က်မနာမည္က ဇင္ဇင္ၿပဳံးပါ။ သိတဲ႕အတိုင္းပါဘဲ။ ရင္အုံႀကီးႀကီး ၊တင္သားထြားထြား နဲ႕ ျမင္ရတဲ႕သူ ဘဝင္ဆူသြားရေစတဲ႕ ကိုယ္လုံးပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႕သူပါ..။ က်မအသားက ခပ္ညိဳညိဳနဲ႕ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ပါ..။ သူမ်ားေတြက ေျပာၾကတယ္ေလ..။ က်မကိုယ္ခႏၶာက ဆူၿဖိဳးက်စ္လစ္လို႕ ဖုထစ္မို႕ေမာက္ေနရမယ္႕ေနရာေတြက ဖုထစ္မို႕ေမာက္ေနသတဲ႕ ရွင္ရယ္..။ […]
သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္.. ျဖဴေဖြး.. ႏွင္းအိ.. ေက်ာ္ႀကီး.. တကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ စာေမးပြဲေျဖၿပီးလို႔ ၃ေယာက္သား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေခ်ာင္းသာကို ခရီးထြက္ၾကတာေပါ့.. ေခ်ာင္းသာေရာက္ေတာ့ တည္းခိုခန္းတခုမွာ ျဖဴေဖြးနဲ႔ ႏွင္းအိက တခန္း.. ေက်ာ္ႀကီးက တေယာက္ထဲ တခန္းေပါ့…
အစ္ကိုေလး ….အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မ်က္လုံးေၾကာင္ေနေသာ ကိုသက္ေအာင္ လန႔္သြားသည္..။ “ ဟင္…ပုံ႔ပုံ႔…မအိပ္ေသး ဘူးလား…..” ကြယ္လြန္သူ ဇနီးသည္ႏွင့္ ခ်စ္တင္းႏွီးေႏွာခဲ့ပုံကေလးမ်ားကို ျပန္လည္ စျမဳံ႕ျပန္ေနေသာ ကိုသက္ေအာင္ ရဲ့ ေဘာ္ဒါႀကီးက တင္းမတ္ေနသည္..။ ပုံ႔ပုံ႔က အဲဒါႀကီးကို ေတြ႕ျဖစ္ေအာင္
စုစု က ခုမွေက်ာင္းၿပီးကာစ အလုပ္သင္ဆရာဝန္မေလး.. ေအမ်ဖစ္သူ မုဆိုးမ ေဒၚခင္ႏု ႏွင့္အတူ ညီမငယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သူ မူမူ နဲ႔ သူသူ တို႔ မိန္းမသား ေလးေယာက္သာရွိသည္… ေဒၚခင္ႏုက မုဆိုးမဆိုေပမယ့္ လင္ေယာက်ၤားမဆုံးခင္ကခ်န္ခဲ့ေသာ စည္းစိမ္မ်ားကို အရင္းႏွီးျပဳၿပီး
ဟိတ္-ကေလး ..ထေတာ့ေလ…မင္းအလုပ္သြားရဦးမယ္ မလား ညတုန္းကလည္း အေစာႀကီး အိပ္ၿပီးေတာ့က ြာကုိကုိ ..အေစာႀကီးရွိေသးတယ္ကြာ… ငါသိတယ္ မင္းငါ့ကိုဘာလို ့အေစာႀကီး လာႏိုးေနတယ္ ဆိုတာကိုေနာ္၊ ငါအိပ္မွျဖစ္မယ္ကြာ၊ အလုပ္ကညေနမွေလကြာတကယ့္ေကာင္မဆိုးေလးဘဲကြာ၊ အဲ့တာဆိုလဲ ၿပီးေရာေလ၊ ကိုယ္ကေတာ့လုပ္စရာရွိတာလုပ္မွာဘဲေနာ္ ေသခ်ာၾကည့္ေလ ေကာင္မေလးက
မောင်နဲ့ ကျမက ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့…. ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာ မဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာလည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။
မိုးကေလးက တစိမ့္စိမ့္ ေအးေနသည္။ ထိုတစိမ့္စိမ့္ရြာေနေသာ မိုးေရထဲတြင္ အိုးျကိုက္ေမာင္တစ္ေယာက္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖတ္ရင္း ဇိမ္ယူေနသည္။ လူကသာ စာအုပ္ဖတ္ေနေသာ္လည္း ညီေတာ္ေမာင္က ၿငိမ္ၿငိမ္မေန။ အစာေတာင္းေနသည္။ အိုးျကိုက္ေမာင္လည္း မိုးကရြာေနသျဖင့္ စိတ္ကညစ္ေနရသည့္အထဲ ညီေတာ္ေမာင္က အစာေတာင္းသလို ေထာင္ေနေတာ့
ေအာက္တြင္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ျဖင့္ ဖတ္ရႈ႕ႏိုင္ပါသည္ မန္တလေးမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့ အသက်က 19 နှစ် အဖေကတော့မရှိတော့ဘူူး အမေက နောင်ရေးစိတ်အေး ရအောင်လို့ဆိုပြီးဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာအလုပ်အပ်ပေးထားတာ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလ တစ်ခုထဲကိုရောက်ရှိခဲ့ပါပြီဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို
Sometimes it’s work. Social Feeling we have ‘Run out of gas’ emotionally. Feelings of fear and depression can occur. If
If you think you are wasting your time because you are already working, try these tips and set aside time.
