ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ဘ၀ ေရွ႕ တက္ လမ္း အတြက္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ကို လာခဲ့သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ အတြက္ ဧရာ မ စြန႔္စား ခန္းႀကီး တစ္ခု ျဖစ္ သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ သည္ အေဖ နဲ႔ အ ေမ အတန္ တန္ တားတဲ့ ၾကားက ႀကီးပြား တိုး တက္ဖို႔ ထြက္ခဲ့ လိုက္ သည္ ။ အေမ့ ဘက္ က ေဆြမ်ိဳး တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အိမ္ မွာ စ ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ခဏ ေန သည္ ။ ခ်က္ ခ်င္း အလုပ္ မရ လို႔ အလုပ္ ရွာ ေနတာနဲ႔ တပတ္ မက ၾကာ သြား သည္ ။ ေဆြမ်ိဳး အိမ္ကို အားနာ တာေၾကာင့္ ဘာ ရရ လုပ္မည္ လို႔ ဆုံး ျဖတ္ ၿပီး တစ္ဆိုင္ ဝင္ တဆိုင္ ထြက္ လိုက္ ေမး သည္ ။ အလုပ္ ေတာင္း သည္ ။ “ စူပါ ဂလုပ္ ” ဆို တဲ့ စူပါ မားကက္ ႀကီးမွာ အေရာင္း ဝန္ထမ္း အလုပ္ ရသြား သည္ ။ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ ေတာ့ ရသြား ၿပီ ဆိုၿပီး ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ေပ်ာ္ သြားသည္ ။ လက္ ရွိ ေနေန တဲ့ ေဆြမ်ိဳး အိမ္ကို လည္း ေနခ စားခ ေလး ေပးႏိုင္ ၿပီ မို႔ သိပ္ အား မနာ ရေတာ့ဘူး ။ အျမန္ ဆုံး မိန္း ကေလး ေဆာင္ တေဆာင္ ကို ေျပာင္း ေန ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ က ေတာသူ ေပမယ့္ အရပ္ ေကာင္းသည္ ။ အသား ေဖြး သည္ ။ ကိုယ္လုံး က လည္း သိပ္ ေတာင့္ေတာင့္ ထယ္ထယ္ ႀကီး မဟုတ္ ေပမယ့္ ရွိသင့္ သေလာက္ ရွိသည္ ။ ေယာက်္ား သားတို႔ မ်က္စိ က်စရာ မိန္းမ တစ္ေယာက္ မို႔ ဆိုင္ မန္ေနဂ်ာ အႀကီး ဆုံးက ျမင္ တတ္ သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ကို ကက္ရွာ အလုပ္ ကေန ႐ုံးခန္း ထဲ ေ႐ႊ႕လိုက္ သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ အ ခ်ိန္ တိုတို နဲ႔ တဆင့္ ျမင့္သြား သည္ ။ ႐ုပ္ရည္ က ေျပျပစ္ စကားေျပာ ကလည္း ခ်ိဳ တာမို႔ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ကို စူပါ မားကက္ က ဝန္ထမ္း ေတြေရာ အုပ္ခ်ဳပ္ သူ ေတြေရာ ခင္မင္ ၾက ႀကိဳက္ ၾက သည္ ။ ဒီ စူပါ မားကက္ႀကီး ကို နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ေန တဲ့ ကုန္သည္ ေတြ က ကုန္ ပစၥည္းေတြ လာသြင္း ၾကလို႔ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ လုပ္ ေနတဲ့ ႐ုံးခန္း ကို စီးပြားေရး သမား ကုန္သည္ ေတြဝင္ထြက္ ေနၾကတဲ့ အထဲ ႐ုပ္သနား ကမား နဲ႔ နယ္စပ္ က လာ တယ္ ဆို တဲ့ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း ဆို တဲ့ လူ တစ္ေယာက္ နဲ႔ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ခင္ မင္ ရင္းႏွီး သြားသည္ ။
ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း က သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္ သေဘာေကာင္း ယဥ္ေက်းတဲ့ လူတေယာက္ပါ ။ စူပါမားကက္ႀကီးကို ထိုင္းဖက္က ကုန္ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြင္းတဲ့ လူတေယာက္ လို႔ မန္ေနဂ်ာေတြက ေျပာျပဖူးသည္ ။ အႀကီးဆုံး မန္ေနဂ်ာနဲ႔လည္း လည္ပင္းဖက္ ေပါင္းသင္းေနတဲ့ လူမို႔ ဆိုင္ႀကီးတဆိုင္လုံးက ဝန္ထမ္း အလုပ္သမားေတြ က “ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း ”ကို မသိသူ မရွိ အားလုံးက ခ်စ္ခင္ၾကသည္ ။ သူကလည္းလက္ဖြာသည္ ။ လက္မခက္ဘူး ။ ေပးသည္ ။ ေကြၽးသည္ ။ လူ႔အေက်ာ လူ႔မေနာကို သိသည္ ။ ေပါင္းတတ္သည္ ။ ဝင္တတ္ ထြက္တတ္သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္လည္း မၾကာခင္ဘဲ မိန္းမေဆာင္တေဆာင္ကို ေျပာင္းျဖစ္သြားသည္ ။ အခု ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ကမာ႐ြတ္ လွည္းတန္းမွာ ေနသည္ ။ စည္ကား ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ လွည္းတန္းလမ္းမွာ ေနေနရတာကို ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ဂုဏ္ယူသည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ေနတဲ့ အေဆာင္မွာက မိန္းကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေနသည္ ။ ေမာ္ဒယ္သင္တန္း တက္ေနသူေတြ ရွိသလို ေကတီဗီမွာ လုပ္ေနသူေတြလည္း ရွိသည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ နဲ႔ မိန္းကေလးေတြ ခင္မင္သြားၾကေတာ့ သတင္းစုံ သိရ ၾကားရ သည္ ။
ေရွ႕ တက္လမ္းအတြက္ ဘာသင္တန္းေတြ တက္ရင္ ေကာင္းမလဲ အႀကံဉာဏ္ေတြ ရလာသည္ ။ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း လည္း စူပါမားကက္ႀကီး တခုလုံးမွာ အလွဆုံး ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ကို သေဘာက်ၿပီး ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ကို လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေပးၿပီး ခင္မင္ေအာင္ “ ဝင္ ”ေလေတာ့သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္လည္း နယ္က မိဘေတြဆီကို ေငြလည္း ပို႔ခ်င္တာေၾကာင့္ အစစ ေခြၽတာ က်စ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္ အခုလို “ ေခြၽ”လာတဲ့ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းကို ၾကာလာေတာ့ “ ေႂကြ ”လာသည္ ။ သူတို႔ သာမန္ ခင္မင္မႈထက္ သာတဲ့ ပိုတဲ့ ေဘာ္ဒါေတြ ျဖစ္လာၾကသည္ ။ ဆိုင္က အလုပ္ျပန္ခ်ိန္မွာ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းက လာေစာင့္ေနတတ္သည္ ။ နန္းႀကီးသုတ္ေလး ..ရွမ္း ေခါက္ဆြဲေလး..အတူတူ စားၿပီးမွ လွည္းတန္းက အေဆာင္ေအာက္အထိ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းက ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ကို လိုက္ပို႔သည္ ။ သံေယာဇဥ္ေတြ တရစ္ၿပီး တရစ္ ခ်ည္ေႏွာင္မိလာၾကေတာ့ ေ႐ႊရည္ဝင္းထန္ နဲ႔ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းတို႔ ခ်စ္မိသြားၾကသည္ ။
ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း က ခ်စ္ေရးဆို ခ်စ္စကားေျပာလာေသာအခါ ဒီလူႀကီးက သူမ အတြက္ အားကိုးစရာ အမွီသဟဲ ျပဳစရာ လူတေယာက္လို႔ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ထင္မိတဲ့အတြက္ သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္လိုက္သည္ ။ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းသည္ အရမ္း အလိုက္သိတတ္တဲ့ လူတေယာက္ လို႔ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ ထင္မိသည္ ။ အရမ္းသေဘာေကာင္းသည္ ။ အႏွေမ်ာ မရွိ ေပးတတ္ ကမ္းတတ္သည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ အတြက္သာ မကဘူး ။ နယ္က ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ႕ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ေမာင္ႏွမေတြ အတြက္လည္း တဖက္ႏိုင္ငံက ပစၥည္းေတြ ယူလာေပးတတ္သည္ ။ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း တခါတခါ နယ္စပ္ကို သြားရင္ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ တေယာက္ လြမ္းၿပီး က်န္ရစ္ရသည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထန္ သည္ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း တေယာက္ ျမန္ျမန္ ျပန္လာပါေစ ဆုေတာင္းရတာ အေမာ ။ ျပန္လာတဲ့ အခါမွာလည္း တခါ တမ်ိ ုးမက ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ကို ဆင္သည္ ။ သူ ေျပာေျပာျပတဲ့ တဖက္ကမ္းကိုလည္း ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ စိတ္ဝင္စားလာရသည္ ။ သူက ေနာက္တခါ သြားတဲ့အခါ ေ႐ႊရည္ေလး လိုက္လည္ပါလား..ေ႐ႊရည္ေလးနဲ႔ အကိုနဲ႔ ေဈးေလ်ာက္ ဝယ္ၾကမယ္..အစားေတြ ဝယ္စားၾကမယ္…အရမ္း ေပ်ာ္စရာပါလို႔ ေခၚသည္ ။
ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ လည္း အလုပ္က ခြင့္ရရင္ေတာ့ တပတ္ေလာက္ လိုက္လည္ခ်င္လာသည္ ။ မန္ေနဂ်ာႀကီးကို ေမးျမန္း ခြင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာႀကီးက ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႔ ညည္းက ေ႐ႊသိမ္းမင္းနဲ႔ လိုက္သြားမလို႔ေပါ့ေလ…ရတယ္..ရတယ္..ငါ ခြင့္ျပဳတယ္….လို႔ ခြင့္ေပးသည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္သည္ ခ်စ္သူနဲ႔ အခုလို ညအိပ္ညေန ခရီး လိုက္သြားရင္ သူတို႔ ညိစြန္းကုန္မည္ကို သိသည္ ။ သေဘာေပါက္သည္ ။ ဒီလူ႔ကို သူမ အရမ္း ခ်စ္မိေနၿပီ ။ ယုံလည္း ယုံၾကည္သည္ ။ ပုံအပ္ဖို႔ သူမ ဝန္မေလးဘူး ဆိုေတာ့ သူေခၚရာကို လိုက္သြားေတာ့သည္ ။ တဖက္ကမ္းကို မကူးၾကခင္ ဒီဖက္ကမ္းမွာ ဟိုတယ္မွာ တည အိပ္ၾကရသည္ ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ လည္း ဒီညေတာ့ျဖင့္ ခ်စ္သူနဲ႔ အဆုံးစြန္အထိ ခစ္ျဖစ္ၾကေတာ့မယ္ လို႔ ထင္ထားသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူမကသာ ေမွ်ာ္လင့္ထားေပမယ့္ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္းက ပါးကေလး ေမႊးေမႊးေပးတာ နဖူးေလး နမ္းတာေလာက္ကေန မပိုဘူး ။ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ သူ႔ကို အားမရလိုက္တာ ။ တကုတင္ထဲ အတူတူ အိပ္ၾကေပမယ့္ သူ႔ဖက္က စမလာေတာ့ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္လည္း ျပင္းျပလာတဲ့ စိတ္အဟုန္ေၾကာင့္ သူ႔ကို အတင္းဖက္ သူ႔လက္ေတြကို ဆြဲယူၿပီး သူမ ရင္မို႔မို႔အေပၚကို တင္ေပးလိုက္သည္ ။
ဒီ လို က် ေတာ့ သေကာင့္သား မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရင္စိုင္ေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ နယ္ဖတ္ေတာ့တာဘဲ ။ ေထာင္မာေနတဲ့ ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ႕ ရင္သီးေလးေတြကိုလည္း သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ပြတ္သည္ ။ သူ႔လက္ေတြက ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ရဲ႕ တင္ပါးေတြကိုလည္း ဆုပ္နယ္ ကိုင္တြယ္သည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ဆက္ မတိုးဘဲ အိမ္သာသြားမည္ ဆိုၿပီး အိပ္ရာကေန ထသြားလိုက္သည္ ။ သူ႔ ပုဆိုးၾကားက ေထာင္ထေနတဲ့ သူ႔ဟာႀကီးကို ေ႐ႊရည္ ဖ်တ္ကနဲ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူလည္း ေ႐ႊရည့္လိုဘဲ သဘာဝစိတ္ေတြ ျပင္းထန္ေနတယ္ ဆိုတာ သိလိုက္သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူက အိမ္သာထဲမွာ အၾကာႀကီးဘဲ ၾကာေနခဲ့ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့လည္း ေ႐ႊရည့္ကို ဘာမွ ဆက္ မလုပ္ေတာ့ဘဲ “ အကိုကေလ..ေ႐ႊရည့္ကို လက္ထပ္တဲ့ ညက်မွ အဆုံးစြန္းအထိ ခ်စ္ခ်င္တာ…အကိုက ေ႐ႊရည့္ကို ခ်စ္တာ တကယ့္ အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလး နဲ႔ ဆိုတာ ျပခ်င္တယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး အိမ္ေရွ႕ဖက္ကို ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ ေနာက္တေန႔မွာ တဖက္ကမ္းကို ကူးၾကတယ္ ။ ဆိုင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လိုက္ျပၿပီး ေ႐ႊရည္တို႔ ဒီဖက္ကမ္းမွာေတာ့ ဟိုတယ္ မွာ မတည္းၾကဘဲ သူ႔အသိမိတ္ေဆြတေယာက္ ရဲ႕ အိမ္မွာ တည္းၾကမယ္ လို႔ သူက ေျပာသည္ ။ သူနဲ႔ ေ႐ႊရည္ အဲဒီ အသိအိမ္ကို ေရာက္သြားေတာ့ မိန္းမႀကီး တေယာက္က လြဲလို႔ ဘယ္သူမွ ရွိမေနဘူး ။ သူ႔ကိုေတာ့ ေ႐ႊရည္ အရမ္း အထင္ႀကီးသြားသည္။ ေ႐ႊရည့္ကို တကယ့္ ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္တာလို႔လည္း ယုံၾကည္သထက္ ယုံၾကည္သြားရသည္ ။ အိမ္ႀကီးက ႀကီးၿပီး မိန္းမႀကီးကလြဲရင္ ေ႐ႊရည္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့ အရမ္း လြတ္လပ္တယ္ လို႔ ခံစားရသည္ ။ ညေနစာကို သူက ဆိုင္ကေန မွာ ေကြၽးသည္ ။ မိန္းမႀကီး သြားဝယ္လာေပးသည္ ေ႐ႊရည္ ထင္မိတာဘဲ ။ စားစရာေတြနဲ႔ ခပ္ခါးခါး အခ်ိ ုရည္ဘူးေတြ ကို ေသာက္စားၾကၿပီး ေ႐ႊရည္တို႔ TV ထိုင္ၾကည့္ၾကသည္ ။ ထိုင္းစကားေျပာေတြမို႔ နားမလည္ၾကေပမယ့္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္ ။
ေ႐ႊရည္ လည္း အိပ္ငိုက္လာေပမယ့္ သူနဲ႔ ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာအိအိႀကီးေပၚမွာ ဖက္တြယ္ၿပီး ေနရတာကို ပိုႀကိဳက္လို႔ အိပ္ခန္းထဲလည္း မေျပာင္းဘဲ ဆိုဖာမွာ ဘဲ အိပ္ပစ္လိုက္သည္ ။ အိပ္မက္ထဲမွာ ေ႐ႊရည့္လက္ေတြ ေျခေတြကို တုပ္ေႏွာင္ထားတယ္ လို႔ မက္ေတာ့ ေ႐ႊရည္ ႐ုန္းကန္ရင္း ေအာ္ဟစ္မိလိုက္သည္ ။ ဖ်တ္ကနဲ ႏိုးလာေတာ့ ေခါင္းေတြ အုံေနသည္ ။ ေအးစက္စက္ႀကီးလည္း ခံစားရသည္ ။ မ်က္လုံးေတြ ႀကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေ႐ႊရည္ အရမ္း တုန္လႈပ္သြားသည္ ။ အိပ္မက္ မဟုတ္ဘဲ တကယ့္ကို ေ႐ႊရည့္ လက္ေတြ ေျခေတြကို ကားယားႀကီး တုပ္ခ်ည္ထားတာကို သိလိုက္ရသည္ ။ အို…ေ႐ႊရည့္ကိုယ္ေပၚမွာ ဘာ အဝတ္မွ ရွိမေနဘူး ။ ေ႐ႊရည္ ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး…။ အကို..အကို ဘယ္မွာလဲ….ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း ဘယ္မွာလဲ…။ အို..ေယာက်္ားႀကီးေတြ သုံးေလးေယာက္ေလာက္ ေ႐ႊရည့္ကို ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည္ ။ ေ႐ႊရည္လည္း ႏို႔ေတြေရာ ဖင္ေတြေရာ အကုန္ ေပၚလို႔ ။မီးႀကီးကလည္း ထိန္ထိန္ လင္းေနသည္ ။
“ အကို..အကို…..ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း…” လို႔ ငိုယို ေအာ္ဟစ္ေခၚေတာ့ လူေတြထဲက တ႐ုတ္ကျပား ဘိန္းစားလို ပိန္ကပ္ကပ္နဲ႔ လူႀကီးက ေ႐ႊရည္ဝင္းထိန္ကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္သည္ ။ “ တ မေနနဲ႔..နင့္ကို ေရာင္းစားၿပီး ဒီလူ လစ္သြားၿပီ….ဒီအခ်ိန္က စၿပီး မင္းကို ဒို႔တေတြ ပိုင္သြားၿပီ..မင္းက ဒို႔ရဲ႕ ေငြနဲ႔ ဝယ္ထားတဲ့ ေငြဝယ္ကြၽန္ ျဖစ္သြားၿပီ..ဒို႔ ခိုင္းတာကို လုပ္….ဒါဘဲ..” လို႔ ခပ္ထန္ထန္ မာမာ ေျပာလိုက္သည္ ။ လူေတြ အားလုံးက ေ႐ႊရည့္ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္ေတြကို စားေတာ့ ဝါးေတာ့မယ့္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနတဲ့ တဏွာခိုးေတြ ေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္း ၾကည့္ေနၾကသည္ ။ “ မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္..က်မ မိန္းမေကာင္းပါ..က်မကို လႊတ္ေပးပါ….ရွစ္ခိုး ေတာင္းပန္ပါတယ္….” “ ဒီမွာ ေစာက္ေကာင္မ ပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္း..နင့္ရည္းစားက နင့္ကို မလိုးခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး. နင့္ကို အပ်ိ ုစစ္စစ္ အေနနဲ႔ ေရာင္းသြားေတာ့ သူက ပိုက္ဆံ ပိုရသြားတယ္..သိရဲ႕လား..ငါတို႔လည္း နင့္ကို မလိုးဘူး….ပါကင္ ပြင့္သြားမွာ စိုးလို႔ ပါကင္ အေနနဲ႔ ေဈးႀကီး တင္ေရာင္းမွာ…နင့္ကို လီးဘဲ စုတ္ခိုင္းမယ္ …” ေျပာေျပာဆိုဆို ဒီ ဘိန္းစားပုံနဲ႔ လူႀကီးက သူ႔ေဘာင္းဘီပြႀကီးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္… ။
ညိဳ ေမွာင္ ရွည္ လ်ားတဲ့ သူ႔လိင္တန္ႀကီးက မတ္မတ္ႀကီး ေထာင္ေနသည္ ။ “ မင္း လီးစုတ္တာကို ငါတို႔ ဗီဒီယို မွတ္တမ္း တင္ထားမယ္…မင္းကို သုံးေပါက္စလုံးကို လိုးမယ့္ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔အာရပ္ကုလား သူေဌးကို ေရာင္းစားမယ္…..ကဲ ငါတို႔ လီးေတြကို စုတ္ေပးေတာ့..” မာၿပီး ေထာင္ေနၾကတဲ့ လီးတုတ္တုတ္ႀကီးေတြကို စုတ္ရပါေတာ့မယ္ ။ အိုး..ေ႐ႊ၇ည္ အျဖစ္ဆိုးလိုက္တာရွင္ ။ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း ရက္စက္လိုက္တာ ..။ သူ႔ကို အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလး နဲ႔ ခ်စ္တဲ့ လူ လို႔ ယုံမိတာ အမွားႀကီး မွားသြားၿပီ….။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္သန႔္သန႔္ေလး နဲ႔ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ ကိုေ႐ႊသိမ္းမင္း အမည္ခံ ေကာက္တြဲ ( ေခၚ ) ဂ်င္မီ ( ေခၚ ) လူေခြး သည္ နယ္စပ္က လူကုန္ကူးဂိုဏ္းကို မိန္းမပ်ိ ုေလးေတြ လာေရာင္းခ်ေနတဲ့ ပြဲစား တေယာက္ဘဲ ျဖစ္ပါသည္ ။
ၿပီးပါၿပီ ။
မွတ္ခ်က္… ေအာစာေပမ်ားသည္ ဂြင္းထုဖို့သက္သက္သာျဖစ္ျပီး အျပင္မွာလိုက္လုပ္လို့မရ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္။