရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။သူလဲ တစ္႐ွဴးထယူကာ သုတ္လိုက္ၿပီး အမိႈက္ျခင္းထဲထည့္ကာ အတြင္းခံဝတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ အနားယူလိုက္သည္။ဥမၼာခင္ျပန္ထြက္လာေတာ့ တပတ္ကို ပတ္ထားသည္။ကုတင္နားေရာက္ေတာ့ ”ဟင့္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ပန္ေတာ့ေလ” ”မျပန္ပါဘူး မင္းကို လိုးလို႔မွမဝေသးတာ” ”ဟင့္ စကားကလဲ ၾကမ္းလိုက္တာ”သူမကို ဆြဲခ်လိုက္ကာ နွုတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ စာင္ျခံဳ ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ရင္းနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။မနက္ေျခာက္နာရီေလာက္က် သူႏိုးလာေတာ့ ဥမၼာခင္ကသူ႔ေဘးနားမွာ မႏိုးေသး။သူလဲ ဥမၼာခင္ပတ္ထားတဲ့တပတ္ကိုခြၽတ္လိုက္ကာ ႏို႔ေတြကိုကိုင္လိုက္ေတာ့ ”အင္ ဟာကြာ သူမ်ားအိပ္ခ်င္ေနေသးတဲ့ဟာကို။ညတုန္းကလဲ သူႏွိပ္စက္ထားၿပီးၿပီ။ခုအိပ္ခ်င္ေသးတယ္ကြာ” ”အိပ္ေလ။ကိုယ္ဟာကိုကိုင္တာကို” ဥမၼာခင္ဆက္ၿပီးအိပ္ေနေတာ့ သူႏို႔ေတြကို ကုန္းစို႔လိုက္ၿပီးလက္တဖက္က်န္တဲ့ႏို႔ကို ရြရြေလးပြတ္ေခ်ကစားေနလိုက္သည္။ႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုကလိလိုက္ေခ်လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရာ ဥမၼာခင္ လဲ အသက္႐ွဴသံျပင္းလာကာ သူ႔ေခါင္းကို ထိုးဖြေနၿပီး ရင္ကေကာ့ေကာ့တက္လာသည္။ႏို႔ေတြစို႔ေနရင္းနဲ႔ လက္ကတျဖည္းျဖည္းခ်င္းေအာက္ဖက္ကိုဆင္းကာ ပါင္ေတြကိုပြတ္ေပးလိုက္သည္။
ဥမၼာခင္လဲ တရြရြျဖစ္လာၿပီး ပါင္ကကားလိုက္စုလိုက္ျဖစ္ေနသည္။သူလဲႏို႔ေတြကိုစို႔ရင္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အာက္ကိုဆင္းကာဗိုက္ေတြကိုလိုက္စုပ္လိုက္ကာႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔ေခ်ေနလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းခ်င္းေအာက္ကိုဆင္းလိုက္ေတာ့ ”အို႔ မလုပ္နဲ႔ေလ။ငရဲေတြႀကီးကုန္ေတာ့မယ္ အို မလုပ္နဲ႔ အ အ ႐ွီး ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲကြာ” သူလဲေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုျဖဲကာအေစ့ကို လ်ွာနဲ႔ကေလာ္လိုက္ရာေကာ့တက္သြားသည္။အေစ့ကို ဆက္တိုက္ လ်ွာနဲ႔ကလိလိုက္ရာ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားၿပီး မြ႔ရာခင္းေတြကို လက္နဲ႔ဆုတ္ေခ်ကာ ကိုယ္ကႂကြတက္လာလိုက္ျပဳတ္က်သြားလိုက္နဲ႔။အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြက ထြက္လာသည္။သူအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို စုပ္လိုက္ရာ အ ခနဲအသံနဲ႔အတူ လူကတဆက္ဆက္တုန္ေနသည္။အဖုတ္အတြင္းထဲကို လ်ွာနဲ႔ဝင္ႏိုင္သေလာက္ထည့္ကာ ကလိလိုက္ေတာ့ ဥမၼာခင္တေယာက္ အသံေတြကမရပ္ေတာ့။ဖင္ဝကို လ်ွာနဲ႔ကလိလိုက္ျပန္ရာ ဆက္ခနဲတုန္သြားရျပန္သည္။လက္မနဲ႔ အေစ့ကိုေခ်ၿပီး အဖုတ္ထဲကို လက္နဲ႔ကလိ ခေရကိုဝလံုးေရးေနေတာ့ ဥမၼာခင္ ဘယ္လိုမွမခံႏိုင္ေတာ့။လူကတဆက္ဆက္တုန္လာကာ အုခနဲ မပီမသအသံနဲ႔အတူ ခေခ်ာင္းေတြေကြးတက္သြားၿပီး ၿပီးသြားသည္။ ”ကိုရယ္ ဘယ္လို လုပ္တာလဲကြာ။ဥမၼာ့ကို ငရဲေပးေနတာလား” ”မေကာင္းဘူးလား” ”ေကာင္းတယ္”႐ွက္သံနဲ႔ေျဖသည္။ ”ဒီလို တခါမွမခံဖူးဖူးလား” ”ဟင့္အင္း မခံဖူးဘူး” ”ကဲ ဒီတခါ ကိုယ့္အလွည့္ လီးစုပ္ေပး” ပာၿပီးဥမၼာခင္ပါးစပ္နားလီးကိုထိုးေပးလိုက္သည္။ ဥမၼာခင္တေယာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းကို စြဲသြားသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔မွ သူမ မရဖူးတာရခဲ့ရတာပင္။ခုေလာေလာဆယ္မွာသူမေယာက္က်ားနဲ႔သမီးကိုေမ့ထားလိုက္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ လီးကို စိတ္ပါလက္ပါစုပ္ေပးေနသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက အေျပာအဆို သူမအေပၚဆက္ဆံတာက သူမကို တန္ဖိုးမထားမွန္းသိေပမယ့္ သူမ ႏွစ္သက္ေနမိသည္။ဒါလဲ အထက္တန္းလႊာထဲက ပါက္ဖြားလာတဲ့သူမရဲ႕ စိတၱဇလားပင္။သူမကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆက္ဆံတာ ပာဆိုတာ ႏွစ္သက္သေဘာက်မိကာ သာယာေနသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕ ပဳစုမႈေတြကို တန္းတန္းစြဲမိေနသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက သူမ ပါးစပ္ထဲမွာပင္ၿပီးသြားတာမို႔ ညႇီစို႔စို႔အရည္ေတြပိုၿမိဳခ်မိေပမယ့္ မေထြးထုတ္မိ။အန္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္သြားေပမယ့္ သေဘာက်မိသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား ရအတူတူခ်ိဳးလိုက္ၾကသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက ဆက္ဆံတဲ့အခ်ိန္သာ သူမကို ဖာသာသာသေဘာထားဆက္ဆံေပမယ့္ က်န္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူမေယာက္က်ားထက္ ယုယကာ အေျပာေကာင္းတာေတြေၾကာင့္ သူမ သေဘာက်ရျပန္သည္။ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲ ၿပီး မနက္စာစားကာ လယာဥ္လတ္မွတ္သြားဝယ္လိုက္သည္။သူမေယာက္က်ားဖုန္းဆက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ျပန္မယ္လို႔ေျပာသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ တြ႔တယ္ေျပာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔စကားေျပာခ်င္တယ္ဆိုလိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနၾကသည္။ဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ ဘာညာမွာေနတာေနမည္။ႏွစ္ေယာက္သား ၿငိမ္းခ်မ္းတည္းတဲ့ဟိုတယ္ကိုသြားကာ အဝတ္အစားေတြအိတ္ေတြယူကာ သူမဆီကိုေျပာင္းလာခဲ့သည္။သူမကလဲ ၿငိမ္းခ်မ္းကို ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဒီကကိစၥေတြကိုေမ့ပစ္လိုက္ၿပီး အရင္လို ပဲဆက္ေနၾကမယ္ေျပာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းကလဲ လက္ခံသည္။ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူတို႔ လုပ္ၾကျပန္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက ဥမၼာခင္ကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ်ိဳး ႏုႏုည့ံညံ့တသြယ္ မႏုမၾကမ္းတဖံုးဆက္ဆံသည္။သူမ အစြဲႀကီးစြဲမိသြားသည္။တရက္နဲ႔တညလံုး ပံုစံမ်ိဳးစံု သူမကို လုပ္သည္။ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ကာ ဇာတ္ကားထဲကပံုစံအတိုင္းလုပ္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းကို သူမအံ့ျသမိတာက ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္ လီးက အခ်ိန္တန္ျပန္မတ္လာတာပင္။တကယ္လုပ္ႏိုင္သည္ပင္။သူမလဲ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ေတြ႔မွ လုပ္တယ္ဆိုတာဒါပါလားလို႔ေျပာရမလိုပင္။ နာက္ရက္ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သူမက ၿငိမ္းခ်မ္းကို အခြင့္အေရးရရင္လဲ ပန္ေတြ႔ခ်င္တယ္လို႔ေျပာသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဥမၼာခင္ကို လုပ္လိုက္ရလို႔ေက်နပ္ေနသည္။သူမကို ဖာသာသာဆက္ဆံလိုက္ ၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံလိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးလိုက္သည္။သူျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ သူခိုး႐ိုက္ခဲ့တဲ့ သူနဲ႔ဥမၼာခင္လိုးတာကို ပန္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ ဥမၼာခင္ကို လိုးခ်င္ေသးသည္။
တရက္ရက္ေတာ့ နာက္ေပါက္ကုိဖြင့္မည္လို႔လဲ တးထားလိုက္သည္။ဒီဗီဒီယိုဖိုင္သာ ဝယံထက္ဆီပို႔လိုက္ရင္ သြးတက္ေသမလား သူ႔ကိုလာသတ္မလားတခုခုပင္။ဒါေပမယ့္ သူမလုပ္။အဲေလာက္ထိ လုပ္ဖို႔စိတ္ကူးမ႐ွိေပ။ဒါေၾကာင့္ သူလဲ အလြယ္တကူ႐ွာလို႔မရႏိုင္တဲ့ နရာမွာေသခ်ာသိမ္းထားလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အနည္းဆံုးေတာ့တလတခါဆံုျဖစ္သည္။မဆံုဆံုေအာင္လဲ သူလိုက္ခ်ိတ္သည္။ဆံုတိုင္း သူ႔ကိုအိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ေျပာၾကသည္။အားလံုးထဲ သူတေယာက္သာက်န္ေတာ့တာကိုး။သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြထဲက အပ်ိဳေတြနဲ႔ခ်ိတ္ေပးမယ့္သူနဲ႔။သူကေတာ့တကယ္မခ်စ္တဲ့သူကိုမယူခ်င္ေသး။ၿပီးေတာ့ သူ႔အားနည္းခ်က္ေၾကာင့္ တာ္ရံုမိန္းကေလးျပန္မႀကိဳက္မွာကို သူစိုးရိမ္သည္။တရက္မွာ သူ႔ဘဝအတြက္အေရးပါလာမယ့္ေကာင္မေလးတေယာက္ကို သူအမွတ္မထင္ဆံုေတြ႔လိုက္သည္။ေတြ႔တာကလဲ တကယ့္အမွတ္မထင္။ပလာဇာမွာသူေစ်းဝယ္ၿပီးအျပန္ ကားရပ္ထားရာေနရာေရာက္ေတာ့ သူ႔ကာနဲ႔ပံုစံတူအေရာင္တူ ကားတစ္စီးကသူ႔ကားေဘးရပ္ထားတာမို႔ သူလဲ သခ်ာၾကည့္လိုက္မိသည္။အမ်ိဳးအစား အေရာင္ အစတူၿပီးနံပါတ္ကသာနည္းနည္းကြဲတာ။သူလဲ ဖုန္းလာတာနဲ႔ ကားေပၚမတက္ေသးပဲ ကားနားမွာဖုန္းေျပာေနသည္။ဖုန္းေျပာေနရင္း ကာင္မေလးတေယာက္လာတာကိုေတြ႔လိုက္သည္။လက္ကလဲ အိတ္ေတြနဲ႔ ဖုန္းေျပာလာသည္ကိုေတြ႔လိုက္သည္။ပံုစံေလးက ခုေခတ္ေမာ္ဒယ္ေတြလိုပင္။႐ုပ္ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ သူရင္ေတြအရမ္းခုန္သြားသလိုပင္။ေက်ာ္လယ္ေလာက္ဆံပင္က လမ္းေလွ်ာက္တိုင္းလြင့္ေနသည္။အျပာဝမ္းဆက္ေလးနဲ႔လွမ္းလာပံုက သူ႔ရင္ထဲမွာ အရမ္းကို စြဲမိသြားသည္။သူဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးသူမကိုဆက္ၿပီးေငးေနေတာ့ သူေငးေနတာကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ထိုးၿပီးဖုန္းဆက္ေျပာေနသည္။ကားေသာ့ကိုထုတ္ကာ ရမုဒ္နဲ႔ဖြင့္လိုက္ၿပီးဖုန္းကိုဆက္ေျပာေနသည္။သူ႔ေဘးနာရပ္ထားတဲ့ကားက ဒီေကာင္မေလးကားကိုး။
သူတိုက္ဆိုင္စြာ သူ႔ကားနဲ႔ပံုစံတူအေရာင္တူဆိုေတာ့ ရင္ေတာင္ခုန္သြားမိသည္။သူမက ဖုန္းေျပာေနရင္း ဘာေတြ႐ႈပ္မွန္းမသိ႐ႈပ္ေနတဲ့လက္ေတြနဲ႔ သူ႔ကားကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူရီခ်င္သြားမိလို႔ ပံဳးလိုက္မိေတာ့ သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းတခ်က္ဒိုင္းဆိုထိုးလိုက္ၿပီးကားတံခါးပိတ္လိုက္ၿပီးကားစက္ႏိႈးေနပံုရသည္။သူလဲကားမွန္တံခါးကို ခါက္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို လာေၾကာင္မေနနဲ႔ပံုစံနဲ႔ၾကည့္သည္။သူကလဲ ဒီကားကသူ႔ကားလို႔အမူအရာနဲ႔ျပေပမယ့္ဂ႐ုမစိုက္ပဲဖုန္းခ်လိုက္ကာ ကားစက္ႏိႈးေနပံုရသည္။သူလဲ ထပ္ၿပီးမွန္ကိုေခါက္လိုက္ေတာ့ ဆက္ခနဲတံခါးဖြင့္ကာထြက္လာၿပီးသူ႔ကို ရန္ေတြ႔သည္။ ”ဘာလို႔ တံခါးမွန္လာလာေခါက္ေနတာလဲ။အူုေၾကာင္ေၾကာင္လာမလုပ္နဲ႔။လံုျခံဳးေရးေခၚၿပီးဖမ္းခိုင္းလိုက္မယ္ ဘာမွတ္ေနလဲ။ဟင္း ”ရန္ေတြ႔ေနတဲ့ပံုက တကယ့္ အသည္းယားစရာေလး။သူတခ်က္ရီလိုက္ၿပီး ”ကားစက္ႏိႈးလို႔ရလား” ”မရဘူး။ဘာလဲ ႐ွင္လုပ္ထားတာလား။ဟယ္တကယ္ပဲ ၾကည့္စမ္း အဲ့လိုလုပ္စားေနတာလား။ပံုစံနဲမလိုက္။ေအးေလ ခုေခတ္ႀကီးက ဒီလိုပံုစံေတြနဲ႔လုပ္စားေနတာအမ်ားႀကီးပဲကိုး။ကဲ ရွင္ဘယ္လိုလုပ္ထားတာလဲ ပိုက္ဆံလိုခ်င္ရင္ဘယ္ေလာက္လဲေျပာ ကြၽန္မသြားစရာ႐ွိေသးတယ္႐ွင့္” ”ေအာ္ ကေလးမရယ္ ပာခ်င္ရာစြတ္ေျပာေနေတာ့တာပဲ။ကိုယ့္ကားလဲကိုယ္ေသခ်ာၾကည့္ပါဦး” ”ဒီမွာ ကြၽန္မက ကေလးမ မဟုတ္ဘူး။လူနာေတြကိုကုေနတဲ့ဆရာဝန္တစ္ဦး႐ွင့္။ေျပာခ်င္ရာစြတ္ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ဟုတ္တာကိုေျပာေနတာ။ကားကို ဘာၾကည့္စရာလိုလဲ ကိုယ့္ကားကိုသိၿပီးသား” ”အမေလးဗ်ာ ဒီစိတ္နဲ႔ လူနာကုတယ္ဆိုေတာ့ စြာတာနဲ႔တင္ လူနာအသက္တိုမယ္” ”ဘာေျပာတယ္။႐ွင္ ႐ွင္ေနာ္။စိတ္တိုလာၿပီ။လူနာဆိုရင္ ဒီလိုမဆက္ဆံဖူးသေဘာေပါက္။ကဲ ႐ွင္ကားႏိႈးလို႔ရေအာင္ လုပ္ေပးမွာလာမလုပ္ေပးရင္ ရဲေခၚလိုက္မယ္” ”ဟားဟားဟား ရဲေခၚရင္ မင္းသာ အဖမ္းခံရမွာသိလား။
ခု မင္းဝင္ထိုင္ၿပီး စက္ႏိႈးတာ ကိုယ့္ကား မင္းေလးရဲ႕ကားက ဟိုဖက္မွာ” ”ဘာ ႐ွင္ ”သူမဆက္ေျပာမယ္လုပ္ၿပီးမွ ကားတံခါးကိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ ဟိုဖက္ကားကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔ၿပီးမွ မ်က္ႏွာႀကီးနီရဲသြားကာ ”ဒါဆိုေစာေစာက ပာပါလားလို႔” ”ေျပာမလို႔ေလ သူပဲ စြတ္ေကာေနၿပီး” ”ဘာလို႔ကြၽန္မတံခါးဖြင့္ေတာ့ရတာလဲ” ”ရမွာေပါ့ မင္းကတံခါးဖြင့္ၿပီးကိုယ့္ဟာကိုဘာေတြ႐ႈပ္ေနမွန္းမသိဘူး။ေသခ်ာမွမၾကည့္တာ။ကိုယ္ကတံခါးဖြင့္ၿပီး ဖုန္းလာလို႔ဖုန္းေျပာေနတာ။မင္းကခပ္တည္တည္နဲ႔ ဝင္ထိုင္ၿပီး စက္ႏိႈးေနတာေလ” ”အာ မသိဘူး မသိဘူး”ေျပာေျပာဆိုဆို ႐ွက္ရမ္းရမ္းၿပီးသူမကားဆီေျပးသြားၿပီး ကားစက္ႏိႈးကာ ထြက္သြားသည္။သူလဲ ”ဟိတ္ ဟိတ္ မင္းပစၥည္းေတြက်န္ခဲ့ၿပီေဟ့”မၾကားေတာ့ သူလဲ လိုက္ၿပီးေပးဖို႔ ကားေပၚတက္ေတာ့ အလုပ္ထဲက အမ္ဒီကဖုန္းေခၚတာနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတာနဲ႔ မမွီေတာ့။သူလဲ အိတ္ေတြကိုၾကည့္လိုက္မိသည္။တခုခုေတြ႔လို႔ေတြ႔ျငား။မိန္းကေလးအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ၊အဝတ္ေတြနဲ႔ အတြင္းခံေတြ။သူမ ဝယ္လာတာေတြ ကိုၾကည့္ရင္း သူ႔ရင္ထဲမွာတဒိတ္ဒိတ္နဲ႔ ႏြးေႏြးေလးခုန္ေမသည္။အခ်စ္ဆိုတာဒါလား။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆံုေတာ့ ပာျပေတယ့ ရီလိုက္ၾကတာ။ဒါမင္းဖူးစာေနမယ္။ပစၥည္းေတြကိုေတာ့ ခိုးခိုးမနမ္းနဲ႔ေနာ္ဆိုၿပီးစၾကသည္။သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကာင္မေလးေရ ဖူးစာမွန္ရင္ ပန္ဆံုပါရေစလို႔။ ဥမၼာခင္လဲ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ တြ႔ၿပီးေနာက္ သူမေယာက္က်ားနဲ႔လုပ္တိုင္း တခုခုလိုေနသလိုလို။သူမေယာက္က်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေလာက္မႀကီး လုပ္လဲမလုပ္ႏိုင္။ၿပီးေတာ့ လူက ဗိုက္ကရႊဲကာ ဝေနတာမို႔ အရမ္းႀကီးအၾကမ္းမလုပ္ႏိုင္။သူမကိုခ်စ္လို႔လဲပါမည္။အစက သူမ ဒါကိုသေဘာက်ေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းက သူမကိုပက္ပက္စက္စက္ၾကမ္းသြားေတာ့ တခါတေလခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးလုပ္ခံခ်င္မိသည္။သူမေယာက္က်ားက လီးကိုသာစုပ္ခိုင္းၿပီး သူမကိုတခါမွ မယက္ေပးဖူး။ယက္ေပးဖို႔ေျပာရမွာလဲ ႐ွက္သည္။တခါတေလခံခ်င္မိသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းကို တခါတေလ သတိရမိသည္။သူမလိုအပ္ခ်က္ေတြမျပည့္တိုင္းပင္။ဒါေၾကာင့္သူမေယာက္က်ားႏိုင္ငံျခားသြားေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းကို ဖုန္းဆက္ကာမ႐ွက္ႏိုင္ ခ်ိန္းမိသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက သူ႔တိုက္ခန္းလာဖို႔ခ်ိန္းတာမို႔ သူမသမီးကို က်ာင္းပို႔ၿပီးကားကိုအိမ္မွာထားကာ အငွါးကားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်ိန္းတဲ့ေနရာကိုလာလိုက္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ လိုးျဖစ္သည္။
သူမ စိတ္ေတြတင္းၾကပ္ေနတာေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ေတြ႔မွ ပါက္ခြဲပစ္လိုက္သည္။ ”အား လုပ္ လုပ္ အားရပါးရလုပ္ ကို မညႇာနဲ႔ ဥမၼာ့ ဖင္ေတြကို ႐ိုက္ၿပီးေဆာင့္ေပးပါ အား အား” ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဖင္ေတြကို တဖ်န္းဖ်န္းနဲ႔႐ိုက္ကာအားရပါးရေဆာင့္လိုက္ရင္း ”ေကာင္မ ကာင္းလား ငါလိုးတာေကာင္းလား” ”အား ကာင္းတယ္ ကို လိုးတာအရမ္းေကာင္းတယ္ အရမ္းႀကိဳက္တယ္ အာ့ အင့္ အင့္ အင့္”ႏွစ္ေယာက္သားအခန္းထဲမွာ အသံေတြနဲ႔ဆူညံေနသည္။ဥမၼာခင္က တကိုယ္ရည္သန္႔႐ွင္းမႈက အျမဲဂ႐ုတစိုက္လုပ္တာမို႔ သန္႔႐ွင္းကာ လုပ္ရတာေကာင္းသည္။တသက္လံုး ဒီလိုအဆက္ဆံမခံဖူးေတာ့ ခုလိုလုပ္ရေျပာရတာကို သေဘာက်ကာ သူေျပာသလိုလုပ္ေပးသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ၿပီးသြားေတာ့ အနားယူေနရင္းစကားေျပာေနလိုက္သည္။စိတ္ထလာေတာ့ ပန္လုပ္ၾကျပန္သည္။ညေနသံုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ အိမ္ကိုျပန္သြားသည္။ေနာက္ရက္က်လဲ လာျပန္သည္။သူ႔မေယာက္က်ားျပန္မလာမခ်င္းသူ႔ဆီလာလာကုန္းသည္။ဥမၼာခင္က ၿငိမ္းခ်မ္းလုပ္တာကိုစြဲလန္းေနတာပင္။ၿငိမ္းခ်မ္းက ပသာနာမတက္ေအာင္ေတာ့ေ႐ွာင္ရသည္။ဥမၼာခိုင္ကလဲ အလိုရမက္တခုအတြက္သာ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ၿငိေနေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ မိသားစုဂုဏ္သိကၡာမက်ဆင္းေစရန္ေတာ့ေ႐ွာင္ရသည္။ ”ကိုခ်မ္း ဒါက မီ့သူငယ္ခ်င္းေဒါက္တာနန္းစံခမ္းတဲ့ နန္း ဒါက တို႔ေတြရဲ႕ဆရာ ကိုၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့” ”ေတြ႔ရတာဝမ္းတာပါတယ္ဗ်ာ။ကားကိုေသခ်ာပါကင္ထိုးခဲ့ရဲ႕လား မွားေနမွာစိုးလို႔” ”႐ွင္ေနာ္” ”ကိုခ်မ္းတို႔က သိေနၾကတာလား” ”မီမီကလဲ ငါဟိုတခါနင္္တို႔ကိုေျပာတာ သူနဲ႔မွားတာေလ” ”ဟယ္ ဟုတ္လားခ္ခ္ခ္” ”ကဲ နန္း နန္းရဲ႕ ပစၥည္းေတြ ကိုယ့္ဆီမွာပါလာတယ္။ခု လဲ ကားထဲမွာပါတယ္ ပန္က်ရင္ယူသြားေနာ္” ”ဟုတ္ ဟိုတခါက နန္းလဲ လာေနတာနဲ႔ကားမွားသြားတာ။နန္းအမွားအတြက္ တာင္းပန္ပါတယ္” ”ရပါတယ္ဗ်ာ။
ကားမွားတာထားပါ။ကားထဲက အျပင္အဆင္က မတူပါဘူးဗ်ာ မသိဘုးလား” ”ကားထဲမွာ ပင္ထားတာက အခင္းပဲကြဲတာ က်န္တာက တူေနေတာ့ မွားသြားတာ အဟီး” ”အဲ့လို ကိုခ်မ္းေရ နန္းက လုပ္လိုက္ရင္အရာရာနဲ႔အေၾကာင္းေၾကာင္းခ်ည္းပဲ” ”နင္ေနာ္ ”သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရင္းႏွီးသြားၾကသည္။ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ နန္းနဲ႔သူႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႔သည္အထိသူ ရင္ႏွီးေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့သည္။နန္းနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တဲ့ သူတိူ႔ရံုးက ကာင္မေလး သူ႔တပည့္ရဲ႕ရည္းစား မီမီခ်ိဳကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္မိသည္။သူနဲ႔နန္းက အရင္ကတည္းကသူငယ္ခ်င္းေတြ။တစ္လမ္းထဲေနတာ။တကၠသိုလ္ကြဲသြားေပမယ့္ အတြဲကမပ်က္ခဲ့။မီမီခ်ိဳ႕ဆီက သတင္းအခ်က္အလက္ရသည္။နန္းမွာ ရည္ရြယ္ထားတဲ့သူမ႐ွိေသး။သူအရမ္းကိုအားတက္သြားမိသည္။သူနန္းရဲ႕အခ်စ္ကိုရဖို႔အတြက္ ခ်စ္ေရးဆိုေတာ့ နန္းကလဲ စဥ္းစားေပးမည္တဲ့။သူလဲ နန္းနဲ႔ေတြ႔ၿပီးကတည္းက ဥမၼာခင္ကို နည္းနည္းခ်င္းေ႐ွာင္လာသည္။ဥမၼာခင္က ဝယံထက္မ႐ွိတာနဲ႔ သူ႔ကိုခ်ိန္းသည္။သူကလဲ သံုးခါခ်ိန္းရင္ တစ္ခါေလာက္သာေတြ႔သည္။ေတြ႔သည့္အခါတိုင္းမွာေတာ့ ဥမၼာခင္ကို ပက္ပက္စက္စက္လုပ္ျဖစ္သည္။ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဥမၼာခင္က သူနဲ႔က်မွ ဗလဘိုင္လိုက္ရသည္လို႔ေျပာရမည္။ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဥမၼာခင္ကိုေနာက္ေပါက္မဖြင့္ျဖစ္ေသး။ခေရေခြၽမယ္ေတာင္းေတာ့ ၾကာက္ေနတာနဲ႔မေခြၽျဖစ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ သူ႔ဘဝ အေမွာင္ဖံုးတဲ့ရက္ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ဘယ္လုိမွေ႐ွာင္လို႔မရႏိုင္ခဲ့။နန္းကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲမိတ္ဆက္ေပးေတာ့ ဝယံထက္က သူမကို ”နင္က နန္းမာလာရဲ႕. ညီမမဟုတ္လား” ”ဟုတ္ အကိုက ဝယံ” ”ေဝယံထက္ပါ ” ”ဒါဆို သူ သူက ” သူသေဘာေပါက္လိုက္သည္။သူတို႔ ဆိုင္ကယ္နဲ႔တိုက္မိတဲ့ ကာင္မေလးရဲ႕ ညီမ။
အာကာတို႔ ဇြဲႏိုင္တို႔က မွတ္မိသည္။တရားရံုးမွာ ပါလာတာကိုေတြ႔ဖူးသည္ကိုး။သူတို႔ကိုလဲ တြ႔ဖူးသည္မို႔ ခ်က္ခ်င္းမွတ္မိသည္။နန္းစံခမ္းသူ႔ကို စ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး ”႐ွင္က ကြၽန္မ အမ ဘဝကို သေအာင္သတ္ခဲ့ၿပီးတာအားမရလို႔ ကြၽန္မကိုပါ ၾကံခ်င္ေသးတာလား ဟင္” ”မဟုတ္ပါဘူးနန္းရယ္ ကို တကယ္မသိခဲ့ပါဘူး” ”႐ွင့္ကို သတဲ့အထိကြၽန္မ နာက်ည္းမုန္းတီးေနတာ။ကြၽန္မအခ်စ္ဆံုးအမကိုသတ္ခဲ့တဲ့႐ွင့္ကို သတဲ့အထိ ခြင့္မလႊတ္ဘူး ကြၽန္မနဲ႔ ႐ွင့္ရဲ႕ ပတ္သတ္မႈက ဒီမ်ွပါပဲ။႐ွက္တက္ရင္ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မပတ္သတ္ပါနဲ႔” ပာၿပီး သူမထြက္သြားသည္။သူ အ႐ွင္လတ္လတ္ မၿမိဳသြားသလိုပင္။ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးျဖစ္သြားသည္။သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔ကိုအားေပးေပမယ့္ သူမၾကားေတာ့။ေဝယံထက္က သူ႔ကိုေတာင္းပန္ေပမယ့္ သူနားမေထာင္ႏိုင္ေတာ့။သူ႔ဘဝမွာ ဘာမွအဓိပၸါယ္မ႐ွိေတာ့။သူသံုးရက္တိတိ အခန္းထဲကမထြက္။ဖုန္းလဲပိတ္ထားသည္။သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ကို လာ႐ွာတာသိေပမယ့္ သူဖြင့္မေပး။သူရံုးကို သြားကာ ထြက္ခြင့္ေပးရင္ေပး မေပးရင္လဲ ဒီေနရာနဲ႔ေဝးရာကိုပို႔ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေတာ့ သူ႔ဆရာက မးရာ အေၾကာင္းစံုေျပာျပလိုက္သည္။သူ႔ဆရာလဲ သူ႔ကို စကၤာပူမွာသြားေနဖို႔တာဝန္ေပးတာနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွႏႈတ္မဆက္ပဲ စကၤာပူကိုသူထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။စကၤာပူေရာက္ေတာ့ သူအလုပ္ထဲမွာပဲ အာရံုႏွစ္ထားလိုက္ကာ က်န္တာအားလံုးကိုေမ့ထားလိုက္သည္။ေရာက္ၿပီးနွစ္လေလာက္ေနမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဆက္သြယ္သည္။ဥမၼာခင္က သူ႔ကို မက္ေဆ့ခ်္ပို႔ထားတာမနည္းေပ။သူစကၤာပူေရာက္ေတာ့ သူ႔ေယာက္က်ားနဲ႔အလည္လာရင္းလစ္ရင္လာေတြ႔သည္။
သူလဲ မထိန္းေတာ့။သူစကၤာပူမွာတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသည္။ဥမၼာခင္နဲ႔ႏွစ္ေခါက္သာေတြ႔သည္။လိုင္းေပၚမွာေတာ့ ပာျဖစ္ၾကသည္။သူလဲ နည္းနည္းအနည္ထိုင္စျပဳလာၿပီ။ျပန္ေခၚတာနဲ႔ သူလဲ ပန္လာခဲ့သည္။အာကာတို႔က သူ႔ကို နန္းဆီသူတို႔သြား႐ွင္းျပထားတဲ့အေၾကာင္းေျပာသည္။မီမီခ်ိဳတို႔ကလဲယူၿပီးသြားၿပီ။မီမီခ်ိဳက အေၾကာင္းစံုသိလို႔ သူ႔ကို နန္းဆီသြားေတြ႔ၿပီး႐ွင္းျပဖို႔တိုက္တြန္းေပမယ့္ သူမသြားရဲ။နန္းက ပစ္ပစ္ခါခါေျပာလိုက္ရင္ ဒီတစ္ခါသူအသက္႐ွင္သန္ဖို႔အတြက္သိပ္မလြယ္ကူႏိုင္။သူမခံစားႏိုင္တာေၾကာင့္ သတၱိနည္းေနရသည္။သူရန္ကုန္ေရာက္ၿပီး တစ္လေက်ာ္ေလာက္အၾကာမွာ ဥမၼာခင္က သူ႔ဆီဖုန္းဆက္သည္။ေဝယံထက္ႏိုင္ငံျခားမနက္ကသြားသည္တဲ့။သူလဲသိသည္။ေဝယံထက္က စကၤာပူ မွာ ဆယ္ရက္ေလာက္ၾကာမည္။ဒါေၾကာင့္ သူမနက္ျဖန္က် သူတို႔အိမ္မွာေတြ႔ဖို႔အဆင္ေျပမလားေမးေတာ့ သမီးကိုေက်ာင္းပို႔ၿပီးရင္အားၿပီတဲ့။သူလဲ မနက္က် ဥမၼာခင္တို႔ကြန္ဒိုနားမွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။ဥမၼာခင္ထြက္သြားေတာ့ သူလဲ ဥမၼာခင္တို႔အထပ္ကိုသြားကာ သာ့ကိုထားခဲ့တဲ့ေနရာကေနယူၿပီး တံခါးဖြင့္ကာျပန္ပိတ္ၿပီးေစာင့္ေနလိုက္သည္။နာရီဝက္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဥမၼာခင္ျပန္ေရာက္လာသည္။မေတြရတာတစ္ႏွစ္နီးပါး႐ွိေပမယ့္ ဥမၼာခင္က အရင္အတိုင္းမေျပာင္းလဲေပ။လွေနဆဲပဲ။မိုးျပာေရာင္အေပ်ာ့သားကိုဝမ္းဆက္အၾကပ္ဝတ္ထားသည္။ခနၶာကိုယ္နဲ႔ကပ္ေနတာမို႔ေကာက္ေၾကာင္းအလွကထင္းသည္။သူလဲဥမၼာခင္ကို ဒီတေခါက္ေတြ႔ၿပီးရင္ နာက္ထပ္မေတြ႔ပဲေနၾကရေအာင္လို႔ေျပာေတာ့ ဥမၼာခင္ကလဲ လက္ခံသည္။တကယ္လို႔ တြ႔ရင္ေတာင္မွ ခုလိုအျမဲမေတြ႔ဖို႔ေျပာသည္။ဒီတေခါက္ေတာ့ သူဥမၼာခင္ရဲ႕ခေရကို ရေအာင္ေခြၽေတာ့မည္။ေျပာလဲေျပာထားသည္။
ဥမၼာခင္တို႔အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူတို႔လင္မယားအိပ္ခန္းက ခန္းနားထည္ဝါသည္။ေရခဲေသတၱာ တီဗြီ အဲကြန္းအစံု႐ွိသလို အိပ္ရာကလဲ အေကာင္းစား။ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း စကားေျပာကာ ဥမၼာခင္ရဲ႕ ဖင္ကို သူညႇစ္လိုက္ ပင္တီႀကိဳးကို ဆြဲလိုက္ ႐ိုက္လိုက္လုပ္ေနသည္။ဥမၼာခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ကာနမ္းလိုက္ၿပီး ”ဒီပါးစပ္က ခုပဲနမ္းရမွာတေအာင့္ေနၾကအားမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး” ”အမယ္ ဘာလို႔လဲ” ”ကို႔လီးကို စုပ္ေပးရမွာမို႔” ”သြား ဒါမ်ိဳးေတာ့တက္တယ္”ေျပာၿပီးသူ႔ကို နမ္းသည္။အေတာ္ၾကာနမ္းၿပီးေတာ့ ဥမၼာခင္ကိုထခိုင္းလိုက္ၿပီး သူလဲမတ္တပ္ရပ္ကာ လီးကိုစုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ဥမၼာခင္လဲ သူ႔အက်ႌ ဘာင္းဘီေတြကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အာက္က ကာင္က မာထန္ေနသည္။ ”ခစ္ခ္စ သူ႔ဟာႀကီးက အျမဲတမ္းရယ္ဒီပဲ”ေျပာၿပီး စုပ္ေပးသည္။လီးထိပ္ကို လွ်ာနဲ႔ကလိလိုက္ စုပ္လိုက္ ဘာေတြကို စုပ္လိုက္နဲ႔ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးေနသည္။သူလဲ ကာင္းလာတာမို႔ ဥမၼာခင္ဆံပင္ေတြကိုဆြဲကာ ပါးစပ္ကို ဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ဥမၼာခင္ကို ကုတင္ေစာင္းေပၚေခါင္းတင္ၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးလိုက္သည္။ဥမၼာခင္လဲ ပုေလြကြၽမ္းေနၿပီမို႔ အလိုက္သင့္ေနေပးသည္။သူလဲ ကာင္းလြန္းလာကာ ပါးစပ္ထဲကိုပန္းလိုက္ၿပီးအျပင္ထုတ္ကာ ဥမၼာခင္မ်က္ႏွာေပၚပန္းလိုက္သည္။ ”ဟင့္ ညစ္ပတ္တယ္ သူမ်ားမ်က္ႏွာေတြ ပကုန္ၿပီ”သူလဲ တစ္႐ွဴးယူကာသုတ္ေပးလိုက္သည္။ဥမၼာခင္ေရဘူးထုတ္ကာ ပလုပ္က်င္းလိုက္ၿပီးသူ႔ကိုလာဖက္သည္။သူလဲ ဥမၼာခင္ကိုအဝတ္ေတြခြၽတ္ခိုင္းလိုက္သည္။အဝတ္ေတြခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အတြင္းခံ ပန္းေရာင္ေလးသာက်န္ေတာ့ သူလဲ ခြၽတ္လိုက္ရင္း ”ဥမၼာက ကိုယ့္လီးနဲ႔လိုးတယ္လို႔သေဘာထားၿပီးကိုယ့္ဟာကို ကလိ ကိုယ္က ႏို႔ေတြကိုင္ေပးမယ္”ေျပာၿပီးဥမၼာခင္ကို နာက္ကေနဖက္ကာ ႏို႔ေတြကိုညႇစ္လိုက္ ကလိလိုက္လုပ္ေနသည္။
ဥမၼာခင္လဲ အေစ့ကိုကလိလိုက္ အဖုတ္ထဲ ကလိလိုက္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္းအ႐ွိန္တက္လာသည္။ပါးစပ္ကလဲ ကို့္ လီးနဲ႔ဆိုအရမ္းေကာင္းမွာပဲေျပာကာ ကလိေနသည္။သူလဲႏို႔ေတြေခ်တာကိုရပ္ၿပီးဥမၼာခင္ကိုေနာက္ကေန ခါင္းအံုးခုကာမွီခိုင္းၿပီးေ႐ွ႕ကေန ဥမၼာခင့္ႏို႔ႏွစ္လံုးၾကားကိုလီးနဲ႔လုပ္ေနလိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဥမၼာခင္လဲ အ႐ွိန္တက္လာကာ လက္နဲ႔တခ်ီၿပီးသြားသည္။ႏွစ္ေယာက္သားအေမာေျဖေနလိုက္ၾကသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဥမၼာခင္ကို သူ႔အေပၚခြလိုင္းကာ ႏွစ္ေယာက္သားေျခာက္ကိုးပံုစံလုပ္ၾကသည္။ဥမၼာခင္က သူ႔လီးကိုစုပ္ေပးသည္။သူလဲ အေစ့ကိုစုပ္လိုက္အဖုတ္ကိုကလိလိုက္လုပ္ရင္း ဖင္ထဲကိုလဲ ကလိေနသည္။ဖင္ထဲကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာကလိေနရင္းအသားက်လာတာနဲ႔ ဖင္ဝကိုလ်ွာနဲ႔ကလိလိုက္ၿပီးအဖုတ္ကအရည္ေတြယူကာ လက္သံုးေခ်ာင္းပူးကာထည့္လိုက္ျပန္သည္။ဖင္က ယမ္းခါလာတာမို႔ အေစ့ကို စုပ္ေပးလိုက္ရင္းထည့္လိုက္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဖင္က လက္သံုးေခ်ာင္းကို ခံႏိုင္လာသည္။ဥမၼာခင္ က ”ကို ဥမၼာ့ကို လိုးေပးပါေတာ့ အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ ကို႔ရဲ႕လီးနဲ႔ ဥမၼထဲကိုထည့္ၿပီး လိုးေပးပါ” သူလဲကလိေနတာေတြရပ္ကာ ဥမၼာခင္ကို သူ႔အေပၚကေနေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ဥမၼာခင္လဲ သူ႔အေပၚကေန အားနဲ႔မာန္နဲ႔ေဆာင့္ေနသည္။ေမ့ြရာက သူမေဆာင့္တိုင္းေအာက္ကိုနစ္နစ္ဝင္သြားသည္အထိ ဆာင့္သည္။ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႔ အရမ္းကိုမာန္တက္ေနသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ သူလဲဥမၼာခင္ကို ပက္လက္လွန္ကာေျခေထာက္ေတြကိုကိုင္ခိုင္းထားၿပီးအေပၚကေန တရစပ္ေဆာင့္လိုက္သည္။အခန္းထဲမွာ တဖြတ္ဖြတ္တဗြၽတ္ဗြၽတ္ တအားအားနဲ႔ ဆူညံေနသည္။ဒီလိုအေနအထားသာ ဝယံထက္ေတြ႔လို႔ကေတာ့ သြးတက္ေသႏိုင္သည္။သူ႔ရဲ႕ခ်စ္ဇနီးေလးကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိပ္တဲ့အိပ္ရာေပၚမွာ ပိုးစိုးပက္စက္ လိုးေနတာကိုး။သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမ်ွ ဥမၼာခင္လဲ ၿပီးသြားရသည္။
အရမ္းကိုေကာင္းတာမို႔ သူမ ၿငိမ္းခ်မ္းကို တင္းတင္းႀကီးဖက္ထားလိုက္သည္။အေတာ္ေလးၾကာမွ ၿငိမ္းခ်မ္းက ဖင္ခ်ေတာ့မယ္ဆိုကာမွ သူမလဲ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ကိုယ္ကို မြ႔ရာေပၚမွာဝပ္ထားလိုက္ၿပီးဖင္ကိုေထာင္ေပးလိုက္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းက ဖင္ကိုျဖဲကာလက္နဲ႔ကလိလိုက္ျပန္သည္။ၿပီးေတာ့ ဖင္ကိုဖ်န္းခနဲ႐ိုက္ကာ ”ေတာက္ ကာင္းလိုက္တဲ့ဖင္ ဒီဖင္ကိုဘယ္သူအရင္စလိုးဖူးတာလဲေကာင္မ”ဖ်န္းခနဲ႐ိုက္လိုက္ျပန္သည္။ ”အ ဥမၼာရဲ႕ ဖင္ကို ကို ပထမဆံုးလိုးဖူးတာပါ” ”မင္းရဲ႕ဖင္ပါကင္ကို ဘယ္မွာအဖြင့္ခံမွာလဲ” ”ဥမၼာရဲ႕ ဘယ္သူမွမလိုးဖူးေသးတဲ့ဖင္ကို ဥမၼာတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္အိပ္တဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ ကို ပထမဆံုးလိုးတာလို႔ အဟင့္ လုပ္ေပးေတာ့ကြာ ဥမၼာဖင္က တအားယားလာၿပီ” ”မလိုးခင္ လီးကိုုစဳပ္ေပးဦး” ဥမၼာခင္လဲ ကုန္းထားရာမွ ကုတင္ေအာက္ဆင္းကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေ႐ွ႕ ဒူးေထာက္ၿပီး လီးကိုအငမ္းမရစုပ္ေပးေလသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဥမၼာခင္လိုမိန္းကေလးမ်ိဳး ထပ္ၿပီးလဲမေတြ႔ႏိုင္ေတာ့သလို ဒီလို တဏွာႀကီးတဲ့သူမ်ိဳးလဲ ထပ္မေတြ႔ႏိုင္။ၿပီးေတာ့ မေက်နပ္ခ်က္နဲ႔လုပ္ခဲ့တာမို႔ ညႇာတာဖို႔စိတ္မကူး။ဥမၼာခင္ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲကိုေလးငါးေျခာက္ခ်က္ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။ဥမၼာခင္လဲ လီးက အာေခါင္ကိုမေထာက္မိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီးစုပ္လိုက္ရသည္။သူမကိုျပန္ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ”ကဲ ဖင္ကိုျဖဲေပးစမ္း” ”ဟင့္ သူပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး အႏိုင္က်င့္တယ္”ေျပာၿပီးျဖဴသြယ္တဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ နာက္ျပန္ဖင္သားႏွစ္ျခမ္းကိုျဖဲေပးလိုက္ေတာ့ စအိုဝရဲရဲကထင္းခနဲေပၚလာသည္။ခေရပြင့္ေပၚကို တံေတြးေထြးခ်လိုက္ၿပီးမ်က္လံုးကစားလိုက္ရာ မွန္တင္ခံုေပၚမွာ ခါင္းလိမ္းဆီဘူးေတြ႔တာနဲ႔လွမ္းယူလိုက္ၿပီးအဖံုးဖြင့္ေတာ့ ”အဲ့ဒါ ကိုကို႔ရဲ႕ ခါင္းလိမ္းဆီဗူး။
သူအရမ္းႀကိဳက္လို႔ သိပ္ေတာင္မလိမ္းဘူးခ္ခ္ ”သူလဲဖင္ဝကိုေလာင္းခ်ကာ လီးကိုလဲ လိမ္းလိုက္ၿပီး ”ေစာက္ေကာင္မ ဖင္ကိုမ႐ွံုထားနဲ႔ ဖြင့္ထား။႐ွံု႔ထားရင္ နာလိမ့္မယ္”ေျပာၿပီးခေရဝကို လီးေထာက္လိုက္ကာ ဖိထည့္လိုက္ရာ ”ျဗစ္ ဗ်ိ ဗ်ိ” ”ဟ အ အ အင္း” နာသြားကာ ဖင္ဝ႐ွံု႔လိုက္မိေပမယ့္ သတိရလို႔ ပန္ဖြင့္ေပးထားလိုက္သည္။ႀကီးမားတဲ့ လီးက က်ဥ္းၾကပ္တဲ့စအိုဝကိုထိုးခြဲကာ ဝင္လာတာမို႔ ဖင္ဝတခုလံုးမီးစနဲ႔ထိုးခံရသလိုပူခနဲျဖစ္သြားၿပီးနာက်င္မႈက ဖင္ဝမွတဆင့္ တကုိယ္လံုးကို ပ်ံ့သြားသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ခါင္းလိမ္းဆီကိုအနည္းငယ္ေလာင္းခ်လိုက္ၿပီး နည္းနည္းထည့္လိုက္ျပန္သည္။နာက်င္လြန္းလို႔ ဖင္ျဖဲထားတဲ့ လက္ေတြက တဆက္ဆက္တုန္ေနသည္။သူလဲ အေစ့ကို လွမ္းၿပီးကလိလိုက္ၿပီး ထပ္ထည့္လိုက္သည္။လီးကတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားေတာ့ဆက္မသြင္းေတာ့ပဲ အေစ့ကိုကလိလိုက္ျပန္သည္။ဥမၼာခင္တေယာက္ နာလို႔တအအ အာ္ေနေပမယ့္ ငင္းတာေတာ့မျငင္း။သူလဲလီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ကြၽံဝင္ေနတဲ့စအိုဝက ပန္ကပ္ပါလာသည္။ဒူးကိုအားျပဳ ၿပီး လုပ္ေနတာမို႔ တကိုယ္လံုးရဲ႕ဝိတ္ကိုဒူးေပၚေထာက္ထားတဲ့လက္မွာ အားျပဳထားရသည္။လီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။အေစ့ကို ကလိတာေၾကာင့္ေရာ ဖင္ဝက နာက်င္မႈက အက်င့္ရသြားတာေၾကာင့္နာတာျဖည္းျဖည္းခ်င္းသက္သာလာကာ အဲ့ဒီနာက်င္မႈရဲ႕အရသာကို ဥမၼာခင္တေယာက္ ခံစားလာရသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ခံႏိုင္လာကာ ဖင္ခံရတာကို ႀကိဳက္စျပုလာသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕လီးကိုတဆံုးထည့္ေစခ်င္တာမို႔ ”ကို ဥမၼာ့ဖင္ထဲကို လီးအကုန္ထည့္ခ်င္ထည့္ေလ။ခံႏိုင္ၿပီ” သူလဲလီးကိုျပန္ထုတ္ၿပီးတဆံုးထိ ဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္လိုက္သည္။ ”ျဗစ္ ဗစ္ ဗစ္” ”အ ႐ွီး ကြၽတ္ကြၽတ္ ရတယ္ ခံႏိုင္တယ္ အာ့ ဟာ့ အီး”နာက်င္မႈေတြနဲ႔အတူ ခံစားမႈတမ်ိဳးက သူမတကိုယ္လံုးကို ဆူပြက္သြားသလို အရမ္းကို ဟာ့လာသည္။ျပင္းျပတဲ့ဆနၵတခုကို တာင့္တမိလိုက္သည္။
ဖင္ကို ညႇစ္ေပးလိုက္ ဖြင့္ေပးလိုက္လုပ္လိုက္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ လီးတဝက္ေလာက္ထုတ္ၿပီးတဆံုးထည့္လိုက္လုပ္ေပးေနရင္း ဖင္ကညႇစ္တဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ အရမ္းကိုေကာင္းေနသည္။ ”အား ႐ွီးေကာင္းလိုက္တာကြာ။ေကာင္မ ဖင္ကက်ပ္ထုတ္ေနတာပဲ။ႀကိဳက္လား ဖင္ခံရတာကို” ”ႀကိဳက္တယ္ အား အရမ္းမိုက္တယ္။ဖင္ခံရတာႀကိဳက္တယ္ အ အ ဆာင့္ေဆာင္”သူလဲ ဒူးအားကိုသံုးကာ ခပ္ဆက္ဆက္ဖိလိုးလိုက္သည္။တအိုးအိုးနဲ႔ရမက္သံျပင္းစြာညည္းေနသည္။က်ဥ္းၾကပ္တဲ့စအိုကိုလုပ္ရတာမို႔ သူ႔လီးကို တင္းၾကပ္စြာညႇစ္ထားမႈေၾကာင့္ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ သူလီးကို ဖင္ေပါက္ထဲက ထုတ္လိုက္ၿပီး ”ေညာင္းၿပီ။ေနာက္နဲနဲဆုတ္”ေျပာၿပီး ကုတင္စြန္းဖက္ကိုဆြဲကာေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။ဖင္ကိုတံေတြးေထြးခ်လိုက္ၿပီးလီးကိုေခါင္းလိမ္းဆီကိုသုတ္ကာ ”ဖင္ခံလို႔ေကာင္းလား စာက္ေကာင္မ” ”ဖ်န္း” ”အား ကာင္းတယ္ ကိုရယ္ ဖင္ခံလို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ လုပ္ေလ ”ဖင္ကိုတဖ်န္းဖ်န္း႐ိုက္ရင္း ဥမၼာခင္စိတ္ကိုပိုႂကြေအာင္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ဥမၼာခင္လဲ အရမ္းကိုေဟာ့ေနၿပီ။ဖင္ကိုျပန္ျဖဲခိုင္းကာ လီးကိုတဆံုးထည့္လိုက္ျပန္သည္။ဥမၼာခင္လဲ ခံႏိုင္လာၿပီမို႔ သူမညႇာေတာ့ လက္ကိုဖယ္ခိုင္းကာ အေစ့ကို ခ်ခိုင္းၿပီးဖင္သားႏွစ္ျခမ္းကိုခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျဖဲကာတရစပ္ေဆာင့္လိုက္သည္။အခန္းထဲမွာ လူႏွစ္ဦးရဲ႕ေက်နပ္အားရတဲ့ညည္းညဴသံက လႊမ္းေနသည္။ဖင္ကို႐ိုက္လိုက္ လိုးလိုက္နဲ႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၿပီးခ်င္လာသည္။သူလဲ ဥမၼာခင္ရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုဆြဲလိုက္ေတာ့ ရမက္ေတြထန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုနမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ကေနေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ဥမၼာခင္ရဲ႕ လိုးပါလိုးပါဆိုတဲ့အသံက ၾကားရတဲ့သူအဖို႔ ပိုၿပီးအားတက္ေစသည္။သူလဲမညႇာမတာေဆာင့္လိုက္ရင္း လီးတစ္ခုလံုး က်ဥ္တက္လာကာ ဖင္ကႂကြက္သားေတြကလဲ အရမ္းကိုညႇစ္လာတာမို႔ သုတ္ရည္ေတြမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ပန္းထုတ္လိုက္ရသည္။
ဥမၼာခင္လဲ အရမ္းကိုေဟာ့ကာ ၿပီးသြားၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းရဲ႕လီးတစ္လံုးကို ဆြဲညႇစ္ထားလိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ရက္သား ကုတင္ေပၚမွာ လဲက်သြားသည္။ႏွစ္ေယာက္လံုးေခြၽးေတြနဲ႔ရႊဲေနသည္။ေမာဟိုက္ေနတာမို႔ အေမာေျဖေနၾကသည္။မ်က္ႏွာေတြက က်နပ္အားရတဲ့မ်က္ႏွာေတြ။အေတာ္ေလးၾကာမွ ဥမၼာခင္က သူ႔ကို ဖယ္ခိုင္းကာ ရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ သူလဲေနာက္ကေနလိုက္ဝင္သြားသည္။ေရခ်ဳိးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔လီးကိုဥမၼာခင္က ဆးေပးသလို သူကလဲ ဥမၼာခင္ကို ဆးေပးလိုက္သည္။ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဥမၼာခင္က ဘီ႐ိုထဲကအဝတ္ထုတ္ကာဝတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုလဲ သူမေယာက္က်ားပုဆိုးထုတ္ေပးလို႔ဝတ္လိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚတက္ကာ တေယာက္ကို တေယာက္ဖက္ထားရင္း စကားေတြေျပာေနၾကသည္။အေတာ္ၾကာေတာ့ မ်က္ခံုးကစင္းလာတာမ်ဳ႕ မွးလိုက္ၾကသည္။ျပန္ႏိုးလာေတာ့ နာက္တခါထပ္လုပ္ၾကျပန္သည္။ဒီတခါေတာ့ ဖင္က နည္းနည္းနာေနေသးတာမို႔ အဖုတ္ကိုပဲ လုပ္ျဖစ္သည္။ခဏနားၿပီးျပန္စိတ္ပါလာေတာ့ ဖင္ကိုပဲလုပ္လိုက္သည္။ဥမၼာခင္ ဖင္ခံရတာိကုျကိဳက္သြားသည္။ေလးနာရီထိုးခါနီးေတာ့ ဥမၼာခင္က ရခ်ိဳးအလွျပင္အဝတ္လဲကာ သူ႔သမီးကိုေက်ာင္းသြားႀကိဳသည္။သူလဲ ယူစရာ႐ွိတာေတြယူ အဝတ္လဲကာ ပန္လာလိုက္သည္။ညက် ဥမၼာခင္နဲ႔ လိုင္းေပၚမွာစကားေျပာျဖစ္ၾကသည္။ေနာက္ရက္လဲ ဥမၼာခင့္အိမ္ကိုသြားၿပီး လုပ္သည္။ဒီတခါေတာ့ ဖင္ကိုပဲလုပ္လိုက္သည္။ညေနက် လမ္းေလ်ွာက္တာေတာင္နည္းနည္း ကြတတ ဖစ္ေနသည္။ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ဝယံထက္ျပန္မလာခင္ခ်ိန္ထိ ဥမၼာခင္နဲ႔လုပ္ျဖစ္သည္။ျပန္လာခါနီးတစ္ရက္အလိုမွာေတာ့ နားလိုက္သည္။မနားလို႔လဲမျဖစ္။သူလုပ္ထားတာနဲ႔ ဥမၼာခင္လဲ ဘလဗိုင္လိုက္ေနၿပီ။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႐ွ႕ေ႐ွာက္ အတက္ႏိုင္ဆံုးမေတြ႔ေတာ့ဖို႔ တိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ သူလဲ အလုပ္ကိုအာရံုစိုက္ၿပီးစိတ္ႏွစ္ကာ လုပ္ေနလိုက္သည္။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတာ့ အျမဲတမ္းနီးပါးဆံုျဖစ္သည္။သူငယ္ခ်က္းေတြက နန္းစံခမ္းကိုသြားေတြ႔ဖို႔ေျပာေပမယ့္ သူေမ့ထားပဲေကာင္းပါတယ္ဆိုၿပီး နလိုက္သည္။
တစ္ရက္မွာေတာ့ မီမီခ်ိဳကသူ႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီးအားရင္ ခဏလာခဲ့ပါဆိုလို႔သြားေတာ့ မီမီခ်ိဳတို႔နဲ႔အတူ နန္းကိုပါေတြ႔လိုက္ရသည္။ ”နန္း နေကာင္းတယ္ေနာ္” ”ေကာင္းလို႔ ခုလိုေတြ႔ရတာေပါ့” ”နန္းနင္ဟာေလ စကားေကာင္းေကာင္းေျပာေလ” ”ေျပာတာပဲ သူေမးတာက ဟုတ္မွမဟုတ္တာ” ”ကဲပါ ကိုခ်မ္း မီတို႔ ဟိုဖက္သြားလိုက္ဦးမယ္။စကားေအးေဆးေျပာၾကဦး။စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ ”ေျပာၿပီးသူ႔မ်က္ေစ့တဖက္မွိတ္ျပကာ ထြက္သြားၾကသည္။ ”နန္း ကိုယ့္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔မေတာင္းဆိုခ်င္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ မရည္ရြယ္ပဲ ဖစ္သြားတာကိုေတာ့ ကို ဘယ္လို႐ွင္းျပရမွန္းမသိေတာ့ဘူး” ”ဘာမွလာ႐ွင္းျပမေနနဲ႔။ေယာက္က်ားႀကီးျဖစ္ၿပီး သတၱိကလဲမ႐ွိဘူး။ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဖို႔မႀကိဳးစားဖူး။ထြက္ေျပးဖို႔ပဲဟင္း မေျပာခ်င္ဘူး” ”နန္းရဲ႕ အမုန္းကိုဘယ္လိုမွမခံစားႏိုင္လို႔ပါ။ကိုယ့္ဘဝမွာ တစ္ဦးတည္းေသာတစ္ခုတည္းေသာေမ်ွာ္လင့္ခ်က္က နန္းပါ။နန္းကသာ ကို႔ကို ထပ္ၿပီးနာက်ည္းမုန္းတီးၿပီးေျပာရင္ ကိုယ္ ဘယ္လိုမွမခံစားႏိုင္လို႔ပါ” ”ခုက် ခံႏိုင္ၿပီေပါ့ အဲ့လိုလား” ”ခုလဲ မခံႏိုင္ဘူး။ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကို႔ကို မုန္းမသြားပါနဲ႔လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ။ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ဆိုးကို ကိုယ္လဲ ဘယ္လိုမွေမ့မရခဲ့ပါဘူး။ကိုယ္ နန္း သိေအာင္ဘယ္လို႐ွင္းျပရမလဲမသိေတာ့ဘူး” ”ဘာမွ ႐ွင္းျပမေနနဲ႔။ကိုအာကာတို႔ ကိုေဝယံတို႔ ႐ွင္းျပၿပီးၿပီ။အိမ္ကိုလဲ လာၿပီးေဖေဖတို႔ေမေမတို႔ကို တာင္းပန္ၿပီးလို႔ ဖေဖတို႔က ဖစ္ၿပီးခဲ့တာေတြကို ပန္ၿပီး အျပစ္မယူေတာ့ဘူးတဲ့။အဲ့တုန္းကလဲ နာက္ပိုင္းမွ သိရတာ ႐ွင္ႀကီးက ဟီး႐ိုးႀကီးလုပ္ၿပီး အျပစ္ခံသြားတာကို လြန္မွသိလိုက္ရလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရတယ္တဲ့။အဲ့ကေလးကိုေတြ႔ရင္လဲ အိမ္ကိုလာလည္ပါ။
အျပစ္မ႐ွိပဲနဲ႔အျပစ္ခံသြားတဲ့အတြက္လဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူးလို႔ေျပာေပးပါတဲ့” ”ဟင္ ဟိုေကာင္ေတြကိုယ့္ကို ဘာမွမေျပာဘူး” ”နန္းကို တြ႔ဖို႔ေကာမေျပာဘူးလား” ”ေျပာေတာ့ေျပာတယ္။ကိုယ္ကမွမေတြ႔ရဲတာကို” ”မုန္းဖို႔ေကာင္းတာ။ဒီက ခြင့္လႊတ္လို႔ ဘယ္ေန႔မ်ားလာမလဲေစာင့္ေနတာ သူကေယာက္က်ားျဖစ္ၿပီး သတၱိမ႐ွိလို႔ မီတို႔ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ခုလိုေတြ႔ဖို႔လုပ္လိုက္ရတာ သိၿပီလား” ”ဟား တကယ္ႀကီးလား အားေပ်ာ္လိုက္တာကြာ ကိုယ္တကယ္မသိလို႔ပါ” ”ဟင္း မေျပာခ်င္ဘူး ဒီမွာမိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို” ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္နီးပါအၾကာ တခုေသာတနဂၤေႏြေန႔မွာ ”တိမ္ျပာျပာေန႔တေန႔ Sunday မွာကြယ္ မဂၤေဆာင္ပြဲေလး က်င္းပေနပါတယ္။ သူမ်ားကို အားက်မိတယ္ ခ်စ္ေလးရယ္” သတို႔သား ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ သတို႔သမီး နန္းစံခမ္းတို႔ရဲ႕မဂၤလာေဆာင္ေလးတခု။သတို႔သားမ်က္ႏွာက မိႈရတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔။သူငယ္ခ်င္းေတြက မင္းပါစပ္ နာရြက္တက္ခ်ိတ္ေနၿပီဆိုၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ေနၾကသည္။သတို႔သမီးကေတာ့ ပံဳးေနၿပီး မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ သတို႔သားကိုခ်စ္တဲ့စိတ္အျပည့္နဲ႔။ မဂၤလာဦးအိပ္ခန္းထဲမွာ နန္းစံခမ္းတေယာက္တည္း။မဂၤလာကုတင္ကို သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ဆင္ထားတာ။ခုေတာ့ကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီး စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္။လင္ေယာက္က်ား ပန္လာေနၿပီ။သူငယ္ခ်င္းေတြက ခုနကမွျပန္သြားကာ အမ်ိဳးမ်ိဳးစသြားၾကသည္။သူမဘဝမွာ ထိန္းသိမ္းခဲ့ရတဲ့အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဒီည ခ်စ္ရတဲ့သူကို ပးရေတာ့မည္။အေတြ႔အၾကံဳက စာေတြ႔သာ႐ွိၿပီး ကိုယ့္ေတြ႔မ႐ွိခဲ့။ခ်စ္သူဘဝမွာ ကိုကိုကလဲ အခြင့္အေရးမယူ။
မဂၤလာဦးညမွ အပ်ိဳဘဝကိုစြန္႔လႊတ္မယ္လို႔လဲေျပာထားတာေၾကာင့္။သူစိတ္လႈပ္႐ွားစြာ တာင္ေတြေျမာက္ေတြး။ တံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္ရတဲ့ဇနီးနန္း။ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနသည္။သူဝင္လာေတာ့တုန္သြားတာကိုေတြ႔ေတာ့ သူရီခ်င္သြားသည္။သူလဲ အဝတ္အစားခြၽတ္ၿပီးေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေျပာကာ ရဝင္ခ်ိဳးလိုက္သည္။ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာေတာ့ တပတ္လာေပးၿပီး အဝတ္ထုတ္ေပးထားသည္။သူလဲ ရသုတ္ေနရင္း ညအိပ္ဂါဝန္ပန္းေရာင္ေလးနဲ႔ လွေနတဲ့ခ်စ္သူကိုၾကည့္ရင္း သူတကယ္ႀကီး မိသားစုဘဝကို ပိုင္ဆိုင္ရၿပီလို႔ တြးမိလိုက္သည္။သူအဝတ္ဝတ္ၿပီးေတာ့ ”နန္း အိပ္ၾကစို႔ေလ ပင္ပန္းေနတဲ့ဟာ” ”အင္ မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး။အိပ္ခ်င္ အိပ္ႏွင့္ နန္း တီဗီြၾကည့္မလို႔” ”အာ မၾကည့္နဲ႔ေတာ့ေလ အိ္ပ္ရေအာင္” ”မအိပ္ေသးပါဘူးဆို။ဘာလဲ ရၿပီဆိုၿပီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခ်င္တာလား ဟင္းဟင္း ဒါမ်ိဳးမရဘူးေနာ္” ”ကဲ ဒီေလာက္ မွ႐ွိလွတာ လာေလ့”ေျပာၿပီးနန္းကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္ေတာ့ ”အေမ့ ဘာလုပ္တာလဲ မအိပ္ေသးဘူးေနာ္ လႊတ္ လႊတ္” ကုတင္ေပၚတင္ၿပီး နန္းရဲ႕မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကို အနမ္းမိုးရြာခ်လိုက္ရာ အသံတိတ္သြားသလို ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးက မွ့စင္းသြားသည္။ နန္းတေယာက္ ခ်စ္ရတဲ့ကိုကို႔ရဲ႕ အနမ္းေတြေအာက္မွာ လြင့္ေမ်ာသြားသည္။ကိုကို႔ရဲ႕ ၾကင္နာယုယမႈေတြေအာက္မွာ အေပၚတက္သြားလိုက္ အာက္ကိုက်လာလိုက္ျဖစ္ေနရသည္။ ”ကိုကို နာတယ္ေျဖးေျဖး” ”အစမို႔ေနာ္ နန္း စိတ္ကိုေလ်ွာ့ထား” နန္းကိုသတိေပးရင္း နန္းရဲ႕အဖုတ္ေလးထဲလီးကို ဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရင္း အရည္ေတြနဲ႔ေခ်ာလာတာေၾကာင့္ ဆက္ခနဲ ထိုးခ်ကာအဆံုးထိဝင္သြားသည္။
”အား ႐ွီး နာတယ္ ကိုကိုရယ္ အဟင့္ဟင့္” ၿငိမ္းခ်မ္းလဲ ႏို႔ေတြကိုတလွည့္စီစုပ္ရင္း ခဏရပ္ကာထားလိုက္သည္။တကိုယ္လံုးကိုပြတ္သပ္ၿပီး ဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။နန္းလဲ ခံႏိုင္လာခဲ့ရသည္။ကိုကို႔ရဲ႕ ဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ နန္း အရမ္းကို ကာင္းခဲ့ရသည္။မဂၤလာဦးညမွာ ကိုကိုက နန္းကို ပညာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသင္ေပးခဲ့သည္။အိမ္ေထာင္သက္ နည္းနည္းၾကာလာတာနဲ႔အမွ် နန္းလဲ ကိုကို႔ရဲ႕သင္ျပေပးမႈေၾကာင့္ ပညာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတက္လာရသည္။ကိုကိုနဲ႔ အတြဲညီညီအိပ္ရာထဲမွာ ဆက္ဆံတက္လာၿပီ။ကိုကို႔က သူ႔အေပၚ အရမ္းကိုခ်စ္ၿပီး အစစအရာရာ ကာင္းတာေၾကာင့္ နန္းလဲ ကိုကို႔အေပၚမွာ မိန္းမေကာင္းအျဖစ္ေနေပးသည္။နန္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္ေသးေပမယ့္ ကိုကိုက ကေလးယူခ်င္တာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွာ ကိုကို႔အတြက္ ရင္ေသြးလြယ္ထားရေတာ့ ကိုကိုအရမ္းေပ်ာ္သြားတဲ့မ်က္ႏွာက သူမခ်စ္လို႔မဝ။ ၿငိမ္းခ်မ္းဘဝခုမွ တကယ္ျငိမ္းခ်မ္းသြားရတာပင္။ေပ်ာ္ရြင္စရာမိသားစုေလးတခုကို ဖန္တီးထားႏိုင္ၿပီ။ခ်စ္ရတဲ့ဇနီးရယ္ ခ်စ္ရတဲ့သမီးရယ္အျပင္ ခုေနာက္ထပ္ကိုယ္ဝန္ကို နန္းကလြယ္ထားသည္။သူ႔အတြက္အရာရာၿပီးျပည့္စံုၿပီ။ဒီမိသားစုဘဝေလးကို ဘယ္လိုမွအပ်က္စီးမခံႏိုင္။သူအိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက မိန္းမ႐ႈပ္ျခင္းကိုလံုးဝေ႐ွာင္လိုက္သလို ဥမၼာခင္နဲ႔လဲ လံုးဝမွမပတ္သတ္ေတာ့။သူမယူခင္ႏွစ္ပတ္ေလာက္အလိုမွာ ဥမၼာခင္နဲ႔ ငါးရက္အတူေနေပးလိုက္သည္။ေနာက္ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မေတြ႔ၾကေတာ့နဲ႔လို႔ေျပာခဲ့လိုက္သည္။တခါတခါမွာေတာ့ဥမၼာခင္တို႔လင္မယားအိပ္တဲ့ကုတင္မွာ သူနဲ႔ ဥမၼာခင္တို႔ လုပ္တာကို ဗီဒီယိုခိုး႐ိုက္ထားတာကို ပန္ၾကည့္ၿပီး သတိေတာ့ရမိသား။ဒါေပမယ့္ ထပ္ေတာ့မဆံုလိုေတာ့။ဒီဗြီဒီယိုဖိုင္ေတြကိုေတာ့ဖ်က္ပစ္ရမွာႏွေျမာတာမို႔ မ်က္ႏွာေတြကိုေတာ့ editလုပ္ကာဖ်က္ထားၿပီး မူရင္းကိုေတာ့အၿပီးတိုင္ဖ်က္ပစ္လိုက္သည္။ခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူစိတ္ထဲမွာ ဝယံထက္နဲ႔ ဥမၼာခင္တို႔အေပၚ ထားတဲ့ အမုန္းေတြက ပသြားေလၿပီ။ေ႐ွ႕ဆက္ သူ႔ဘဝကို သာယာေအာင္လုပ္မယ္လို႔ေတြးၿပီး အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ သမီးကို အသာေလးနမ္းလိုက္ၿပီး နန္းရဲ႕ပါးေလးကိုနမ္းလိုက္ေတာ့ ”ကိုကို ခုထိမအိပ္ေသးဘူးလား” ”အင္းအိပ္မလို နန္းရဲ႕” သူ႔ဖက္လွည့္ကာ ရင္ခြင္ထဲဝင္လာေတာ့သူနန္းကိုဖက္ထားလိုက္သည္။ ”ကိုကို စိတ္လာေနတာလား မာေနတယ္”ေျပာၿပီးနန္းက သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ အသာထုေပးေနသည္။သူလဲအလိုက္သိတဲ့နန္းကိုခပ္ဖြဖြေလးနမ္းၿပီး က်နပ္စြာျပံဳးလိုက္မိေလသည္။
မွတ္ခ်က္… ေအာစာေပမ်ားသည္ ဂြင္းထုဖို့သက္သက္သာျဖစ္ျပီး အျပင္မွာလိုက္လုပ္လို့မရ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္။