လူဆိုးေလး

” ေဒါက္ေဒါက္ … ေဒါက္ေဒါက္ ” အဆက္မျပတ္ တံခါးေခါက္သံေၾကာင္ က်မလည္း သားေလး ဇင္ကိုနဲ႔ ကစားရင္း တိုက္ခန္းတံခါး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။တံခါးဝမွာ ဖိတ္စာေလးကိုင္ၿပီး ျပဳံးျပေနတဲ့ လူေခ်ာေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ” မမ … မဂၤလာပါ ” က်မ တခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့ ေကာင္ေလးကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ျပဳံးျပမိလိုက္တာေပါ့။ ” မဂၤလာပါကြာ … ဘာကိစၥလည္း မသိဘူး ” ဒီတိုက္ခန္းကို သားေလး ၆ လေလာက္က ေျပာင္းလာတာ။ခု သားေလး ၁ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ က်မ တို႔ေရာက္တာ ၅လေက်ာ္ ၆လပဲ ရွိေသးတယ္။အသိမိတ္ေဆြလည္း သိပ္မရွိဘူး။ေမာင္နဲ႔က်မက ၃ႏွစ္ကြာတယ္ က်မက ၂၂ႏွစ္ ေမာင္က ၂၅ႏွစ္ထဲမွာပါ။ေမာင္က အလုပ္နဲ႔အိမ္ပဲ အခ်ိန္ကုန္တတ္တာ။က်မကလည္း ေဈးနဲ႔အိမ္ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနတာေပါ့ရွင္။သူမ်ားတိုက္ခန္းေတြဘက္ အလည္မသြားတတ္တာလည္းပါမယ္။ ” သားနာမည္ … ေတဇာနိုင္ပါ … မမတို႔ ေတာင္ဘက္ခန္း ေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးဘူး … နက္ဖန္ တိုက္တက္ဆြမ္းကပ္မလို႔ … မာမီက ဖိတ္ခိုင္းလိုက္တာ ” ေျပာၿပီး ျပဳံးျပေနတဲ့ ေကာင္ေလးႏူတ္ခမ္းက ေယာက်ၤားေလး မတန္ပဲ နီေထြးေထြးနဲ႔ရွင့္။သြားတက္ေလးက အထင္းသားပဲ။မ်က္ခုံးထူထူ ႏွာတံေပၚေပၚေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးမို႔ တကယ္ကို လူေခ်ာေလးပါပဲ။ဆံပင္ ခလယ္ကြဲဂုတ္ေထာက္ေလးနဲ႔ တေခါင္းလုံးမဟုတ္ပဲ ေရွ႕ပိုင္းေလးတင္ ေရႊအိုေရာင္ေလး ဆိုးထားေသးတယ္။အသားျဖဴျဖဴ တီးရွပ္အနက္ကိုယ္က်ပ္ေလးနဲ႔ လက္ေမာင္းေဖြးေဖြးေလးက ႏွင္းဆီပုံတက္တူးေလးေရာ ေအာက္က သရီးကြာတား ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ထားတာ ေဘာ္ဒီက်စ္က်စ္ေလးနဲ႔ လုံးဝအမိုက္စားေလး။

” ေအာ္ … မမနာမည္က … ေဟသီဟန္စိုးပါ … မမအမ်ိဳးသားက … ကိုေသာ္ဇင္တဲ့ အလုပ္သြားတုန္း ” က်မလည္း ကိုယ့္နာမည္ကိုယ္ မိတ္ဆက္ရင္း ေကာင္ေလးနား တိုးကပ္လိုက္တယ္။ပထမဆုံးေရေမႊးနံ့သင္းသင္းနဲ႔ ေယာက်ၤားေခၽြးနံ့ ေရာရက္ေလး က်မႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတာေပါ့။ ” ဟုတ္ … မမ … ဟိုဘက္ခန္းေတြ အကုန္ဖိတ္ၿပီးၿပီ … မမတို႔ အခန္းက လူမရွိဘူးထင္လို႔ … ခုန ဒီက ျဖတ္သြားရင္း ကေလးသံၾကားမွ လူရွိမွန္း သိတာ … ခ္ခ္ ” ျပဳံးျပန္ၿပီ ဒုတိယအႀကိမ္ ဒီတခါ အနီးကပ္မို႔ က်မ ရင္ခုန္သြားရတယ္ရွင္။မျဖစ္သင့္မွန္းသိတယ္ ေမာင္နဲ႔က်မက ရည္းစားသက္တမ္း ၂ႏွစ္ေက်ာ္မွ လက္ထပ္ခဲ့တာ။အိမ္ေထာင္သက္ ၃ႏွစ္အတြင္း ၂ႏွစ္ေလာက္က အိမ္ငွားေနရင္း ဒီတိုက္ခန္းက ေမာင့္ဘက္က အေမႊရလို႔ ဝယ္ၿပီးေနၾကတာပါ။ၿမိဳ႕အစြန္နားမို ေပ၂ဝ ေပ၄ဝ အခန္းေတြပါ။တိုက္ခန္းတတြဲကို အခန္း၈ခန္း တြဲေဆာက္ထားတာ။လူသြားလူလာ ျပတ္တာက လြဲလို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္တဲ့ ေမာင္နဲ႔က်မ အတြက္ တကယ္အဆင္ေျပတဲ့ေနရာေလးပါပဲ။ ” ေအာ္ … မမက … အျပင္မထြက္တတ္ေတာ့ … အျမဲ တံခါးပိတ္ထားမိတာ … တံခါးပတ္ထားေတာ့ ဖုံမဝင္ဘူးေလ … ဖုံမဝင္ေတာ့ အမွိုက္လွဲရ သက္သာတာေပါ့ကြ … ခ္လ္း ” မထင္ပဲ က်မလည္း ေကာင္ေလးကို အရႊန္းေဖါက္မိသြားတယ္။ ” မမ … သား အိမ္ထဲ ဝင္လို႔ရမလား … ကေလး ခ်ီၾကည့္ခ်င္လို႔ ” ” ဝင္ေလကြာ … သားေလးကလည္း မင္းေမာ့ၾကည့္ေနတာ … သူငယ္ခ်င္း … ဖြဲ႕မလိုထင္တယ္ ” က်မစကားဆုံးေတာ့ ေကာင္ေလးက တိုက္တက္ဖိတ္စာကို က်မလက္ဆီလွမ္းေပးၿပီး သားေလးဆီ ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္။ေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ သားေလးကို ေပြ႕ခ်ီရင္း သားေလးပါးျပင္ႏုႏုေလးကို သူ႔ႏွာေခါင္းေလး ျမဳပ္ေအာင္ ဖိနမ္းပစ္တာ။အံေအာစရာပါပဲ သားေလးက ေကာင္ေလးနမ္းတာကို မေၾကာက္တဲ့အျပင္ တခိခိနဲ႔ မ်က္လုံးေလးပိတ္ေနေအာင္ ရီေနတာရွင္။ ” ေဟ့ေရာင္ … ဦးဦးကို ခ်စ္လားကြ ” ေကာင္ေလးက ျမဴေတာ့ သားေလးက သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကို ဖမ္းကုတ္ေနေတာ့တာ။

” ေတဇာနိုင္ … အဲ … ကိုနိုင္ … အဲ ေမာင္ေလး ” ” ခ္ခ္ … မမ အဆင္ေျပသလို ေခၚပါ … အိမ္က … ေတဇာလို႔ေခၚတယ္ … သားအသက္ ေနာက္လဆို ၁၉ႏွစ္ ျပည့္ၿပီ … အဲက် … ေမြးေန႔လုပ္မွာ … မမတို႔ မိသားစုကို ႀကိဳဖိတ္တယ္ေနာ္ … ကေလးလည္း ေခၚခဲ့ … မာမီနဲ႔ ဒယ္ဒီက … ကေလး တအား ခ်စ္တာဗ် ” ” ဟုတ္ပါၿပီ … ေတဇာရယ္ … သားအသက္က ၁၉ႏွစ္သာ ေျပာတယ္ … ထြားလိုက္တာကြာ ” ” ဗ်ာ … မမ ” ” အာ … ေတဇာ … ေဘာဒီက … ထြားႀကိဳင္းတာ ေျပာတာပါ ” ” သားက … ဂ်င္မ္ … ေဆာ့တယ္ေလ … ေက်ာင္းပိတ္လို႔ ဒီလာေနတာ … ဒုတိယႏွစ္ အီကိုဘာသာ ယူထားတာ ” ” ေအာ္ … ကေလးက … မ်က္ႏွာ ကုတ္တယ္ေနာ္ … သတိထား ” ” ဟုတ္ … အ ” ” ေဟာ … ေျပာရင္း ဆိုရင္း … ကုတ္မိၿပီ ထင္တယ္ ” တကယ္လည္း ကေလးက ေတဇာ့မ်က္ႏွာကို လွမ္းကုတ္ေနတာ။ေတဇာက မ်က္ႏွာေနာက္ဆုတ္လိုက္ေပမယ့္ ကုတ္မိသြားတယ္။ ” ရပါတယ္ … မမရယ္ ” ” ျပပါဦး … မမကို ” က်မလည္း ေတဇာနိုင့္လက္ထဲက ကေလးကိုဆြဲယူၿပီၾကမ္းျပင္ေပၚခ် ၿပီးမွသူမ်က္ႏွာကို အနီးကပ္ေသခ်ာၾကည့္လိုက္တာ။ႏွာတံစင္းစင္းေလး ေဘးနား ပါးျပင္ဘက္ အစင္းေၾကာင္းေလး ထင္သြားတာေပါ့။ ” ေနဦး … အရက္ပ်ံေလး တို႔သြား ခဏနဲ႔ေျခာက္သြားမွပါ ” ” ဟာ … ေနပါေစ … မမရာ … ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ” ” ခဏပဲ စပ္တာပါကြ … ဒီကေစာင့္ … မမ အရက္ပ်ံနဲ႔ဂြမ္း သြားယူမယ္ ” က်မလည္း အိမ္ထဲ အရက္ပ်ံနဲ႔ဂြမ္းသြားယူၿပီး ေတဇာနိုင့္ ပါးေလးေပၚက လက္သည္းရာ အစင္းေၾကာင္းေလးကို အရက္ျပန္ တို႔ေပးလိုက္တယ္။စိတ္ထဲ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔အားနာစိတ္ေလး ျဖစ္ေနမိတာ။

ကိုယ့္ကေလးက ကုတ္လိုက္တာေလ။ ” အ ” ” ဟယ္ ဒီခႏၶာကိုယ္ႀကီးက … ဒီေလာက္ စပ္တာေလး … မခံနိုင္ဘူးေပါ့ … ခ္လ္း ခ္လ္း ” ” ႐ုတ္တရက္ … မို႔ပါဗ် ” ” အာ … ဘယ္လာကိုင္တာလဲ ” ေတဇာနိုင္က က်မ အရက္ျပန္တို႔ေတာ့ စပ္ၿပီး သူ႔လက္နစ္ဖက္က က်မကို လွမ္းကိုင္တာ မထင္မွတ္ပဲ က်မ နို႔အုံေတြ ကိုင္မိလ်က္သားျဖစ္တာ။က်မ ေသြးသားေတြ ခ်က္ခ်င္း ဆူပြက္လာတယ္။အိမ္မွာ ကေလးနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်ိန္မို႔ အစပါးေလးကို ဂါဝန္အတိုပုံစံေလးနဲ႔ တြဲခ်ဳပ္ထားတဲ့ အက် ႌလက္တကိုင္း ေလး ဝတ္ထားမိတာ။ခါတိုင္းလိုပဲ ေအာက္က ေဘာ္လီခံမထားမိဘူး အတြင္းခံေဘာင္းဘီလည္း ဝတ္မထားဘူး။ေတဇာနိုင္က က်မ ကေလးနဲ႔ကစား ေနတဲ့ခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာတာေလ။ ေတဇာနိုင္လက္က က်မ ရင္သားေတြဆုပ္ကိုင္မိေတာ့ အက် ႌအပါးေလးပဲ ျခားၿပီး ကိုင္ခံရသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ” ဟာ … ေဆာရီးေနာ္ … မမ … က်ေနာ္က လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲလိုက္တာပါ ” ေျပာရင္း ရဲတက္လာတဲ့ ေတဇာနိုင့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကို ၾကည့္ရင္း က်မစိတ္ထဲ ရယ္ခ်င္သလိုလိုု ၾကည္ႏုူးသလိုလိုနဲ႔ ေဝဒနာေလးတခု ခံစားလိုက္မိတယ္။ေမာင္ကလြဲၿပီး က်မနို႔အုံေလးကို ဘယ္သူမွ မကိုင္ဖူးဘူးေလ။ ” အင္းပါ … လြတ္ေတာ့ေလကြာ ” ” ဟာ … ဟုတ္ဟုတ္ ” က်မနို႔ေတြ ကိုင္ထားရင္း က်မသတိေပးမွ နို႔အုံကိုလြတ္ၿပီး တံခါးေပါက္ဆီ ထြက္ေျပးသြားတယ္။အဲဒီခ်ိန္က စၿပီး ေတဇာနိုင္က က်မရင္ထဲ ေမာင္နဲ႔အတူ ေနရာယူသြားတာ က်မ မသိခဲ့ပါဘူး။ေမာင့္အေပၚ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေတာင္းပန္ခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြလည္း မ်ားလွပါၿပီေလ။ ” ေဟသီေရ … ေမာင္သြားၿပီေဟ့ … သားေလးကို ညေနၾကမွ … အမတို႔ ျပန္ပို႔ေပးလိမ့္မယ္ ” သားေလးက ေမာင္နဲ႔ အျပင္လိုက္ရမွာမို႔ ျပဳံးရႊင္ေနတာပဲ။ေမာင့္အမက ၁ပတ္ကို ၂ရက္ေလာက္ ကေလးကို ဖုန္းဆက္ေခၚေလ့ရွိတယ္။ မနက္ကေန ညေနထိ ေခၚထားၿပီး ညေနပိုင္းက် လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး လာပို႔ေပးၾကပါတယ္။ေမာင္က မနက္ပိုင္း အလုပ္သြားရင္း ကေလးကို သူ႔အမအိမ္ ဝင္ပို႔ေပးရတာေပါ့။ ” အင္းပါ ေမာင္ရဲ့ … ဆိုင္ကယ္ … ေသခ်ာေမာင္း … သားေလးေရ … တာ့တာ ” ေမာင္တို႔ သားအဖ ႏူတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ က်မလည္း တိုက္ထဲ ျပန္ဝင္ခဲ့တယ္။

ထမင္းဟင္းခ်က္ ၿပီး မေန႔က အဝတ္ေတြေလၽွာ္ ၿပီးရင္ အိပ္ယုံပဲ။ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာလိုက္တယ္။ထမင္းက်က္ၿပီးတာနဲ႔ ဆူးပုတ္ရြတ္နဲ႔ၾကက္ဥေလး ေရာေၾကာ္လိုက္တယ္။မေနက ဆိတ္သားခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတာမို႔ အသားမခ်က္ေတာ့ပဲ ပဲရာဇာဟင္းရည္းေလး တည္ေနတုန္း က်မ ခါးေပၚ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ေရာက္လာတာပဲ။ႏွာေခါင္းထဲ ေရေမႊးနံ့ေလးဝင္လာတာနဲ႔ လွည့္ၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး ေတဇာနိုင္မွန္း က်မသိတာေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ ေတဇာနိုင့္ ေမြးေန႔ကစၿပီး က်မနဲ႔ေတဇာနိုင့္ ဆက္ဆံေရး ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာပဲ။သူ႔ေမြးေန႔မွာ ေဘာင္းဘီတို တစ္ထည္လက္ေဆာင္ဝယ္ၿပီး က်မတို႔မိသားစု သြားခဲ့ၾကတာ။အက် ႌလက္ျပတ္အျပာႏုေလးနဲ႔ ဂါဝန္အရွည္အနက္ေလး ဝတ္သြားလိုက္တယ္။ေမာင္က စတစ္ေကာ္လံနဲ႔ ပိုးပုဆိုးေလးဝတ္တာ။ေတဇာနိုင္က ေကာ္လံပါတဲ့ အက် ႌလက္ရွည္ အျဖဴကို ေအာက္ခံထားၿပီး ကုတ္အက် ႌနီညိဳ ဝမ္းတက္နဲ႔ တကယ္ကို ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္အတိုင္း အျပတ္မိုက္ေနတာေပါ့။ေတဇာနိုင့္မိဘေတြကလည္း က်မတို႔မိသားစုကို ခင္ပါတယ္။ကေလးဆို ျမင္တာနဲ႔ လက္ေပၚက မခ်ဘူး။အုံးနို႔ေခါက္ဆြဲစားၿပီး ေမာင္က ျပန္သြားတာေတာ့ က်မနဲ႔ကေလးပဲ က်န္ခဲ့တာ။က်မလည္း တျခားဧည့္သည္ေတြ ကူၿပီးဧည့္ခံေပးေနလိုက္တယ္။ လူရွင္းေတာ့ က်မလည္း ဆီးသြားခ်င္တာနဲ႔ သန႔္စင္ခန္းဝင္ၿပီး ေသးေပါက္လိုက္တယ္။ျပန္အထြက္မွာ ေတဇာလွိုင္က မထင္မွတ္ပဲ က်မနားေရာက္လာၿပီး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေတာင္းေနတာေပါ့။က်မက ေဘာင္းဘီတို ေပးထားေၾကာင္းေျပာတာကို မရဘူး သက္သက္ေပးရမယ္ ဆိုၿပီး က်မ နားနားေလး တိုးတိုးကပ္ေျပာေနတာ။ေတဇာနိုင့္ စကားေၾကာင့္ က်မ တကိုယ္လုံး ေသြးေတြဆူပြက္လာၿပီး စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ခံစားလိုက္ရတယ္ရွင္။

က်မ ျပန္ေျပာမယ္ အလုပ္ ေတဇာနိုင္ လက္ေတြက က်မအက် ႌ ီေအာက္နားစေလးကို အေပၚလွန္တင္ပစ္တယ္။ က်မစိတ္ထဲ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ ဝင္လာမွာ ေၾကာက္ေနမိတာေပါ့။ေတဇာနိုင္က ေအးေဆးပဲရွင့္ က်မအက် ႌကို လည္ပင္းထိလွန္ၿပီးတာနဲ႔ ေဘာ္လီကို နို႔ႏွစ္လုံးၾကားအလယ္ကေန ေအာက္ဆြဲခ်ပစ္တယ္။ေဘာ္လီက ပင့္ထိန္းေပးသလိုျဖစ္ၿပီး တင္းကားလာတဲ့ က်မနို႔အုံထိပ္က နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို တဖက္ၿပီးတဖက္ အငမ္းမရစို႔ေနေတာ့တာပဲ။အားရေတာ့မွ လက္ေဆာင္အတြက္ ေက်းဇူးလို႔ ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားတာ။က်မလည္း သန႔္စင္ခန္းထဲ ျပန္ဝင္ၿပီး ေဘာ္လီျပန္တင္ရင္း အက် ႌကို ျပန္ဆြဲခ်ေတာ့ ေပါင္ၿခံက စိုစိစိေလး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ထမိန္ေအာက္နားစဆြဲတင္ၿပီး လက္နဲ႔ ေပါင္ၾကားစမ္းမိေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က က်မအဖုတ္ေလး အရည္ေတြရႊဲေနေတာ့တာပါပဲ။ ” မ ” ေတဇာနိုင္ အသံေၾကာင့္ က်မဟင္းရည္ေမႊရင္း ေတြးေနတဲ့ အေတြးစေလး ပ်က္သြားရတာေပါ့ရွင္။ ” ဘာလဲ … သားရယ္ … ၿငိမ္ၿငိမ္ေနကြာ … ဟင္းရည္ တည္ထားတာ … မက်က္ေသးဘူး ” က်မလည္း ေတဇာနိုင့္ေျပာရင္း ဟင္းရည္ျမည္းၾကည့္ေနတာ ေပါ့တာနဲ႔ ဆားနဲနဲ ထပ္ခတ္လိုက္တယ္။ေတဇာနိုင့္ေမြးေန႔ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ရက္ေတြ ေတဇာနိုင္က က်မတိုက္ခန္းဘက္ ေရာက္ေရာက္လာေတာ့တာပဲ။ကေလးလည္း ေတဇာနိုင္က သံေယာစဥ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ေမာင္ကေတာင္ စေနေသးတယ္။ေတဇာနိုင့္ကို မိန္းမယူ ကေလးေမြးကြ ဆိုၿပီး။ေတဇာနိုင္က မိန္းယူစရာမလိုေၾကာင္း က်မတို႔သားေလးရွိတယ္ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာေနတတ္တာ။အေနနီးေတာ့လည္း မျမင္နိုင္တဲ့ သံေယာစဥ္ႀကိဳးေလးေတြ ရစ္ပတ္မိတာေပါ့ေနာ့။ေတဇာနိုင္က လူမရွိရင္ က်မကို မလို႔ေျပာင္းေခၚတတ္တယ္။

က်မလည္း သူသုံးႏုူံး ေျပာတဲ့အတိုင္း သားလို႔ ေျပာင္းေခၚတာပါ။ ” ဇင္ေလးေရာ … မ ” ” ကေလးက … ဒီေန႔ … သူ႔အေဒၚအိမ္ပါသြားေလရဲ့ေတာ္ ” ” ဒီေန႔ေတာ့ ပ်င္းစရာႀကီးပဲ … ဒါေပမယ့္ … တမ်ိဳးေကာင္းပါတယ္ေလ ” ” မယ့္ေလးေတာ္ … ဘာေကာင္းေနတာပါလိမ့္ ” က်မလည္း ေတဇာနိုင့္ကို ေက်ာေပးေျပာရင္း ဆူလာတဲ့ ဟင္းရည္ကို ဇြန္းအႀကီးနဲ႔ ေမႊေပးေနတာ။ ” ဇင္ေလး … မရွိေတာ့ … သားတစ္ေယာက္ထဲ … နို႔စို႔ရမွာေလဗ်ာ ” ေျပာရင္း ေတဇာနိုင္လက္ေတြက က်မခါးေပၚကေန အေပၚတက္လာရင္း နို႔အုံကို ညႇစ္ေခ်ကစားေနတာရွင္။ ” ဒါပဲ … ဟြန႔္ … လူႀကီးက ႀကီးလွၿပီ … နို႔က မဝနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ ” ” ဒါေတာ့ … မ နို႔သီးေလးက ဘယ္ခ်ိန္စို႔စို႔ ရဲၿပီး နို႔ရည္ထြက္ေတာ့ … စို႔ မဝတာေပါ့ဗ် … ခိခိ ” ” ကဲပါ … ဖယ္ေပးဦး … ဟင္းရည္က်က္ၿပီ … ဘာစားလာခဲ့လည္း … ထမင္းစားမလား ” ” မစားခ်င္ပါဘူး … မရာ … နို႔စို႔ခ်င္တာပါဆို ” ” ခ္ခ္ … ဒါဆိုလည္း … အခန္းထဲက ေစာင့္ … မ … ေရခ်ိဳးၿပီး … လာခဲ့မယ္ … ၁၅မိနစ္ပဲ ေစာင့္ ဟုတ္ပီလား ” ” မေစာင့္ပါဘူး … လာေတာ့ဗ်ာ ” ေတဇာနိုင္က က်မနို႔ေတြညႇစ္ရင္း မီးဖိုခန္းထဲက ဇြတ္ဆြဲေခၚေနတာေပါ့။ေနာက္ေက်ာကေန က်မဖင္ၾကားထဲ ေထာက္ထားတဲ့ ဟာႀကီးကလည္း မာထင္ေနၿပီ။ ” ဟဲ့ …… ခဏ …… ဟင္းရည္အိုး ေအာက္ခ်ဦးမယ္ … တကတည္း … ဇြတ္ ” က်မလည္း ေျပာသာေျပာေနရတာ နို႔ေတြညႇစ္ေနကတည္းက ေအာက္က တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ခံစားေနရတာပါ။အိပ္ခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ ကုတင္ေစာင္းမွာ က်မကို ေျခတြဲေလာင္းခ်ထိုင္ခိုင္းေနတာေပါ့။ၿပီးမွ ေတဇာနိုင္က က်မနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဒူးေထာက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္လိုက္တယ္။ဒါက ေတဇာနိုင့္ အက်င့္ပါ။

က်မလက္တကိုင္း အက် ႌေလးကို ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကေန အက် ႌကိုင္းေလးေတြ ဗိုက္ေပၚထိ ဆြဲခ်ပစ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ နို႔သီးေခါင္း နီတာရဲေလးေတြကို အငမ္းမရနဲ႔ တဖက္ၿပီးတဖက္စို႔ေတာ့တာပဲ။ေတဇာနိုင္ရဲ့ ႏူတ္ခမ္းေလးထဲ နို႔သီးေခါင္းေလး ျမဳပ္သြားတိုင္း က်မ သူ႔ေခါင္းေလးကို ခပ္တင္းတင္း ဆြဲကပ္ထားရင္း နို႔စို႔ခံၿပီး ဇိမ္ယူေနမိတယ္။ နို႔သီးေခါင္းတဖက္ စို႔တိုင္း ေတဇာနိုင့္လက္တဖက္က က်န္တဲ့နို႔သီးထိပ္ေလးကို ေခ်ေခ်ေပးတာပါ။နို႔ရည္ေလးထြက္လာၿပီး သူ႔လက္ထိပ္ေလးေတြကပ္တာနဲ႔ အဲဒီလက္ေခ်ာင္းေလးကို က်မပါးစပ္နား ကပ္ေပးတတ္တယ္။က်မလည္း နို႔ရည္ေပကပ္ေနတဲ့ ေတဇာနိုင့္ လက္ေခ်ာင္းေလးကို ထိပ္ကေန အရင္းထိ ဆြဲစုပ္ေပးမိတာေပါ့။ခဏေနေတာ့ က်မလည္း ညာဘက္ေျခေထာက္ေလးေျမႇာက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚဒူးေထာက္ထိုင္ေနတဲ့ ေတဇာနိုင္ေပါင္ၾကား စမ္းၾကည့္ေနတာ။ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲက မာထင္ေနတဲ့အရာကို ေျခဖမိုးနဲ႔ ထိမိေနၿပီ။ ” မင္းဟာႀကီးက … မာေနၿပီေနာ္သား ” ” အင္း … နို႔စို႔ဦးမယ္ … မ ရယ္ ” က်မနို႔ေတြကို အားရေအာင္စို႔ၿပီးမွ ထရပ္ၿပီး သူ႔ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဖြင့္တာ။ ” ဟိတ္ … ေဘာင္းဘီခၽြတ္ကြာ ” ” မ … က်ေတာ့ … ေအာက္က အကာအကြယ္နဲ႔ ” ” အြန္း … ၾကည့္ ” က်မလည္း ေတဇာနိုင့္ေရွ႕ အက် ႌ ီစကပ္တြဲလ်က္ေလးကို ခၽြတ္ျပလိုက္တယ္။အဲက်မွ ေတဇာနိုင္ကာ သူ႔အဝတ္စားေတြ ခၽြတ္တာ။ ” ခ္ခ္ ခ္ခ္ … ေဘာ္ဒီက အမိုက္စားပါလား သားရယ္ … ဘယ္ခ်ိန္ ၾကည့္ၾကည့္ မိုက္တယ္ ” ” ေဘာ္ဒီပဲလား … မ ရယ္ … သား ဟာႀကီးေရာ ” ” ဟြန႔္ ေနာ္ ” ” လက္ဖယ္ေပး … မ … ရာ … ဖယ္ကြာ ” က်မလည္း ေတဇာနိုင့္ကို မရိုးမယြေလး ေျပာၿပီး မ်က္ႏွာ လက္နဲ႔အုပ္ထားလိုက္တယ္။မရပါဘူးရွင္ က်မလက္ေတြဆြဲဖယ္ၿပီး သူ႔လီးနဲ႔ မ်က္ႏွာအနံ့ထိုးပြတ္ေတာ့တာ။ေမာင္ အျမတ္တနိုးနမ္းေနတဲ့ က်မ ပါးျပင္ေလးေတြ ေတဇာနိုင္ရဲ့ လီးရာေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ။တျဖည္းျဖည္း ေတဇာနိုင့္လီးမာထင္လာတာနဲ႔ က်မႏူတ္ခမ္းေတြကလည္း အဆင္သင့္ပါပဲ။က်မကို ကုတင္ေပၚပက္လက္လွဲခ်ရင္း က်မနို႔အုံေပၚ တက္ထိုင္တတ္တယ္။ထိုင္ၿပီးတာနဲ႔ ညာလက္နဲ႔သူ႔လီးကိုကိုင္ထိန္းရင္း က်မႏူတ္ခမ္းေပၚ ဒစ္နဲ႔ ထိုးပြတ္ေတာ့တာ။

က်မ လၽွာေလး ေထာင္ေပးထားရင္ လၽွာထိပ္ေလးကို လီးထိပ္နဲ႔ကန္လန႔္ဖ်က္ပြတ္ရင္း ဇိမ္ယူတတ္ေသးတယ္။ခဏေနရင္ေတာ့ က်မ ပါးစပ္ကို ဟခိုင္းၿပီး ခါးအားနဲ႔ လီးကို တရစ္ခ်င္းထိုးသြင္းတာေပါ့။ေမာင့္လီးကို တခါတေလမွ စုပ္ေပးရတဲ့ က်မ ေတဇာနိုင့္လီးက်ေတာ့ ေနတိုင္း လိုလို အရင္းထိ မ်ိဳေပးရတယ္။က်မပါးစပ္ကို အားရေအာင္ လိုးၿပီး လရည္ကို ပါးစပ္ထဲပဲ ပန္းထုတ္ပစ္တတ္တာ အက်င့္တခုပဲ။သူၿပီးတာနဲ႔ ရပ္မသြားဘူးရွင့္ ေတဇာနိုင္ရဲ့ ထူးျခားခ်က္က အဲဒါေပါ့။သူၿပီးတာနဲ႔ က်မ အဖုတ္ကို တန္းယက္ေပးတယ္ တခါတခါဆို ေမာင္က မနက္ပိုင္းထလိုးသြားတာ မေဆးမိဘူး ေတဇာနိုင္က မရြံရွာပါဘူး က်မေစာက္ပတ္ယက္ရင္း ေမာင့္လရည္ေတြပါ ေရာမ်ိဳပစ္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္တင္မဟုတ္ဖူးရွင့္ ဖင္ေပါက္ပါ ထိုးယက္ ကလိေပးတာ။လူငယ္သေလာက္ ဆြဲေဆာင္မႈ႔ကလည္း ေကာင္းေနတာေပါ့။လိုးၿပီေဟ့ ဆိုလည္း က်မ ကို အရင္ၿပီးေအာင္ လိုးၿပီးမွ သူၿပီးေအာင္လိုးတာ။ခုလည္း က်မအဖုတ္ယက္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔လီးကို က်မေစာင္ေခါင္းထဲ ေတ့ၿပီး လိုးေနတာပဲေလ။လရည္ထြက္ထားေပမယ့္ လီးက ေလ်ာ့က်မသြားဘူး အဲဒီအတြက္ သူေလ့က်င့္ထားတယ္ေျပာတယ္။ေတဇာနိုင္ရဲ့ ထိထိမိမိရွိလွတဲ့ လိုးခ်က္ေတြကို က်မ ၾကာၾကာေတာ့ ေတာင့္မခံနိုင္ပါဘူး။ဆီးခုံးခ်င္းထိေအာင္ ေဆာင့္လိုးတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ့ လိုးခ်က္ေတြေအာက္ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ခဲ့ရတာပါပဲ။ခုထိ ေမာင္မသိေအာင္ ေတဇာနိုင့္ကို က်မ အလိုးခံေနတုန္းပါပဲရွင္….ျပီး။

မွတ္ခ်က္… ေအာစာေပမ်ားသည္ ဂြင္းထုဖို့သက္သက္သာျဖစ္ျပီး အျပင္မွာလိုက္လုပ္လို့မရ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္။

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top