မီးေရာင္စုံလင္းလိုက္မွိတ္လိုက္နဲ႔ တီးလုံးသံေတြေအာက္မွာ တစ္ေယာက္ထဲလူးလြန႔္ၿပီ စိတ္လိုလက္ရ ေကသီတစ္ေယာက္ကေနမိသည္။ ဖင္ေလးကိုလွုပ္ခါလွုပ္ခါျဖင့္ဆက္ဆီက်က်အကေၾကာင့္ မ်က္လုံးေပါင္းမ်ားစြာ၏စူးစိုက္ျခင္းကိုခံေနရေလသည္။ အေနာက္ကေန ပုခုံးလွမ္းပုတ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္႐ုံးထဲအလုပ္လုပ္သူ သႏၲာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဝမ္းသာအားရ ” ဟယ္..သႏၲာ..” ” ေကာင္မရီး… တစ္ေယာက္ထဲလာကဲေနတယ္ ၾကည့္စမ္း ..ငါ့ကိုေတာင္မေခၚဘူး..” […]
သူမတို့ ညီအစ္မ သုံးေယာက္ရွိသည္။ မိဘဆုံးသြားေတာ့ ညီအစ္မသုံးေယာက္ အတူတူေနၾကသည္။ ပထမ အလတ္တေယာက္ျဖစ္သူ ခင္မူ အိမ္ေထာင္က်သည္။ အိမ္ဝိုင္းက နည္းနည္းက်ယ္သျဖင့္ ထိုအိမ္ဝိုင္းထဲတြင္ပင္ အိမ္တလုံးေဆာက္သည္။ ေနာက္ အႀကီးဆုံး ခင္ဦးအိမ္ေထာင္ဆက္က်သည္။ သူမက အိမ္ခြဲမည္လုပ္ေသာ္လည္း ခင္စီကို
ေဒၚစံပါယ္က အသက္ ၄၅ ေလာက္ရွိပီ သူက အျမဲတမ္း ျမန္မာဝမ္းဆက္ ဝတ္တယ္၊ သူ႔ဖင္ႀကီးေတြက ေကာက္ခ်ိတ္ေနပီး နို့ေတြကလဲ အယ္ေနတာပဲ၊ သူနဲ႔ေတြ႕ပုံက တေန႔ က်ေနာ္ အလုပ္က အျပန္ လမ္းမွာ အထုတ္ေတြမနိုင္မနင္းနဲ႔ အန္တီတေယာက္ကိုေတြ႕ေတာ့
ညဥ့္နက္ေနတာေတာင္လမ္းမေတြေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြကဆူညံျပည့္ႏွက္ေနသည္..။မီးပြိဳင့္ႏွစ္ခုေလာက္သြား အၿပီးသူ႔ဟန္းဖုန္း..ျမည္လာသည္။မီးနီမွာရပ္ေန တုံးဖုန္းကိုင္လိုက္သည္..။“ဆရာ..က်ေနာ္ေမာင္ကြန္းပါ..”“ေအး..ေျပာ…” “ဆရာဘယ္မွာလဲ…”“ငါ၂၆လမ္းေပၚမွာ..ဘာျဖစ္လဲ..ေျပာ..အေရးႀကီးလား…”“ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..အေရးႀကီးတယ္..ဆရာလာခဲ့ႏိုင္မလား..”“ဘယ္ကိုလဲ..”ေခၚသူကသူ႔လက္ေအာ က္ကရဲၾကပ္ႀကီးေမာင္ကြန္း..။ေမာင္ကြန္းနဲ႔အဖြဲ႕ကမူးယစ္ေဆး၀ါးးအမႈေတြ ကိုလိုက္ေနသည္..။သူလက္ရွိလုပ္ေနဆဲအလုပ္ေတြျဖစ္ေပမဲ့သူကနယ္ေျပာင္းေတာ့မွာမို႔သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့တာအမွန္..။ေမာင္ကြန္းကသူတို႔ရွိေနတဲ့ေနရာ ကိုေျပာသည္..။သူဦးတည္ေနတာနဲ႔ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနလို႔သူေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ရသည္..။သူေရာက္သြားေတာ့ေမာင္ကြန္းနဲ႔အတူသူ႔လက္ေအာက္ကေကာင္ေလးတေယာက္ကိုအရပ္၀တ္္ေတြနဲ႔ေတြ႕သည္..။“ေ႐ြြငါး”လို႔ေခၚၾကတဲ့တိုယိုတာကားတစီးနဲ ႔ေမွာင္ရိပ္မွာသူ႔ကိုေစာင့္ေနၾကသည္..။ကားေနာက္ခန္းမွာဆံပင္တိုတိုနဲ ႔မိန္းမတေယာက္ရွိေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကသူ႔ကိုကားေနာက္ဖုံးကိုဖြင့္ျပသည္..။ေက်ာပိုးအိတ္တလုံး..ရွိေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကရာဘ(ျမင္းေဆး)ေတြျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပသည္..။ ဒီေဆာ္ကိုစစ္ေမးေတာ့လုပ္ေနက်ျဖန႔္ေနက်ကြန္ယက္ကမဟုတ္ဘဲတကိုယ္ေတာ္ပြမလားဆိုၿပီးထလုပ္ၾကည့္တဲ့သူေတြျဖစ္ေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကိုညႇိဖို႔ငိုယိုေတာင္းပန္ေနလို႔သူ႔ကိုေခၚလိုက္တာျဖစ္သည္..။ေမာင္ကြန္းကဆရာ့သေဘာဘဲ. .ဆရာလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္..လို႔ေျပာသည္..။သူကားေနာက္ခန္းထဲ၀င္ထိုင္လိုက္သည္..။လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေပါက္စေလးနဲ႔သူထိုးၾကည့္သည္..။ဆံပင္တိုတိုနဲ႔မိန္းမသည္ဆံပင္ေတြကိုအညိဳေရာင္ေတြဆိုးထားသည္..။အသက္ကအစိတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အသားျဖဴျဖဴ..ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္..။ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ႔ညာဘက္ပါးမွာမွဲ႔ရွိသည္..။“နံမည္ဘာလဲ..မွတ္ပုံတင္ထဲကနံမည္..”“ခင္မိုးသူ..” “အသက္..” “၂၆ႏွစ္..” “လင္ရွိလား..” “ဟုတ္..”“အခုဘယ္မွာလဲ..” “က်မေယာက်ၤားလား…” “ဟုတ္တယ္..”
ေကာင္မေလးက အသက္ ၂၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးသျဖင့္ က်ေတာ့ထက္ အသက္အေတာ္ငယ္ပါသည္ ။သူမသည္ ပုဂၢလိကေဆး႐ုံတခုက နပ္စမေလး ျဖစ္ၿပီး က်ေတာ္ေဆး႐ုံတက္ရတုန္းက စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူမနာမည္ကေတာ့ဘေဖာ္ျပဘို႔ မလိုအပ္တာမို႔ ေကာင္မေလးဟုသာ သုံးႏြဳံးသြားပါမည္။ သူမသည္ အရပ္ ၅’၃”
႐ုံးပိတ္ရက္တစ္ရက္… ႐ုံးပိတ္ေသာ္ လည္း ဘယ္မွ မသြားခ်င္ သျဖင့္ အိပ္ရာထဲတြင္ ဇိမ္နဲ႔ ႏွပ္ေနရင္း ေဖ့စ္ဘုတ္ဖြင့္ကာ ေတာင္ေတာင္အီအီ ေလၽွာက္ ေမႊေနလိုက္သည္။ New Feed တြင္ တက္လာေသာ ဓာတ္ပုံတစ္ပုံေၾကာင့္… ပူတူး.. သူမအေကာင့္က
” သြားၿပီလား … ကိုမင္း ” ” ဟုတ္ … မမိုး ” ” မသက္ထားေရာ ” ” ရွိတယ္ … မမိုး … တံခါး စိထားတာ
နိုင္ထူး တက္ကသိုလ္ စတက္ေတာ့ သူမႏွင့္ စၿပီး ဆုံေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သည္။ သူမရဲ့နာမည္က ႏွင္းပြင့္။ နာမည္နဲ႔ မလိုက္ေအာင္အသားက ညိဳသည္။ မေခ်ာေပမယ့္ လွသည္။ လူပ်ိဳေျခတက္ေလး ျဖစ္သည့္ နိုင္ထူး တစ္ေယာက္ ႏွင္းပြင့္ကို ခိုးခိုး ၾကည့္ရသည္က
