ဂွင်

ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ထဲက ဆိုးပေခဲ့ပါတယ်။ ပညာလည်းကောင်းကောင်းမသင်ချင် သူငယ်ချင်းတွေနဲကပဲ ဟေးလားဝါးလား နေချင်ခဲ့သူမို့ အသက် နှစ်ဆယ်လောက်မှာပဲ အဲဒီခေတ်က ခေတ်စားခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသား အလုပ်ကို ကျွန်တော့် မိဘတွေက ရအောင် လုပ်ပေးပြီး သင်္ဘောပေါ်တင်ပေးခဲ့တာပါ။ သင်္ဘောသား ဘဝနဲ့ နိုင်ငံပေါင်းစုံကဲခဲ့ပြီး ဆယ်နှစ်လောက်အကြာမှာပျင်းလာတာနဲ့ အမေရိကန်ဆိပ်ကမ်းတခုမှာ သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ အဲဒီမှာပဲ ကြုံရာကြဘန်းလုပ်ရင်း အမေရိကန်မ တယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး ခလေးနှစ်ယောက်ရ၊ အမေရိကန်အရှေ့ဘက်ကမ်းက မြို့တမြို့မှာ အခြေချနေခဲ့ပါတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကလေးတွေလည်း ကြီးတော့ မှ ပထမဦးဆုံး အကြိမ် ဗမာပြည်ပြန်လည်ဖြစ်တော့တယ်။အဲဒီမှာ သူလေးနဲ့ စတွေ့တော့တာပဲ။ သူလေး ဆိုတာက ကျွန်တော့်အမဝမ်းကွဲ ရဲ့ သမီး သူဇာခိုင်ဦး။ ကျွန်တော့် အမဝမ်းကွဲ က ကျွန်တော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ကျွန်တော် သင်္ဘောလိုက်နေတုန်း သူက အိမ်ထောင်ကျလိုက်တယ်။ သူသမီးလေး မွေးတော့ ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်မှာ၊ နောက် ကျွန်တော်က သင်္ဘောပေါ်က ခုန်ချပြီး အမေရိကား မှာ အခြေချနေခဲ့တော့ နောက်ပိုုင်း ဖေ့ဘုပ်ပေါ်မှာ အမဝမ်းကွဲရဲ့ မိသားစု ဓါတ်ပုံတွေ တွေ့နေရတာက လွဲရင် အပြင်မှာ မဆုံခဲ့ရဘူး။ ရန်ကုန်မှာ ပြန်ဆုံလိုက်ရတဲ့ ကျွန်တော့် တူမဝမ်းကွဲ ကြီးကို တွေ့တွေ့ချင်းပဲ စိတ်ဝင်စားသွားမိတယ်။ သူမျက်နှာက အမနဲ့ ဆင်တယ်၊ ချောတယ်။ နူတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့လေးက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ မျက်မှန်ထူထူ အဝိုင်းကြီးကြီးကို တေလာဆွစ် မြူးဇစ်ဗီဒီယိုထဲက ဂိလို တတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘော်ဒီက အကိတ်ကြီး၊ ဖင်က အွန်လိုင်းပေါ်မှာ ပြန့်နေတဲ့ ဇွန်သင်ဇာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးလိုမျိုးပဲ။ မျက်နှာကတော့ ဇွန်သင်ဇာထက် အပြန်အသတ်ချောတယ်။ ဒါတင်မကဘူး အသားအရည်ကလည်း သူ့အဖေဘက်က တရုပ်စပ်လို့ထင်တယ် ဝင်းနေတာပဲ။တွေ့တွေ့ချင်းစိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုတာက သွေးဆူပြီး လီးတောင်သွားတာကို မကောင်းတတ်လို့ ဖုံးဖုံးဖိဖိပြောလိုက်တာ။ ကိုယ့်တူမဝမ်းကွဲ ဆိုတော့ မကောင်းပါဘူး အသိနဲ့ စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ထားလိုက်တယ်။ သူက အသက်နှစ်ဆယ်ကျော် သုံးဆယ်နီးပါးတော့ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်မကျသေးဘူး၊ နိုင်ငံခြားက လာဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီတခုမှာ အိပ်အာလားမသိလုပ်နေတယ်။

ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေနေတယ် ဆိုပါတော့။ သူ့၂ ဝမ်းကွဲ မောင်နှမ ကျွန်တော့်ကလေးတွေနဲ့ သူနဲ့ ရှော့ပင်းစန်တာတခုမှာ လျှောက်သွားကြတော့ ကျွန်တော်က မလိုက်တော့ပဲ အောက်ထပ်က ကော်ဖီဆိုင်တခုမှာ ထိုင်နေခဲ့မယ်ဆိုတော့။ သူ့လက်တော့ပါတဲ့ အိပ်ကို ထားခဲ့တယ်။ အဲဒီဆိုင်မှာလည်း အင်တာနက်ရနေတော့ သူက အန်ကယ်ဂျိုးဇက်ပျင်းရင် သုံးလေ ဆိုပြီး လော့အင်ပတ်စ်ဝပ်ပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့လက်တော့ထဲလိုက်စပ်စုလိုက်တာ သူက သီချင်းတွေ နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘလော့တခု ထောင်ထားပြီး ရေးနေတယ်ဆိုတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့ဘလော့လိပ်စာကို မှတ်ထားလိုက်မိတယ်။ နောက်အမေရိက ပြန်ရောက်တော့ အီးမေး အကောင့်တခုနဲ့ သူ့ဘလော့ကို သွားပြီး မြူးဇစ်တွေ အကြောင်း သွားဆွေးနွေးလိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ သုံးလေးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲ့ တော်တော်လေး ရင်းနီးလာကြတယ်။ ကျွန်တော်က ပရောက်ဆီနဲ့ အိုင်ပီကို ကနေဒါအိုင်ပီ ဖြစ်အောင်လုပ်ထားတော့ သူက ကျွန်တော့်ကို ကနေဒါ က ဖြိုးမောင် ဆိုတဲ့ လူကြီးအနေနဲ့ သိထားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့် နေရာနဲ့ နာမည် ကလွဲရင်၊ အသက်လည်း အမှန် အိမ်ထောင်ရေးကိစ္စလည်း အမှန်ပြောထားတော့ အသက် ၅ဝကျော် ခလေးနှစ်ယောက်အဖေ မှန်းသိထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘလော့ စီဘောက်စ်ကနေ ဟန်းအောက် မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ချပ်ကြတာ ကြာလာတော့ သံယောဇဉ်ဖြစ်လာကြတယ်။ အနည်းဆုံး တနေ့မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် တနာရီလောက် မချပ်ပဲ မနေနိုင်ကြတော့ဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ငါဟန်ဆောင်ထားတာများ သိသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုများ နေမလဲတွေးပြီးပူပန်မိပေမဲ့ သူ့ကို ချစ်တဲ့ စိတ်က ပိုပြင်းထန်တာမို့ ဆက်ပြီးပဲ ချပ်နေမိတော့တယ်။ နောက်တော့ ချစ်တယ်လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး နှစ်ဦးသား အွန်လိုင်း ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

သူက ဓါတ်ပုံ တွေ ပြပြီး ကိုယ့်ပုံမြင်ချင်တယ် ဆိုတော့ ကျွန်တော် တော်တော်အကြံထုတ်လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်က တကယ်တော့ ထိပ်ပြောင်လာလို့ ကတုံးဆံပင်နဲ့ နေလာတာ ကြာပြီ မဟုတ်လား၊ ရန်ကုန်မှာတုန်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူက ကတုံး ပြောင်နဲ့ပဲ တွေ့ဖူးတာ။ ဆိုတော့ ကျွန်တော်က ဆံပင်တု အရှည်ကြီးစွတ် နေကာမျက်မှန်တတ်၊ လက်မောင်းမှာလည်း တက်တူး အတု တွေနှင့် တခါပြလိုက်တယ်။ နောက်ပိုင်းတော့ ပုံသိပ်မပြဖြစ်တော့။ ဟန်းအောက်က အော်ဒီယိုနှင့် ခေါ်တော့လည်း ပထမတော့ လက်ကိုင်ပုဝါတွေဘာတွေ အုပ်သေးတယ်နောက်တော့ မအုပ်တော့ သူလည်း မှတ်မိပုံ၊ ဆက်စပ်မိပုံမပေါ်ပါ။ အဲလိုနဲ့ ခြောက်လလောက် အကြာမှာ ကျွန်တော် အေးရှားဘက်သို့ ခရီးထွက်စရာပေါ်လာခဲ့တယ်။ ဗမာပြည်ကို ရောက်မယ်လို့ ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောတော့ ကိုယ့်တူမဝမ်းကွဲအခေျာလေး အခုတော့ ချစ်လေး ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သော သူဇာခိုင်ဦး ကိုသာ ပြောထားတယ်။ဒါကြောင့်လည်း ဇာတ်လမ်းအစမှာ ရေးသားခဲ့သည့် စကားတွေကို ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။ တူမဝမ်းကွဲလေးနဲ့ ချိန်းထားးသောနေ့၊ ဟော်တယ်ကို ညဘက်ကျမှ ရောက်မည်ဟု ဆိုကာ တမင်ပင် ညနေစောင်းတော့မှ ဟော်တယ်လိပ်စာကို ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နေရာယူပြီး မီးမှောင်ချထားလိုက်တယ်။တံခါးလာခေါက်တော့ မှန်ဘီလူးကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်ပြီး သူမှန်းသေခြာမှ တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ဟင်အခန်းထဲမှာ လည်းမှောင်လို့ပါလား။လို့ သူက ပြောလိုက်သော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ တံခါးကို လော့ချပြိးသည်နှင့် နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ နမ်းလိုက်တယ်။ အထိအတွေ့က ချက်ချင်းပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကို သွေးပူလာစေပြီး မီးရောင်ရှိမရှိ ဂရုမစိုက်မိကြတော့၊ ကျွန်တော်က နဂိုကထဲက အဝတ်အစားချွတ်ထားပြီး ခါးမျာ သဘက်တထည်သာ ပတ်ထားတာမို့ အခန်းဝကနေ ကုတင်ဆီ အသွားလမ်းမှာတင် နိကပ်ဖြစ်သွားတယ်လေ။ သူ့မျက်နှာ အနှံ့ကို နမ်းရှုံ့နေရင်းက သူ့ကျောပိုးအိပ်ကလေးကို ဘေးကိုဖယ် အကျႌဘောင်းဘီတွေကို ချွတ်ကာကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲစေလိုက်တယ်။ကုတင်ပေါ်မှာ ဘရာ ပင်တီလေး နဲ့ပက်လက်ဖြစ်နေမှ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်ပြီး ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ အရေကြည်လေးတွေ စိုနေပြီ။ သူလည်း ဟော်တယ်အလာလမ်းမှာကတည်းက တွေးပြီး ရွလာတယ်ထင်တယ်။ သူ့စောက်ပတ်ကလေးကို အသာဖြဲပြီး လျှာနဲ့ ထိုးထည့်ပြီး အသားနုနုလေးတွေကို ရက်လိုက်တယ်။

နောက်မှ စောက်စေ့လေးကို ထိုးဆွပေးတယ်။ သူဇာခိုင်ဦးက ကျွန်တော့် ပုခုံးကို သူ့လက်ကလေးတွေနဲက လှမ်းကိုင်ထားရင်းက ငြီးသံလေး ပေးပြီး အရသာခံနေတယ်။ သူအရှိန်လေးရအောင် စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်၊ စောက်စေ့လေးကို ဆော့ကစားပေးလိုက်တာ သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်ခု တရမ်းရမ်းနဲ့ ဖင်ကြီးတကြွကြွ ဖြစ်လာတယ်။ပါးစပ်ကလည်း ကိုကို ချစ်လေး ပြီးတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။ကျွန်တော်က အကြံနဲ့ဆိုတော့ သူမပြီးခင်လိုးမှ ဖြစ်မယ်ဆိုတာသိတယ် အဲဒါကြောင့် ကုန်းထပြီး သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး အတွင်းမှာ နေရာယူ၊ ဟပြဲလာတဲ့ စောက်ပတ်အဝလေးကို ကျွန်တော့်လီးထိပ်တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ အ အ ဆိုတဲ့ အသံလေးနဲ့ ကျွန်တော့်လက်မောင်းတွေကို အတင်းဆွဲလာတယ်။ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေလို့ သိပ်အကျပ်ကြီးမဟုတ်ပဲ စေးစေးလေး တိုးဝင်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးမှာ အရသာ အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်တူမ ဝမ်းကွဲကို လိုးနေရတယ်ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးကြီး အဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုးနေမိတော့တယ်။ သူကလည်း အခုန နူးနပ်ထားလို့ ယားနေတာနဲ့ဆိုတော့ အတော်ဖြစ်နေသလိုပဲ အောက်ကနေ တက်ညီလက်ညီနဲ့ ကော့ ပေးနေတယ်။ အဲလို အချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်လီးကြီးက သုတ်ရည်တွေ သူစောက်ဖုတ်ထဲကို ပန်းထွက်ကုန်တော့တာပါပဲဗျာ။ သူလည်း ပြီးသွားပုံပဲ၊ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီး ကို ဖက်ထားလိုက်တော့တယ်။ ခနအမောပြေသွားတော့သူက ထဖို့ကြံသေးတယ်၊ ကျွန်တော်က လွတ်မပေးသေးဘူးနေပါအူးကွာဘာညာနဲ့၊ နူးနပ်ထားရင်း သူ့နို့လေးတွေ စို့နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ လီးပြန်တောင်လာတယ်၊ သူ့နားနားကို ကပ်ပြီး ချစ်လေး လေးဘက်ထောက်ပေးကွာ ကိုကို ဒေါ့ကီဆွဲချင်တယ်ဆိုတော့ အင်း ဆိုပြီး ဖင်ကုံးထတယ်။ ကျွန်တော်လည်းအနောက်က နေရာယူပြီး မှောင်ထဲမှာပဲ ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ပြီး စိုတိုတို စောက်ဖုတ်ဝလေးကို စမ်းတေ့ပြီးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဒေါ့ကီအားရပါးရဆွဲတာပေါ့။ သူလည်းတအင်းအင်းနဲ့ ကောင်းနေပုံပဲ၊ ဒီတချိီက နည်းနည်းလေးကြာတယ် ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးတပြိုင်နက်လိုလို ပြီးသွားတယ်။ ဒီတခါတော့ ခြေပြစ်လက်ပြစ်နဲ့ မောပန်းပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မောကျသွားတော့တယ်။ကျွန်တော် တရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့်လက်တွေကို အသာလေးဖယ်ပြီး သူဇာခိုင်ဦး ထသွားတာသိလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားပြီး သေးပေါက်သံရေဆေးသံတွေ ကြားနေရတယ် နောက်တော့ အိပ်ယာပေါ်ပြန်လာပြီး ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ လာတိုးအိပ်နေပြန်တယ်။

ဒီတခါတော့ ကျွန်တော့်အလှည့် ကျွန်တော်လည်း အရမ်းကို ဆီးသွားချင်နေပြီ။ အဲဒါနဲ့ သူ့ပါးပြင်လေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး အိပ်ယာက ထလာလိုက်တယ်။ နောက်ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီး တော့နည်းနည်းပြန်မာလောနေပြီ ဖြစ်တဲ့ လီးကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ရေသေခြာဆေးကြောလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မှ အိပ်ယာဆီကို လျှောက်လာလိုက်တယ်။ ကုတင်နားရောက်တော့ ဖျောက်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ အခန်းထဲက မီးပွင့်သွားတယ်။ ကျွန်တော်မှာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းနဲ့ မတ်တတ်ရပ်ရက်သား၊ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်က နေပြုံးကြည့်နေတဲ့ သူဇာခိုင်ဦး။ သူ့မျက်နှာက ပြုံးနေရာက နေ ချက်ချင်းကို တည်သွားပြီး အထိတ်တလန့် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူးနဲ့ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ “ဟင် အန်ကယ်ဂျိုး အန်ကယ်ဂျိုးမဟုတ်လား” “ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြပါရစေအုံး” “အန်ကယ်ဂျိုး လုပ်ရက်တယ် ကိုယ့်တူမဝမ်းကွဲကို အီး ရွှတ် တော်တော် မရှင်းပြနဲ့တော့ သမီးသွားမယ်” သူဇာခိုင်ဦးကို ငိုယိုပြီး အိပ်ယာပေါ်ကထ သူ့အဝတ်အစားတွေ ကောက်ယူနေတော့ ကျွန်တော် အနောက်ကနေ အတင်းဖက်လိုက်တယ်၊ “ခနတော့ နားထောင်ပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို ရှင်းပြတာ နားထောင်ပြီးမှ ချစ်လေး သွားချင်ရင် သွားပါခနလေးပါကွာ” ငိုယိုပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ သူဇာခိုင်ဦးကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကျွန်တော့်ဖက်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖက်ထားတော့ သူကကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာအပ်ထားပြီး တရွှတ်ရွှတ်နဲ့ ဆက်ငိုနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို လွတ်မပေးတော့ပဲနဲ့ သူ့ကိုှအရင်တခေါက်က ပြန်လာတော့ တွေ့တွေ့ချင်း ချစ်မိသွားတဲ့ အကြောင်း နဲ့ ပထမတော့ စကားပြော ချပ်တင်းလောက်ပဲ လုပ်မယ် ကြံပြီး အွန်လိုင်းကနေ ဆက်သွယ်မိကြောင်းနဲ့ နောက်တော့ ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့လို့ ဖွင့်ပြောမိပြီး ချစ်သူတွေ ဘဝရောက်ခဲ့ရတာဖြစ်ကြောင်း၊ အဲဒါလည်း အပြင်မှာ တကယ်တွေ့ဖို့ မရည်ရွယ်ခဲ့ကြောင်း ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်စိတ်ကို ကိုယ်မနိုင်ပဲ ချစ်လွန်းလို့ အခုလို အခြေအနေရောက်သွားရတာဖြစ်ကြောင်း တတွတ်တွတ် ပြောနေမိပါတယ်။ ကျွန်တော်သတိထားမိတော့ သူ့ရဲ့ ရိုှုက်သံလေးက ပျော့နေပါပြီ။ ကျနော့်လက်မောင်းကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ဆွဲဆိတ်လိုက်တော့ ကျွန်တော်က ငုံ့ကြည့်မိပါတယ်။

ကျွန်တော်ငုံ့ကြည့်မှန်းသိတော့ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ အတင်းထိုးဖွက်ပြန်ပါတယ်။နောက်တော့ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့၊ “ဟွန့်သူဟာကြီးက မာနေပြန်ပြီ။ ကိုယ့်တူမ ကိုတောင်မှ မညှာမတာ၊ သွား…ဒီဘက်ကို လှည့်မကြည့်ပဲ မီးသွားပိတ်လိုက်” တဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ထဲမှာတော့ ပျော်လွန်းလို့ တဒုံးဒုံး ခုန်နေလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။မီးပိတ်ပြီး ပြန်လာတော့ ကုတင်နားမှာ ရပ်နေဆဲ သူဇာခိုင်ဦးကို ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်မိတယ်။ “ချစ်တယ် မလား ချစ်လေးရယ်” “ဟွန့် သူသိပ်ဆိုးတယ်၊ ချစ်လေးကို ညာတယ်” “ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ၊ ချစ်လေးရော ကိုကို့ ကို ချစ်တယ်မဟုတ်လား” “မချစ်ရင် ဒီအခန်းထဲ ဆက်နေတော့မလားလို့” “ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေးရယ် ဒါပေမဲ့ ကိုကို က နားက ကြားချင်လို့ပါ၊ ပြောစမ်းပါအုံး ကိုကို့ကို ချစ်ရဲ့လားလို့” “ကိုကို့ကို ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်” “ကိုကို လိုးတာရော ခံလို့ကောင်းလားဟင်” “သွားသူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး” သူဇာခိုင်ဦးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခနကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှုဖို့ နမ်းနေတာကို ခနခွာလိုက်တယ်။ “ကိုကို့ ကို လီးစုပ်ပေးပါလားချစ်လေးရယ်” သူဇာခိုင်ဦး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့်လီးတန်ကြီးမှာ ကျပ်ကျပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို သူဇာခိုင်ဦး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။

သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့်ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးလာတယ်။ ကျွန်တော့်ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူက တော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပြစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကို ပါပြောင်အောင် ရက်ပေးလိုက်သေးပါတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေ တောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်းက နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ “ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ” “ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း” “သိပါတယ်နော် ကိုကို က အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကို က ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး” “အင်း ပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာ ဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “ ကျွန်တော် တို့ နှစ်ယောက်စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့၊ “ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ” ဆိုလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ်လှမ်းပြစ်လိုက်တယ်။သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ဂတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့၊ “အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်” ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး နိူ့တွေကို ကုံးစို့ရင်းက ပဲ သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် ရက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က အမွှေးပါးပါးလေး ကို ထရင်းလုပ်ထားပုံရတယ်။

နူတ်ခမ်းလေးက ပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးပ ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ရက်ပေးပြီးတော့ မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်းပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။ ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီးကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှုသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်က လည်း ဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီးလုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ၊ “အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီပြီးပြီ” ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတချီ ပြီးသွားတော့တယ်။အခုတခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ဦးလေးဝမ်းကွဲ တူမဝမ်းကွဲ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီ တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ သူဇာခိုင်ဦးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့၊ “ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့” “ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ ကို ချစ်လို့ပါ” “အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့” “ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းခလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပလဲ” “မရှိပါဘူး ကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကို က မိန်းမ ရပြီးကထဲက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းခလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကို က စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ” “မထင်ပါဘူး ဟွန်း” ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွမ်းတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နူတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီက လည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။ ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။

အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေး ကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာ ပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက်တင်းကျပ်စွာဖက်လို့။ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေး တွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တချီပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။အခုတော့ ကျွန်တော် နဲ့ သူဇာခိုင်ဦးတို့ တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း သိသွား အဆင်လည်း ပြေသွားပြီမို့ ကျွန်တော်က သူ့ကို ကျွန်တော်တည်းတဲ့ဟော်တယ်မှာ ပဲ ကျွန်တော်ရှိတုံးလာနေစေချင်တယ်။ သူက ပြောတယ် မဖြစ်နိုင်ဘူးတဲ့ အခု တရက်တောင် အိမ်ကို မနည်းရအောင် ပြောထားရတာတဲ့ ကိုကို အခုမှ ရောက်လာသလို နဲ့၊ အိမ်မှာ လာတည်းလေ။ အဲမှာ ကျမှ ကြည့်စခန်းသွားကြတာပေါ့ ဆိုတော့လည်း။ အင်းပေါ့လေ။ ကျွန်တော်လည်း အဲလိုပဲ လုပ်ရတော့တာပေါ့။ နောက်နေ့ သူဇာခိုင်ဦးတို့ အိမ်ကို တံခါးသွားခေါက်တော့ အမဝမ်းကွဲ က တအံတသြ ပေါ့၊ ဟဲ ဂျိုး နင်ဘယ်တုန်းက ရောက်သလဲပေါ့။ ကျွန်တော်လည်း အာရတာပေါ့၊ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ တိုင်ဝမ်ဘက်ရောက်နေရာက အချိန်လေး နည်းနည်းပိုထွက်လာလို့ အမတို့ ဆီ လာလည်လိုက်တာပေါ့။ ဆိုတော့၊ အေးဟယ်နင်က ကြိုမပြောဘူး ငါတို့ ခွင့်လေး ဘာလေး ယူထားရတာပေါ့။ ကိစ္စ မရှိပါဘူး ကျွန်တော် ကိုယ့်ဘာသာ သွားလို့ရပါတယ်။ ဘယ်မှ လည်း ထူးထူးခြားခြားသွားစရာမရှိပါဘူး။ညနေဘက် ကျမှ အမတို့ မိသားစုနဲ့ ဒင်နာလေး ဘာလေး ထွက်စား စကားလေး ဘာလေး ပြောကြတာပေါ့။ လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ရောက်သွားတာက မနက် အစောကြီး ဆိုတော့ အမတို့ လင်မယားက အလုပ်သွားဖို့ ပြင်နေကြပြီ။ သူဇာခိုင်ဦး ရော ဆိုတော့ နင့်တူမ မနေ့ညက ပဲ သူ့သူငယ်ချင်း မွေးနေ့မို့တဲ့ ညသွားအိပ်တယ်။ သူတို့ အလုပ်က ဒီနေ့ နားတယ် မကြာခင်ပြန်လာလိမ့်မယ် အတော်ပဲ သူဒီနေ့ အိမ်မှာ ရှိတာပဲ နင်အဖေါ်ရတာပေါ့ သွားချင်တာရှိရင်လည်း သူ့လိုက်ပို့ခိုင်းဟာ။ ဆိုပြီး ထွက်သွားကြလေရဲ့။ သူဇာခိုင်ဦးက လည်း သူ့အဖေအမေ အလုပ်သွားမဲ့ အချိန် သိတယ်ဆိုတော့ မကြာခင်ပဲ အိမ်ကို ပြန်ရောက်လာတယ်။ သူဇာခိုင်ဦးက မနက်ကထဲက ဟော်တယ်က ထွက်သွားပြီး မွေးနေ့ရှင် သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်သွားတယ်။ အဲဒီသူငယ်ချင်းကို လည်း ညာခိုင်းထားတာ ဆိုတော့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ခန သွားနေပေးရတာလေ။

သူဇာခိုင်ဦး အိမ်ထဲ ရောက်လာတာနဲ့ တံခါးပိတ်လိုက်ပြီး ဆွဲဖက်နမ်းလိုက်မိတယ်။ “ချစ်လေး ရယ် ချစ်လိုက်တာ” “ချစ်လေးလဲ ချစ်ပါတယ် ကိုကိုရယ်” ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပဲ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွေ့ဖက် နမ်းရှုံ့ ရင်းက ကျွန်တော့် လက်တွေ က သူ့အကျႌကို ချွတ်ဖို့ လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။ “ဧည့်ခန်းကြီးမှာ ကိုကိုရယ် မကောင်းပါဘူးလာ အခန်းထဲ သွားရအောင်” သူဇာခိုင်ဦး အခန်းလေးက အပျိုခန်းလေး ဆိုတော့ ပန်းရောင်တွေနဲ့ တယောက်အိပ်ကုတင်လေး က သေးသေးလေး။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်ကလည်း အိပ်မှာမှ မဟုတ်တာလေ။ ဆိုတော့ သူ့အခန်းလေးထဲ ရောက်တာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း တကိုယ်လုံးက အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြစ်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကောင်ကြီးက တင်းမာ ထောင်မတ်နေတာပေါ့။ သူဇာခိုင်ဦးကလည်း ကိုယ့်ကောင်ကြီး ခေါင်းတရမ်းရမ်း နဲ့ တုံနေတာကို ကြည့်ပြီး ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်နေတယ်။ သူချွတ်နေတုန်းပဲ ကျွန်တော်က မစောင့်နိုင်တော့ဘူး သူ့နားရောက်သွားပြီး ပွင့်ထွက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ငုံ့စို့လိုက်တယ်။ “အာ့ ကိုကို.. “ အသံလေးက ချစ်စာလေးမို့ ကျွန်တော့်လီးကြီးက ပိုပြီးမာလာတယ်။ “ချစ်လေး ကုတင်စောင်းမှာ လက်ထောက်ပြီးကုုံးပေးကွာ၊ ကိုကို မရတော့ဘူး” “ဟင့် ကိုကို ကတော့လေ” ချစ်လေးက မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပေမဲ့ ကျွန်တော်ပြောသလို လုပ်ပေးရှာပါတယ်။ကုတင်စောင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကုန်းကိုင်ပြီး ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးလိုက်တဲ့ ချစ်လေး အနောက်မှာရပ်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ခွဆုံမှာ အနောက်ဖက်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကျွန်တော်လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက်တော့ စိုနေတာကို တွေ့ရတယ်။ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း မအောင့်နိုင်တော့တာနဲ့ လက်တဖက်က ကျွန်တော့် လိင်တန်ကြီးကို ကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ဝလေးမျာ တေ့ပြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်မိပါတယ်။ “အ.. ကိုကို..ဖြေးဖြေးကွာ” “ဆောရီး ချစ်လေး နာသွားလား” “အင်း” ကျွန်တော် တအားဖိဆောင့်လိုးချင်စိတ်ကို ခနထိန်းထားလိုက်ပြီးတော့ သူ့တင်ပဆုံတွေကို ကိုင်ထိန်းရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေမိတယ်။ သူ့စောက်ရည်တွေကြောင့် ကျွန်တော့်လီးကြီးက လျှောလျှောရှုရှု ဝင်ထွက်နေပေမဲ့ စေးစေးပိုင်ပိင်လေးနဲ့ မို့ အရသာ ကတော့ ဖေါ်မပြနိုင်အောင် ကောင်းလှပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာတော့ သူ့ဖင်ကြီးတွေလည်း လှုပ်ရွလာပါတယ်။ “ကိုကို ဆောင့်တော့ ကွာ၊ ခပ်ကြမ်းကမ်းလေး” ကျွန်တော်က စကားပြန်မပြောနိုင်တော့ပါဘူး၊ သူဇာခိုင်ဦး ကုတင်တောင်မှ ကျွန်တော့်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် တဒုံးဒုံး လှုပ်ခါနေရပါပြီ။ တော်တော်လေး ဆောင့်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်လီးထဲက လရေတွေ သူဇာခိုင်ဦး အဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်ကုန်ပြီး တချီပြီးသွားရပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သူ့ကုတင် ကျဉ်းကျဉ်းလေး မျာ ပူးကပ် ဖက်ထားရင်း အမောဖြေနားနေကြပါတယ်။ “ကိုကို ညဘက်ကျရင်တော့ အဲလို လိုးလို့မရဘူးနော်၊ အဟိ။ တအိမ်လုံးနိုးကုန်လိမ့်မယ်” “အင်း ဟီးဟီး လိုးဖြစ်ရင်တော့ ကြိတ်လိုးလေးပဲ လိုးရမယ်ထင်တယ်၊ ဒီအတိုင်းဆို ဟော်တယ်က မှ လွတ်လပ်အုံးမယ်ထင်တယ် ချစ်လေးရယ်” “ချစ်လေးက ညတိုင်း အပြင်ထွက်အိပ်လို့မှ မရတာ ကိုကိုရဲ့၊ နို့မို့ဆိုရင်တော့ ကိုကို့သဘော” “အင်းပါ ကိုကို နားလည်ပါတယ်။ ဒီနေ့ တနေ့လုံးဝအောင် လိုးရအောင် အဲဒါဆို ရင် ညဘက် ကျရင် အိပ်ရုံပဲပေါ့ အဟီး” “ဟွန့် ကိုကို က အပြောကတော့ ကောင်းတယ် ခွိ” တကယ် ကို ပဲ တနေ့လုံး လိုးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ရေမိုချိုးလိုက်၊ နေ့လည်စာထွက်စားလိုက်၊ ပြန်လာပြီးလိုးလိုက် နဲ့၊ ပေါ့။ သူ့အခန်းက ကုတင်လေးက ကျဉ်းလို့ သူ့မိဘ၊ ကျွန်တော့်အမလင်မယား ရဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ တချီ ဒေါ့ကီ လိုးလိုက်ကြပါသေးတယ်။ ညနေစောင်းရောက်တော့ သူလည်းနှုံး ကျွန်တော်လည်းနှုံးနေပြီမို့ အလုပ်က ပြန်လာကြတဲ့ သူ့အဖေအမေရယ် ကျွန်တော်တို့ရယ် ညနေစာ ထွက်စားကြပြိးတာနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ပေးထားတဲ့ အခန်းလေးက ကုတင်မှာ တုံးကနဲကို အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။နောက်နေ့ မနက်ကျတော့ အိပ်ရေးအရမ်းဝပြီး လူက လန်းဆမ်းနေတယ်။ အားလည်းပြည့်နေတော့ မနက်အိပ်ယာထမှာ ပဲ ချစ်လေးကို မြင်တာနဲ့ လီးကတောင်နေတယ်။ စိတ်ကို မနည်း ထိန်းပြီး သူ့မိဘ တွေနဲ့ မနက်စာစား။ အမ က ဂျိုး နင်ဒီနေ့ ဘာအစီအစဉ်ရှိလည်းဆိုတော့ ဘာမှ မရှိဘူး ရှော့ပင်နည်းနည်းသွားမယ် အဲဒါပဲ ဆိုတော့။ အင်း နင်အိမ်သော့တချောင်းယူထား အဲဒါမှ အိမ်မှာ ပြန်လာနားချင်တဲ့အချိန်နားလို့ရမှာ၊ ငါတို့ တအိမ်လုံးက အလုပ်သွားနေကြမှာ ဆိုတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ ရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ တဲ့။ အိုကေ ရပါတယ်။ ရန်ကုန်ပဲဟာ ကိုယ့်ဘာသာ သွားလို့ဖြစ်ပါတယ်ပေါ့။ ထုံးစံအတိုင်း တူမကြီး ရော သူ့မိဘတွေရော အတူထွက်သွားကြတယ်။ တနာရီလောက်ကြတော့ ချစ်လေး ပြန်ရောက်လာတယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့ တူမအကိတ်ကြီးကို ဆွဲဖက်ပြီး ကစ်ဆွဲလိုက်တယ်။ တူမကြီးကလည်း ပြန်နမ်းပေါ့။ အိမ်ရှေ့ခန်းဆိုဖာပေါ်ပဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး သူ့အကျႌ ကြယ်သီးတွေကို စဖြုတ်တယ်။ “အို ကိုကို ကလည်း အိမ်ရှေ့ကြီးမှာလေ” “ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်ပဲကွာ ချစ်လေးရလဲ လာပါ ဒီဆိုဖာပေါ်မှာ ချစ်ချင်လို့ပါ” “ဟွန့် သူတော်တော်ကဲ မနေ့ကလည်း တအားသောင်းကျန်းထားပြီးပြီနော်” “ညက အိပ်ရေးဝသွားတော့ အားပြန်ပြည့်လာတယ်လေ ချစ်လေးရဲ့ ဒီမှာ ကြည့်ပါလား။”

ကျွန်တော်က ပြောပြောဆိုဆို အိမ်နေရင်းဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ကျွန်တော်ရဲ့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးတန်ကြီး က ဖြောင်းကနဲပေါ်လာတယ်။ “ခိ .. ကိုကိုဟာလေ၊ အရှက်ကို မရှိဘူး” “အို ချစ်လေး နဲ့ ကိုကို က တယောက်ကို တယောက် ရှက်ဖို့လိုသေးလို့လား” “အင်းပါ ထားလိုက်ပါတော့ တခါထဲ သူ့ဟာကြီးက မန်ဖီနေလိုက်တာ” “အင်း ချစ်လေး ရဲ့ နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို သူက စွဲနေပြီထင်ပါရဲ့ကွာ၊ ဟုတ်လား ဟေ့ကောင်ကြီး” ကျွန်တော်က ကိုယ့်လီးတန်ကြီးကို ငုံ့မေးသလိုလုပ်လိုက်ပြီး ဖင်ကြောညှစ်ကာ လီးတန်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ထောင်တက်လိုက်ကျသွားလိုက် ခေါင်းငြိမ့်သလို ဖြစ်အောင် လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။ ချစ်လေးက ခစ်ကနဲ ရီရင်း၊ “ကိုကို တော်တော်လုပ်တတ်တယ် တခါထဲ အဟိ” “ကဲပါလာပါ ချစ်လေးရယ် ကိုကို့ကောင်ကြီးကို အာငွေ့လေး ပေးလိုက်ပါအုံး” ပြောရင်းဆိုရင်း ကျွန်တော်က ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ ချစ်လေးက ကျွန်တော့်ပေါင်ကြား ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်လီးတန်ကြီးကို သူ့နူတ်ခမ်းလှလှလေးနဲ့ ငုံ စုပ်လိုက်ပါတယ်။ “အား ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်” ကျွန်တော်လည်း ဆိုဖာပေါ်မှာ နောက်မှီထိုင်လိုက်ရင်းက ကိုယ့်လီးကို နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက်ကလေး စုပ်ပေးနေတဲ့ ချစ်လေးခေါင်းက ဆံပင်ထဲ လက်ထိုးဖွရင်း ဆော့ကစားနေမိပါတယ်။ ချစ်လေးက သူ့နူတ်ခမ်းကို ကျွန်တော့်လိင်တန်ပေါ်မှာ တင်းတင်းလေး စိထားရင်းက ခေါင်းကို နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတာဟာ စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေရသလိုပါပဲ။ ပိုကောင်းတာကတော့ ချစ်လေး ပါးစပ်က တချက်တချက် စုပ်ပေးလိုက်တာပါပဲ။ အဲဒါက တော့ ဆီးလမ်းကြောင်းထဲက ကို စစ်စစ် စစ်စစ်နဲ့ ခံလို့ကောင်းလှပါတယ် ကျွန်တော်လည်း ချစ်လေးခေါင်းလေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ ထိန်းရင်း အရှိန်ကို မြှင့်တင်ပေးနေမိတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လီးကြီးလည်း တအားယားပြီး ပြီးချင်လာပါတယ်။ ချစ်လေးက လည်း သိတယ်လေ သူစုပ်နေတဲ့ အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်က၊ “ချစ်လေး ကိုကို ပြီးတော့မယ် ရပ်လိုက်တော့ တော်ကြာ ချစ်လေး ပါးစပ်ထဲ ထွက်သွားအုံးမယ်” ချစ်လေးက မလွတ်ပါဘူး။ ခေါင်းကို ပဲ ယမ်းပြပြီး ကျွန်တော့် လီးကို ဆက်စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဆိုတော့လည်း သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးစေချင်တယ်လို့ ယူဆပြီး ကျွန်တော်လည်း မထိန်းထားတော့ပါဘူး သုတ်ရည်တွေကို ချစ်လေး အာဂေါင်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

ချစ်လေးကလည်း ထွက်လာသမျှ လရေတွေကို မျိုချပြစ်လိုက်ပြီး နည်းနည်းလေး ပျော့သွားတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို လျှာတွေ နဲ့ ရက်ပြီး သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကျွန်တော့် လိးကြီးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတာပြီးသွားတော့ သူ့ကိုယ်လေးကို ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်ဆွဲယူပြီး နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို ကစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်လည်း ချစ်လေးရဲ့ နို့တွေကို ဆက်စို့ပြီး နည်းနည်းအမောဖြေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ချစ်လေးကို ဆိုဖာပေါ်မှာ ခနနေခဲ့အုုံးဆိုပြီး ကျွန်တော့် အခန်းထဲက ပစ္စည်းတချို့ သွားယူပါတယ်။ ရေချိုးခန်းက တာဝါလေးတခုကိုလည်း ရေစွတ်ပြီးယူလာခဲ့ပါတယ်။ ဆိုဖာပေါ်မှာ လှဲနေတဲ့ ချစ်လေး ကို ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံ တို့ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးနေတဲ့ ချစ်လေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ရေစို တာဝါလေးနဲ့ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် နောက်တော့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ဖင်ကြားတခုလုံးနဲ့ ခရေပွင့်လေးကို ပါ သန့်စင်ဆေးကြောပေးလိုက်ပါတယ်။ ခရေပွင့်လေးကိုတော့ တာဝါ နဲ့ လက်တဆစ်လောက် ဝင်အောင် ထိုးသွင်းဆေးပေးလိုက်ပါတယ်။ “အို ကိုကိုကလည်း ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ” တဲ့ ချစ်လေးက မေးပါတယ်၊ ကျွန်တော်က ဘာမှ မပြောပြုံးပဲ ပြပြီး ချစ်လေးကို အသာဆွဲထူပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ချစ်လေးရဲ့ စေ့စေ့လေးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ ဖိပွတ်ပေးနေရင်းက စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို လျှာနဲ့ ရက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ချစ်လေး ဖင်လေး လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ် နဲ့ ဖီးခံနေပါတယ်။ နောက်တော့ ချစ်လေး ခရေပွင့်လေးကို လျှာနဲ့ ထိုးဆော့ပေးတော့ ချစ်လေး ဖင်ကြီး တယမ်းယမ်းနဲ့ ဖြစ်နေပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်တွေကို သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ လှမ်းဆိပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ဘာလုပ်တော့မယ်ဆိုတာ သူရိပ်မိနေပြီ မဟုတ်လား။ ကျွန်တော်နဲ့ သူနဲက အွန်လိုင်းမှာ ဆက်ခ်ချပ်တင်းတွေ လုပ်ကတည်းက ကျွန်တော်က သူ့ ခရေပွင့်လေးကို ချစ်ချင်ကြောင်းပြောခဲ့ဖူးတယ်။ သူက တခါမှ အလုပ်မခံဘူး လို့ နာမှာ ကြောက်ကြောင်းပြောပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုကို လိုချင်ရင်တော့ ချစ်လေး ပေးပါ့မယ်လို့ပြောထားဘူးတယ်။

ကျွန်တော်က လည်း သူ့ကို ပြောထားတယ်။ ချစ်လေး နာတယ်လို့ တခွန်းပြောလိုက်တာနဲ့ ကိုကို ဆက်မလုပ်ပါဘူးလို့လည်း ဂတိပေးထားဖူးတယ်လေ။ ကျွန်တော့် လျှာနဲ့ ကလိပေးနေလို့သူ့ခရေပွင့်ကလေးက လည်း ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်လာပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတော့ စောက်ရေကြည်တွေက စိုနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း အသင့်ယူလာတဲ့ ဂျယ် ကို ခရေပွင့်လေးပေါ်ညှစ်ချလိုက်တယ်။ ပြိးမှ လက်မလေးနဲ့ ဖိဖိပြီးသွင်းပေးနေတယ်။ လက်တဆစ်လောက်ဝင်တော့ နောက်လက်ညိုးလက်ခလည်နှစ်ချောင်းဝင်အောင် ဂျယ်ကို ထည့်လိုက် ကရိုင်းလိုက်လုပ်ပေးနေပါတယ်။ ချစ်လေးက ဘာမှ မပြောပါဘူး၊ အသံလေးက တော့ တအိအိ နဲ့ တိုးတိုးလေး ငြီးနေပါတယ်။ လူဘလီကေးရှင်းနဲ့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်း ကစားပေးလို့ ချစ်လေးရဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက နည်းနည်းလေး လျှော့လာတော့မှ ကွန်ဒန်စွတ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့ လီးကြီးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ ချစ်လေး စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးနေကထဲက တဖြည်းဖြည်းမာလာနေတဲ့ လီးကြီးကို ကျွန်တော်က လက်တဖက်ထဲနဲ့ ရအောင် ကွန်ဒန်ဖေါက် စွတ်လိုက်ပြီးပြီ မဟုတ်ပါလား။ တွင်းထဲကို ဝင်ဖို့ ဟန်ပြင်နေတဲ့ မြွေကြီးလို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖူးကြီးက ချစ်လေး ခရေပွင့်စူစူလေးကို တိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။ “အို့ ကိုကို၊ ဖြည်းဖြည်းနော်” ချစ်လေးက ကျွန်တော့်လက်တဖက်ကို လှမ်းဆုပ်ပြီး သတိပေးပါတယ်။ “ဟုတ်ချစ်လေး ကိုကို ဖြည်းဖြည်းပဲ ဝင်သလောက် ပဲ လုပ်မှာပါ” “အ၊ နည်းနည်းနာတယ် ကိုကို” “အင်း ချစ်လေးနာနေရင် ကိုကို ရပ်လိုက်တော့မယ်လေ” “ဟင့်အင်း ကိုကို မရပ်နဲ့ ဆက်လုပ်ပါ၊ ခနပဲနေမှာပါ၊ ကိုကို လုပ်လုပ်” ချစ်လေး ရဲ့ ဖင်ဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ အားရပါးရဆုပ်နယ်ပြီး ဘေးကို ဖြဲပေးရင်းက ကျွန်တော့် ဒစ်ကြီးကို အသာဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ဖြွတ်ကနဲ့ အသံနဲ့အတူ ကွမ်းသီးခေါင်းကဝင်သွားပါတယ်။ ချစ်လေးက လက်က ကျွန်တော့် လက်ကို နောက်ပြန် တင်းတင်းလေး ဆုပ်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ရောက်တဲ့နေရာမှာ ရပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ချစ်လေး ဆုပ်ထားတဲ့ လက်က နည်းနည်းပြေလျှော့သွားတာနဲ့ နည်းနည်းလေး ထပ်ဖိသွင်းလိုက်ပါတယ်။ “အ” ချစ်လေး လက်က ပြန်ဆုပ်ကိုင်လာပြန်ပါတယ်။

ကျွန်တော် ခနရပ်နားလိုက်ပါတယ်။ အဲလိုပဲ နားလိုက် ဖိသွင်းလိုက်နဲ့ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော့လီးကြီး ချစ်လေး ဖင်ပေါက်ထဲကို အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီး ကျွန်တော့် ပေါင်ခြံနဲ့ ချစ်လေးဖင်လုံးကြီးတွေ ဖိကပ်မိနေပါပြီ။ ကျွန်တော့် လီးကြီး တချောင်းလုံး ချစ်လေး ဖင်ပေါက်ထဲအဆုံးထိ ထည့်ထားပြီး စိမ်ထားလိုက်တာ နောက်ဆုံးချစ်လေး ဖင်ကြီးတွေ လှုပ်ရှားလာတဲ့ အထိပေါ့။ ချစ်လေး ဖင်ကြီးတွေက ခံနိုင်တဲ့သဘောပြလာတော့ ကျွန်တော့်လက်တဖက်က ချစ်လေး စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ပေးရင်း လီးကြီးကို ချစ်လေး ဖင်ပေါက်ထဲ အဝင်အထွက် လုပ်ပြီး ဖင်စလိုးနေပါတော့တယ်။ ချစ်လေးလဲ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ခံနေရတာရယ် ဖင်ထဲ လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံနေရတာရယ်ကြောင့် ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ချစ်လေးဖင်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးရတာ အသားကျလာပါတယ်။ ခနနေတော့ ချစ်လေးလှုပ်ရွလာတာနဲ့ စောက်စေ့လေးကို တအားပွတ်ပေးလိုက်တာ ချစ်လေး တချီပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကလည်း လရေတွေကို ကွန်ဒန်ထဲမှာ ပန်းထုတ်ထည့်လိုက် ပြီး နောက်တချီပြီးသွားခဲ့ရပါတော့တယ်။“ကိုကို ရယ် ချစ်လေးတော့ ကိုကို နဲ့ မခွဲချင်တော့ဘူး” “ကိုကို လည်း ချစ်လေး လိုပါပဲ ချစ်လေးရယ် ဖြစ်နိုင်ရင် ချစ်လေးနဲက တူတူ နေပြီး ချစ်လေး ကို ကိုကို့ ကလေး လေးတွေ မွေးစေချင်တာပါပဲ၊ ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်တာနော်” “ချစ်လေး လည်း နားလည်ပါတယ်။ ချစ်လေးက စိတ်ထဲရှိတာကိုသာ ပြောတာပါ၊ လက်တွေ့ဘဝ ဆိုတာ က တခြားစီ ဆိုတာ ချစ်လေး တို့ အရွယ်က နားလည်နေပါပြီ” ကျွန်တော်နှင့် တူမ အကိတ်ကြီး သူဇာခိုင်ဦး တို့ ၊ ကျွန်တော် အမေရိကန် မပြန်ခင်တရက်မှာ အလွမ်းသယ်နေကြတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းက နေ့စင်မပြတ် လိုးခဲ့ကြပေမဲ့လည်း မဝနိုင်ကြတဲ့ အပြင် ခွဲရတော့မယ် ဆိုတော့လည်း လွမ်းနေမိကြတာပေါ့။ အခုလည်း ကျွန်တော့်အမ နဲ့ ယောက်ဖ တို့ အလုပ်သွားကြပြီးတော့ တူမကြီး စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင်ရက်၊ တူမကြီးကလည်း ကျွန်တော့်ညီတော်မောင်ကို သူ့လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်အောင် ဒိသရုတ်လုပ်ပေးပြီးတော့ တူမကြီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကို တချီဆော်၊ ပြီးတော့ ခနနား ဘရိတ်ဖတ်နဲ့ လန့်ချ် ပေါင်းပြီးတော့ ဘရန့်စား ၊ ပြီးတော့မှ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကျွန်တော့် ကို လီးကြီးမာလာအောင် ဆွပေး၊ ကွန်ဒန်စွတ် လုဘရီကေးရှင်းတွေ လိမ်း၊ ပြီးမှ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်၊ အဲဒီတော့ ကျွန်တော့်ကောင်ကြီးကို သူ့ ခရေပွင့်လေးထဲကို တေ့ထားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချတာဆိုတော့ သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေ ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကို ဖိမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော့်လီးကြီးကလည်း သူ့ဖင်ထဲမှာ အဆုံးထိ ဝင်နေပြီပေါ့။

အရင်နေ့တွေကလည်း တချီတချီ ဖင်ကို လိုးပေးခဲ့တာမို့ ခုတော့ သူလည်းအသားကျနေပါပြီ။ အဲလို သူ့ဖင်ထဲ ကျွန်တော့် လီးကြီးစိမ်ထားရင်းနဲ့တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားရင်း စကားပြောနေကြတာပါ။ “ကိုကို ကတော့ ချစ်လေး ဘဲ ကို ပြစ်မထားစေချင်ဘူး၊ ကိုကို က ချစ်လေးကို မလုပ်ပေးနိုင်ပေမဲ့ ချစ်လေး ဘဲက ချစ်လေးကို မိသားစုလေးတခု ထူထောင်ပေးနိုင်မှာ” တကယ်တော့ ကျွန်တော့် တူမကြီးမှာ ရီးစား ရှိပါတယ်။ သူက သိပ်စိတ်တိုင်းမကျတာနဲက ပြစ်ထားတာ လို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြပါတယ်။ သူ့ရီးစားနဲ့ သူနဲ့ကလည်း အတူနေဘူးကြပါတယ်။ သူ့ရီးစားက သူ့ကို တအားချစ်သော်လည်း တခါတခါ ကလေးဆန် တတ်ပြီး ၊ ကကျွန်တော် မလာခင်လေးကမှ စိတ်ကတောက်ကဆဖြစ်လို့ သူက အဆက်ဖြတ်ထားခဲ့တာပါ။ သူ့ရီးစားက သူ့ကို မကြာမကြာ လှမ်းလှမ်းချော့နေတာလည်း ကျွန်တော့်ကို ပြောပြထားခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်လည်း ကျွန်တော်က သူ့ကို နားချနေခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ “အင်း ချစ်လေးကတော့ သူနဲ့ ယူပြီး မိသားစု ထူထောင်ဖြစ်လဲ ပဲ ကိုကို့ကို တော့ ချစ်နေအုံးမှာပဲ” “ကိုကို လည်းလည်း ချစ်နေမှာပေါ့ လို့၊ ချစ်လေးကသာ ခွင့်ပေးလို့ကတော့ ချစ်လေးကို အမြဲ ချစ်ပေးနေချင်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကိုကို့ ကြောင့် ချစ်လေး ဘဝ မှာ အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေချင်ဘူးလေ” ကျွန်တော်က စကားပြောရင်းကပဲ၊ ချစ်လေးရဲ့ ဖင်လုံး နှစ်လုံးကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ တဖက်တချက် မပေးရင်း ဖင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ညှောင့်လိုးပေးနေပါတယ်။ ကျွန်တော့် မျက်နှာပေါ်ရှေ့မှာ လှုပ်ရမ်းနေတဲ့ ချစ်လေးရဲ့ နို့တွေကိုလည်း တချက်တချက် လှမ်းစုပ်ရက်လိုက်ပါသေးတယ်။ “ကိုကို ရာ ခု အဲဒါတွေ ခု မပြောပါနဲကလား၊ ကိုကို ချစ်လေးကို ခွဲမသွားခင် အမုန်းလိုးသွားပေးပါလား” “ကိုကို ကတော့ ချစ်လေးကို ဘယ်လောက်လိုးရလိုးရ မုန်းသွားမယ်လို့ မထင်ပါဘူးကွာ ခိခိ” “ဟွန့် ကိုကိုနော် ဒီကလည်း စကားအဖြစ်ပြောတာကို” ထို အဖြစ်အပျက်တွေက မရှိဘူး ဆို လေးငါးနှစ်ကြာခဲ့လေပြီ။ ဒီတခေါက် ကျွန်တော်တို့ မိသားစု ဗမာပြည်ပြန်လယ်တော့ ၊ တူမကြီးက အိမ်ထောင်ကျလို့ သားကလေးပင် သုံးနှစ်သား ဖြစ်နေလေပြီ။

မိသားစုသုံးစု စားသောက်ဆိုင်တခုမှာ တူဆုံစားကြတော့ တူမကြီးက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်သည်။ သူ့ဘေးမှာ သူ့အမျိုသား၊ နောက် ကျွန်တော့်အမက သူ့မြေးလေးကို ချီလို့ ။ ကျွန်တော်က တူမကြီးနားကို ကပ်လို့တိုးတိုးလေး၊ “ချစ်လေးက တသားမွေး တသွေးလှ ပဲ အခု မှ ပိုပြီး တောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်လာသလိုပဲ” တူမကြီးက ကျွန်တော့်ကို သူများ မမြင်အောင် မျက်စောင်းထိုးပြီး စားပွဲအောက်မှ ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ဆွဲဆိပ်လိုက်သည်။ကျွန်တော်က ဆက်ပြီး၊ “ကိုကို့ကို ရော ချစ်သေးရဲလားမသိဘူး၊ ခုလောက်ဆို မေ့နေလောက်ပြီပေါ့” ကျွန်တော့် စကား အဆုံးမှာပဲ တူမကြီးရဲ့ လက်ဖဝါးက စားပွဲအောက်ကနေ ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီ ဇစ်ပေါ်ကို အုပ်ကိုင်လာပါတယ်။ “ကိုကို့ ကိုတော့ မသိဘူး၊ အဲဒီ ကိုကို့ညီလေးကိုတော့ လွမ်းနေတယ်၊” ဆိုပြီး ပြုံးလိုက်တဲ့ တူမအကိတ်ကြီးကို အခု ချက်ခြင်းပဲ ဆွဲပြီး ထမင်းစားပွဲပေါ်တင် ပေါင်နှစ်ချောင်းပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရပါတော့တယ်။ အင်း ဘယ်လိုခွင်ဖန်ရမှာပါလိမ့်။ ပြီးပါပြီ။

မှတ်ချက်… အောစာပေများသည် ဂွင်းထုဖို့သက်သက်သာဖြစ်ပြီး အပြင်မှာလိုက်လုပ်လို့မရ ကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။