ခြံဝင်းကျယ်ကြီးအနောက်ဖက်က ဒရိုင်ဘာအတွက် သီးသန့်ပေးထားသည့် အခန်းကလေးထဲမှာ ကားဒရိုင်ဘာ မြတ်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ဖီလင်နှင့်သူ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။ ဒီနေ့ သူ အလုပ်အားသည်။ အိမ်ကြီးရှင်တွေ တစ်ယောက်မှမရှိကြဘဲ မေမြို့ဖက်ကို ခရီးထွက်သွားတာကြောင့် အိမ်မှာမာလီဘိုးစိန်ရယ် အိမ်ဖော်မအုန်းတို့သားအမိရယ်သာ ရှိကြသဖြင့် ပင်ကိုယ်ကပင် အသောက်အစား မက်လွန်းသူပီပီ ဇာတိပြပြီး လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ အရက်နှစ်လုံး သွားဝယ်လာခဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ချရင်း ဆက်ရက်မင်း စည်းစိမ်ခံစားနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။
မြတ်ထွန်းအသက် ၄၀ ကျော်ပြီ။ ဒီအိမ်မှာပဲ အိမ်ကြီးရှင်၏ ကားဒရိုင်အဖြစ် ကျိုးနွံစွာ အမှုတော်ထမ်းလာခဲ့တာ ကြာပြီ ဖြစ်သည်။ အိမ်ရှင် ဦးကောင်းဇံ ရှိစဉ်ကတည်းက ဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူလည်း ကွယ်လွန်အနိစ္စ ရောက်ခဲ့ရပေပြီ။ သူ့ဇနီးနှင့် သားသမီးများသာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ သားသမီးတွေကလည်း နိုင်ငံခြားသို့ ရောက်သူရောက် တစ်ရပ်တစ်ပါးမှာ အခြေချသူချနှင့်မို့ မိသားစုဝင် အနည်းငယ်သာ ဒီအိမ်ကြီးမှာ ကျန်ခဲ့တော့သည်။ ဘယ်အရာမှမမြဲတာ လူ့လောကဓမ္မတာပဲ မဟုတ်လား။ သူပြန်ပြောင်းစဉ်းစားရင်း လွမ်းသလို ဆွေးသလို သံဝေဂရချင်သလိုလို ဖြစ်လာရတော့သည်။
မြတ်ထွန်းက လူလွတ် တစ်ယောက်တည်းသမားပင်။ သူအရင်က အိမ်ထောင်ရက်သား တစ်ကြိမ် ကျဖူးခဲ့ပေမယ့် မမြဲခဲ့ပါ။ ခြံခုန်ချင်တဲ့ မယားလုပ်သူကြောင့် အိမ်ထောင်ရေး အကွဲအပြဲ ဇာတ်ခင်းခဲ့ပြီး နောက်ထပ် တစ်အိုးတစ်အိမ် ထူထောင်ဖို့ကိုလည်း လုံးဝစိတ်ကူးထဲ မထည့်တော့ချေ။ ယောက်ျားပီပီ ဆာလျှင်ဝယ်စားမည်။ လောကမှာ မယားကောင်းသာရှားသည် မိန်းမအလွန်ပေါလှသည်လို့ပဲ သူခံယူထားခဲ့သည်။
အရက်တစ်လုံးကုန်တော့ မြတ်ထွန်း ရေချိန်နည်းနည်းကိုက်လာသည်။ ကဇော်သမားထုံးစံ မူးလာတာနှင့် တစ်စုံတစ်ရာကို တမ်းတလာသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ကာလအတန်ကြာ ငုပ်လျှိုးပုန်းကွယ်နေခဲ့သော အရာတစ်ခုက ပြန်လည် အသက်ဝင် နိုးထလာရသလိုပင်။ သူ အတော်ကလေးကို လိုချင်လာသည်။
သူ့မျက်စိထဲမှာ စပေါ်လာသည်က ဤအိမ်မှ ထမင်းချက် မအုန်း၏ ထည်ဝါလှသော အိုးကြီးများ၊ ပြီးတော့ သူမ၏သမီးဖြစ်သူ အိမ်ဖော်မကလေးဖွေဖွေး၏ လုံးကစ်တစ်ရစ်သော ခန္ဓာကိုယ် အသားဆိုင် အိအိလုံးလုံးကလေးများ။ ကောင်မလေးက တကယ်တမ်းအားဖြင့် အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်ရုံမျှသာ ရှိဦးမည်။ မဖြစ်နိုင် ဒီလိုတော့လည်း ဘယ်နည်းနှင့်မျှ မဖြစ်နိုင်ပါချေ။ စောင့်ထိန်းအပ်သည့် လူမှုကျင့်ဝတ်ဆိုတာက ရှိသေးသည်။ သိက္ခာမလှလျှင်တောင်မှ လိပ်ပြာသန့်ဖို့ အရေးကြီးပေသေးသည်။
အို မထူးပါဘူး ဝယ်စားလိုက်တာကမှ တော်ဦးမည်။ သူ့အနီးနား ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဒါမျိုးတွေကအပုံကြီး။ သူစိတ်ဖောက်လာတိုင်း အပြင်ထွက်ဝယ်စားဖြစ်နေကြ။ သူ့ အဆက်အသွယ်တွေရှိသည်။ အားကိုးရသည့် ရောင်းရင်းမိတ်ဆွေတွေ တစ်ပုံတစ်ပင် ကျန်ရှိနေပါသေးသည်။ သူ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုချပြီး ခြံဝင်း၏ အနောက်ဖက်ကနေ တိတ်တဆိတ် ထွက်လာခဲ့သည်။
နှစ်လမ်းကျော်လောက်က ဘုံဆိုင်မှာ နောက်ထပ်တစ်ပိုင်း ဝင်သောက်ပြီး အချိန်နည်းနည်း ဖြုန်းနေလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နှင့် သူ့ခြေလှမ်းများက သူသွားနေကြ နေရာတစ်ခုဆီသို့ ဦးတည်သွားနေကြလျှက် …။
မှောင်ရီပျိုးပြီး လူလုံးသိပ်မကွဲတော့သည့် အချိန်ကြမှ မြတ်ထွန်း သူ့အခန်းထဲကို ပြန်ရောက်လာသည်။ သူနှင့်အတူ အသက် ၂၀ မပြည့်တပြည့် အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် ပါးကလေးဖောင်းဖောင်းနှင့် ကိုယ်လုံးအဆက်အပေါက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသည့် ချစ်စဖွယ် မိန်းမပျိုကလေးတစ်ယောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ မြတ်ထွန်းက သူဝယ်ခြမ်းလာသည့် ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ် နှစ်ထုပ်ကို ဖြည်လိုက်ကာ တစ်ထုပ်ကို ကောင်မလေးထံ ကမ်းပေးလိုက်သည်။
“နင်ဆာနေရောပေါ့ တစ်ခုခု စားလိုက်ဦး ”
“ဟုတ်ကဲ့ ”
ဆိုပြီး ကောင်မလေးက သူ့ရှေ့မှာ ကျုံ့ကျုံ့ရုံ့ရုံ့ကလေး ဝင်ထိုင်ကာ သူ့ကမ်းပေးသည့် ခေါက်ဆွဲကြော်ထုပ်ကိုယူပြီး ဝါးတူကလေးဖြင့် ညှပ်ကာညှပ်ကာ စားလိုက်သည်။
မြတ်ထွန်း၏ ရီဝေသော မျက်လုံးများက ကောင်မလေး၏ တစ်ရစ်စွင့်ကားလှသော ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်တွေကို စားမတတ်ဝါးမတတ် လိုက်လံကြည့်ရှု၍ နေလေသည်။ ကောင်မလေးက သူ့အကြည့်ကြောင့် မလုံမလဲ ဖြစ်လာလို့လားတော့ မသိ။ ကိုယ်ကလေး ပြင်ထိုင်လိုက်တာ တွေ့ရသည်။
“နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ ”
“ အညို ပါ ”
“နင့်ကို အရင်က တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး ”
ကောင်မလေးက ဘာမျှပြန်မပြောဘဲ နှုတ်ပိတ်နေလိုက်သည်။ မြတ်ထွန်း လက်တစ်ဖက်က ကောင်မလေးလက်ကို အသာကိုင်လိုက်သည်။ သူမ မရုန်းဘဲ အသာငြိမ်နေတာတွေ့တော့ မြတ်ထွန်း ရဲတင်းလာသည်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကောင်မလေးခါးကို လှမ်းဖက်လိုက်သည်။
“နင် ငါ့ကို ရှက်နေလို့လား ”
“မရှက်ပါဘူး ”
“ဒါဖြင့် ဒီနားကိုလာ ငါခွံ့ကျွေးမယ် ”
မြတ်ထွန်းက ခေါက်ဆွဲကြော်ကို တူနှင့်ညှပ်ကာ သူမပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တော့ ကောင်မလေးက ပါးစပ်ကလေး အသာဖွင့်ဟ၍ ခေါက်ဆွဲဖတ်ကို လှမ်းဟပ်လာသည်။
“ဟင် ဟင်း ဒီလိုမှပေါ့ ”
ကောင်မလေးလည်း နှစ်လိုစွာ ပြုံးလာပါသည်။ မြတ်ထွန်း မချင့်မရဲဖြစ်ကာ သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ခါးလေးကို ဖက်ထားသော သူ့လက်ကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲသို့ လျှောဆင်းလာကာ ဆီးခုံကလေးဆီ ရောက်ရှိသွားလျှက် ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ရင်သားအုံမို့မို့ နှစ်မြွှာကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။
“အို ဦးကလည်း ဒီမှာ စားလို့တောင် မပြီးသေးဘူး ဟင့်ဟင့် ”
ကောင်မလေးက ခပ်ညုညုကလေး ပြောလိုက်သည်။ သူမကိုယ်လုံးကလေးကတော့ မြတ်ထွန်း၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ရောက်ရှိသွားရချေပြီ။
“နင့် အင်္ကျီချွတ်လိုက် ဒီမှာ ငါ့တစ်ယောက်တည်းရှိတာ ”
“ဦး ဦးက တစ်ယောက်တည်း နေတာလား ”
“အေး ဟုတ်တယ် ငါက ဒီအိမ်က ကားဒရိုင်ဘာပဲ။ ငါ့မှာ မိန်းမမရှိဘူး ကလေးမရှိဘူး ”
“ကျွန်မကိုရော ခေါ်မထားချင်ဘူးလားဟင်… ဟင်း ဟင်း ”
“အင်း နင်အပြုအစုကောင်းရင် ခေါ်မယ်လေ ဟဲ ဟဲဟဲ ”
“ကျွန်မ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ပြော ”
“လိုးကြတာပေါ့ ငါလိုးသလို နင်ခံပေးရမယ်။ လီးစုပ်ခိုင်းရင် စုပ်ပေးရမယ် ကြားလား ”
ကောင်မလေးက သူ့ကို မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်ရာက
“ဦးသဘောပဲလေ။ ကျွန်မက ဦးခေါ်လို့ လိုက်လာတာ။ ဦးဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်ရမှာပေါ့ ဟင်းဟင်း ”
ကောင်မလေးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပင် သူ့ကို ပြောလိုက်လေသည်။ သူမအင်္ကျီကလေးကို ကြယ်သီးများဖြုတ်၍ ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာစီယာအနက်ရောင်ကလေးကိုပါ ဖြေလျှောချလိုက်ရာ ရင်သားထွားအိအိ စနေနှစ်ခိုင်က တင့်တယ်စွာ ပေါ်ထွက်လာပြီး နို့သီးခေါင်း နီတာရဲကလေးနှစ်ခုက လုံးကျစ်ထောင်ထလို့ နေတာကိုပါ တွေ့ရသည်။
မြတ်ထွန်းလက်များက သူမ၏ခါးအထက်မှ ထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပန်းနုရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီပါးကလေးကိုပါ တစ်လက်စတည်းချွတ်၍ သူမ၏ မွေးညင်းနုကလေးများ ဝိုင်းရံနေသော ဆီးခုံမို့မို့ စောက်ဖုတ်ပြင် ဖောင်းအိအိကလေးကိုပါ ကွင်းကွင်းရှင်းရှင်းကြီး မြင်လိုက်ရတော့၏။ မြတ်ထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ လီးက တင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“ကောင်မလေး နင် ငါ့လီးကို အရင်စုပ်ပေးပါ ”
ကောင်မလေးက ခေါင်းညိတ် အဖြေပေးလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးခါးပုံစကလေးဆီကို လက်လှမ်းရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ပုဆိုးကို ဖြေချွတ်ပေးလိုက်ရင်း အတွင်းခံ ဝတ်မထားသည့် မြတ်ထွန်းလီးကြီးက ပုဆိုးခြုံအောက်ကနေ ကန်ထွက်လာ၍ သူမလန့်ဖျပ်လို့ သွားရကာ …
“အွန်း နည်းတဲ့ဟာကြီး မဟုတ်ဘူး … ဦးဟာကြီးက … ”
ကောင်မလေး အတော်ကလေး စိတ်ဝင်စားသွားဟန်ဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကို လက်ကလေးတစ်ဖက်နှင့် လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လီးထိပ်ဒစ်လုံးကို လက်ညှိုး လက်မနှင့် ပွတ်ပေးနေသည်။ လီးကိုယ်ထည်ကြီးကို လက်နှင့် ဆွကာဆွကာ တိုင်းထွာကြည့်နေပေသည်။
“လီး မမြင်ဖူးဘူးလား ဒီလောက်ကြည့်နေတာ ”
သူမက လျှာကလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီး …
“ဦးဟာကြီး ကြီးတာကိုး တော်မတော် တိုင်းကြည့်နေတာ ဟီ ဟိ ”
“ဘယ် ဟာ လဲ ”
“လီးကိုပြောတာ ဦးလီးကြီး … ကဲ ”
ဆိုပြီး သူမလက်က လီးကို ကိုင်ကြည့်နေရာမှ
“တုတ်နေတာပဲနော် ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းတယ် ဒစ်ကြီးက ပြူးပြီးကား နေတာ … ရှည်လည်းရှည်တယ် တစ်ထွာလောက်ရှိမလားပဲ ဟင်း ဟင်း ”
“စုပ်လေ အညို ”
သူမက စကားနှင့် ပြန်မပြောတော့ဘဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲသို့ မျက်နှာအပ်ပြီး မှောက်အိပ်ချလိုက်ရာက မြတ်ထွန်းလီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်လေသည်။မြတ်ထွန်းလည်း သူမ၏ အဝတ်ကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်သည့် ဖင်သားအိအိနှစ်ခြမ်းကို လက်နှင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲပြီး ဖင်သားနှစ်ဖက်အကြားမှ စောက်ပတ်ဖောင်းမို့မို့ကလေးကို လက်လျှို၍ နှိုက်ကာဆွကာ အစေ့ကလေးအား ဖျစ်ချေကာ ပေးလိုက်လေသည်။
“အင်း အင့် အား ဦးရယ် ဟင်း ဟင်း ”
အညိုဆိုတဲ့ ကောင်မလေးနှုတ်မှ ညည်းသံကလေးတစ်စ ထွက်ပေါ်လာရသည်။ သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် သူမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို ထိုးသွင်းမွှေနှောက်ကာ ကစားပေးလိုက်တော့ သူမစောက်ပတ်ကလေးက စောက်ရည်များဖြင့် စိုစိုစွတ်စွတ်ကလေး ဖြစ်လာရပေပြီ။ စောက်ပတ်ကို လက်နှင့်ဆောင့်ပေးလေလေ ကောင်မလေးက သူ့လီးကိုအငမ်းမရနိုင်စွာ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးလေလေပဲ ဖြစ်သည်။
“ကဲ နင် ငါ့အပေါ်တက်လိုက်။ ဖင်ကို ငါ့ဖက်လှည့်ပြီး ငါ့လီးကို ဆက်စုပ်ပေး ကြားလား။ ငါနင့်စောက်ပတ် ယက်ပေးမယ် ”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဦး … ”
ကောင်မလေး ချွေးတွေပျံ၍ အမောဖောက်နေသလို ထင်ရသည်။ ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်သော သူ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်လုပ်ပြီး သူမဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့မျက်နှာအပေါ်တည့်တည့်က ခွထိုင်၍ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ မြတ်ထွန်း ဘာလုပ်တော့မည်ဆိုတာကိုသိ၍ သူမခင်မျာလည်း ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရှာဟန်တူပေသည်။
မြတ်ထွန်း သူမ၏စောက်ပတ်ကို အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျှာနှင့်စတင် ယက်သပ်တင်ပစ်လိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာသွင်း၍ မွှေ့ထိုးပေးသည်။ စောက်စိကို ပြွတ်ပြွတ် မြည်သံထွက်အောင် စုပ်၍စုပ်၍ပေးနေသည်။ အစိကို သွားနှင့်မနာကျင်အောင် ကိုက်၍ လှုပ်ဆွကစားလိုက်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ထည့်၍လည်း ထိုးထိုးဆောင့်ပေးလိုက်တော့ အညိုလေးခင်မျာ အရည်တွေဒလဟော ပန်းထွက်ကာ တစ်ချီပြီးလုလု ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
သူမလည်း လီးကို တစ်ချောင်းလုံး ဒစ်ထိပ်မှနေ၍ လီးအရင်းထိ အာခံတွင်းထဲသွင်း၍ စုပ်လိုက်ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ လျှာနှင့်လည်း ဝေ့ဝိုက်ကာ ယက်၍ လဒစ်အောက်ခြေတဝိုက်ရှိ ကာမခလုတ်ကို လှုပ်ခပ်နှူးဆွပေးလိုက်ရာ မြတ်ထွန်းငပဲကြီး အဆမတန် တောင့်တင်းလာပြီး အကြောအပြိုင်းပြိုင်းနှင့် မာန်ဖီထောင်ထကာ ဘယ်လိုမှ မထိန်းသိမ်းနိုင်လောက်အောင် ကာမဆက်ဆံလိုစိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာရပေသည်။
“ကဲ ဆင်းတော့ အညို ငါ နင့်ကို လိုးချင်လာပြီ ”
“ဟုတ် ဦး နည်းနည်းတော့ ညှာပါနော်။ လီးက အရမ်းကြီးနေတယ် ”
“နင် ဒီလိုမျိုး မကြုံဖူးဘူးလား ”
“ဟင့်အင်း အဲလောက်ကြီးတာ မတွေ့ဖူးဘူး ”
သူမ တကယ် ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အညို ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ သူမ၏စောက်ပတ်လေးမှာ အခုတော့ အဆီတဝင်းဝင်း ဖြစ်လျှက်ရှိပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးများ မဟတဟနှင့် သူ့လီးအလိုးကို ငံ့လင့်နေပုံအား အသည်းယားစဖွယ် တွေ့မြင်နေရပေသည်။
မြတ်ထွန်းက သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကို စောက်ပတ်အဝမှာတေ့ကာ တဖြည်းဖြည်း ထိုးနှစ်သွင်းပေးလိုက်သည်။ အညို၏စောက်ပတ်ကလေးမှာ လီးအထည့်ခံလိုက်ရသည်နှင့် နှုတ်ခမ်းသားများ တင်းကနဲဖြစ်ကာ လီးတဝက်လောက်သာ ထည့်သွင်းပေးနိုင်တာမို့ မြတ်ထွန်း ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းပြီး လီးဝင်သာရုံ ချော့လိုးကလေး လိုးပေးနေရလေသည်။
“အား အ ကွဲ ကွဲပြီနဲ့တူတယ် ဦး ဦး အဟီး ဟီး အိ အိ အ ဖြေးဖြေး ဖြေး ဖြေးပဲလိုး လေ အင့် အ အီး ဟီး ”
“အေးပါ ငါ စောက်ရမ်းမလုပ်ပါဘူး ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် ”
“အညို မခံနိုင်သေးလို့ ပြောတာပါ ဦး …။ ကျွန်မကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်။ ဖြေးဖြေးချင်းလိုးရင် ခံနိုင်လာမယ် ထင်ပါတယ်။ ဦး မကျေနပ်ရင် … ဟို ဟို ”
“ဘာလဲ ပြောစမ်း ကလေးမ …”
“ဟို မကျေနပ်ရင်… အညို့ကို ပိုက်ဆံ … မပေးနဲ့ ပြောမလို့ပါ ”
“ဟင် နင် ပိုက်ဆံလိုလို့ … အလိုးခံတာ မဟုတ်ဘူးလား ”
“ဒါ … ဒါ ကတော့ ”
အညို အဖြေရ ခက်နေဟန်တူသည်။ သူမက စကားတစ်ခွန်းပြောဖို့အရေးကို အတော်ကလေး အားယူလိုက်ရဟန်ဖြင့် မြတ်ထွန်းမျက်နှာကို မဝံ့မရဲကလေး မော့ကြည့်လိုက်ရင်းက…
“ဦး ဦးက ဟိုလေ စိတ်ကောင်းရှိတဲ့သူဆိုတာ …အညို သိပါတယ်။ အညို့ကိုလုပ်တာလည်း ညှာပြီးလုပ်တယ်။ တခြားသူသာဆိုရင် အညို့ဟာ ကွဲပြဲသွားအောင် လုပ်မှာပါပဲ ”
အညိုက ကရုဏာသက်စဖွယ် ပြောနေရှာသည်။ မြတ်ထွန်းရင်ထဲ တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်သွားရသည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တဝက်မျှဝင်နေသော လီးကြီးကို တအားမဆောင့်သွင်းနိုင်သေးဘဲ တဖြည်းဖြည်းသာ စိမ်၍လိုးရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများနှင့်ဖိကပ်၍ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်မိလေသည်။ သူမနို့နှစ်ဖက်ကိုလည်း ငုံ့၍ စို့ပေးသည်။ တစ်ချက်ချင်း စိမ်ပြေနပြေလိုးရင်း လီးက တဖြည်းဖြည်းနှင့် အဝင်နက်သထက် နက်လာခဲ့ရသည်။
“ဦး ဆောင့် ဆောင့်တော့ အညို နည်းနည်းခံနိုင်လာပြီ။ ဟိုအအရည်လည်း ထွက်ချင်နေပြီ ဦးရဲ့ အင့် အင့် ”
“နင် နာနေမှာစိုးလို့ပါ နင်ခံနိုင်သလောက် ငါလိုးပေးမယ်လေ။ ကဲ ကဲ ရ ရလား နာသေးလား ”
“မ နာဘူး ဦး လိုးပါ အညိုစောက်ပတ်က အရမ်း ရွနေပြီ မြန်မြန်လိုး ပေးစမ်းပါ ဦး နော် ”
“စွပ် စွိ ဖွပ် … ပွပ် စွပ် … ဘွပ် ဖွတ် … ဖတ် ဗလွတ် … ဘုတ် ဖတ် ဘတ် ”
ဆိုပြီး စောက်ရည်သံများနှင့်အတူ မြတ်ထွန်း လီးကြီက ခုနကထက် ပိုမို၍ လီးအဝင်အထွက် သွက်လာခဲ့ပြီးနောက် ဇွပ် ဖွပ် ဆိုပြီး တဝက်သာသာလောက် စိုက်ဝင်သွားလိုက် လီးကို လဒစ်ပေါ်အောင် ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်ဖြင့် အချက်ပေါင်းများစွာလိုးရင်း … အညို့ခါးလေးလည်း ကော့ကော့တက်ကာ စောက်ရည် ပွက်ကျလာခဲ့ရသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း သုတ်ကြာကြာ ထိန်းမထားနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် လရည်တွေကို သူမသားအိမ်ထဲသို့ ပန်းလွှတ်ထုတ် လိုက်ရပြီး ပထမအချီ ပြီးခဲ့ရလေသည်။
ကောင်မလေး၏ စောက်ပတ်ကို သူက နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်မံ၍ လျှာနှင့် တပြတ်ပြတ် စုပ်ယက်ကာ ကစားပေးနေပြန်သည်။ အညိုဆိုတဲ့ ကလေးမလေးခင်မျာ ကာမအဆိပ်တက်ကာ တဟင်းဟင်း တအင်းအင်း ညည်းတွားနေရင်းက ရူးမတတ်ပင် ဝေဒနာခံစားနေရလေသည်။
“ဦးရယ် ဟင်း … ဟင်း … ဟင်း လုပ်တတ်လိုက်တာနော်… ကျွန်မ ဒီ ဒီလို … တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး ဦးရယ် ”
“တကယ်လား နင် တစ်ခါမှ အမှုတ်မခံဖူးဘူးလား … တကယ်ပြောတာနော် ”
“တကယ်ပါ ဦးကလည်း သမီးညာပြောပါ့မလား။ ဖာ ဆိုရင် ဘယ်သူမှ စောက်ပတ် မယက်ပေးချင်ကြဘူး ဦးရဲ့ တကယ်ပြောတာ ”
“အေး ငါကတော့ စောက်ဂရုကိုမစိုက်ဘူး …။ ဖာဟုတ်ဟုတ် … မဟုတ်ဟုတ် ငါယက်ချင်တဲ့စောက်ပတ် ယက်မှာပဲ။ ငါက လိုးပြီဟေ့ … ဆိုရင် အကုန်လုပ်ရမှ … ကျေနပ်တာ ”
“အား … ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် … ယက် ယက်ပေး … အ အ … အစိ ကို … နာနာစုပ်ပေးပါ။ လီးပဲ ထည့်လိုးပေးပါတော့ … ဦးရယ် မထူးတော့ပါဘူး ”
“နင်ခံချင်ပြီလား … ခံချင်ရင် ငါလိုးပေးမယ် ”
မြတ်ထွန်း သူ့လီးကို လိုးဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်ပြန်ပြီ။ သူမ၏စောက်ပတ်အဝမှာ လီးကြီးတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ် အားနည်းနည်း ပိုထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ခြင်းမို့ ကလေးမလေး မျက်လုံးမျက်ဆန် ပြူးသွားရပြီး …
“အိ အ … အ … ”
ဟူ၍ အသံမထွက်နိုင်ရှာဘဲ ဖြစ်သွားခဲ့ရပေသည်။
“နင် နာလား ကောင်းလား ”
“သ သမီး မဖြေတတ်ဘူး ဦးရယ်။ အ … အ နာ လည်းနာတယ် လီးကြီး … ဒီလောက် ကြပ်နေတာ ခံရတာ တစ်မျိုးပဲ ”
“နောက် ကောင်းလာမယ်… နည်းနည်း အောင့်ခံလိုက်။ ငါ့လီး … အရင်းထိရောက်တော့မှာ အညိုရ … ဟားး ”
ဆိုပြီး ဒီတစ်ချီ အမြန်ပြီးလည်း ပြီးပါစေဆိုပြီး မြတ်ထွန်းလည်း စိတ်လွှတ်ကာ လိုးဆောင့်ချလျှက် … စွပ် ဖွပ် ဘတ် ဘတ် စွိ ဖွပ် …ဆိုပြီး စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ လီးကြီးဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် နှစ်ယောက်သား ကာမအရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ခံစားနေမိကြလေသည်။
အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် လိုးလိုက် ခဏမောဖြေလိုက် နောက်ထပ် အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်နှင့် မြတ်ထွန်း၏ ဦးဆောင်မှုအနောက်ကို အညိုလေးတစ်ယောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်ပါနေမိပေတော့သည်။ သူမ ဘယ်အချိန်က တစ်ချီပြီးသွားသလဲဆိုတာကိုတောင် မမှတ်မိတော့ချေ။ လီးအရသာဆိုတာကို မြတ်ထွန်းလိုလူနှင့် တွေ့တော့မှသာ သူမ ဝဝလင်လင် ခံစားလိုက်ရခြင်း ဟုဆိုနိုင်ပါသည်။
နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ မြတ်ထွန်းလည်း မောလာပြီး ကျဉ်းမြောင်းသော စောက်ပတ်ကလေးထဲကို မြိန်ရည်ယှက်ရည် ရေကုန်ရေခမ်း လိုးလိုက်ရသဖြင့် သောက်ထားသည့် အရက်ရှိန်ပါ ဘယ်အနားရောက်သွားမှန်း မသိတော့ဘဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပူထူအောင် လှိမ့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း လရည်တွေ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားရပြန်လေသည်။
မြတ်ထွန်း ခဏနားပြီး လက်ကျန်အရက်ကို မော့ချလိုက်ရာ လည်ချောင်းထဲ ပူဆင်းသွားသည်။ အားအင်တွေ ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုး လာရသလိုပင်။ အညိုကို
“နင်ရော သောက်မလား”
ဟုမေးရင်း တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်တော့ သူမက
“ကျွန်မလည်း သောက်မယ် ”
ဆိုပြီး သူကမ်းပေးသော ခွက်ကိုယူ၍ အရက်ကို အကုန်အစင် မော့သောက်ချလိုက်သည်။
“ထပ်ပေးပါ ဦး … ဦးရဲ့ ”
“နင် မူးသွားမှာပေါ့ ”
“မူးပါစေ… ဒီအချိန်မှာ မူးမှ …ကောင်းတယ် ”
“ရော့ သောက် … ငါကလည်း ဒါမျိုးမှ သဘောကျတာ ”
ဆိုကာ အရက် သုံးခွက်လေးခွက် ကုန်သည်အထိ မော့သောက်ချလိုက်တော့ သူမ ထူထူပူပူ ဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာကလေးမှာ တမုဟုတ်ချင်းပင် ရဲတွတ်၍သွားလေသည်။
မြတ်ထွန်းနှင့်သူမ တစ်ချီလိုးလိုက် နားလိုက် သောက်လိုက်နှင့် မနက်မိုးလင်းခါနီးကြမှ ဒယီးဒယိုင်ဖြစ်နေသော သူမကို ခြံအနောက်ပေါက်ကနေ သူကိုယ်တိုင် အိမ်တိုင်ရာရောက် လိုက်ပို့ ပေးလိုက်ရသည်။ မြတ်ထွန်းလည်း တစ်ချိုးတည်း လှဲအိပ်ချလိုက်ရာက အရက်ကလေး ခပ်ထွေထွေနှင့်မို့ ခေါင်းအုံးနှင့်ခေါင်း ထိရုံမျှနှင့်ပင် တခူးခူးတခေါခေါ ဟောက်သံများ သူ့ထံမှထွက်ပေါ်လာပြီး အိပ်ပျော်ခြင်းသို့ ရောက်ရှိခဲ့ရလေပြီ။
……………………………………….
မနက် ၁၀ နာရီထိုးပြီးချိန်လောက်မှာ ထမင်းချက် မအုန်းတစ်ယောက် သုံးဆင့်ချိုင့်တစ်လုံး လက်မှာဆွဲပြီး မြတ်ထွန်းအခန်းကို ရောက်ရှိလာသည်။ သူတို့တွေက တစ်အိမ်တည်းသား မိသားစုဝင်တွေလို ဖြစ်နေတာမို့ မြတ်ထွန်း နံနက်စာစားဖို့ ရောက်မလာတာနှင့် ဘာများဖြစ်လို့လဲ ဆိုပြီး သတင်းမေးရင်း သူ့အတွက် ထမင်းချိုင့်ပါ တစ်ပါတည်း ထည့်ယူလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
“မြတ်ထွန်း ဟဲ့ မြတ်ထွန်း ”
အသံပေးရင်း အခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်ရာက သူမခြေလှမ်းတွေ ရုတ်တရက် တုံ့ဆိုင်းဆိုင်းကြီး ဖြစ်လို့ သွားရလေသည်။ မြတ်ထွန်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ အရက်ကို အလွန်အကျွံကြီး ရေချိန်လွန်အောင် သောက်ထားပြီး မိန်းမတစ်ယောက်နှင့်လည်း ရေကုန်ရေခမ်း သုတ်ဓာတ်ဖြုန်းတီးကာ ကာမနယ်ကျွံခဲ့မိသည်ဖြစ်၍ သတိလက်လွတ်အိပ်ရင်း ပုဆိုးတခြား လူတခြား ပိုးစိုးပက်စက် ရှုမြင်လို့ မကောင်းနိုင်အောင်ဘဲ ဖြစိနေသည်။
မြတ်ထွန်းလီးကြီးက မအုန်းရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ နီရဲတောင်မတ်ပြီး မိုးပေါ်သို့ တည့်တည့်ထောင်ကာနေသည်။ သူတမင်လုပ်တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေရာမှ ယခုလို သူ့လီးက မတ်တာင်နေခြင်းဖြစ်ကြောင်း အိမ်ထောင်သည် သမီးတစ်ယောက်အမေပီပီ မအုန်း အခြေအနေကို သဘောပေါက် နားလည်လိုက်သည်။