နောက်မီး နီနီ လင်းနေသည်

ကျော်သိန်းသည် ဒီညနေ သင်္ဘောထွက်မှာမို့ ခွဲနေရမဲ့ အချိန်တွေအတွက် အတိုးချပြီး သူ့ရဲ့သမီးအရွယ် ဇနီးသည်လေး နီနီကို ကောင်းကောင်းကြီး စပ်ရှက်သွားမည်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ..။

ရေချိုးပြီးလို့ ထမိန်ရင်လျားလေးနဲ့ ထွက်လာတဲ့ နီနီကို ကျော်သိန်း လှမ်းဆွဲကာ ဖက်လိုက်သည် ..။ နီနီကို သူလက်ထပ်တာ တစ်နှစ်ကျော်ကျော်ဘဲ ရှိသေး သည် ..။ ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး ယူသည်လို့ လူတွေ ပြောကြတာကို ကျော်သိန်း ဂရုမစိုက်ပါ ။ သူက အသက် ၅၀၊ နီနီ က ၂၃ ..။

ကျော်သိန်းက နီနီ့မိဘတွေ တင်နေတဲ့ အကြွေးတွေကို ဆပ်ပေးခဲ့ပြီး မြို့ပြင်က မြို့သစ်တစ်ခုရဲ့ ရပ်ကွက်လေးထဲ တဲသာသာ အိမ်လေးနဲ့ နေရတဲ့ နီနီတို့ကို ရန်ကုန်မြို့ ကျောက်မြောင်းရပ်ကွက်ထဲ တိုက်ခန်းနဲ့ နေစေသည်။ ပြီးတော့ နီနီ့ကို ယူသည်။ နီနီနဲ့ ကျော်သိန်းကတော့ လမ်း ၅၀ ထဲမှာ သီးခြားနေသည် ။ ကျော်သိန်းက ဇနီးမယား အသစ်စက်စက်လေးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေလိုသည် ..။

နီနီသည် အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူပူနဲ့ အသက် ၅၀ အရွယ် ကျော်သိန်းကို မကြိုက်ပေမဲ့ အောင့်ကာနမ်း လက်ခံခဲ့သည် ..။ ကျော်သိန်းက သင်္ဘောသားမို့ အသုံးကြမ်းသည် ..။ နီနီ ဘာဘဲလိုလို ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင် သည် မဟုတ်ပါလား …။ ဒါကြောင့် နီနီလည်း ကျော်သိန်း လိုအပ်နေတာတွေကို အပြန်အလှန်သဘောနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးလေသည်။

ကျော်သိန်းသည် နီနီရဲ့ အပျိုစင်စောက်ပတ်လေးကို လိုးရတာ ( ဝက်သားဒုတ်ထိုး စားရသလို တထုတ်ထုတ်နဲ့ ဗျ) လို့ အရက်မူးလာရင် ဘော်ဒါတွေကို ကြွားလေ့ရှိသည်။ ကျော်သိန်းသည် နီနီက ရုပ်ကလေးက ချစ်စရာကောင်းတဲ့အပြင် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ရွှေဘိုမင်းကြိုက်လို့ ဆိုလေ့ရှိတဲ့ ပေါင်တန်ရှည်ရှည်၊ ခါးသေးသေး၊ ရင်ထွားထွား၊ တင်ကားကားလေးမို့ အရမ်းသဘောကျကာ သင်္ဘောတောင် ချက်ချင်းပြန်မထွက်ဘဲ နီနီနဲ့ တော်တော်ကြာကြာ အတူနေနေလေသည် ..။ နီနီ နဲ့ စအိပ်ကြတဲ့ မင်္ဂလာဦးညမှာ နီနီ သွေးထွက်ပြီး အိပ်ရာခင်းတွေ သွေးစတွေ ပေစွန်းခဲ့တာကို ကျော်သိန်း အလွန်ဘဲ ဂုဏ်ယူခဲ့လေသည် ။ သူငယ်ချင်း သင်္ဘောသားတွေနဲ့ အရက်အတူတူ သောက်ကြရင် သူဟာ ( ပါကင် ) ကို ရကြောင်း ကြွားမဆုံးတော့ ..။

သင်္ဘောသား သဘာ၀ ကြာကြာနားနေရင် ဘိုင်တွန်လာသည့် သဘာ၀အရ ကျော်သိန်းလည်း စားလိုက်သောက်လိုက်နဲ့ ကြာလာတော့ ပရုပ်လုံးလို လုံးပါးပါးလာတော့သည် ..။ နီနီဘက်က မိသားစုကလည်း အမြဲတစေ လိုနေတဲ့ ( ပေးမလောက် အုပ်စု ) တွေ ဖြစ်တာကြောင့် ကျော်သိန်းလည်း ပြတ်လပ်လာသည် ..။ ရှာထားတာတွေ ကုန်ခါနီး ဖြစ်လာသည် ။ သင်္ဘောပြန်ထွက်ဖို့ လုပ်ရတော့သည် ..။ အသက်ကလည်း ရလာပြီမို့ သင်္ဘောကုမ္ပဏီတွေက အသက် ၅၀ ဖြစ်လာရင် သိပ်မလိုချင်ကြတော့လို့ ကျော်သိန်း မနည်းလိုက်လုပ်ရ သည် …။

နီနီကလည်း လင်ဖြစ်သူ သူမကို အတိုးချပြီး လိုးတော့မည်ဆိုတာ သိထားလို့လည်း ရေတဝချိုးကာ သန့်စင်ထားခဲ့ဖြစ်သည် ။ ကျော်သိန်းက ထမိန်ရင်လျားကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်သည် ..။ ဝင်းဝါတဲ့ အသားဆိုင် ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့ နီနီရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှတွေက အလွန်တပ်မက်စရာပါဘဲ..။ နို့ဖြူဖြူတွေက ကော့ထောင်နေသည် ။ နီနီက ကျော်သိန်းကို ညုတုတုလေး လုပ်ပြီး

( အစ်ကိုကြီး.. နီနီ့ ကိုယ်လုံးလှသေးရဲ့လားဟင် …)

လို့ မေးလိုက်ရာ ကျော်သိန်းလည်း

( အို.. ဘယ့်နှယ်ပြောလိုက်ပါလိမ့် ….။ နီနီ့ကိုယ်လုံးက စူပါဘဲ..။ အစ်ကိုကြီးဖြင့် စိတ်တွေ ဝုန်းကနဲ ထကြွလာရတယ် နီနီရယ် ….)

လို့ ပြောရင်း နီနီ့ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ် ဆုပ်ကိုင်နေလေသည် ..။

အချိန်က ၃ နှစ်တစ်ခါ ကားသွင်းခွင့်ပေးတဲ့ မ.ဆ.လ အချိန်ကာလဖြစ်ပြီး ကျော်သိန်းလည်း ကားသွင်းဖို့ အချိန်ကလည်း တန်နေပြီဆိုတော့ မထွက်ချင်ပေမဲ့လည်း ထွက်ရတော့မည် ။ တောင့်တင်းချောမောတဲ့ နီနီဆိုတဲ့ သူ့ဇနီးလေးကို ထားခဲ့ရမှာ ကျော်သိန်း စိတ်မချ ဖြစ်နေသည် ..။ နီနီရဲ့နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးတွေကို သူစို့သည် …။

( အစ်ကိုကြီး … သင်္ဘောပေါ်မှာ နီနီကို သတိရနေမှာလားဟင် ..)

( အို.. ဒါပေါ့.. အစ်ကိုကြီးက ဒီလောက်မိုက်တဲ့ ဇနီးချောလေးကို သတိမရဘဲ ဘယ်နေမလဲ…။ နီနီကရော… အစ်ကိုကြီးကို လွမ်းနေမှာလားဟင် …)

( အင်းပေါ့.. အစ်ကိုကြီးကလည်း.. လွမ်းနေမှာပေါ့ …)

ကျော်သိန်းသည် နီနီရဲ့ အမွှေးစုစုနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်နေသည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ဖွားဖက်တော် လီးဟာ မတ်မတ်တောင်နေပြီ ။

( နီနီလေး .. အစ်ကိုကြီးကို လီးစုတ်ပေးပါလားကွယ် …)

နီနီလည်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့

( ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကိုကြီး ..)

လို့ဖြေပြီး ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကို သူမလက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာနဲ့ ငုံလိုက်တော့သည် …။ နီနီ့အဖို့ ကျော်သိန်းရဲ့လီးတန်က နံပုတ်ကာ ငန်ကျိကျိအရသာ ရနေတာကြောင့် စိတ်မလာသည့်အပြင် စိတ်မပါ ရွံရှာနေလေသည် ..။ သို့ပေမဲ့ မကြာခင်ဘဲ ကျော်သိန်းသည် နှစ်နဲ့ချီပြီး ခွဲသွားမှာကြောင့် ခဏလေး အောင့်ရတာဘဲလို့ တွေးပြီး မချိသွားဖြဲနဲ့ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပြနေပေ သည်။

ကျော်သိန်းကတော့ ဇနီးမယားလေးက သူ့အလိုကျ လီးကို စုပ်ပေးနေလို့ အလွန်ဘဲ ကျေနပ်နေတော့သည် ။ နီနီ သူ့လီးကို စုပ်နေတုန်း ကျော်သိန်းလက်တွေက နီနီရဲ့ တင်ပါးသားတွေကို ဆုပ်နယ်နေလေသည် ..။

( နီနီ့ဖင်တွေကိုရော ကြိုက်လားဟင်.. အစ်ကိုကြီး..)

(သိပ်ကြိုက်တာပေါ့ နီနီရယ် .. လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးတွေ …)

နီနီ့ဖင်ကားကားတွေကို ကျော်သိန်း ဖျန်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ရိုက်လိုက်သည် ။နီနိလည်း သူပြီးသွားရင်အေးရော ဆိုပြီး ကျော်သိန်းရဲ့လီးကို လျှာနဲ့ ထိုးဆွကာ အသက်အောင့်ပြီး စုပ်ပါတော့သည် …။

( အို …. အား …. ကောင်းလိုက်တာ … နီနီရယ် …. အီး… ရှီး … ရေရေလည်လည် ကောင်းလွန်းတယ် …. တော်… တော်ပြီ …. ရပ်တော့ … အစ်ကိုကြီး လိုးချင်ပြီ …)

နီနီလည်း အစုပ်ရပ်လိုက်သည် ..။ ကျော်သိန်းရဲ့ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ မကြာခင် စောက်ဖုတ်နဲ့ တွေ့တော့မှာ သိနေသလိုဘဲ…။

( ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဟင်.. အစ်ကိုကြီး …)

( ဖင်ကုန်းပေး..)

နီနီက ကျော်သိန်းအလိုကျ ဖင်ကြီးတွေကို ထောင်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေသည် ။ ဖင်ကားကားနှစ်လုံး က တပ်မက်စရာ ကောင်းလှသလို ဖင်ကြားက ဖောင်းဖောင်းကြီး ပြူထွက်နေသော နီနီရဲ့ စောက်ဖုတ်က လာပြီးလိုးလည့်ပါတော့လို့ ဖိတ်ခေါ်နေပေသည် ..။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုလူးနေသည် ။ ဖင်ပေါက်နီနီလေးက ကျော်သိန်း စိတ်တွေကို ပိုပြီး ထကြွစေသည် ..။ ကျော်သိန်းလည်း သူ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးမြုပ်လိုက်သည် ..။

( ဗြိ.. ဗျစ် .. အိုး ….. အားပါးပါး …..)

ကျော်သိန်းသည် မညှာမတာ လိုးသွင်းလိုက်တာကြောင့် နီနီလန့်ကာ အော်သည် ..။ လီးတဆုံး ဝင်ရောက်သွားသည် ..။နီနီရဲ့ စောက်မွှေးတွေနဲ့ ကျော်သိန်းရဲ့ လမွှေးတွေ ရောယှက်ပူးကပ်သွားပြီး နှစ်ကိုယ့်တစ်ကိုယ် ဖြစ်သွားလေသည် …။ ကျော်သိန်း က နည်းနည်းပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ပါတော့သည် …။

(အင့်.. အင့်….. ဖွတ်ဖွတ်.. ဖပ်ဖပ် … ဖွတ်ဖွတ် ..)

ကျော်သိန်း လိုးပြီ..။ ခပ်သွက်သွက် လိုးပြီ ….။ နီနီ့ဖင်တုံးတွေကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်သည် …။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း နီနီနို့တွေ ရမ်းခါနေသည် ။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း တဖွတ်ဖွတ် တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ဆူညံနေ သည်။ ကျော်သိန်း ပြီးခါနီးမှာ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နီနီရဲ့ ဖင်တုံးတွေပေါ်မှာ သုတ်ရည်တွေကို ထုတ်လိုက်သည် ။

ကျော်သိန်း ပြီးသွားပေမဲ့ နီနီကတော့ မပြီးသေး ..။ ကျော်သိန်းသည် နီနီ ပြီးမပြီးကို ဂရုမစိုက်ပေ ..။ နီနီ မကျေနပ်။ ကျော်သိန်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားချိန် နီနီသည် အာသာမပြေသေးဘဲ လှိုက်လှိုက်ယားနေဆဲ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခံချင်စိတ်တွေ ရှိနေဆဲဖြစ်သည်..။

………………………………………………………….

ကျော်သိန်း ထွက်သွားတာ တစ်လ ကြာသွားပါပြီ ..။ နီနီ လမ်းတစ်လှမ်းချင်း လျှောက်နေသည် ။ စွင့်ကားသော တင်သားစိုင်တွေ လှုပ်ခါနေသည် ..။ အနက်ရောင်လက်ပြတ် ဘလောက်စ်ကြောင့် လက်မောင်းသား ဝင်းဝင်းလေးတွေ ပေါ်နေသည် ။ မီးခိုးရောင်အဖျော့ ဆဲဗင်းဒေးသား ထမိန် ဝတ်ထားသည် ..။ တင်ကားကား နေရာမှာ ပင်တီအရာက ထင်းနေသည် ..။ ခွါမြင့်ဖိနပ်ကြောင့် တင်တွေရဲ့ အလှက ပိုပေါ်လွင်နေရော့သလား မသိ …။

ဗိုလ်ချုပ်ဈေး အနောက်ဖက်တန်း ..။ နေပြင်းပြင်း ပူနေတဲ့ စနေနေ့ နေ့လည် ..။ လူစည်ကားသည် ..။ ကားတွေ ကြပ်နေသည် …။ မိန်းမလှလေးတွေ အများကြီး လမ်းသလားနေကြသည် ….။ ကျောက်ပွဲစားတွေ စုစု စုစု တွေ့နေရသည် ..။ နီနီ့ကို စူးစူးဝါးဝါး ငမ်းနေသော ဖိုသတ္တဝါတွေ တပုံကြီး ..။ နီနီ့တင်တွေကို ငေးရင်း အနောက်က လိုက်နေသည့် ( တင်ကြုံစီး ) နေသော ကောင်လေးတွေ တီးတိုးပြောနေကြသည် ..။ နီနီ့အကြောင်း …။ ကောင်လေး ၃ ယောက် နီနီ့နောက်က လျှောက်လိုက်နေသည် …။

( ဖိုးတာ .. ပစ္စည်း ကောင်းလှချည်လားကွာ …)

( ထွန်းထွန်း …. အဲဒါ သင်္ဘောသား မယားကွ… ဘဲကြီး မရှိဘူး …. ဘဲကြီးက သင်္ဘောလိုက်နေတယ်….. ဒီဆော် လွတ်နေတယ်.. ဆာနေတယ် …)

( ဝါးလိုက်ရရင်တော့ ရေရေလည်လည် ငြိမ့်မှာဘဲ ….။ ဖိုးတာ မင်းဖန်ပါလား .. မင်းရူပါနဲ့ဆို ရနိုင်တယ် …)

( ငါကတော့ ဒီလိုဆော်မျိုးကို မုဒိန်းကျင့်ချင်တာ …)

( ဇေကြီးရာ .. မင်းကတော့လုပ်ပြီ … ဒါကြောင့်လည်း မင်းကို ၃၇၆ လို့ ခေါ်ကြတာထင်ပါရဲ့..)

ကောင်လေး ၃ ယောက် နီနီ့နောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်နေကြသည် ..။ နီနီ့ကို စိတ်ကူးနဲ့ အဝတ်တွေ ချွတ်ကြည့်နေကြသည် ..။ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေကြသည် ..။ နီနီ အုန်းနို့ကျောက်ကျောဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်သည် ..။ ကောင်လေး ၃ ယောက်က နဘေးက ဆီချက်ခေါက်ဆွဲဆိုင်မှာ ထိုင်သည် ..။

နီနီ သူမနောက်ကို တကောက်ကောက် လိုက်နေကြတဲ့ ကောင်လေးတွေကို သတိထားမိသည် ..။ ၃ ယောက်အနက် သူမ စိတ်ဝင်စားတာက အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ ကောင်လေး …။ သူ့ရုပ်က ရုပ်ပြဇာတ်လမ်း စာအုပ်တွေထဲက ဇာတ်လိုက်လေးလို ဒီဇိုင်း ..။ နီနီ ဈေးထဲက ထွက်သည် ..။ ဗိုလ်ချုပ်လမ်းမကြီးကို ဖြတ်သည် ။ ( ထိုအချိန်က သံဇကာကာပြီး တံတားထိုးထားတာ မရှိသေး ..) မျဉ်းကြား ကနေ ဖြတ်သည်..။ ကောင်လေးတွေ အနောက်က ပါမလာတော့ ..။ နီနီ စိတ်ပျက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည် ။ ကောင်ချောလေး သူမကို လိုက်နေတာ သာယာသလိုဘဲ ..။

ဘတ်စ်ကား မှတ်တိုင်မှာ နီနီ ရပ်နေသည် ..။ မိုးပြာရောင် နစ်ဆန်း ဆန်နီ ပစ်ကပ် ကားလေးတစ်စီး ထိုးဆိုက်လာသည် ..။ ကားထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့နောက်က စောစောက တကောက်ကောက် လိုက်နေတဲ့ သုံးယောက်ထဲက ကောင်ချောလေး …။

နီနီရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ပျော်သွားသည် ..။ ပြုံးမိသွားသည် ။ သူ… သူ ရောက်လာသည် ..။ သူတစ်ယောက်ထဲ .. ကားလှလှလေးနဲ့ ..။

( မမ .. တက်လေ ..)

( ဟင့်အင်း.. နေပါစေ … ရတယ်…)

( နေပူတယ်.. ကားကြပ်တယ် …. မမ သွားလိုရာ ကျနော် လိုက်ပို့ပါရစေ …)

သူက ကားတံခါးကို ဖွင့်ပေးသည် ။ လူတွေလည်း ဝိုင်းကြည့်နေသည်လို့ စိတ်ထဲထင်မိသည် ..။ ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကားလေးထဲ ဝင်လိုက်သည် ။ သူက ကားမောင်းထွက်လိုက်ရင်း နီနီ့ကို ပြုံးပြသည် ..။ သူ့ကားလေးထဲ မွှေးနေသည် ..။ လေအေးစက်ကလည်း အေးနေသည် ..။

( ကျနော့်နာမည်က ကျော်ဇင်လတ် ..။ ဘော်ဒါတွေကတော့ အိမ်နာမည် .. ဖိုးတာလို့ ခေါ်ကြတယ် ..)

နီနီက အသိအမှတ်ပြုသည်လို့ ခေါင်းညှိမ့်ပြကာ ပြုံးပြတော့ သူက

( မမ က …)

လို့ မေးသည် ။

( နီနီမျိုုးစိန် .. လူတွေက နီနီလို့ အခေါ်များတယ် …)

( မမနဲ့ အခုလို သိရတာ.. ဆုံရတာ .. ကျနော် သိပ် ဝမ်းသာတယ် …)

( မမလည်း ဝမ်းသာပါတယ် …)

နီနီ စိတ်ထဲမှာ ပျော်တာ အမှန် ..။ လတ်တလော သူ့ဘဝမှာ မချစ်ဘဲ အောင့်ကာနမ်းလိုက်ရသော လင်ကြီး ကိုကျော်သိန်းကိုလည်း မေ့သွားသည် ..။ ကားလှလှလေးထဲ ခပ်မိုက်မိုက် ကောင်လေးနဲ့ လိမ့်နေသည် ။ ခဏတာ သူမဘ၀ကို မေ့ထားလိုသည် …။

( မမနီ… ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဆိုင် ထိုင်မလား … ဘာသောက်မလဲဟင် ..)

( မမ ခုနကဘဲ စားလာလို့ မဆာဘူး ..)

( မမက ဘယ်မှာနေတာလဲ ဟင် .. ကျနော်က ဗဟန်းမှာ နေတယ် …)

( မမက လမ်း ၅၀ မှာ နေတယ် ..)

နီနီ သူမမှာ လင်ရှိကြောင်းပြောဖို့ ဝန်လေးနေသည်။ ဖိုးတာက ကန်တော်ကြီးစောင်းက ကရဝိတ်ဟိုတယ် အနားကို မောင်းသည် ..။ ကားရပ်ကာ လမ်းဆင်းလျှောက်ကြပြီး စကားပြောကြသည် ။ ဖိုးတာက ကရဝိတ် ရေခဲမုန့် ပြေးဝယ်သည် ။ ရေခဲမုန့်စားရင်း သူ့အကြောင်း ကိုယ့်အကြောင်း ပြောကြသည် ..။

ဖိုးတာရဲ့ မိဘတွေက ကုန်သည်တွေ။ မြစ်၀ကျွန်းပေါ်ကိုသွားတဲ့ လူစီးသင်္ဘောတွေ ပိုင်သည်တဲ့ ..။ အပြန်မှာ ဖိုးတာက နီနီကို လမ်းထိပ်မှာ ကားရပ်ပေးသည် ..။ ဖုန်းနံပါတ်ချင်း ဖလှယ်လိုက်ကြသည် …။

ဆက်လက်ဖတ်ရှု့ရန် အောက်သို့ အနည်းငယ်သွားပေးပါနော်

Scroll to Top