📒အပိုင်း (၁)📒
🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️
♫ ♪♪ ” ဟေ့ … ကောင်ကလေး
ကမ္ဘာပေါ်မှာ မြန်မာပြည်ဟာ……♫ ♪♪
…… အယဉ်ကျေးဆုံး တိုင်းပြည်တစ်ခုပါ “♫ ♪♪
ကျုပ်မနက်ခင်း တီးဆိုင်အသွား ထီတွန်းလှည်းက ဖွင့်နေတဲ့ သီချင်းလေးကြားတော့ အလိုလို ပြုံးမိလာတာဗျ။ ခက်တော့ခက်တယ်ဗျာ… မုဆိုးမ တစ်ယောက် ဗြုံးကနဲ့ လင်သေလို့ ကလေးတွေနဲ့ သူ့ဘဝ သူ့ရှေ့ရေး ဘယ်လိုများ ဆက်လျှောက်မလဲဆိုတာထက် ကောင်မလေးက အရွယ်ရှိသေးတယ် ဘယ်ကောင်နဲ့ ထပ်ယူမလဲ ဘယ်သူနဲ့ အလိုးခံနေလဲ ဒါပဲစိတ်ဝင်စားကြတာပါ။
ရုန်းကန်ရမယ့် သတ္တိတွေ ဆုပ်ကိုင်ထားရမယ့် မာနတွေ ဒါတွေအားလုံး ယိုင်နဲ့ပြီး နလန်ထူဖို့ မလွယ်တာတောင် အရာအားလုံးကို ကုတင်ပေါ်က ပြဇာတ်တစ်ပုဒ်လို့ပဲ မြင်နေကြတာဗျို့။ အဟက် ဟက် … ဘာတဲ့ … ခင်ဗျားတို့ ပြောပြောနေတဲ့ … အရှက်ကြောက်ကြီးတဲ့ လူမျိုးစုကြား ကျုပ်လည်း လူလာဖြစ်တာပါပဲ။
အမ်း … ကျုပ်နာမည် ဘဦး …။ မြန်မာပြည်ရဲ့ မြို့ငယ်လေးတစ်ခုမှာ နေတယ်ဗျာ။ အသက်က ၃၀ ကျော်ပါပြီ။ အသားညိုညို အရပ်မနိမ့်မမြင့်နဲ့ ရုပ်ရည်က အသင့်တင့်ပေါ့။ လျော့ပြောထားတယ်ဗျာ အပြင်မှာ ချောတယ်ဗျ ခိခိ။ အလုပ်က စက်ရုံတစ်ခုမှ ယဉ်မောင်းပေါ့ဗျာ။ ၁ လ ကို ၄ ရက် အနားရတယ်။ နယ်ကတက်လာပြီး အိမ်ငှားနေနေတာ ကြာပြီ။ ၁၀ နှစ် ကျော်ပါပြီ။ စားလိုက်သောက်လိုက် တကိုယ်ရည် တကာယ သမားဆိုတော့ အေးဆေး အပူပင် မရှိဘူး။ ကျုပ်နေတဲ့ ရပ်ကွက်က အလွှာပေါင်းစုံဆိုတော့ သတင်းတွေက အစုံကြားနေရတာ။ လင်ငယ်နေတာ မယားငယ်နေတာ လိင်တူဆက်ဆံတာတွေ အားပါးပါး မကြားချင်မှ အဆုံးပဲ။
” ဟော … အစ်ကို ဘဦး လာပြီဟေ … ဖန်ချိုဆိုင်သောက် ”
ကျုပ် တီးဆိုင်ထဲရောက်တာနဲ့ စားပွဲထိုး ငတူးက လှမ်းအော်တော့တာပဲ။ အော်ပြောရင်း ကျုပ်နားရောက်လာပါပြီ။
” ကိုဘဦး … မုန့်က ထုံးစံအတိုင်းပဲလား ”
ခေါင်းညိတ်ပြတာနဲ့…
” ဝမ်းနံ … ပဲနဲ့ ကြက်သွန်ကြော်လေး ဖြူးဟေ့ ”
ငတူးက ကျုပ်အကြိုက် သိတယ်ဗျ။ နံပြားနဲ့ စတော်ပဲချက်ကို ကြက်သွန်နီ အကြွတ်ကြော်လေးတွေ ဖြူးပြီး စားရတာ အရသာရှိသဗျာ။ နံပြားလေးဖဲ့ပြီး ပဲခွက်လေးထဲ တို့စားနေတုန်း ဗြုံးဆို ကိုသံချောင်းကြီး ရောက်လာတာဗျို့။
” ဟျောင့် ဘဦး … ဒီနေ့ နားရက်လား ”
” ဟုတ် ကိုသံချောင်း ”
” အတော်ပဲကွာ မနေ့က ခွေဝယ်လာတာ အသစ်တွေက … ဂျပန် အမေရိကန် အစုံပဲ ”
” ကျုပ်အိမ် လာကြည့်မလို့လား ”
” အေးပေါ့ ငါ့အောက်စက်က ပျက်နေတာ ဆိုင်ပို့ထားရတာ ”
ကိုသံချောင်းကလည်း လူပျိုကြီးပါပဲ ။ ကျုပ်ထက် ၃ နှစ်လောက်ကြီးတယ် ။ နဖူးပြောင်ပြောင် မျက်နှာရှည်ရှည်နဲ့ ကွမ်းကလည်း စားသဗျို့။ နှာလည်း အလွန်သန်တာ အရပ်ထဲ အဆင်မပြေတဲ့ လင်ရှိမယား မုဆိုးမ တခုလပ် အစုံပဲဗျာ သူခေါ်လိုးနေတာ။ ပြဿနာတော့ မရှိဘူးဗျ။ သူစိတ်တိုင်းကြ လိုးပြီးတိုင်းလည်း တဖက်လူရဲ့ အခက်အခဲကို ဖြေရှင်းပေးတယ်။ တချို့ဆို ပိုက်ဆံပြတ်တာနဲ့ ကိုသံချောင်းအိမ်ရှေ့ ညိုမြလုပ်နေကြတာပဲ။
လဖက်ရည်ဆိုင်ကထွက်တော့ ကိုသံချောင်းအိမ် ခွေဝင်ယူကြတာ ပြီးမှ ကျုပ်အိမ်ဘက် လမ်းလျှောက်လာခဲ့ကြတာ။ ကျုပ်တို့ရပ်ကွက်က နှစ်ခြမ်းဖြစ်နေတာဗျ။ အရှေ့နောက် ကြားလမ်းရဲ့ တောင်ဘက်ခြမ်းမှာ ကျုပ်တို့ကနေတာ ကိုသံချောင်းက ကျုပ်အိမ် အရှေ့ဘက် တစ်အိမ်ကျော်ကပါ။ လဖက်ရည်ဆိုင်ကတော့ ကျုပ်တို့တောင်ခြမ်းမှာ တစ်ဆိုင် မြောက်ဖက်ခြမ်းမှာ တစ်ဆိုင်ပေါ့။ ကျုပ်တို့ တောင်ဆိုင်က လူပိုစည်တာ မီးပျက်လည်း မီးစက်နိုးပြီး ဘောလုံးပွဲပြပေးတာဗျ။
” ဘဦး မိန်းချထားတာလား ”
ကိုသံချောင်းလည်း ကျုပ်အိမ်ရောက်တာနဲ့ အနောက်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး တီဗွီရှေ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာဗျို့။
” ဟုတ်တယ် ကိုသံချောင်းရေ တီဗွီဘေးနားက တိုင်မှာ ဘုတ်ခုံရှိတယ်။ ဒါးမိန်း အပေါ်တင်လိုက်ဗျာ ”
နွေဦးရောက်တော့ မီးရေးထိန်းရေး ကြောက်ရတယ်ဗျို့။ အပြင်သွားရင် မိန်းချသွားရတာ။ တော်ကြာ ဝါယာရှော့ဖြစ်ပြီး မီးလောင်မှာလည်း ကြောက်ရသေးတာ။ အိမ်က ပေ ၂၀ ပေ ၄၀ နှစ်ခန်းပတ်လည် ထရံကာသွပ်မိုး မြေစိုက်အိမ်လေးပါ။ တစ်လကို တစ်သိန်းဗျို့ ဈေးက မသေးဘူး။ ဝင်ဝင်ချင်း ဧည့်ခန်းပေါ့ဗျာ။ ဧည့်ခန်းဆိုပေမယ့် ထမင်းစား စားပွဲခုံတစ်လုံးနဲ့ ထိုင်ခုံနှစ်လုံး… ပြီးမှ အနောက်ဖက် ထရံနား နှစ်ယောက်ထိုင် ခုန်ရှည်လေး ဒါပါပဲ။
ပန်ကာကတော့ ဧည့်ခန်းရောက်လိုက် ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲ ရောက်လိုက်ပေါ့။ ကျုပ်အိပ်ခန်းက ဧည့်ခန်းတောင်ဘက် တည့်တည်မှာ။ တစ်ယောက်ထဲသမားမို့ ကုတင်တစ်လုံး ဘေးက ခုံလေးပေါ်မှာ တီဗွီအောက်စက်၊ အဝင်ဝ ညာဖက်ဘေးက ဗီဒိုတစ်လုံး ဒါပါပဲ။ အိမ်ရှေ့က သစ်ရွက်ကြွေလေးတွေ လှည်းကျင်းပြီး အထဲရောက်တော့ ကိုသံချောင်းက အပြာကားနဲ့ နှပ်နေပါပြီ။
” ကောင်းတာ ဘဦးရာ ။ ဆော်လေးက အငယ်လေးကွ ။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူရဲ့ အလုပ်ရှင်က အိမ်ထိ လာလာလိုးတာ ”
ကျုပ်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုသံချောင်းက တီဗီရှေ့က ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ တင်ပလ္လင်ခွေလျက်လေး ညာလက်က ပုဆိုးကြားထည့်ပြီး လီးကိုဆွနေတာဗျ။ ဇာတ်လမ်းကလည်း ကောင်းဗျာ ။ မင်းသားက အလုပ်ရှင်သူဋ္ဌေးကို အိမ်ခေါ်လာတာ မိန်းမနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပြီး စားကြသောက်ကြပေါ့။ မင်းသား မူးမှောက်သွားတော့ သူဋ္ဌေးက မင်းသားမိန်းမကို တက်လိုးပစ်တာ။
ပထမတော့ လင်ဖြစ်သူဘေးနား ရုန်းကန်နေတာ နောက်ပိုင်း စားနေကြသူဋ္ဌေးရဲ့ ချုပ်ထိန်းမှု့အောက်မှာ မငြင်းနိုင်တော့တာပါ။ လင်ဖြစ်သူဘေးနား ထားပြီး အလုပ်ရှင်သူဋ္ဌေးရဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးချက်တွေအောက် ကြိတ်အော်နေရတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း လင်ဖြစ်သူထက် အပြုစုအယုယကောင်းတဲ့ သူဋ္ဌေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို စွဲလမ်းသွားပြီး လင်မသိအောင် ကုန်းပေးနေတဲ့ ဇတ်လမ်းလေးပါ။
ဇာတ်ကား မပြီးခင်လေး ကိုသံချောင်းလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ကျုပ်ရှေ့တင်ပဲ ခါးပုံစဖြည်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေတာဗျို့။
” အားးး အ … အ ……… ကောင်းတာကွာ ……ရှီးးးး ရှီးးးးးးးးးး ”
လရည်ထွက်ခါနီး သူ့ပုဆိုးနဲ့အုပ်ပြီး ပန်းထုတ်နေတာ။
” ကိုဘဦး … ကိုဘဦးရှိလား ”
အိမ်ရှေ့က အော်သံကြောင့် ကိုသံချောင်းလည်း ပုဆိုးအမြန် ပြန်ဝတ်နေတာ။ ကျုပ်လည်း အခန်းထဲကထွက် ဧည့်ခန်းကဖြတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ကြည့်လိုက်တော့ မခင်ဝေ ဗျ ။ လက်ထဲ စတီးချိုင့်ကြီးနဲ့ဗျ။
” လာပြီ လာပြီ … မခင်ဝေ ”
ကျုပ်လည်း အိမ်ရှေ့တံခါး ချိတ်ဖြုတ်ပြီး ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ မခင်ဝေက တခုလပ်ပါ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ ဈေးရောင်းရင်း ဘဝကို ရုန်းကန်နေသူတစ်ယောက်။ ယောင်္ကျားက ဘော်ကြော့ ပေါ့ပေါ့နေ ပေါ့ပေါ့စား ကလေးနှစ်ယောက်သာ ထွက်လာတာ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ဖူး။ ကြာတော့ မခင်ဝေ အသိုင်းဝိုင်းက နှင်ထုတ်ပစ်လိုက်တာ။ မခင်ဝေက ညိုညိုတုတ်တုတ်ဗျ ကလေးနှစ်ယောက် မွေးထားပေမယ့် အခုထိ တင်တွေရင်တွေ မကျသေးဘူး။
” အိမ်မှာ … အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ ချက်လို့ လာပို့တာ … ကိုဘဦးရေ ”
” ဟုတ် ”
” ခ်ခ် ”
စတီးချိုင့်ကြီး ကျုပ်ဆီလှမ်းပေးရင်း ရယ်နေတာဗျို့။ကျုပ်လည်း ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ချိုင့်လှမ်းယူလိုက်တာ။
” နောက် ပြီးမှ ချိုင့်လာယူတော့မယ် … ဒုံးပျံက ထောင်နေတာ … ခိခိ ”
ကျုပ်ပေါင်ကြားကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်လေး လက်နဲ့အုပ် ရယ်ရင်း လှည့်ထွက်သွားတာဗျို့။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကိုသံချောင်းကြီးကလည်း တခွီးခွီးနဲ့ ဖြစ်နေတာဗျ။
” မခင်ဝေပါဗျာ … အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ လာပို့တာ … ချိုင်တောင် မလှယ်ရသေးဘူး ရယ်ပြီး ပြန်သွားတာဗျို့ ”
” ငါလိုးမ ဘဦး … မင်းဟာမင်း ကြည့်ဦး … ခိခိ ”
ကျုပ်လည်း ကိုသံချောင်း လက်ညိုးထိုးပြမှ ပေါင်ကြားကြည့်မိတာ။ ဟိုက်ရှ်… သေပြီဆရာရေ… ခုန အောကားကြည့်ပြီး လီးက ထောင်ထွက်နေတာဗျို့။
” ဟီး ဟီးးးး ”
” မအေလိုး ရယ်နေ … ဟိုက လင်နဲ့ကွဲနာ … အိပ်မက်တွေ မက်နေတော့မှာ … ငါသွားပြီကွာ ညနေမှ တစ်ခေါက်လာမယ် ခွေအသစ်တွေ ကျန်သေးတယ် ”
ကျုပ်လည်း နေ့လည် ၁ ချက်ခွဲလောက် အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲနဲ့ ထမင်းရောစားပြီး မခင်ဝေတို့အိမ်ဘက် ချိုင့်ပြန်ပေးမလို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ မခင်ဝေ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ တံခါးက စိထားတာဗျို့။ တံခါးချိတ်လေး ဖြုတ်ပြီး အိမ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တာ။ အိမ်ရှေ့ဧည်ခန်းက ခုံပေါ် ချိုင်လေးတင်နေတုန်း ကပ်လျက်အခန်းက ညည်းသံကြားလိုက်ရတာဗျ။ ကလေးနှစ်ယောက်က ကျောင်းသွားနေတာ မနက်ကတောင် အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲချက်ပြီး လာပို့သေးတယ်ဗျာ။ ဘယ်နဲ့ဖြစ်တာတုန်းပေါ့ တွေးမိနေရောပဲ။
” အင်းဟင်း ဟင်း ဟင်း … ကျွတ်ကျွတ် ”
အသံက ပီပီပြင်ပြင်ကို ကြားလိုက်ရတာမို့ ကျုပ်လည်း အခန်းဝနား လျှောက်လာခဲ့တာ။ နေမကောင်းဖြစ်လည်း ဆေးခန်းပို့ရအောင်လို့ပါ။ တံခါးက ပိတ်မထားဘူးဗျ ခပ်ဟဟလေး ဖြစ်နေတာနဲ့ ခန်းဆည်းစလေး လှပ်ကြည့်လိုက်တာ။ ငင့် … အဖျားတက်တာ မဟုတ်ဘူးဗျို့။ အဖျားဝင်တယ် ခေါ်မလားပဲ။ အရပ်ထဲက ယောင်ခြောက်ဆယ် ဦးတိုးပါဗျာ။
သာရေးနာရေးဆိုလည်း ယောင်လိုက်၊ တစ်ခုခုဆို ရှေ့က ကားရားကားရားနဲ့ပါ။ ရော့လုပ်ဆို လူရှာတာလိုလို အတိတ်မေ့တာလိုလို ရွှေပျောက်တာလိုလိုနဲ့ လစ်ရောပဲ။ အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူပူ မျက်နှာက ကျောက်ပေါက်ခွက် ပရပွ ရယ်လိုက်ရင် သွားတွေက ကွမ်းဂျိုးတွေနဲ့ပေါ့။ ပါးစပ်နဲ့ပါးချပ် မလိုက်ဘူးဗျာ။
ဦးတိုးက စကားပြောရင်း မခင်ဝေကို လိုးနေတာ။ မခင်ဝေက အခုထိ တင်တွေရင်တွေနဲ့ အလတ်ကြီးဗျ။ ဘာလို့များ ဦးတိုးကို ကြိုက်တာပါလိမ့်။
” ကိုကြီးတိုး ချစ်လိုက်တာ အဝေရယ် ”
” အ … တကယ် … … ကျွတ် … မယုံပေါင် ”
” တကယ်ပါကွယ် … အခု အဝေ့ကို ပေးတဲ့ နှစ်သိန်းက … ရွာပြန်ပြီး … နွားလေးရောင်းလာရတာ … အတိုးက ၁၀ ပဲပေး ဟုတ်ပြီလား ”
” ချစ်တယ်လည်းပြောသေး အတိုးကျ ၁၀ တောင် ယူတာ ဟွန့် ”
” အော် … ပြောရမဲ့ သူတွေကြနေတာ ၈ ကျပ်ပဲပေးတော့ ”
” ဟင့်အင် … ငါးကျပ်ပဲပေးမှာ ”
” အင်းပါ အဝေရယ် … ဒါဆို တစ်ပတ်တစ်ခါတော့ … လာပါရစေနော် ”
အတော်စိတ်ပျက်စရာဗျာ အတိုးလည်းယူသေး ဖရီးလည်း လိုးသေးတာ။ စကားပြောရင်း ကုတင်စောင်းမှာ ပေါင်နှစ်ချောင်း ထောင်ပေးနေတဲ့ မခင်ဝေကို ဖိလိုးနေတာဗျို့။ လိုးနေရင်း မခင်ဝေကို ဆွဲထူပြီး လီးကို စုပ်ခိုင်းသေးတာ။ လီးက တုတ်ပေမယ့် အရှည်က ပုံမှန် ၅ လက်မ ကျော်ကျော်လောက်ပဲ။
အခန်းပေါက် ကျောပေးထားတော့ ဦးတိုးဖင်မဲရီးအောက်က လဥတွေပါ မြင်နေရတာ။ ဗိုက်ခေါက်က ခံနေလို့နေမယ့် ဖိသာလိုးနေတာ လီးက ဒစ်ဖူးသာသာလေးပဲ ဝင်နေတာဗျို့။ မခင်ဝေက တမင်သက်သက် ညည်းပြနေတာပါ။ ခဏကြာတော့ မခင်ဝေက ကုတင်စောင်းလေးမှာပဲ လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်တာ။ အဲဒီတော့မှ ဦးတိုးလည်း တဝုန်းဝုန်း တဗုန်းဗုန်း ဆွဲလိုးရင်း ပြီးသွားတာဗျို့။
ကျုပ်လည်း ခြေသံဖွဖွ နင်းပြီး မခင်ဝေတို့အိမ်က ပြန်လာခဲ့လိုက်တာပေါ့။ အင်းဗျာ မခင်ဝေလို အတိုးရော လူရောပေးရတဲ့ မိန်းမတွေ ဘယ်လောက်များ ရှိနေနိုင်မလဲ။
………………………………………………..
” ငါက ဗိုလ်အောင်ဒင် နင်က ဒါကိုမမြင် … ငါ့အသဲ ကို ခလုတ်တိုက်သွားတယ် … မင်းမိုက်တယ် မိန်းကလေးရယ် ”
ဟော ရပ်ကွက် ကထိန်အတွက် အလှူခံထွက်နေကြပြီ။
” ဘယ်ဘက်က တဆုပ်ကြဲတိုင်း ညာဘက်က တလှည်းဝင်ပါစေ … ရေလိုအေး၍ မိုးဆမ်းပန်းလို လန်းဆန်းကြပါစေ ခင်ဗျား ”
ဦးတိုးကြီးပေါ့ဗျာ။ အပေါ်က စတစ်ကော်လံနဲ့ တိုက်ပုံအင်္ကျီအဖြူ၊ အောက်က ပိုးပုဆိုးအပြာနဲ့ မိုက်ကလေးကိုင်ပြီး အော်နေလေရဲ့။ အခုတော့လည်း တကယ့် သူတော်ကောင်းကြီး ကြနေတာဗျို့။
…………………………………………………..
🏵️အခန်း ( ၂ )🏵️
ကထိန်မရောက်ခင် ရွာက ဘကြီးရှိန်တို့ မိသားစု ရောက်လာပါလေရော။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်မိုးရီ နဲ့ ကျုပ်ညီမဝမ်းကွဲ ခင်လေးတို့ရော လူစုံတက်စုံဗျို့။
” ဘဦး … မင်းလည်း နေနိုင်တာကွာ … ရွာတစ်ခေါက်မှတောင် ပြန်မလာဘူး ”
” မအားလို့ပါ ဘကြီးရှိန်ရာ ”
” နင့်ကြည့်ရတာ သန့်လို့ပြန့်လို့ ရည်းစားသနာများ ရှိနေပြီလား ခ်ခ် ”
” မရှိပါဘူး အရီးမိုးရာ ”
ဘကြီးနဲ့ပြောနေတုန်း သူ့မိန်းမက ဝင်စနေတာ။ ခင်လေးကတော့ ဒီနှစ်အတော်ထွားလာတာ အပျိုပေါက်ကြီးဖြစ်လို့။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးတုတ်ထိုင်နေတော့ ဖင်ကြီးက ဘေးကားနေရော။
” ဟဲ့ … နင့်အစ်ကိုကို နှုတ်ဆက်ဦးလေ ခင်လေး ”
” ဟုတ် ကိုကြီး မတွေ့တာကြာလို့ ချောလာတယ်ထင်တယ် ဟီဟိ ”
အရီးမိုးပြောမှ ခင်လေးက ကျုပ်ကို နှုတ်ဆက်နေတာ။ သူတို့မိသားစုကို ကျုပ်အိပ်ခန်းထဲ ပို့ပြီး ကျုပ်က ဧည့်ခန်းထွက်အိပ်ရတာဗျို့။ ညပိုင်း စားသောက်ပြီးတော့ တီဗွီကြည့်ကြပေါ့။ ၁၁ လောက်ကျ ဘကြီးတို့ဖို့ ကုတင်ပေါ် ခြင်ထောင် ထောင်ပေးပြီး ခင်လေးက အောက်ပဲအိပ်တာ။
ည ၁ ချက်လောက်ကျ ကုတင်သံ တကျွီကျီနဲ့ ကြားနေရတာဗျ။ ကျုပ်လည်း အိပ်ခန်းဘက် ချောင်းကြည့်တော့ ဟိုက်ရှားဘားးးး … ဘကြီးရှိန်ဗျို့ အရီးမိုးရီကို ပေါက်နှစ်ခြမ်းဖြဲပြီး အပေါ်က ခွလိုးနေတာ။ အသက် ၆၀ နားကပ်နေပြီဗျ ယုံတောင်မယုံဘူး ကိုယ်တွေ့မို့ပါ။ ခြင်ထောင် ထောင်ထားတော့ သိပ်မရှင်းဘူးဗျ။ အိမ်အနောက်ဖက်က ပတ်ပြီးချောင်းဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။
မျက်လုံးထောင့်ထဲ ဖက်ကနဲ့ ပေါ်လာတာ ခင်လေးပေါ့ဗျာ။ ခေါင်းလေးထောင်ပြီး ဖအေနဲ့မအေ လိုးတာကို ခေါင်းလေးထောင်ပြီး ချောင်းနေတာဗျို့။
ကျုပ်လည်း အခန်းရှေ့က ခြေဖွဖွလျှောက်ရင်း အိမ်နောက်ဖေးဘက် ပတ်လာခဲ့တာ။ နောက်ဖေးက မှောင်နေပေမယ့် ကိုယ့်အိမ်ပဲလေ မျက်စိမှိတ်တောင် သွားလို့ရတယ်။ ကျုပ်အိပ်ခန်း အနောက်ဖက် ပြတင်းတံခါးကနေ ကပ်ချောင်းမလို့ဗျ။ ဒါမှ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရမှာ။ တံခါးနားအရောက် အုတ်ခဲတစ်လုံး ဝင်တိုက်ပြီး မှောက်ယှက်လဲပါလေရော။
” ဒုတ် … ဝှစ် … ဘုတ် …… အ ”
ရှေ့ဟတ်ထိုးလှဲတာ လက်လှမ်းထောက်တာကို ချော်ပြီး ရင်ဘတ်နဲ့ ဘုတ်ကနဲ့ကျရောပဲ။ အ… ကနဲ့ အော်ပြီးမှ မှားမှန်းသိတာဗျို့။
” ကိုရှိန် … ကိုရှိန် … ကြားလား ”
” အေး … မိုးရီ … လူကပ်တာနေမှာ … မြို့က သူခိုးပေါတယ် ထင်တယ် ”
” ဘယ်သိမလဲ … ရှင်ထကြည့်ပါဦး ”
” အေးပါဟာ … ဟိုကောင် … ဘဦး နိုးရကောင်းမလား စဉ်းစားနေတာ ”
” တကတည်း … လေကြောရှည်နေတာ … တော့်လီးကြီး ထုတ်ဦး … ထ ထ ”
” တိုးတိုးပြောပါဟ … သမီးလေး နိုးသွားဦးမယ် ”
ကျုပ်ပြန်စိထားတဲ့ နောက်ဖေးတံခါး ပွင့်လာပြီဗျို့ စောက်ရှက်တော့ကွဲပါပြီ။ အမှောင်ရိပ်ထဲ ဝပ်နေတုန်း ဘကြီးက အရင်ထွက်လာတာဗျ။ နောက်က အရီးမိုးပေါ့။ မထူးဘူး မေးလည်း နောက်ဖေးအိမ်သာအသွား မီးမမြင်ရလို့ မှောက်လှဲတယ် ပြောရုံပေါ့။ ဘကြီးလည်း ရှေ့မတိုးရဲဘူး တံခါးပေါက်နားကနေပဲ ကြည့်နေတာ…