ချန်ထားရစ်မယ်ဆိုလည်း ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အချစ်ရယ်

အခန်း ( ၁ )

ရန်ကုန်မြို့ – မြောက်ဥက္ကလာ ရပ်ကွက်မှာနေထိုင်သော အစ်ကိုဖြစ်သူထံ သွန်းဆက်နဒီ ရောက်ရှိနေသည်။ အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်မှာ ခါးလယ်လောက်ထိ ဆံကျစ်အမြဲကျစ်လေ့ရှိသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အမိုက်စားနှင့် ပုရိသအပေါင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်ရသည့် အလှပိုင်ရှင်လေး၊ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအပေါ်က မှဲ့လေးနဲ့ ရယ်လိုက်ရင် သွားတက်ကလေးက အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ မန္တလေးသူ ညိုချောလေးပေါ့ ။ ဦးစီးအရာရှိ နေရာအတွက် နေပြည်တော်တွင် လျှောက်ထားရာ နောက်ဆုံးအဆင့် လူတွေ့လာဖြေရန် ရောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။

လူတွေ့ စာမေးပွဲဖြေပြီးသဖြင့် မန္တလေးသို့ ပြန်ရန် ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး ခဏနားနေစဉ် အစ်ကိုဖြစ်သူ၏မိန်းမ မသဇင် ကိုးကွယ်နေသော ဘိုးတော်တစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ အစ်ကို၏ မိန်းမသည် နတ် – ဝိဇ္ဇာ – ဘိုးတော်များ ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေသဖြင့် အိမ်သို့ ဗေဒင်ကိစ္စ – နတ်ကိစ္စများနှင့် မကင်းသူများ ဝင်ထွက်သွားလာနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။

ဘိုးတော်မှာ ခေါင်းရင်းခန်းတွင် ထိုင်ပြီး မသဇင်နှင့် စကားပြောနေသည်။ သွန်းဆက်နဒီမှာ မနက်ဖြန် ပြန်ရန်အတွက် အဝတ်စားများကို ခြေရင်းဘက်အခန်း၌ မီးပူတိုက်နေသည်။ ဘိုးတော်က ခေါင်းရင်းခန်းအဝင်တွင် ခြေရင်းဘက်အခန်းရှေ့ ဖြတ်ရသဖြင့် မီးပူတိုက်နေသော သွန်းဆက်နဒီအား မြင်သွားရာ

” ဇင်ဇင် ဟိုကလေးမလေးက နင့်ညီမလား ကိုယ်လုံးက မိုက်တာ ဖင်ကြီးတွေက ကားပြီး အိစက်နာဟာ ”

” ရှုးးး တိုးတိုးပြောပါရှင်။ အဲ့ဒါ ကျမယောင်္ကျားရဲ့ ညီမရှင့်။ အိမ်မှာ အရာရှိစာမေးပွဲဖြေဖို့ ခဏတည်းတာပါ နက်ဖန်ဆို ပြန်မှာ ”

သွန်းဆက်နဒီမှာ မိမိအကြောင်းပါလာသဖြင့် ခေါင်းရင်းခန်းဖက်သို့ ကြည့်ရန် အပေါက်လိုက်ရှာရာ အပေါက်သေးသေးတစ်ခု တွေ့လိုက်ရသည်။ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ မသဇင်က ဘိုးတော်ပုဆိုးထဲ လက်သွင်းကာ ဂွင်းထုပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

” အိုရ် ”

မန္တလေးမှ ချစ်သူ မောင့်ကို သတိရလိုက်သည်။ မောင်နှင့် ရုပ်ရှင်အတူကြည့်လျင် မောင်က နောက်ဆုံးတမ်း အမြဲတမ်းဝယ်သည်။ ရုပ်ရှင်စပြလို့ မီးမိတ်သည်နှင့် မောင်က နို့စို့ ပြီး စောက်ပတ်လေးအား နိုက်ပေးတတ်သည်။ သူမ ပြီးတဲ့အခါ ပုဆိုးကို ချက်ပေါ်ထိလှန်ပေးပြီး မောင်က သူ့လီးအား ဂွင်းတိုက်ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ တွေးနေစဉ်မှာ မသဇင်မှာ ဘိုးတော်လီးအား အပြင်မထုတ်သေးပဲ ပုဆိုးပေါ်မှ နမ်းရင်း လီးထိပ်နေရာလေးအား သွားလေးဖြင့် ကိုက်ကိုက် စွနေသည်။ ထို့နောက် သွန်းစက်နဒီအခန်းဘက် လှည့်ကာ

” ညီမလေးရေ သွန်းဆက် ဗိုက်ဆာရင် လမ်းထိပ်က မုန့်ဟင်းခါးသွားသောက်နော် ”

သွန်းဆက်နဒီက ပါးသည်။ အိပ်ချင်မူးတူး အသံလေးဖြင့်

“သမီးပင်ပန်းလို့ ခဏအိပ်မှာ အစ်မရေ မစားတော့ပါဘူး ”

အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဟောက်သံလေးများ ဟောက်ပြလိုက်သည်။ ခဏအကြာမှာ ခုန အပေါက်လေးထဲ ပြန်ချောင်းရာ မသဇင်သည် ဘိုးတော်ပုဆိုးအောက်နားစလေးအား ပေါင်ရင်းထိဆွဲကာ လီးထိပ်ပေါ်ရုံလေး ဒစ်ကြီးအားထုတ်ကာ လျှာလေးဖြင့် ထိုးပတ်စုပ်နေတော့သည်။ ဘိုးတော်က မသဇင်ခေါင်းလေးအား ဖွဖွလေးပွတ်နေရင်း ဇိမ်ခံနေသည်။

ထို့နောက် မသဇင်က လီးထိပ်လေးအား တပြွတ်ပြွတ်နှင့် အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်ရာ လရည်ထွက်ခါနီး လီးထိပ်တည့်တည့်၌ ပါစပ်လေးဟပေးထားသည်။ ဘိုးတော်က ပုဆိုးအား ခါးထိဆွဲတင်ပြီး ဂွင်းထုနေရာ ခဏအကြာတွင် မသဇင်ပါးစပ်လေးထဲ လရည်ဖြူဖြူများ ဗျစ်ကနဲ့ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ သွန်းဆက်နဒီလည်း စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်လေးများရွှဲသွားရသည်။

နောက်ရက် မနက်တွင် ရန်ကုန်ကားကြီးကွင်းမှ ရန်ကုန် – မန္တလေး အမြန်လမ်းမကြီးအတိုင်း အိတ်စပတ်ကားကြီးပေါ်တွင် သွန်းဆက်နဒီတစ်ယောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ညပိုင်းတွင် မန္တလေး ကားကြီးကွင်း ကျွဲဆည်ကန်သို့အရောက် အိမ်သို့လာကြိုပေးရန် ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ နာရီဝက်အကြာတွင် CZI ဆိုင်ကယ်လေးဖြင့် သားငယ် ရောက်လာသည်။

” သွန်းရေ နင်တို့အိမ်က မအားလို့ ငါလာကြိုတာ တက် သွားစို့ ”

” အံမယ် ဒီလိုဆိုတော့ ငါ့တပည့်က လိမ္မာသားပဲ ”

သွန်းဆက်နဒီမှာ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ် ခြံချင်းကပ်ရက်နေသော သားငယ်အား လှမ်းစလိုက်သည်။

“ဒေါ်ရွှေသွန်း မြန်မြန်တက်။ ပေး အထုပ်တွေ ဆိုင်ကယ်ရှေ့ညှပ်လိုက်မယ်။ ငါဘောလုံးပွဲကြည့်မလို့ ဒီကနေ့ မန်ယူပွဲလာမှာဟ မြန်မြန်လုပ် သွားမယ် ”

———————————

ကျနော့်နာမည် ဘုန်းပြည့်စုံ။ အရပ်က ၅ ပေ ၈ လက်မ ပါ။ ကျောင်းပြီးသွားသဖြင့် ကွန်ပျူတာသင်တန်းတက်ကာ သူငယ်ချင်းများနှင့် ရှယ်ယာ ဖုန်းအရောင်းဆိုင်လေး ဖွင့်ထားပါတယ်။ အသားဖြူဖြူ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ရုပ်ရည်ကတာ့ တအားချောတဲ့ဘက်မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်းပါတယ်။ မနေ့ညက ချစ်သူလေး ပြန်ရောက်သဖြင့် ဒီနေ့တွေ့ရန် ကုသိုလ်တော် ဘုရားရှေ့က အအေးနှင့် မုန့်မျိုးစုံ တွဲရောင်းသော ဆိုင်လေးတွင် ချိန်းလိုက်တယ်ဗျာ။

” ဟဲလို ”

ချစ်သူဖုန်းထဲမှ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်အသံမို့ ကျနော် နာကျင်စိတ်ပျက်မိတယ်။ မနက်အစောကြီးဗျာ ဖုန်းက ချစ်သူအိပ်ခန်းထဲ ရှိနေတဲ့ချိန် စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။

” သွန်းဆက်နဒီဖုန်း မဟုတ်လား ခင်မျ ”

အသံ ခဏတော့ တိတ်သွားသည်။ ကျနော်ဘယ်သူဆိုတာ သိပုံရနေသည်။ ခဏကြာမှ

” အော် – ကိုဘုန်းပြည့်စုံ ထင်တယ် – ခဏကိုင်ထားနော် အစ်ကို ”

ဖုန်းရွေ့သွားသံ ကြားနေရသည်။ ရေသံများလည်း ကြားနေရသည်။

” ကိုဘုန်းပြည့်စုံရေ သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ဗျ သူရေချိုးနေလို့ နာရီဝက်နေမှ ပြန်ဆက်ပါတဲ့ ”

” ဟုတ် ဟုတ် ကျေးဇူးပါဗျာ ”

တစ်ဖက်က စကားသံ ကျနော်မစောင့်ပဲ ဖုန်းကို ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။

” ဟူးးးး ”

” သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ သူရေချိုးနေလို့ ”

” သွန်းဆက်က မအားသေးဘူးတဲ့ သူရေချိုးနေလို့”

ကျနော့်စိတ်ထဲ ဒါပဲ ခဏခဏကြားနေမိတာ ကျနော် နာကျင်မိတယ်ဗျာ။ ချစ်သူရေချိုးတဲ့အခန်းထိ ပက်သက်မှုက ဘယ်အခြေနေလည်း ဘာတွေလည်း ဟူးးးးးးး စိတ်တွေရှုပ်ထွေးခဲ့ရပါပြီ။

သူငယ်ချင်းတွေက ပြောပါတယ်ဗျာ။ ခဏခဏ မင်းဆော်က ကိတ်တက်လာပြီ ဆွဲစားထားတဲ့။ ကိုယ်က ဂီယာပဲ ထိုးထားရင် သူများက တက်မောင်းသွားမယ်တဲ့ဗျာ။ ဒါပေမယ့် ချစ်သူနဲ့ လက်မထပ်သေးပဲ အဆုံးစွန်ထိမသွားဖို့ ကျနော် အမြဲတမ်း ထိန်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျနော် သူ့နို့လေးတွေ စို့တယ် သူ့အဖုတ်လေးကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ လိုးပေးတယ်။ ချစ်သူကလည်း ကျနော့်ကို ဂွင်းထုပေးပါတယ် စုပ်တော့မစုပ်ခိုင်းရက်ဘူးဗျာ။ ကျနော်လည်း သူ့အဖုတ်ကို ယက်ရမှာ နည်းနည်းတွန့်နေမိပါတယ်။

ထိုစဉ် ကျနော့်ဖုန်းက ရင်းတုန်းသံလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။

” မင်းလေး အကြောင်းပဲတွေး အဝေးက ဆုတောင်းဆဲလေ လွမ်းနေဆဲမို့ လွန်ပါစေ အလွမ်းညတွေ”

ကျနော်ကြိုက်တဲ့ သီချင်းလေးပေါ့ ဖြတ်ထည့်ထားတာ။

” ဟဲလို မောင်လား – စောနက သွန်းရေချိုးနေလို့ သားငယ်ရောက်နေတာနဲ့ သားငယ်ကို ပြောခိုင်းလိုက်တာ ပြောလေ မောင် ”

သွန်းနဲ့သားငယ်တို့က ခြံချင်းကပ် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ကျနော် နားလည်ပေးလို့ရပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သားငယ်ရဲ့ ဆက်ဆံပုံတွေ ကျနော်မကြိုက်။ သွန်းမျက်နှာနဲ့မို့ သည်းခံပေးနေရတာပါ။ တခါတခါ ကျနော်ရှေ့မှာတောင် သွန်းကို လိုတာထက်ပိုပြီး ဂရုစိုက်ပြနေတတ်တာ။ သွန်းဘက်ကလည်း ထိုအခါမျိုးတွင် မျက်နာလေးပြုံးရွှင်နေကာ သွားထပ်လေးတွေက ကျနော့်အတွက် အဲဒီအချိန်ဆို လှောင်ပြောင်နေသလိုပဲလေ။

” ဟောတော် မောင်ရေ ပြောလေ ဘာမှ ပြန်မပြောဘူးလား ဘာလဲ ဂျေဝင်ပြန်ပြီလား ဟွန့်နော် ”

” မဟုတ်ပါဘူး သွန်းရ။ ကုသိုလ်တော်မြောက်ဖက်မုဒ် တွေ့နေကြ အအေးဆိုင်လေးက မောင် စောင့်နေမယ်။ မတွေ့ရတဲ့ ရက်တွေအတွက် အကြွေးတောင်းရမယ်လေ ”

” အင်းပါ မောင်ရဲ့ – သွန်း ဘယ်အချိန်လာရမလဲ”

” ခုကစလို့ နောက် ၁ နာရီပေါ့ ”

“Oki လေ မောင် – သွန်း – ဆက်ဆက် သေချာပေါက် အမှန်အကန် လေးလေးစားစား လာတွေ့ပါ့မယ် – အူမွှ မောင်ရေ ”

ချစ်သူ၏ ပလီပလာ စကားလေးများက ခုန ရှုပ်နေတဲ့ စိတ်တွေ အနည်းငယ်တော့ သက်သာစေပါတယ်။

ကျနော်တို့တွေ့နေကြ အအေးဆိုင်လေးမှာ ကျနော်ရောက်နေတာ ၄၅ မိနစ်တိတိရှိပြီ၊ နောက် ၁၅ မိနစ်ဆို ကျနော် ပြန်တော့မှာပါ။ ကျနော် အမြဲတမ်း နာကျင်ရတယ်ဗျာ။ သောက်မလို့ ကိုင်ထားတဲ့ အအေးခွက်လေးတောင် လွတ်ကြတော့မလို့။ ထုံးစံ အတိုင်း ကျနော်ပြန်ရတော့မယ်။ တစ်ညလုံး နာကျင်နေရပြီး နောက်ရက်ကျ ချစ်သူရဲ့ တီတီတာတာ စကားလေးတွေကြားမှာ ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားဦးမှာပါ။ ကျနော် နာရီပြန်ကြည့်လိုက်တယ် ၂ မိနစ်ပဲ လိုတော့တာ။

” ဟူးးးးး ”

ရည်းစားသက်တမ်း ၂ နှစ်ကျော်အတွင်း ချိန်းလိုက်တိုင် အမြဲနောက်ကြနေတာ ဘာလို့လဲ။ ကျနော်တစ်ယောက်ထဲ အထီးကျန်နေမှာကို မတွေးမိတတ်တဲ့ ချစ်သူအပေါ် ဘာတွေက မှားယွင်းစေခဲ့တာလဲ။ ချစ်သူ၏ ငယ်သူငယ်ချင်းလေး သားငယ် အလိုကျ ဖြည့်စည်းပေးရင်း ကျနော်က ဒုတိယနေရာများလား။ တကယ်ချစ်ကြသူတိုင်း ကိုယ့်ချစ်သူက နံပတ် ၁ ပဲလေ။

ကျနော် ပိုက်ဆံရှင်းမယ်အလုပ် ဗြုန်းဆို ကျနော့်နဖူးလေးပေါ် နှုတ်ခမ်းအိအိလေး ကျရောက်လာတယ်။

” အကြီးကြီး တောင်းပန်တယ် မောင်ရယ် – သားငယ်က မြည်းရှည်စားချင်တယ်ဆိုပြီး ဂျီကျနေလို့ သွန်းက လိုက်ကျွေးနေရတာ ”

ကျနော်ချိန်းတိုင်း ၉၀% လောက်က သားငယ်အတွက် အကြောင်းပြချက်မျိုးစုံနဲ့ အမြဲနောက်ကျတတ်တဲ့ချစ်သူ။ မောင်ကလေ ဆိုပြီး ကျနော့်နာမ်စား တစ်ခါပဲသုံးပြီး ပြောသမျှ အဖြစ်ပျက်များရဲ့ ၉၀% က သားငယ်ဆိုတာ မပါရင် မပြီးတတ်တဲ့ ကျနော့်ချစ်သူ။

“ဟူးးး းးး ”

ကျနော်နဲ့သားငယ် ချစ်သူနဲ့သူငယ်ချင်း အချိုးချလို့ ရာခိုင်နှုန်းချင်း တူနေရင်တောင် ကျနော်က ဒုတိယ နေရာပဲထင်တယ်။ ကျနော့်မျက်ဝန်းထဲက ဝမ်းနည်းတွေဝေမှု နာကျင်ခံစားမှုတို့ကို ချစ်သူ တွေ့သွားတယ် ထင်ပါရဲ့။ ကျနော့်လက်မောင်းလေးကို ကိုင်ရင်း

” မောင်ရယ် စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ နောက်တစ်ခါဆို သွန်း ဆင်ချင်ပါ့မယ် နော်မောင် – နော်လို့ မောင်ရယ် ”

ကျနော့်ပါးလေးတစ်ဖက်ပေါ် ဒုတိယအကြိမ် အနမ်းလေးတစ်ခု ကျရောက်လာပြန်တယ်။ ကျနော့်ကို တကယ်ချစ်ရဲ့လားလို့ မေးချင်မိတယ် ဒါပေမယ့် မမေးရက်ဘူးဗျာ။ သားငယ်နဲ့ ပတ်သတ်ရင် ကျနော်က ဒုတိယလူလား – အချစ်ကြီးတဲ့ ကျနော့်အတွက် ချစ်သူအနမ်းတစ်ချက်က အပြစ်မမြင်တော့ပဲ တစ်ခါပြောရုံနဲ့ ကျေနပ်ခွင့်လွတ်တတ်တဲ့ ကျနော့်စိတ်ကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလားးးး ။ အနမ်းနဲ့ အမျက်ဖြေဆေး ပေးလိုက်လို့လားမသိ ချစ်သူကို မော့ကြည့်ပြီး ကျနော် အားတင်းပြုံးပြလိုက်တယ်။ ဒီနေ့အတွက် သေချာတာ တစ်ခုကတော့ ကျနော့်ချစ်သူအနမ်းက နာကျင်ခါးသီးစေခဲ့ပါတယ်။

ကျနော် စွန့်စားလိုက်ပြီဗျာ။ ချစ်သူအတွက် အအေးမှာရင်း ကိုယ်တိုင် ထယူလိုက်တယ်။ နောက်ကျောပေးထားတဲ့ ချစ်သူမမြင်အောင် သူငယ်ချင်းတွေ ပေးထားသော အနံ့အရသာကင်းမဲ့သော ကာမစိတ်ကြွဆေး အစက် ၅ စက်လောက် မသိမသာ ခတ်ချလိုက်တာ ဆေးပုလင်းလေးက ကျနော့်ပိုက်ဆံအိတ်အတွင်း မူလနေရာသို့ ပြန်ရောက်နေလေရဲ့။

ချစ်သူက ကျနော်ကိုယ်တိုင် ယူပေးတဲ့ အအေးခွက်မို့ ခပ်မြန်မြန်လေး အကုန်သောက်ပစ်နေသည်။ နာရီဝက်နေလျင် ဆေးစွမ်းပြတော့မည်မို့ မန္တလေးတောင်အရှေ့ဘက် ဘုန်းတော်တိုးရပ်ကွက်မှ သူငယ်ချင်းခြံသို့ ခေါ်သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်မိသည်။ အတွေးမဆုံးခင် ကျနော့်ဖုန်းဝင်လာသည်။ ထိုဖုန်းသံက ကျနော်တို့နှစ်ဦးအား ရက်ရက်စက်စက် ခွဲပစ်မည့် ဖုန်းသံမှန်း နောင်တစ်ချိန်မှ သိခွင့်ရခဲ့သည်။

” ဟဲလို သား ကိုပြည့်လား အိမ်အမြန်ပြန်လာခဲ့ သားအဖေမူးလဲလို့ ဆေးရုံကြီး အမြန်ပို့ရမယ် ”

” ဟုတ် ဟုတ် အမေ – သား အမြန်လာခဲ့ပါ့မယ် ”

ကျနော့် အစီအစဉ်တွေ ပျက်ပြီဗျာ။ သွန်းကိုလည်း ဆေးက တိုက်ထားမိပြီ။

” ကဲ – သွန်းအရင် လိုက်ပို့မယ် ပြီးမှ အိမ်ပြန်တော့မယ် ”

သွန်းဆိုင်ကယ်လေးနောက်မှ ကျနော် ကပ်မောင်းနေရင်း သွန်းတို့ရပ်ကွက်ထိပ်ရောက်မှ နှုတ်ဆက်ကာ အိမ်သို့ အမြန်ပြန်ခဲ့တော့သည်။

———————————

သွန်းဆက်နဒီမှာ အိမ်နားသို့အရောက် ဆိုင်ကယ်ချိန်းကျသွားကာ ဆိုင်ကယ်လှဲမလို ဖြစ်သွားသည်။ အပြင်ထွက်မလို့ ဟန်ပြင်နေတုန်း သွန်းတစ်ယောက် ဆိုင်ကယ်တွန်းလာသဖြင့် သားငယ်မှာ

“ဟိတ်ရောင် သွန်း ဘာဖြစ်လာတာလဲ ပေးပေးဆိုင်ကယ် ငါတွန်းခဲ့မယ်”

သွန်းဆက်နဒီတို့ ခြံထဲထိ တွန်းဝင်လာခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန် သွန်းမှာ ရယ်ချင်သလိုလို ငိုချင်သလိုလို စိတ်က ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာတော့သည်။ သားငယ်စကားတွေ ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်ဖြင့် ရယ်ပြနေတော့သည်။

သားငယ်မှာ ခြံဝင်းအတွင်း အိမ်အပေါက်ဝထိ တွန်းလာခဲ့သည်။ ဆိုင်ကယ်အား ဒေါက်ထောက်၍ ချိန်းဖုံးဖြုတ်ကြည့်ရာ ဆိုင်ကယ်ချိန်းကျနေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

“သွန်း ငါ့ကို တူတို့ ပလာယာတို့ ခံထုဖို့ တစ်ခုခုယူခဲ့။ ချိန်းကရှည်နေတာ ဖြတ်ရမယ်ဟ”

သွန်းဆက်နဒီလည်း အိမ်ထဲဝင်ကာ သားငယ်ပြောသော ပစ္စည်းများဝင်ယူကာ ပြန်ထွက်လာသည်။ ဆိုင်ကယ် နောက်ဘီးနားတွင် သားငယ်က ဒူးတစ်ဖက်ချကာ ထိုင်ရင်း ချိန်းဖုံးအောက်ခြမ်းကို ထပ်ဖြုတ်နေသည်။ သွန်းက မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်မှ ဆိုင်ကယ်အား ထိန်းကိုင်ပေးကာ ဂွများ၊ ပလာယာများ သားငယ်တောင်းသမျှ ဆိုင်ကယ်နောက်ဘီးကြားမှ ပေးနေသည်။ သားငယ်မှာ ချိန်းဖုံးဖြုတ်ရင်း ပုဆိုးမှာ အောက်စလွတ်နေတော့သည်။

သွန်းတစ်ယောက် အမှတ်မထင် ချစ်သူငယ်ချင်းလေးရဲ့ လီးအား မြင်လိုက်ရသည်။ ဘုန်းပြည့်စုံ တိုက်လိုက်သော ကာမစိတ်ကြွဆေးကလည်း အာနိသင်ပြလာတော့သည်။

သားငယ်လီးမှာ မောင့်လီးလို ဒစ်မပြုတ်ပေ။ အရေပြားရှည်သောကြောင့် လီးမှာ ဒစ်ကိုမမြင်ရပဲ ထိပ်တွင် ရဲရဲစုစုလေး ဖြစ်နေသည်။

“မောင့်လို မတောင်သေးလို့များလားးး။ အင့် ဟင့် အာကွာ ဘာတွေ တွေးမိနေပါလိမ့်”

မျက်စိအကြည့်လွဲလိုက်သည်။ သို့သော် စောက်ပတ်လေးဆီက ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ ယားတက်လာသည်။ သားငယ်ပုဆိုးကြားသို့ မျက်စိက ပြန်ရောက်သွားပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါ သွန်းတစ်ယောက် အံသြသွားရပါတယ်ရှင်။

သားငယ်က အသားဖြူလို့လားမသိ လီးက ပန်းရောင်သန်းနေကာ ဆီးခုံးက အမွှေးလေးများ မမြင်ရချေ ရိတ်ထားပုံရသည်။ သားငယ်က ချိန်းဖုံးမှဖြုတ်ရင်း ပေါင်ဖြဲလိုက်ရာ သွန်းဆက်နဒီအား လီးကို အရင်းထိမြင်နိုင်အောင် ဖြဲပြသလို ဖြစ်သွားသည်။

လီးက မတောင်သေးတာတောင် မောင့်လီးလောက်ရှိနေသည်။ အတုတ်ကလည်း မောင့်ထက် ပိုတုတ်နေသည်။ ဒစ်မပွင့်ပဲ ပန်းနုရောင်လီးကြီးက သွန်းဆက်နဒီအား ဖိတ်ခေါ်နေသယောင်ပေါ့ရှင်။ သားငယ်လီးကြီးအား အုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ စောက်ဖုတ်လေးထဲမှာ အရည်ကြည်လေးများက အိုင်ထွက်လာတော့သည်။

……………………………………………

အခန်း ( ၂ )

တွေးရင်းနဲ့ ကျမရှက်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မမြင်နိုင်တဲ့ တွန်းအားတစ်ခုက စေ့ဆော်ပေးနေသလို – မောင့်ကို လုပ်ပေးသလိုမျိုး သားငယ်ကို လုပ်ပေးချင်တဲ့စိတ်တွေ တရိပ်ရိပ် တက်လာနေတာ။

သားငယ်မှာ

” သွန်း ရပြီဟ ပစ္စည်းတွေသိမ်းတော့ နင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ ”

မိမိမျက်လုံးအားကြည့် သူ့ပုဆိုးလေးဖိကာ ပေါင်လေး ပြန်စိသွားသည်။

“အိုရ် – ကျမသူ့လီးကို ကြည့်နေတာ သူရိပ်မိသွားတာ။ သားငယ်ရိပ်မိသွာတာ။ သေစမ်း သေစမ်း”

ရုတ်တရက် မျက်နှာလေးအမ်းလာကာ ရှက်သွေးပိုခဲ့ရပြန်ပေါ့။ ကျမ ရင်တွေဖိုလာတယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ဝဲဘက်နှလုံးက အထက်အောက်ရိုက်ကာ တဂတ်ဂတ်နဲ့ ရင်တွေတုန်လာပြီး အောက်က အဖုတ်လေးက တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားတက်လာတာ။ ဆိုင်ကယ်ဘေးက ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီး အိမ်ထဲပြေးဝင်ခဲ့တော့သည်။

ကျမ အိပ်ခန်းတံခါးလေးဖွင့် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲပစ်လိုက်တယ်။ မောင့်ဆီ ဖုန်းဆက်မယ်အလုပ် မောင့်ဖေဖေ မူးလဲပြီး ဆေးရုံပို့ရသဖြင့်် s-e-x ချက်ရန်လည်း အဆင်မပြေပြန်ပေ။ ထမိန်ကို ဗိုက်ပေါ်ထိ ဆွဲတင်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီလေးပေါ်က အစိလေးအား ပွတ်ချေနေမိသည်။

” အားးးးးး ဟင့် အ အ ”

ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်း ဖြစ်နေစဉ် အခန်းဝမှ သားငယ် ဝင်လာတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်လေးကားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီ အနီးရောင်လေးနှင့် အဖုတ်လေးအား ဖိပွတ်နေသော သွန်းအားကြည့်ကာ တံခါးလော့ချပစ်လိုက်သည်။

” ငါ ဆိုင်ကယ်သော့ လာပေးတာဟ သွန်းရ။ နင့်အိမ်က လူတွေမတွေ့လို့ နင့်အခန်းထဲထိ လိုက်ပေးတာပါ ”

ဆက်လက်ဖတ်ရှု့ရန် အောက်ကိုနည်းနည်းသွားပေးပါနော်

Scroll to Top