“ကျွီ … ကလစ်…”
“ဟော … မောင် … ကားသိမ်းခဲ့ပြီလား”
“သိမ်းခဲ့ပြီ … ဖူးရေ … အိမ်ဝင်ခဲ့သေးတယ် မဇူးက … ကလေး အဝတ်တွေ ပို့ခဲ့ပြီပြောလို့ … ဖူး အတွက် ညစာ ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့လိုက်တယ် … သားလေး သက်သာတယ်မလား ”
” သက်သာပါတယ် မောင်ရယ် … ခုဟာ ဆေးသွင်းပြီး အိပ်သွားတာပါ … အဖျားက ၁၀၂ မို့ … အဖျားကျမှ ဆင်းရမယ် ထင်တယ် ”
၁ဝ ပေ ၁၅ ပေ ပတ်လည် အထူးကုဆေးခန်း တစ်ခု၏ လူနာခန်းလေးထဲ အသက် ၇ နှစ်ခန့် သားဖြစ်သူအား ကုတင်ဘေးမှ ခါးညွတ်ကာ နဖူးလေးအား ရေဝတ်လေးအုပ်ရင်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ကျော်နိုင်ဦးအား စကားပြန်ပြောနေ၏။ သူမနာမည်မှာ ဖူးဖူးဟံသာ ဖြစ်ပြီး ညီအစ်မ ၃ ဦးအနက် အငယ်ဆုံး သမီးလေး ဖြစ်သည်။ ညီအစ်မ ၃ ယောက်ထဲ အရင်ဆုံး အိမ်ထောင်ကျကာ သားယောင်္ကျားလေး မွေးဖွားခဲ့သည်။
အကြီးနှစ်ယောက် ဖြစ်သော ဇူးဇူးဟံသာ နှင့် မီးမီးဟံသာမှာ သူမနောက်မှ အိမ်ထောင်ပြုကာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူတို့က နိုင်ငံခြားသို့ အလုပ်ထွက်လုပ်နေကြ၏။ လက်ရှိ အိမ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးကြည်မော်… အစ်မနှစ်ယောက်နှင့် သူမတို့ လင်မယား အတူနေထိုင်ကြပြီး မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးလှိုင် ဆုံးပါးသွားသည်မှာ ၁ဝ နှစ်ကျော်ကျော်လောက် ရှိသည်။ သားလေး မင်းနိုင် အပျင်းဖျားသဖြင့် အထူးကုဆေးရုံသို့ တင်ထားရာ ၈ ရက်လောက် ကြာနေ၏။
” အင်း … သက်သာမှ … ဆင်းကြတာပေါ့ … ဖူးရယ် ”
ကျော်နိုင်ဦး မှာ သားဖြစ်သူ လူနာကုတင်ဘေးမှ ခါးလေးကုန်းကာ ရေဝတ်အုပ်ပေးနေသော ချစ်ဇနီးလေး၏ ဖင်သားကြီးအား ကြည့်ကာ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးက ထောင်မတ်လာရသည်။ အိမ်ထောင်မကျခင်ကတည်းက ခေတ်မှီစွာ ဝတ်ဆင်တတ်သော ဇနီးသည်မှာ ခုလည်း အင်္ကျီကိုယ်ကြပ် လက်ပြတ်အစိမ်းလေးနှင့် ခါးသေးကျဉ်လေးအောက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးသော အပျော့သား အနက်ရောင် စကတ်လေး အတွင်းမှ ဖင်သားကြီးက ကော့ထွက်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။
အလိုအလျောက် ခြေလှမ်းများက ဇနီးသည် နောက်နားလျှောက်လာကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးလေးအား ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဖင်ကြားထဲ ထောင်မတ်နေသော လီးထိပ်အား ဖိထိုးလိုက်သည်။
” အာ … မောင်ကလည်း … ခဏနေ … တာဝန်ကျ ဆရာ ဆေးမှတ်တမ်းတွေ လာစစ်ဦးမှာ ”
ဖူးဖူးဟံသာ တစ်ယောက် သူမဖင်ကြားထဲ လင်ဖြစ်သူ၏ မာထင်နေသော လီးတန်ကြီး လာထောက်သဖြင့် သားဖြစ်သူ နဖူးပေါ် အုပ်ထားသော ရေဝတ်လေးအား ဘေးနားအရံသင့်ရှိသော ရေခွက်လေးထဲ နှစ်စိမ်ရင်း လှည့်မကြည့်ပဲ ပြောလိုက်မိသည်။
” မောင်တို့ … မလိုး ဖြစ်တာ ကြာပြီလေ … ဖူးရဲ့ ”
” ဟုတ်ပါတယ် မောင်ရယ် … တော်ကြာ ဆရာဝန် ဝင်လာရင် မကောင်းဘူးလေ ”
ဖူးဖူးဟံသာမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်စိတ်များ ဖြေဖျောက်ပေးချင်နေသလို သူမကိုယ်တိုင်လည်း လိုးပေးနေကျ လီးကြီးအား လွမ်းနေမိ၏။ ပေါင်လေးနှစ်ဖက်နှင့် လီးတန်အား ခပ်တင်းတင်းညှပ်ကာ ဖင်ကြီးအား ကော့ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ ပုဆိုးနှင့်စကတ် မခံထားလျင် ဖူးဖူးဟံသာ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျော်နိုင်ဦးလီးကြီး ဝင်ရောက်လာမည်မှာ အသေချာပင် ဖြစ်သည်။
ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ ခါးလေးအား ကိုင်ရင်း ပေါင်ကြားလေးထဲ ရသလောက် ညှောင့်နေမိ၏။ ဖူးဖူးဟံသာ တစ်ယောက် ပေါင်ခြံထဲ လီးတန်ကြီး ပွတ်သပ်ဆွဲတိုင်း အဖုတ်လေးဆီမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ခံစားလာရသည်။
” ကျွိ … ကျွီ …… အဟမ်း အဟမ်း ”
” အိုရ် … ဆရာ … ဆောရီးနော် ”
” ဟင် ”
တံခါးဖွင့်သံ ကြားသည်နှင့် ဖူးဖူးဟံသာ တစ်ယောက် ဖင်ကြီးအား ဘေးသို့လွဲကာ ခန္ဓာကိုယ်လှည့်ပြီး တံခါးဝလှမ်းကြည့်ရင်း တာဝန်ကျ ဆရာအား စကားပြောလိုက်တော့၏။ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဇနီးသည် အပြုမူကြောင့် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ရာ လောင်းကုတ်အဖြူနှင် ဆံပင်သပ်ရပ်စွာ ဖီးထားသော ဆရာဝန် အမျိုးသားတစ်ဦးအား တွေ့လိုက်ရသည်။
” ရပါတယ်ဗျာ … ဆေးမှတ်တမ်း စာအုပ်လေး တစ်ချက်လောက် ”
ဆရာဝန်ဆီက စကားသံ ထွက်ပေါ်လာမှ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ကုတင်ခြေရင်းတွင် ချိတ်ထားသော အိတ်လေးထဲမှ ဆေးမှတ်တမ်း စာအုပ်အား ယူပေးလိုက်၏။
” ကလေးက … အန်သေးလား … အစ်မ ”
” မအန်ဘူး … ဆရာ … ချောင်းတော့ တစ်ချက် တစ်ချက် ဆိုးသေးတယ် ”
” ခု ညနေ … ဘာကျွေးထားသေးလဲ ”
” ဆန်ပြုတ်ပဲ … ဆရာ ”
ကျော်နိုင်ဦးမှ ဆရာဝန်နှင့် ဇနီးဖြစ်သူ စကားပြောနေချိန် လူနာကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံရှည်လေးပေါ် သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ဆရာဝန်မှာ သူတို့ထက် အသက်ငယ်ပြီး အရပ်အမောင်းကောင်းကာ မျက်နှာက လူချော စာရင်းဝင် ဖြစ်သည်။ ဇနီးလေးမှာ လက်ဝါးချင်းပွတ်၍ ဆရာဝန်မေးသမျှ ဖြေနေရာ ခဏအကြာမှ ပြီးဆုံးသွားရ၏။ မဆီမဆိုင် ထိုဆရာဝန်လေးနှင့် ချစ်ဇနီးလေးအား သူမရှိသည့်အချိန် ဘယ်လို ဆက်ဆံကြလည်း သိချင်မိသေးသည်။ ဆရာဝန် ပြန်ထွက်သည်နှင့် ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဘေးနား ဝင်ထိုင်ကာ ဘယ်ဘက်လက်လေးဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ လှမ်းစမ်းလိုက်၏။
” မောင် ”
ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူ ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ လီးအား ပုဆိုးအပြင်က အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်၏။
” ဖူးရယ် ”
ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း အလိုက်သိသော ချစ်ဇနီးလေးအား ပြန်လည်သိုင်းဖက်ကာ မျက်နှာအနှံ့ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ညာလက်က ဇနီးချောလေး ပုခုံးအား ဖက်ကာ ဘယ်လက်က ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ဖက်၏ အတွင်းသားလေးများအား ပွတ်သပ်ပေးနေ၏။
” အင်း … ပြွတ် ပြွတ် ”
ဖူးဖူးဟံသာမှာ သူမပေါင်ခြံအရင်းနား လင်ဖြစ်သူ လက်ချောင်းလေးများ ရောက်လာသဖြင့် နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်တော့သည်။
” ဘာလို့လည်း … ဖူး ”
” ဟင့် အင်း … ကွာ ”
” ပြောပါ … ဖူးရာ ”
” ဟိုလေ … ဖူး ဖူး …… ဖူး ထွက်ချင်နေပြီ … အဲဒါ မြန်မြန်လေး ”
ကျော်နိုင်ဦး သဘောပေါက်သွားတော့၏။ မိန်းမဖြစ်သူ ကာမစိတ် ပြင်းထန်ပုံကိုလည်း နားလည်သိရှိထားသည်။ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် ရုတ်တရက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းဘက် လျှောက်သွားပြီး နံရံနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် လက်ထောက်ကာ ခါးလေးအား အနေတော် နောက်ပစ်ပေးလိုက်၏။
” မောင် … လာလေ … ဘာကြည့်နေတာလည်းကွာ ”
ကျော်နိုင်ဦးမှာ ကြည့်နေရာမှ ဖူးဖူးဟံသာ စကားကြောင့် မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမနောက်နားလျှောက်သွားရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ဖူးဖူးဟံသာကလည်း လင်ဖြစ်သူ သူမဖင်နား ရောက်သည်နှင့် ဒူးဖုံးစကတ်လေးအား ခါးထိ လက်နောက်ပြန် ဆွဲတင်ကာ နံရံအား လက်ပြန်ထောက်ထားပြန်၏။
ကျော်နိုင်ဦး တစ်ယောက် နံရံလက်ထောက် ကုန်းပေးထားသော မိန်းမဖြစ်သူ၏ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီးလေးအား ပေါင်လယ်ထိဆွဲချရာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားက မိန်းမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်မှာ ဖောင်းကြွနေလျက် အရည်ကြည်လေးများ စောက်ခေါင်း အတွင်းမှ စိမ့်ထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့သည်။ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ် တေ့မိသည်နှင့် ဖူးဖူးဟံဟာ ဖင်ကြီးမှာ နောက်ပြန်ကော့ထိုးရင်း အချက် ၃ဝ ခန့်တွင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။
” ရရဲ့လား … ဖူး ”
” အင်း … ကောင်းတယ် မောင်ရယ် … မလုပ်တာ ကြာတော့ … အီစိမ့်နေတာ … မောင် ပြီးအောင် ထပ်လိုးလေ ”
ဖင်ကြီး ဝိုက်ဝိုက်ပြီး လင်ဖြစ်သူအား လှည်ပြန်ကြည့်ကာ စကားပြောနေပြန်သည်။
” ဖူး … ခဏ အနားယူလေ … အိမ်မပြန်ခင် … မောင် အဝလိုးသွားမယ်နော် ”
ကျော်နိုင်ဦးမှာ ပြောပြီးသည်နှင့် ဇနီးဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နီတာရဲလေးမှာ ရုတ်တရက် ပြန်မစိပဲ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရင်း တဖြည်းဖြည်း ပြန်စိသွားတော့၏။ လူနာကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံရှည်လေးပေါ် လင်မယားနှစ်ယောက် ပြန်ထိုင်ရင်း ကျော်နိုင်ဦးမှာ ခုံရှည်ဘေးနား စားပွဲခုံပုလေးပေါ်မှ တစ်ရှူးများယူကာ ဖူးဖူးဟံသာ၏ ပေါင်လေးဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်လေးအား သန့်ရှင်းပေးနေသည်။
” မောင့် ဟာကြီးက … မကျသေးဘူးနော် … ပုဆိုးထဲကနေ ထင်းနေတာပဲ ”
” မောင်မှ … မလိုးရသေးတာ … ခုန ဖူးပါသာ … နောက်ပြန်လိုးသွားတာလေ ”
” အင်း … မောင့် ဒစ်ဖူးကြီး စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာကတည်းက … ဖူးလည်း … ဟန်မဆောင် နိုင်တော့တာ … ၁ ပတ်လောက် မခံရတော့ အမြန်လုပ်ချင်စိတ် များနေတာပေါ့ ”
ခဏ အနားယူပြီး ထပ်လိုးမလို့ ပြင်ဆင်နေစဉ် ဖူးဖူးဟံသာ၏ ဒေါ်လေးအရင်း ဒေါ်ခင်စိုး ရောက်ရှိလာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ဇပ်တငံ့ငံ့ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။
ည ၁ဝ နာရီ လောက်တွင် အဒေါ်ဖြစ်သူက အိမ်ပြန်ချင်သဖြင့် ဖူးဖူးဟံသာက ကျော်နိုင်ဦးအား ကားဖြင့် လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်၏။ လူနာအခန်းမှ အထွက် ဒေါ်ခင်စိုး ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ဦးအောင်မိုးဆီမှ ဖုန်းဝင်လာခဲ့သည်။ ကုမ္ပဏီကိစ္စနှင့် နယ်မြို့လေးသို့သွားရာ အိမ်ပြန်မလာနိုင်ကြောင်း ၂ ရက်လောက်နေမှ ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြနေ၏။ ဦးအောင်မိုး ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ခြံစောင့် အလုပ်သမားများ ရှိသော်လည်း သူမတစ်ယောက်ထဲမို့ ကျော်နိုင်ဦးအား သူမအိမ် လိုက်အိပ်ရန် ပြောလိုက်တော့သည်။
” ကဲပါ … ဒေါ်လေးစိုးနဲ့ မောင် လိုက်အိပ်ပေးလိုက် … ဖူးက … မဇူးတို့ကို ဒီနေ့ … မောင် အိမ်ပြန်မအိပ်တဲ့ကြောင်း ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် ”
” အင်းပါ … ဒါဆို … ဒေါ်လေးစိုးနဲ့ လိုက်အိပ်လိုက်ပါ့မယ် ”
အမှန်တော့ ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဇနီးချောလေးအား အဝလိုးလိုက်ချင်သေးသည်။ သို့သော် ထင်မှတ်မထားသော အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ဇနီးသည်၏ အဒေါ်ဖြစ်သူ အိမ်သို့ ရောက်ရှိသွားတော့၏။ ဆေးခန်းမှ အထွက် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ကားတံခါးဖွင့်ရာ တံခါးက ကြပ်နေသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုး နောက်နားမှ တံခါးအား ဆွဲဖွင့်ပေးခဲ့ရသည်။
တံခါးဖွင့်စဉ် ဒေါ်ခင်စိုး တင်သားစိုင် တစ်ဖက်က ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားထဲ ရောက်ကာ နှစ်ဦးသား တရှိန်းရှိန်း ခံစားလိုက်ရ၏။ လင်ဖြစ်သူမှာ စီးပွားရေးဘက် စိတ်မြုပ်ထားသဖြင့် ကာမဆန္ဒလေးများ လစ်လပ်နေချိန် တူမဖြစ်သူ ယောင်္ကျား၏ ပေါင်ကြားမှ ခပ်နွေးနွေး အရာကြီးက တင်သားတစ်ဖက်အား ထောက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲ ဝေဒနာလေးတစ်ခု ခံစားရနေသည်။
ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း မိန်းမဖြစ်သူအား အဝလိုးရန် အားခဲထားပြီး မလိုးလိုက်ရသဖြင့် ကာမစိတ်များ ထကြွနေရာ မိန်းမဖြစ်သူ အဒေါ်၏ ဖင်သားတစ်ခြမ်း လီးဖြင့် ထောက်မိချိန် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်လာခဲ့တော့၏။
ဆေးခန်းမှ ဒေါ်ခင်စိုး အိမ်သို့ ပြန်လာကြရာ မိနစ် ၂ဝ အကြာတွင် သစ်ပင်ကြီးများ အုံ့စိုင်းကာ တိတ်ဆိတ်သော ရပ်ကွက်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက် တစ်ခုမို့ လူသွားလူလာ မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်သည်။ ရပ်ကွက် အလယ် လမ်းမကြီးအတိုင်း မောင်းနှင်လာရင်း ဓာတ်တိုင်တစ်ခု အကျော်တွင် လမ်းသွယ်တစ်ခု ပေါ်လာခဲ့၏။လမ်းသွယ်လေး အတိုင်း ချိုးကွေ့ မောင်းနှင်လာရာ ခဏအကြာ ဒေါ်ခင်စိုး နေထိုင်သော နှစ်ထပ်တိုက် အစိမ်းရောင် အိမ်ကြီးဆီသို့ ရောက်ရှိလာသည်။
ကားဟွန်းသံ ပေးလိုက်သည်နှင့် ခြံစောင့်တစ်ဦး ထွက်လာကာ ခြံဝင်းတံခါး လာဖွင့်ပေးနေ၏။ ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုးအား ဆင်းခိုင်းပြီး ကားဂိုဒေါင်ထဲ မောင်းဝင်ကာ ကားသိမ်းလိုက်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲအရောက် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ထိုင်ခုံတစ်လုံးပေါ် ထိုင်ရင်း ကျော်နိုင်ဦးအား လှမ်းပြောနေ၏။
” ကဲ … ထမင်းစားတော့မလား … ဘီယာသောက်ချင် … ရေခဲသေတ္တာထဲ … ယူသောက် … မောင်ကျော်ရော ”
” ဟုတ် … ဒေါ်လေးစိုး … ကျွန်တော် ဘီယာ နဲနဲသောက်ဦးမယ် … ပြီးမှ ထမင်းစားတော့မယ် ”
ကျော်နိုင်ဦး စကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီ လှဲလည်ဝတ်ဆင်ရင်း ပြန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ကျော်နိုင်ဦးဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း စကားပြောလိုက် ငါးမုန့်ကြော် စားလိုက် ဘီယာအတူ သောက်လိုက်နှင့် ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားသို့ မျက်လုံးက ခဏတိုင်း ရောက်ရှိနေသည်။ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ညဝတ်အင်္ကျီ အပါးလေး ဝတ်ထားသော ဒေါ်ခင်စိုး၏ အင်္ကျီအောက်မှ အိတွဲနေသော နို့အုံကြီးအား ခိုးခိုးကြည့်နေမိ၏။
ဘီယာ ၄ လုံး ကုန်သွားချိန် ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ရီဝေဝေ ဖြစ်လာကာ ကျော်နိုင်ဦးအား ပုခုံးပုတ်လိုက် ပေါင်ပုတ်လိုက်နှင့် စကားများလာတော့သည်။ အိမ်တံခါးမကြီး ပိတ်ထားကာ ဧည့်ခန်းအတွင်း နှစ်ယောက်သား စားလိုက် သောက်လိုက်ဖြင့် ထကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်လေးများအား ထိန်းချုပ်နေရ၏။ ပြတင်းပေါက်မှ လေနုအေးအေးလေး ဝင်ရောက်လာချိန် ဧည့်ခန်းတွင်း ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာသော်လည်း ကာမအပူမီးလေးများကြောင့် နှစ်ဦးသား သတိမထားဖြစ်ပေ။
ဘေးနားကပ်ထိုင်နေသော ဒေါ်ခင်စိုး တင်သားကြီးများက ကားထွက်နေပြီး ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်တန်အား ထိကပ်နေပြန်သည်။ အနီးကပ်မို့ ဒေါ်ခင်စိုး၏ ပေါင်တန်ကြီးများမှာ ညဝတ် ဂါဝန်အပါးလေးအောက် တင်းတင်းရင်းရင်း ပူးကပ်နေပြီး အကြောစိမ်းထနေသော ညာဘက်လက် ဖွေးဖွေးလေးက ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားသို့ စကားပြောရင်း ရောက်ရောက်လာတတ်၏။ လက်ဖမိုးဖြင့် လီးအား မထိတထိလေး ပွတ်မိသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦး လီးကြီးမှာ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထွက်လာရသည်။
” အမလေး … မူးပြီ မောင်ကျော်ရေ … ဒေါ်လေး မရတော့ဘူးကွ … မင်းပါသာ ထမင်းခူးစားပေတော့ ”
ဒေါ်ခင်စိုးမှာ စကားပြောပြီးသည်နှင့် ထရပ်လိုက်ရာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျော်နိုင်ဦးအား ကျောပေးရင်း ယိုင်ထွက်သွားတော့၏။
” ဟာ … ရလား … ဒေါ်လေးစိုး … ကျွန်တော် ဒေါ်လေးအိပ်ခန်းထဲ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် ”
ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုး ခါးအား ဖမ်းထိန်းရင်း ထရပ်ရာ ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်နေသော လီးက ဒေါ်ခင်စိုး ပေါင်တန်အား ထိထိမိမိ ထောက်မိသွားသည်။ နောက်ကျောဘက်မှ ထိန်းကိုင်ထားသဖြင့် ဆံထုံး ထိုးထားသော ဆံနွယ်များအောက် ဂုတ်သားလေးမှာ ဝင်းဝါနေပြီး ကျယ်ပြန့်သော ပုခုံးနှစ်ဖက်အောက် ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခါးလေးခွက်ကာ ဖင်သားကြီးများက ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေးအောက်က ရုန်းကန်ထွက်လျက်ရှိ၏။ ထိုင်ခုံမှ ရွှေ့ကာ ဒေါ်ခင်စိုးအား ဘေးတိုက်တွဲ၍ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်ရန် လှေကားဘက် လျှောက်လာခဲ့ရသည်။
လှေကား ပထမအထစ်တွင် ခြေချော်သလိုဖြစ်ကာ ဒေါ်ခင်စိုး ကိုယ်လုံးက ကျော်နိုင်ဦးဘက် ယိမ်းယိုင်ရင်း ဘယ်လက်က ဆွဲမိဆွဲရာ ဖမ်းဆွဲလိုက်သဖြင့် ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ဆုပ်ကိုင်မိတော့၏။
” အ … ဒေါ်လေး … ကျွတ်ကျွတ် ”
ဒေါ်ခင်စိုးမှာ မထင်မှတ်ပဲ လီးအား အားပြုဆွဲသလိုဖြစ်ရာ ကျော်နိုင်ဦး လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် ပူကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အနည်းငယ် နာကျင်သွားရသည်။
” အာ … ဆောရီးနော် …… မောင်ကျော် ”
ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် လက်ထဲ မာထင်နေသော လီးကြီးအား ၂ ချက် ၃ ချက် ဖွညှစ်ကာ လွတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူ လီးထက် တုတ်ခိုင်သော လီးအား ကိုင်လိုက်ရသဖြင့် အားရကျေနပ်လျက်ရှိ၏။ သို့သော် မျက်လုံးများစင်းကာ ကျော်နိုင်ဦး အခြေအနေအား အကဲခတ်လျက်ရှိသည်။
ထို့နောက် အိပ်ခန်းတွင်းဝင်လာရာ သူမတို့ လင်မယားအိပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ်အရောက် ပက်လက်အနေအထားဖြင့် လှဲချပေးသော ကျော်နိုင်ဦး ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ချိတ်ဆွဲထားလိုက်၏။ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဒေါ်ခင်စိုးအား ပွေ့ချရင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ကပ်ပါသွားကာ ဒေါ်ခင်စိုး ရင်သားကြီးများပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်မိတော့သည်။
ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ကျော်နိုင်ဦးအား ဖက်သိုင်းထားရင်း ခေါင်းလေး ဘယ်ညာချိုးကာ ညှောင်းညာကြောင်း ပြောဆိုနေပြန်၏။
” ကျွန်တော် … နှိပ်ပေးရမလား … ဒေါ်လေးစိုး ”
” အေးကွယ် … မင်းမှာလည်း … ကူပြီး စောင့်အိပ်ပေးရသေး … နှိပ်လည်းပေးရသေးဆိုတော့ ”
” ဟာ … ရပါတယ် … ဒေါ်လေးရာ … အမျိုးဆိုလို့ ဒီလူတွေပဲ ရှိတာပါ ”
အမှန်တော့ ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း ဒေါ်ခင်စိုး၏ အနီးကပ် အလှတရားများအား မြင်တွေ့ကာ တက်လိုးချင်သည့်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါ်ခင်စိုးမှာလည်း လီးနှင့် ဝေးနေသဖြင့် အလိုးခံချင်သော်လည်း တူမဖြစ်သူ ယောင်္ကျားအား လာပါလိုးပါဟု ပြောဖို့က မသင့်တော်ပေ။ နှစ်ဦးသား လမ်းကြောင်းရှာရင်း နောက်ဆုံး ကုတင်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ရတော့သည်။
ဒေါ်ခင်စိုးမှာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ လက်လေးနှစ်ဖက် ဘေးသို့ ဆန့်ချထားလိုက်ပြန်သည်။ ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဒေါ်ခင်စိုးညာဘက် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ကိုယ်တစ်စောင်း အနေအထားဖြင့် စနှိပ်ပေးလိုက်၏။ လက်နှစ်ဖက်က ပုခုံးနှစ်ဖက်အား နှိပ်ပေးနေသော်လည်း ကျော်နိုင်ဦး မျက်လုံးများက ဒေါ်ခင်စိုး ညဝတ်အင်္ကျီအောက်မှ နို့အုံကြီးဆီသို့ ရောက်ရှိနေသည်။ အင်္ကျီက ပါးသဖြင့် နို့သီးခေါင်းမဲမဲကြီးများ ထောင်ထွက်နေရာ ကျော်နိုင်ဦး တစ်ယောက် ကုန်းစို့ချင် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေ၏။
ပုခုံးမှ တဆင့် လက်မောင်း အိုးတုတ်တုတ်ကြီးများအား အောက်ဖက်ထိ နှိပ်ရွှေ့လာရာ အင်္ကျီအောက်နားစလေးက အပေါ်သို့ အနည်းငယ် လှန်တက်လာသဖြင့် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးကြီးကို မြင်နေရပြန်သည်။ခါးအောက် ဂါဝန်အောက်မှ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် ကားထွက်နေသော တင်သားစိုင်ကြီးများအောက် ပေါင်ဂွအလယ်မှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ခပ်ရေးရေးမြင်လိုက်ရစဉ် ကျော်နိုင်ဦး ကာမစိတ်များ ထိန်းမရတော့ပေ။
” ဒေါ်လေး ”
” ဟင် ”
” ပေါင်တွေရော … နှိပ်ပေးပါရစေနော် ”
ဒေါ်ခင်စိုးဆီမှ အဖြေအား မစောင့်ပဲ ကျော်နိုင်ဦး လက်နှစ်ဖက်မှာ ပေါင်တန်ကြီးများအား ဂါဝန်အပေါ်မှ နှိပ်နယ်ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်ခင်စိုး ညာဘက်လက်မှာလည်း ချက်ချင်း ကြွတက်လာကာ သူမညာဘက်ဘေး ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း နှိပ်ပေးနေသော ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိလာတော့သည်။
ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်နေကာ ဒူးနှစ်ဖက်အား ဟပေးလိုက်ရင်း ဒေါ်ခင်စိုး ဂါဝန်အောက်နားစအား ခပ်တည်တည်ဖြင့် အပေါ်သို့ ဆွဲတင်လိုက်၏။ ထို့နောက် ပေါင်ကြားအလယ်မှ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်အား ရုတ်တရက် ကုန်းယက်ပစ်လိုက်သည်။
” အိုး … မောင်ကျော် ရယ် ”
သူမ ပေါင်တန်များအားဖြဲကာ ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ စမ်းမိသော လီးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ ကျော်နိုင်ဦးမှာ ကန့်လန့်ဖျက် အနေအထားနှင့် ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ဖုတ်အား အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာဖျားနှင့် ထိုးဆွပစ်သည်။ ဒေါ်ခင်စိုးမှာ လှေကားအတက် မမျှော်လင့်ပဲ ကိုင်မိကတည်းက အလိုးခံချင်နေသဖြင့် ခုလို သူမစောက်ဖုတ်အား ယက်ပေးနေရာ အတိုင်းထက်အလွန် ကာမစိတ်များ တောက်လောင်လာတော့၏။
” မောင်ကျော် … ဒေါ်လေးဘေးနား … တစ်စောင်းလှဲလိုက်ပါ့လား … ဒေါ်လေးလည်း မင်းဟာကြီး စုပ်ချင်သေးတယ် ”
ဒေါ်ခင်စိုး စကားအဆုံး ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစ်စောင်း လှဲချလိုက်သည်။ ရှေ့တည့်တည့်မှ ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ဖုတ်ကြီး ကြည့်နေစဉ် ဒေါ်ခင်စိုး ဘယ်ဘက်ပေါင်တန်ကြီး မြောက်တက်လာပြီး သူ့ခေါင်းအား လာခွသဖြင့် ခေါင်းအား ပေါင်ကြားသို့ အမြန် တိုးဝင်လိုက်ရပြန်၏။ ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ပတ်နှင့် ကျော်နိုင်ဦးမျက်နှာ ကပ်သွားစဉ် ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသော လီးအား ဒေါ်ခင်စိုးတစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်ဘေးတစ်စောင်း အနေထားနှင့်ပင် ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။
နှစ်ဦးသား အားရကျေနပ်သည်အထိ စုပ်ကျ ယက်ကျရင်း ခဏအကြာတွင် ပက်လက်အနေအထားဖြင့် ပေါင်ဖြဲပေးထားသော ဒေါ်ခင်စိုးအား ကျော်နိုင်ဦးမှ အပေါ်က ခွလိုးပစ်လိုက်သည်။ ဇနီးဖြစ်သူကို အားရအောင် မလိုးခဲ့ရသဖြင့် ဒေါ်ခင်စိုးအား အတိုးချ လိုးနေတော့၏။
ဒေါ်ခင်စိုးမှာလည်း ပထမ အချက် ၃ဝ လောက်တွင် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ်နေသော်လည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူလီးထက် တုတ်ခိုင်ကြီးမားသော ကျော်နိုင်ဦးလီးအား နှစ်ချိုက်သွားခဲ့ရသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများအား ဒစ်ကြီးမှ အဝင်အထွက် ချိတ်ဆွဲပေးနေသဖြင့် လီးအရသာအား ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ရရှိနေရ၏။
တစ်ညလုံး ကျော်နိုင်ဦး အလိုကျ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် အလိုးခံရင်း မနက် ၅ နာရီမှ နှစ်ဦးသား အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ အိပ်ခန်းထဲ လရည်နံ့ စောက်ရည်နံ့များ မွန်ထူနေကာ ဒေါ်ခင်စိုး စောက်ဖုတ်မှာ မနက်လင်းတော့ ယောင်ကိုင်းနေတော့၏။ ကျော်နိုင်ဦး ပြန်သွားချိန် ဒေါ်ခင်စိုးမှာ စောက်ဖုတ်တအုံလုံး ကျိန်းနေသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲမှပဲ နှုတ်ဆက်လိုက်ရသည်။
နောက် ၃ ရက်ခန့်အကြာ သားဖြစ်သူ မင်းနိုင် အဖျားပျောက်၍ ကျော်နိုင်ဦးတို့ လင်မယား ဆေးရုံမှ ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။
” ဟော … သဲလေး … လာလာ … တီတီမီး ဆီကို ”
အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် မင်းနိုင်အား အဒေါ်ဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာမှ ဆီးခေါ်လိုက်၏။
” မမီး … ဒီနေ့ ဆိုင်မသွားဘူးလား ”
” မသွားဘူး ဖူးလေး … ၂ ရက်ပိတ်တယ် ဂိုဒေါင် ရှင်းမလို့တဲ့ … ငါတို့ စာရင်းကိုင်တွေ အနားပေးတယ် ”
မီးမီးဟံသာမှာ လင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားတွင် အလုပ်လုပ်နေသော်လည်း အိမ်တွင် အလကားမနေပဲ အလှကုန်ဆိုင်ကြီး တစ်ခုတွင် စာရင်းကိုင်အဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေ၏။ ဖူးဖူးဟံသာ တစ်ယောက် အစ်မဖြစ်သူအားမေးရင်း ဆေးရုံမှ လျှော်စရာရှိသည့် အဝတ်များ ဧည့်ခန်းတောင်ဘက်ရှိ ရေချိုးခန်းတွင်း သယ်လာခဲ့သည်။
” အော် … မဇူးရော ”
” ဇူးလေးက … ဘဏ်သွားတယ် … သူ့ယောင်္ကျားငွေလွဲတာ … သွားထုတ်နေတာ … အဲဒီ အဝတ်တွေ … ငါလျှော်ပေးမယ် ဖူးလေး ထားလိုက် ”
မီးမီးဟံသာက ညီမဖြစ်သူအား လှမ်းပြောရင်း ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ထားသော တူဖြစ်သူ၏ ပါးပြင်အား တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြန်၏။
” ရပါတယ် မမီးရယ် … ဖူးလေး လျှော်ပါ့မယ် ”
” ထားလိုက်ပါဆို … သွားနားလိုက် … မောင်ကျော်ရော နားလိုက် ကလေးကို … ဒီည အစ်မ ခေါ်သိပ်ထားလိုက်မယ် ”
မီးမီးဟံသာ စကားကြောင့် ကျော်နိုင်ဦးရော ဖူးဖူးဟံသာပါ သူတို့လင်မယားခန်းထဲဝင်ကာ အနားယူလိုက်ကြသည်။ နှစ်ဦးသား အိပ်ရေးပျက် ပင်ပန်းကြသဖြင့် ခဏအကြာတွင် အိပ်ပျော်သွားကြ၏။
အိပ်ခန်းများမှာ အိမ်၏ အောက်ထပ်တွင် ၃ ခန်းစလုံး တွဲဆောက်ထားပြီး ညီအစ်မ ၃ ဦးလုံး ငယ်ငယ်ကတည်းက တစ်ခန်းစီ နေခဲ့သည်။ ပေ ၂၀ ပတ်လည် အိပ်ခန်းတွေမို့ အိမ်ထောင်ကျသည်အထိ သူမတို့ အိပ်ခန်းမှာပင် ဆက်လက်နေထိုင်ကြ၏။
အစ်မအကြီးဆုံးဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာ၏ ခင်ပွန်းမှာ ၃ လ လောက်သာ အိမ်ကပ်၍ သင်္ဘောပြန်လိုက်သည်က များသည်။ မီးမီးဟံသာမှာ အသက် ၃ဝ ခန့် ရှိပြီး ဖူးဖူးဟံသာထက် ကိုယ်လုံးတောင့်ကာ လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောသား စိုးကျော်မှာ ပိန်ပိန်ဖြူဖြူနှင့် နဖူးအနည်းငယ်ပြောင်၏။
ဇူးဇူးဟံသာက ၂၈ နှစ်ခန့်ရှိပြီး ဖူးဖူးဟံသာနှင့် အတွဲညီသလို ဘော်ဒီချင်း မတိမ်းမယိမ်းရှိသည်။ ယောင်္ကျားဖြစ်သူမှာ စင်္ကာပူတွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ တင်သွင်းသော အိမ်ဆောက်ပစ္စည်း စက်ရုံ၌ အလုပ်လုပ်ကိုင်နေလျက် ၄ လ တစ်ကြိမ် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လာတတ်၏။ လူမလာဖြစ်လျင် ဘဏ်မှ ငွေလွဲကာ မိန်းမဖြစ်သူအား အဆက်သွယ် ပြုလုပ်လေ့ရှိသည်။ ညီအစ်မ ၃ ဦးလုံး စည်းလုံးချစ်ခင်ကာ တစ်ယောက် အခက်အခဲအား တစ်ယောက် ကူညီ ဖြေရှင်းပေးတတ်၏။
ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရာမှ သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာခဲ့သည်။ ဘေးနား ခပ်ကွေးကွေး ကျောပေးအိပ်နေသော ဇနီးဖြစ်သူအား ကျော်ခွ၍ အိပ်ခန်းအပြင်ဘက် ထွက်ခဲ့လိုက်၏။ ဧည့်ခန်းမှ ဖြတ်လျှောက်ကာ ရေချိုးခန်းနှင် ကပ်လျက် အိမ်သာထဲဝင်ပြီး သေးပေါက်နေသည်။
သေးပေါက်ပြီးသည်နှင့် ပြန်ထွက်ရာ ကပ်လျက်ရေချိုးခန်းမှ ရေသံများ ကြားနေရသဖြင့် သားဖြစ်သူ၏ ဆေးရုံမှ အဝတ်ဟောင်းများ မမီး လျှော်ဖွတ်နေသည် ထင်မှတ်လိုက်၏။ ကူလျှော်ပေးရန် စဉ်းစားမိပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးအား ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။
” ဟဲ့ … အိုရ် …… မောင်ကျော် ”
” ဟာ … မမီး … ဆောရီးပါဗျာ ”
မီးမီးဟံသာမှာ ကျော်နိုင်ဦးတို့လင်မယား အိပ်သည်နှင့် တူဖြစ်သူ မင်းနိုင်အား သူမအိပ်ခန်းထဲ ချော့သိပ်ကာ ခြင်ထောင်ချပေးထားရင်း ထမိန်ရင်လျားနှင့် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဖူးဖူးဟံသာ ဆေးရုံမှပါလာသော အဝတ်ဟောင်းများအား လျှော်ဖွတ်ပြီး ရင်လျားထားသော ထမိန်အား ခြေရင်းပုံချကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရေချိုးပစ်သည်။
တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ရေပြန်လောင်းစဉ် ကျော်နိုင်ဦးမှ ရုတ်တရက် တံခါးဖွင့်လိုက်သဖြင့် သူမ၏ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးအား ပြသလို ဖြစ်သွားရ၏။ ချက်ချင်း ကျော်နိုင်ဦးအား ကျောပေးကာ ခြေရင်း၌ ပုံလျက်ရှိသော ထမိန်အား ကုန်းယူစဉ် သူမပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်မှာ ပြူးထွက်လာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိပြန်သည်။
” အာ … ဘာလို့ ကြည့်နေတာလဲ … မောင်ကျော် … သွားလေကွာ ”
” ဟုတ် … မမီး ”
ကျော်နိုင်ဦးမှာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်သည်အထိ မီးမီးဟံသာ၏ ပေါင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်အား မြင်ယောင်နေ၏။
ညနေပိုင်းတွင် ဇူးဇူးဟံသာ ပြန်ရောက်လာပြီး ညပိုင်း ထမင်းစားကာ ဧည့်ခန်းတွင်း ဖူးဖူးဟံသာက အလယ်ကထိုင်၍ မီးမီးဟံသာနှင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ ဘေးတဖက်တစ်ချက်ဆီထိုင်ကာ တီဗွီကြည့်နေကြသည်။ မင်းနိုင်မှာ ဇူးဇူးဟံသာ အိပ်ခန်းထဲ အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့် စကားပြောရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့၏။ခဏ အကြာတွင် ဖူးဖူးဟံသာကလည်း လင်ဖြစ်သူ ကျော်နိုင်ဦးအား အိပ်ချင်ကြောင်းပြော၍ တဝါးဝါးနှင့် သန်းနေသည်။
” ဖူးလေး … အိပ်ချင်အိပ်လေ … မောင်ကျော် ကြည့်ချင်ကြည့်ပါစေ ”
ရုတ်တရက် မီးမီးဟံသာ စကားကြောင့် ကျော်နိုင်ဦး ရင်ခုန်သွားရ၏။ နေ့လည်က အဖြစ်အပျက်အား တွေးမိရင်း ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် မီးမီးဟံသာအား လှမ်းကြည့်မိသည်။ သို့သော် မီးမီးဟံသာမှာ တီဗီကိုသာ ငေးကြည့်နေသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ မိန်းမဖြစ်သူအား အိပ်နှင့်ရန် လှမ်းပြောလိုက်၏။
ဇနီးဖြစ်သူ ထသွားသည်နှင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ မီးမီးဟံသာဘက် ကိုယ်လုံးအား မသိမသာလေး တိုးကပ်လိုက်သည်။ စကားပြောရင်း ညာဘက်လက်က မီးမီးဟံသာ၏ ပေါင်ပေါ် တင်ထားလိုက်၏။ သို့သော် ကျော်နိုင်ဦးလက်က မသိမသာလေး တွန်းထုတ်ခံနေရသည်။ ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်တင်ရာ ၅ ကြိမ်မြောက်တွင် မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် ဖယ်မထုတ်တော့ပဲ တီဗွီအား စူးစိုက်ကြည့်နေတော့၏။
ကျော်နိုင်ဦးမှာလည်း နေ့ခင်းဘက် မြင်လိုက်ရသော စောက်ပတ်အား ပြန်မြင်ယောင်လာကာ လက်ချောင်းလေးများအား ပေါင်ကြားထဲ အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်။ မီးမီးဟံသာမှာလည်း ကျော်နိုင်ဦးအား တစ်ချက်မကြည့်ပဲ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ပေါင်နှစ်ဖက်အား အနည်းငယ် ဖြဲပေးနေပြန်၏။
ကျော်နိုင်ဦး လက်ချောင်းလေးက အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးဆွကာ အစိလေးအား ဖိချေလိုက်သဖြင့် ခဏအတွင်း ထမီအား စောက်ရည်များ ကပ်လာတော့သည်။ ထိုစဉ် နောက်ကျောဘက်မှ ခြေသံနှင့်အတူ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ကျော်နိုင်ဦးမှာ သူ့နေရာဘက် ကိုယ်လုံးအား ပြန်ရွှေ့လိုက်ရ၏။
” မမီးတို့ မအိပ်ကြသေးဘူးပေါ့ … ဇူးလည်း မင်းနိုင်လေး … အိပ်ပျော်သွားလို့ ထွက်လာလိုက်တာ ”
ဇူးဇူးဟံသာမှာ စကားပြောရင်း မီးမီးဟံသာနှင့် ကျော်နိုင်ဦးတို့ကြား ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ မထိုင်ခင် ကျော်နိုင်ဦး ပေါင်ကြားသို့ စိုက်ကြည့်နေရာ ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် မီးမီးဟံသာ ပေါင်ကြားအား နိုက်စဉ် လီးက ထောင်မတ်လာသဖြင့် ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးအား လက်ဖြင့် အုပ်ထားပစ်ရ၏။ ၁၁ နာရီခွဲ ကျော်ကျော်တွင် ၃ ယောက်သား ကိုယ့်အိပ်ခန်း ကိုယ်ဝင်ကာ အိပ်ယာဝင်ခဲ့ကြတော့သည်။
တစ်ပတ်ခန့် အကြာတွင် ကျော်နိုင်ဦးတစ်ယောက် ကားဆွဲနေရာမှ နေ့ခင်းဘက် ပြန်လာပြီး အိပ်ခန်းတွင်း ဇနီးဖြစ်သူ ဖူးဖူးဟံသာအား ကော့ပျံနေအောင် စောက်ပတ်ယက်ပေးကာ စိတ်ကြိုက် လိုးတော့သည်။ သားဖြစ်သူ မင်းနိုင်မှာ နေကောင်း၍ ကျောင်းပြန်တက်နေသဖြင့် အိမ်တွင် မီးမီးဟံသာ တစ်ယောက်သာ ကျန်ရှိနေ၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာ မနက်ထဲက အပြင်ထွက်သွားရာ အရိပ်အရောင် မမြင်ရပေ။ မီးမီးဟံသာမှာလည်း သူမအိပ်ခန်းတွင်း နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရာ ဖူးဖူးဟံသာတစ်ယောက် မခံရတာ ကြာပြီဖြစ်သော လင်ဖြစ်သူအား ပုံစံမျိုးစုံနှင့် အလိုးခံနေတော့သည်။
တစ်ချီပြီးတိုင်း လင်ဖြစ်သူ လီးဆီမှ သုတ်ရည်များ စောက်ခေါင်းတွင်း ဝင်လာသဖြင့် ပူကနဲ နွေးကနဲ ကာမအရသာအား ခံစားနေလိုက်၏။ နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ၃ ချီမြောက်တွင် လရည်များ စောက်ရည်များ ပေကက်နေသော ကျော်နိုင်ဦးလီးအား တင်းပြောင်လာအောင် စုပ်ကာ လေးဘက်ကုန်းပေးနေပြန်သည်။
ထိုစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ် သေချာဖောက်ထားသော ကြမ်းပြင်အပေါက်လေးမှ မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် ချောင်းကြည့်နေသည်ကို ကျော်နိုင်ဦးတို့ မရိပ်မိခဲ့ပေ။ မီးမီးဟံသာမှာ ညီမဖြစ်သူယောင်္ကျား ပြန်လာစဉ် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေကာ ခဏအကြာမှ အိမ်ပေါ်တက်ကာ ချောင်းနေတော့သည်။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းကာ ဖင်ထောင်ပေးထားသော ညီမဖြစ်သူ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဒင်ပြည့်ကြပ်ပြည့် ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း မီးမီးဟံသာမှာလည်း အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ပေါ်ပေါက်နေတော့၏။
ရှေ့ရက်များတွင်လည်း နိုင်ငံခြားမှ ယောင်္ကျားဖြစ်သူနှင့် ဗွီဒီယိုကောလ် ချက်ကာ အာသာဖြေနေရသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ကုန်းကြည့်နေရာ သူမဖင်ကြီးအား တစ်စုံတစ်ခုက လာထိသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်လေး တုန်သွားပြန်၏။
” ဟင် … ဇူးလေး ”
” ရှုး … မမီး ”
ဇူးဇူးဟံသာမှာ အစ်မဖြစ်သူ ဖင်သားကြီးအား နောက်မှ ပွတ်သပ်ပေးရင်း အိမ်အောက်ထပ်သို့ လက်ဟန်ခြေဟန်ဖြင့် ပြနေတော့သည်။ မီးမီးဟံသာကလည်း မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ညီမဖြစ်သူ အား နားလည်ကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်၏။ ဇူးဇူးဟံသာ၏ လက်ကလေးမှာ အစ်မဖြစ်သူ ထမီအောက်နားစထဲ သွင်းရင်း စောက်ဖုတ်အား စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူမထင်သည့်အတိုင်းပင် အစ်မဖြစ်သူ စောက်ပတ်မှာ အရည်များ ရွှဲနစ်နေသည်ကို ခံစားသိရှိရ၏။
” မမီး … အောက်ပြန်ဆင်းစို့ … ဇူးလေး ယက်ပေးမယ်နော် ”
မီးမီးဟံသာမှာလည်း ညီမအငယ်ဖြစ်သူ ဖူးလေး၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ကျော်နိုင်ဦးလီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို ကြမ်းပြင်ပေါက်မှကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်တအုံလုံး တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားလာရသည်။ ညီမ အလတ်ဖြစ်သူ ဇူးလေး စကားဆုံးသည်နှင့် ထရပ်ကာ အိမ်အောက်သို့ ခြေသံလုံအောင်နင်းကာ ဆင်းလာခဲ့၏။ သူမ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ထမိန်ချွတ်ကာ နောက်မှ ကပ်ပါလာသော ဇူးဇူးဟံသာအား ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်း ချထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
” ဇူးလေး … မမီးကို … အမြန်ကွာ ”
မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားဖြင့် ကုတင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်သော ညီမဖြစ်သူခေါင်းအား သူမပေါင်ကြားတည့်တည့် ဆွဲကပ်ရင်း စောက်ပတ်နှင့် မျက်နာအား တေ့ပေးလိုက်တော့၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာလည်း အစ်မဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးနေသည်။ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာဖျားနှင့် အထက်အောက် ထိုးဆွကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်စဉ် မီးမီးဟံသာ၏ ခါးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။
” အား …… ဇူးလေးရယ် …… မမီး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး … အ အ …… ထွက်ပြီကွာ ”
ညီမဖြစ်သူ မျက်နာလေးအား စောက်ရည်များနှင့် ပန်းကာ မျက်နှာတပြင်လုံး စောက်ပတ်နှင့် တဇွိဇွိ ပွတ်နေတော့သည်။ စောက်ရည်များကုန်မှ ကုတင်ပေါ် ညီးမဖြစ်သူဘေးနား ကိုယ်လုံးအား မှောက်ချလိုက်၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာ သူမဘေး မှောက်လျက်ဖြစ်နေသော အစ်မဖြစ်သူ၏ ဖင်သားကြီးအား လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ချေရင်း ဘေးတစ်စောင်းလှဲပြီး ခွလိုက်သည်။
” မမီး … အားရလား ဟင် ”
” အားတော့မရပါဘူး … ဇူးလေးရယ် … အာသာပြေတာပေါ့ကွယ် … ဒါနဲ့ ဇူးလေးက ဘယ်အချိန်က ရောက်နေတာလည်း ”
”ဇူးလေး ပြန်လာတော့ … မမီး အိပ်ခန်းက ပွင့်နေတာလေ … အခန်းထဲကြည့်တော့ လူက မရှိဘူး … ဖူးလေးတို့ အိပ်ခန်းက ညည်းသံတိုးတိုးလေး ကြားတာနဲ့ … အိမ်ပေါ်အသာလေး တက်ခဲ့လိုက်တာပေါ့”
အမှန်တော့ အိမ်အပေါ်ထပ် ကြမ်းပြင်အား သူမတို့နှစ်ဦး တိုင်ပင်ကာ အပေါက်ဖောက်ထားခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ နှစ်ဦးလုံး လင်ဖြစ်သူများနှင့် ခွဲနေရသဖြင့် ညီမအငယ်ဆုံး လင်မယား လိုးချိန် ချောင်းကာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ယက်ပေးခြင်း ပွတ်သပ်ပေးခြင်းဖြင့် ကာမဆန္ဒလေးများ ဖြေဖျောက်နေရ၏။
ခဏအကြာတွင် ဇူးဇူးဟံသာအား ပက်လက်လှန်ကာ အစ်မဖြစ်သူ မီးမီးဟံသာက အပေါ်မှ ခွပစ်လိုက်သည်။ ညီမဖြစ်သူ မျက်နှာပေါ်မှ မခြောက်တခြောက် ဖြစ်နေသော သူမစောက်ရည်များအား လျှာအပြားလိုက်ယက်ကာ စုပ်ယူ မျိုချပစ်နေ၏။
” မမီး … ဇူးလေး … တစ်ခုမေးမယ် … မှန်မှန် ဖြေနော် ”
” မေးလေ ”
” ဖူးလေး ယောင်္ကျား … မောင်ကျော်ကို အလိုးခံချင်လား ”
” ဟယ် … ဇူးလေးကလည်း … မမီးကလည်း အိမ်ထောင်သည်လေ … ပြီးတော့ … ဖူးလေးက ဘယ်ခွင့်ပြုမှာလည်း ”
” အဲဒါတွေ … နောက်မှ တွေးစမ်းပါ … ဇူးလေး ကိုယ်ချင်းစာလို့ ”
” အင်း … လူမသိရင်တော့ … ခံချင်တာပေါ့ … ဒါပေမယ့် မလွယ်ပါဘူးလေ ”
” အံမယ် … ဟိုးတခါ ညဘက်ကြီး … မမီးပေါင်ကြားထဲ မောင်ကျော်နိုက်နေတာ … ဇူးလေး မြင်ပါတယ်နော် ”
” အမ် … အဲ့ တစ်ခါပါပဲ … ဇူးလေးရယ် နောက်ပိုင်း … မသင့်တော်ဘူးထင်လို့ … မမီးဘက်က … ခပ်တည်တည် နေပစ်လိုက်တာပါ ”
” သူစိမ်းမှ မဟုတ်တာ မမီးကလည်း … မောင်ကျော်က ……လျှောက်ဖွမယ့်သူ မဟုတ်ပါဘူး ”
” အော် … မမီးကိုသာ ပြောနေတာ … ဇူးလေးကရော … မောင်ကျော်ကို မခံချင်ဘူးလား ”
” ခ်ခ် … မမီး အရင်ခံလေ … နောက်ကျ ဇူးလေးလည်း ခံမှာပေါ့ ”
” ကောင်မစုတ်လေး … သူ့စောက်ပတ် ခံချင်တာနဲ့ … အစ်မဖြစ်သူကို … အရင်ခံခိုင်းနေတာ ဟွန့် ”
” အ … အ …… နာတယ် မမီးရဲ့ … လွတ်ပါ ”
မီးမီးဟံသာမှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား ဘယ်လက်ဖြင့် နိုက်ဆွဲရာ ဇူးဇူးဟံသာ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေရင်း အော်နေတော့၏။ သို့သော် မီးမီးဟံသာမှာ သူမကိုယ်လုံးအား ဇူးဇူးဟံသာပေါ် ခွထားလျက်မှ အောက်သို့ လျှောချပစ်ရင်း ထမိန်အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ကာ ညီမဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ဆီသို့ မျက်နှာအပ်ချလိုက်သည်။ သူမထက် အမွှေးမျှင်ထူထပ်သော ညီမဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အားဖြဲကာ အစိလေးအား သွားဖြင့် မနာတနာလေး ကိုက်ပေးနေ၏။
ဇူးဇူးဟံသာတစ်ယောက် ချက်ချင်း သွေးများဆူဝေလာကာ ပေါင်တန်များ ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။စောက်စိလေးအား ခပ်ဆက်ဆက်လေး ကိုက်ပေးရင်း လျှာထိပ်နှင့် အောက်သို ထိုးခွဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်နားအရောက် လျှာဖျားလေးအား စုချွန်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပေးပြန်၏။ ညီအစ်မနှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်အကြိုက် တစ်ယောက်သိကာ ယက်ပေးနေကြမို့ ဇူးဇူးဟံသာ နူတ်ခမ်းလေးမှ ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရင်း ခဏအကြာတွင် ခါးလေးကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်များ တုန်ခါပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
” အ အား… ဇူးလေး …… ပြီး ပြီ … မမီးရယ် ”
မီးမီးဟံသာမှာ ညီမဖြစ်သူ စောက်ခေါင်းထဲမှ ပန်းထွက်လာသော စောက်ရည်များအား တေ့စုပ် မျိုချရင်း စောက်ပတ်တပြင်လုံး အားရကျေနပ်သည်အထိ ယက်ပေးနေ၏။ ဇူးဇူးဟံသာမှာ တအီးအီးညည်းကာ ခဏအကြာမှ သူမစောက်ပတ်အား ယက်နေသော အစ်မဖြစ်သူ မျက်နှာအား တွန်းထုတ်လိုက်သည်။
” ရပြီ … မမီး … အပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ … ဇူးလေး နမ်းချင်လို့ ”
ညီမဖြစ်သူ ဆန္ဒအတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ချင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်ထပ်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေ၏။
” မမီး … လာမယ့် ကျောင်းပိတ်ရက်ကျ … ဖူးလေးနဲ့ မင်းနိုင်ကို ဇူးလေး အပြင်ခေါ်ထုတ်သွားမယ် … အိမ်မှာ မမီးနဲ့ မောင်ကျော်ပဲ ကျန်ခဲ့မှာ … လှုပ်ရှားရဲတယ်မလား ”
” ဖြစ်ပါ့မလား … ဇူးလေးရယ် … ဖူးလေး သိသွားရင် ညီအစ်မချင်း … မုန်းသွားလိမ့်မယ် ”
” ဘာလို့မုန်းရမှာလည်း … ဇူးလေး တာဝန်ယူပါတယ် … မောင်ကျော် ဖွင့်မပြောရင် … ဖူးလေးလည်း မသိပါဘူး ”
နောက်ရက်မှစ၍ မီးမီးဟံသာတစ်ယောက် မင်းနိုင် ကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်ရန် စိတ်စောနေတော့သည်။
”မင်းနိုင် … သဲလေး မနက်ဖြန် ကျောင်းပိတ်ပြီလား”
” မပိတ်ပါဘူး … တီတီမီးရဲ့ … သဘက်ခါမှ ပိတ်မှာ … ကျောင်းပိတ်ရက်ကျ တီတီဇူးက သားနဲ့ မေမေ့ကို ဈေးဝယ်ထွက်ရင်း ကစားကွင်းတို့ ရုပ်ရှင်ရုံတို့ လိုက်ပို့မှာဗျ ”
” ခ်ခ် … ခ်ခ် ”
ဧည့်ခန်းထဲ တူဝရီးသုံးယောက် မုန့်စားရင်း မီးမီးဟံသာမှ တူဖြစ်သူ မင်းနိုင်အား ကျောင်းပိတ်မပိတ် မေးနေစဉ် ဇူးဇူးဟံသာက ခ်ခ်နဲ့ ရယ်လိုက်တော့သည်။
” ဟိတ် … ဘာရယ်တာလည်း … ဇူးလေး ”
မီးမီးဟံသာ တစ်ယောက် မလုံမလဲ ဖြစ်ကာ ညီမဖြစ်သူ ဇူးဇူးဟံသာအား လှမ်းမေးလိုက်၏။
” ဒါလေ … မမီးရဲ့ ”
ဇူးဇူးဟံသာက အစ်မဖြစ်သူအား ဘယ်လက်မှ လက်ညိုး လက်မ ကွင်းပြကာ ညာဘက် လက်ညိုးအား ဆန့်၍ ကွင်းထဲ ထိုးပြနေသည်။
” ဟဲ့ … ကလေးရှေ့ … ဇူးလေးရယ် ”
” အဲဒါဘာလည်း … တီတီဇူး ”
မီးမီးဟံသာ ဟန့်လိုက်ချိန် မင်းနိုင်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ လုပ်ပြပုံအား မြင်သွား၍ လှမ်းမေးလိုက်၏။
” ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သားရဲ့ … မင်း တီတီမီးလည်း လက်ညိုးနဲ့ ကစားတတ်တာကို ပြတာပါ … ခ်ခ် ”
” တော်ပါတော့ … ဇူးလေးရယ် … ကလေးရှေ့ လျှောက်ပြောနေတာ … ဟော ကားသံကြားတယ် … မောင်ကျော်တို့ ပြန်လာပြီနေမှာ ”
” ဟုတ်ပါ့ …”
“မမီးရေ … ဘာတွေ ရယ်နေကြတာလဲဗျ … ကျွန်တော်တို့ကိုလည်း ပြောပါဦး ”
ကျော်နိုင်ဦးနှင့် ဖူးဖူးဟံသာတို့ လင်မယားမှာ အပြင်မှ ပြန်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ ရယ်မော ပြောဆိုနေသော သားဖြစ်သူနှင့် အဒေါ်နှစ်ယောက်ကြောင့် ကျော်နိုင်ဦးမှ လှမ်းပြောလိုက်၏။
” ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး … မောင်ကျော်ရယ် … မင်းနိုင်ကို ကျောင်းပိတ်ရက် ကစားကွင်း ပို့မယ်ပြောလို့ သဘောကျပြီး ရယ်နေကြတာပါ ”
.
.
” ဟိုသားအမိ ပြီးပြီလားဟေ့ ”
” ပြီးပြီ … မဇူးရေ … လာပြီလာပြီ ”
ကျောင်းပိတ်ရက် ရောက်တော့ ဇူးဇူးဟံသာတစ်ယောက် သူမအစီအစဉ်အား အကောင်အထည်ဖော်တော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
