အားသန္သူ

ဦးေသာင္းမင္းသည္ သက္ျပည့္အၿငိမ္းစားယူၿပီးေနာက္ ကံဆိုးစြာဇနီးျဖစ္သူႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ကေလးကိုလက္လႊတ္ ဆံုးရႈံးခဲ႔ရသျဖင့္ေသာင္ျပင္တြင္ လႊတ္ေနေသာေခြးကဲ႔သို႔ျဖစ္ ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ဦးေသာင္းမင္းသည္(-)ၿမိ ု႔တြင္ အိမ္ ခန္းငွါး၍ တစ္ဦးတည္းေနထိုင္ေလေတာ့သည္။ဦးေသာင္း မင္း ေကာင္းစားစဥ္တုန္းကဆိုလ်ွင္ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ ကိုပင္ မေရွာင္တတ္ သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဘဝတူအိမ္ေထာင္သည္ မ်ား၏အဓိက အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေငြေၾကးကိစၥတြင္ ကူညီေျဖရွင္းေပးယင္း ကာ-မ ကိုရယူခဲ႔တာခ်ည္းျဖစ္သည္။ ခ်ြင္းခ်က္ေတာ့ရွိသည္။ေငြေၾကးအကူအညီေတာင္းခံသူ သည္ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာ သူျဖစ္ရမည္။ငယ္ရြယ္ရမည္။အမ်ိဳးသၼီးတစ္ေယာက္တြင္ရွိသင့္သည့္ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား ျဖစ္ရမည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္(ဖြန္)လိုင္းတြင္ အားသန္သူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုလို တစ္ဦးတည္း လြပ္လြပ္လပ္လပ္ ေနရ ခ်ိန္တြင္ ယခင္ကဆက္ဆံခဲ႔ဖူးသည့္ အမ်ိဳးသၼီးမ်ားႏွင့္ျပန္ လည္ဆက္ဆံမႈရန္ ႀကိ ုးပမ္းေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ေငြေၾကးကအေႏွာက္အယွက္သဖြယ္အတား အဆီးျဖစ္ေနသည္။စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါျဖစ္ေနရသည္။ အစားအေသာက္ကို တခါတရံဆိုင္မွာဝယ္စားသည္။အမ်ား အားျဖစ္အိမ္တြင္မိမိႀကိ ုက္ႏွစ္သက္ရာကိုကိုယ္တိုင္ခ်က္ ျပ ုတ္စားေသာက္ရသည္ကို ပိုသေဘာက်သည္။ကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပ ုတ္စားေသာက္ဖို႔ရာကိုယ္တိုင္ေစ်းသြား ေစ်းဝယ္ ျပ ုရေလသည္။ တစ္ေန႔ ေစ်းဝယ္အသြားေစ်းတြင္ ေဟ့ယဥ္ယဥ္ ဟင္အဘ ေစ်း လာဝယ္တာလားဟ ဟုတ္ဘူးလူလာဝယ္တာ နင္ကေတာ့ေလလာလၻက္ရည္မွာ စကားသြားေျပာၾကရ ေအာင္ သို႔ျဖင့္ယဥ္ယဥ္ႏွင့္ အမွတ္မထင္ဆံုမိယင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားေျပာျဖစ္ၾကသည္။စကားေျပာေန စဥ္ဦးေသာင္းမင္းသည္ မိမိစို႔ခဲ႔ဘူးသည့္ယဥ္ယဥ္၏နိ ု႕အံု ေပါ ္သို႔မၾကာခဏ အၾကည့္ေရာက္သည္။ ယဥ္ယဥ္သည္မိမိ ရင္သား အစံုကိုဦးေသာင္းမင္းအၾကည့္ေတြေ ရာက္မွန္းသိ ေသာ္လည္းလိုလိုလားလား အၾကည့္ခံသည္။ မိမိယေန႔ ဝတ္လာသည့္အက်ၤ ီကလည္းလည္ဟိုက္တာ နည္းနည္း မ်ားသည္။

အဘကလဲမျမင္ဖူးတာက်ေနတာပဲ အေနခက္လာ သျဖင့္ယဥ္ယဥ္ေျပာမိသည္။ ေတြ႔ခ်င္တယ္ဟာ အဘမည္သို ႔မည္ပံုေတြ႔ခ်င္သည္ကို ယဥ္ယဥ္နားလည္သ ေဘာေပါက္ပါသည္။ ယဥ္လဲေတြ႕ခ်င္ပါတယ္အဘရယ္….. ေအးကြယ္..တည္းခိုခန္း တာ့ေတြ႕ဖို႔မသင့္ေတာ္သလို.. ေခ်ာင္းရိုက္ေတြ အႏ ၱရာယ္ကလဲရွိေသးတယ္.. ဟုတ္တယ္..အဘ..သၼီး..ေနရာရွာၾကည့္ပါအံုးမယ္… ထိုကဲ႔သို႔ေထြရာေလး ပါးေျပာဆိုၾကၿပီးေနာက္ဖုန္းနံပါတ္ ခ်င္းဖလွယ္ကာ လမ္းခဲြခဲ့ၾကသည္။ ယဥ္ယဥ္သည္ဘာသာျခားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္းအယူ မသည္းတတ္သူျဖစ္သည္။ယဥ္ယဥ္၏ဖခင္တီဘီေရာဂါ ကုသရန္ေငြလို သျဖင့္ဦးေသာင္းမင္းဆီမွေငြအနည္းငယ္ ေခ်းယူရာမွႏွစ္ဦးသားကာမက်ဴးလြန္ၾကသည္အထိရင္း ႏွီးခဲ႔ၾကသည္။ယဥ္ယဥ္သည္လူေကာင္ညွပ္ေသာ္လည္း ႀကီးမားတင္းရင္းေနသည့္ရင္သားအစံုကပုရိသမ်ားကို ဖမ္းစားျခင္းျပ ုနိ ုင္၏။ခါးမသိမ္တင္ေသးသျဖင့္ထိုလွပ သည့္ရင္သားကသာပုရိသတို႔သေဘာက်ဖြယ္ျဖစ္ေန သည္။တိုင္းရင္းသားေသြးေႏွာသူမ်ဳ ိးဆက္ကဆင္းသက္ လာေသာေၾကာင့္လည္းကေလးတစ္ေယာက္မိခင္ျဖစ္ လင့္ကစားနိ ု႕ႏွစ္လံုးမွာေပ်ာ့တဲြတဲြက်မေနပဲတင္းတင္း ရင္းရင္းရိွလွသည္။လူေကာင္ေသး၍လားမသိ-အဖုတ္မွာ မို႔မို႔ေဖါင္းေဖါင္းေသးေသးေလးျဖစ္သည္။နိ ု႔ႏွင့္အဖုတ္ကို တိုင္းရင္းေဆးမ်ားလိမ္းသည္ထင္ပါသည္။

နိ ု႔ႏွစ္လံုးတင္း ရင္းေနသကဲ႔သို႔ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာလည္းအပိုအ လိုမရိွတင္းတင္းေလးျဖစ္ေနသည္။ ထင္မွတ္မထားတာေတြျဖစ္တတ္သည္ ကလူ႔သဘာဝ ပါ။ ကံထမ္းလာသည္ကိုမည္သူမ်ွမျမင္နိ ုင္ၾကေခ်။ယဥ္ယဥ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရန္အခက္အခဲတစ္ခုျဖစ္ေသာေငြေၾကးကိစၥႏွင့္ေန ရာကိစၥသည္ဦးေသာင္းမင္း သန္းထီႀကီးေပါက္ေသာအခါ ျမင္းကိုခ်ဳ ိတပ္ေပးသကဲ႔သို႔ျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္သိန္း(၅၀၀၀)က် ပ္ဆုႀကီးေပါက္ သည္ကိုမည္သူ႕ကိုမ်ွအသိမေပး..လ်ွဳ႕ိဝွက္ထားသည္။ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္..တိုက္ပုေလးတစ္လံုးဝယ္ လိုက္သည္။ၿခံတံခါးကိုအေဝးထိန္း စနစ္ျဖင့္..ဖြင့္/ပိတ္၍ရ ေအာင္ျပ ုလုပ္သည္။ မီးပ်က္လ်ွင္..လူကိုယ္တိုင္..ဖြင့္/ပိတ္ ရသည္။အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းကို..အသံလံုအခန္းအျဖင့္..ျပ ုျပင္ ဖန္တီးယူသည္။ အစစအရာရာအဆင္သင့္ျဖစ္သည့္အခါ ……… (ဖုန္း)ေခါ ္သံေၾကာင့္..ယဥ္ယဥ္..မီးပူတိုက္ေနရာမွ..ေခတၱ နားကာ..ဖုန္းကိုင္ကာ.. အမည္ကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး.. ဟလို….အဘ… ဟု..ထူးလိုက္၏။

ယဥ္ယဥ္..ေရ…ငါအလုပ္တစ္ခုရတယ္ဟ.. ဘာ..အလုပ္လဲ..ဟင္..အဘ… အိမ္ေစာင့္ေပးရတဲ႔အလုပ္ပဲ..ငါ့ဆရာသၼၼားတစ္ေယာက္ နိ ုင္ငံျခားသြားေနတုန္း..သူ႕အိမ္ကို..ေစာင့္ေရွာက္ေပးရ မွာေလ..လစာလဲေပးတယ္ဟ… အဘ..ေထာတာေပါ့… ေထာလဲေထာတယ္…ေထာင္လဲေထာင္ေနတယ္ဟ… ခိခိ..ဘာေတြေထာင္ေနတာလဲ.. ေထာင္ေနတာကတစ္ခုထဲပါ… အင္းေလ..အဲဒီေထာင္ေနတာက..ဘာလဲလို႕ ၾကားခ် င္တယ္… ဟီးဟီးၾကားခ်င္တာေပါ့… လီးေဟ့..လီး….ရွင္းၿပီလား… ေအာင္မေလးေတာ္..ရွင္းပါၿပီတဲ႔ရွင္…ရွင္းပါၿပီ…နားထဲမွာ စိမ့္ကနဲပဲ… အဲဒီေထာင္ေနတဲ႔ေကာင္ကို..လာလွဲေပးအံုး…. အို..ျဖစ္ပါ့မလားအဘရယ္..သူမ်ားအိမ္မွာ..ျပန္..သိ သြားယင္..ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ.. အာ..စေလာင္းက ပူေနျပန္ၿပီကြာ..ငါ့..ဆရာသၼားကလူၿပိ ု ႀကီး..သူ႕မိဘ..ေဆြမ်ဳ ိးေတြလဲ..နယ္မွာ.. အဘေနာ္..ဒီအရြယ္ႀကီးနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေတာင္နိ ုင္တယ္ ေနာ္… ဟဲ႔..အားေဆးမ်ဳ ိးစံု..မွီဝဲထားၿပီး..သုတ္မလႊတ္ရတာလဲ ၾကာေနၿပီေလ… အဲဒါနဲ႔..သူမ်ားသားမယားကိုေခါ ္ႏွိက္စက္မယ္ေပါ့… ေအး..တစ္မုန္းကိုကိုလိုုးပစ္မွာ… ခစ္ ခစ္ ခစ္ ခစ္…ဒီမွာ..အရည္ေတာင္လိုက္ခ်င္လာၿပီ… ေျပာ..ဘယ္ေန႔လဲ… မနက္ဖန္ခါဆို..အဆင္ေျပမလား ေျပပါ့..ကေလးကို..မူႀကိ ုပို႔ၿပီးတာနဲ႔လာခဲ႔မယ္… ဘယ္ကိုလာရမလဲေျပာအုန္းေလ… ညည္း(Y.B.S.- -)စီးလာခဲ႔….(မွတ္တိုင္)မွာလာေစာင့္ေန မယ္…ထြက္လာတဲ႔အခ် ိန္(ဖုန္း)ဆက္လိုက္… ဟုတ္…ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ… ။

ဒီမွာ…က်ဳပ္ကသုတ္ေတာင္ထြက္ခ်င္ေနၿပီ… ဟင့္အင္း…မထြက္ပစ္လိုက္နဲ႔…ႏွေျမာစရာခ်ည္း..နက္ဖန္ ခါ..အတြက္မီးဖို႔သိမ္းထားေပး…. ေအးပါ..ေနာက္မွ..လမ္းေလွ်ာက္ရတာ..ကြတကြတျဖစ္ ေနၿပီလို႔..မေျပာနဲ႔.. ကြပေလ႔ေစ..ကြခ်င္ေနတာ.. ေအး..ကြေစရမယ္…ဒါပဲေနာ္.. ဟုတ္..အဘ.. ဟု… ေျပာၿပီး..(ဖုန္း)ဆက္သြယ္မႈၿပီးၾကေလသည္။ (ဖုန္း)(Ringtone)သံျမည္လာသျဖင့္..ဦးေသာင္းမင္း သည္…. (ဟလို)ဟု… ထူးလိုက္သည္။ အဘ..သၼီး..ထြက္လာၿပီ..လိုင္းကားမွတ္တိုင္ေရာက္ေနၿပီ.. ေအး..အဲဒါဆို..အဘလဲအခုထြက္ လာၿပီးေတာ့..(မွတ္ တိုင္)မွာ..ေစာင့္ေနမယ္..ကိုယ္ပိုင္ကား(အနီ)ေရာင္ဆီလာ ခဲ႔ေနာ္..ဒါပဲ.. ဟို..ဟို..ဟာအဘကလဲ(ဖုန္း)ခ်သြားတာျမန္္လိုက္တာ.. ယဥ္ယဥ္..စိတ္အတြင္းဝယ္..ကိုယ္ပိုင္(အနီ)ေရာင္ေလး.. ဟုေျပာသံၾကားလိုက္ရသျဖင့္..အနည္းငယ္စိတ္ရႈပ္ေထြး သြားသည္။ အင္းေလ..ေတာ္ၾကာေန..အဘနဲ႔ေတြ႕ရေတာ့မွာပဲ.. အဲဒီေတာ့မွေမးၾကည့္ရမွာပဲ.. မၾကာခင္..ဦးေသာင္းမင္းေျပာဆိုခ် ိန္းခ်က္ထားသည့္.. ကားမွတ္တိုင္သို႔..ေရာက္ရွိသျဖင့္..ယဥ္ယဥ္သည္.. (Y.B.S.)ေပါ ္မွဆင္းလာခဲ႔သည္။မွတ္တိုင္ႏွင့္မနီးမေဝး တြင္..ကား(အနီ)ေရာင္ေလးကိုေတြ႔လိုက္သျဖင့္..ကားရွိ ရာသို႔ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္ကားအနီးတြင္..ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ ႏွစ္ဦးဆံုမိသည့္အခါ…. လာကားထဲဝင္..ညည္းေမးစရာရိွတာ..ကားေပါ ္ေရာက္မွ ရွင္းျပမယ္.. အဘႀကိ ုပိတ္လိုက္သျဖင့္..ယဥ္ယဥ္လည္း..သိခ်င္စိတ္ ကိုၿမိ ုသိပ္ၿပီး..ကားေပါ ္တက္လိုက္သည္။

ကားေလးသည္ မွတ္တိုင္မွညင္သာစြာထြက္ခြါလာခဲ႔ေတာ့သည္။ ဒီကားကလည္း..ငါ့ဆရာသၼားရဲ႕ကားပဲ..သံုးစရာရွိယင္ ယူသံုးလို႔ခြင့္ျပ ုထားလို႔..အခုယူသံုးလိုက္တာ…. ၿခံဝသို႔ကားေ ရာက္ေသာအခါ..အေဝးထိန္းကရိယာျဖင့္.. ၿခံတံခါးဖြင့္လိုက္ သည့္အတြက္..ယဥ္ယဥ္..အံ့ၾသရျပန္ သည္။ ကားေပါ ္မွဆင္းၿပီး..အိမ္တံခါးဖြင့္ကာႏွစ္ဦးသာားအိမ္အ တြင္းသို႔..ဝင္လာၾကသည္။ ညည္း..ဘာစားခဲ႔ၿပီးၿပီလဲ အိမ္မွာထမင္းၾကမ္း အစာေျပစားလာတယ္… ဧည့္ခန္းအတြင္းရိွႏွစ္ေယာက္ထိုင္..ဆိုဖါေပါ ္ထိုင္လိုက္ၾက သည္။ဦးေသာင္းမင္း..သည္ယဥ္ယဥ္ဖက္သည့္အခါ.. ခဏေလး..အဘ…သၼီး..သိခ်င္တာေလးေတြေမးခ်င္လို႕… ကဲ..ေမးပါဗ်ာ…. အခု..ဒီတိုက္နဲ႕ကားက..အဘ..အပိုင္မဟုတ္ဖူးေပါ့… ေအာ္..ခက္ပါဘိ..ယဥ္ယဥ္ ရယ္…ငါ့လိုပင္စင္စားတစ္ ေယာက္က..ဒါေတြကိုဘယ္လိုပိုင္ဆိုင္နိ ုင္မွာလဲ…ငါကို အိမ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္…တစ္လ(-)ေပး တယ္ေလ..အခုတစ္ႏွစ္ စာေပးခဲ႔လို႔..နင့္ကိုေတာင္ငါမုန္႔ဖိုး ေပးမလားလို႔… ဟာ..အဘကလဲ..ေပးေပါ့…သၼီးလဲ..အဘဆီီကေတာင္း ဖို႔ေတာင္..စဥ္းစားထားတာ…. ေငြႏွင့္ပက္သက္လာေသာေၾကာင့္…ယဥ္ယဥ္တစ္ ေယာက္အျခားကိစၥေတြကိုစိ တ္မဝင္စားေတာ့ေခ်။

ထို႔ေၾကာင့္ဦးေသာင္းမင္းလည္း..ယဥ္ယဥ္ကိုေပြ႔ဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ႔စုပ္ေလေတာ့သည္။ လက္ကလည္းအၿငိမ္ မေန…တစ္ကိုယ္လံုးကို..ပြတ္သပ္ဖ်စ္ညွစ္ေနျပန္သည္။ အူး…အူး… ယဥ္ယဥ္သည္ေမာလာသျဖင့္.တြန္းထုတ္ရုန္းထြက္လိုက္ရ သည္။ အဘ..ကလဲ..ဧည့္ခန္းႀကီးထဲမွာ… ဒီက..တံခါးေပါက္ေတြအကုန္လံုးက(စေတကာ)ေတြကပ္ ထားတာ..အျပင္ကေနအတြင္း ကိုမျမင္ရဘူးဟဲ႔…. ဦးေသာင္းမင္းအနည္းငယ္တင္းသြားသည္။ ဒါဆိုလဲ..အဘသိပ္ႀကိ ုက္တဲ႔နိ ု႕စို႔ေတာ့ေလ… ယဥ္ယဥ္သည္ ဦးေသာင္းဝင္း..တင္းသြားမွန္းရိပ္မိသျဖင့္ အေၾကာေလ်ာ့သည့္အေနျဖင့္..အေပါ ္အက်ၤ ီႏွင့္(ဘယာစီ ယာ)ခြ်တ္ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ ဝင္းဝါတင္းရင္းသည့္ရင္သားအစံုကိုဦးေသာင္းမင္း..ေခါင္း ထိုးကာစို႔ေလေတာ့သည္။ယဥ္ယဥ္သည္ ဦးေသာင္းမင္း.. ဦးေခါင္းကိုပြတ္သပ္ႏွစ္သိပ္ေပးေနသည္။ဦးေသာင္းမင္း.. လက္သည္ေပါင္ၾကားသို႔ေရာက္လာသျဖင့္..ယဥ္ယဥ္သည္ ေပါင္ကိုအလိုက္တသိကားေပးလိုက္သည္။

ဦးေသာင္းမင္း.. သည္ထမိန္ေပါ ္ကေန..အဖုတ္ကိုလက္တစ္ေစာင္းတိုက္ သည္။နိ ု႔ကိုတစ္ဖက္ၿပီးတစ္ဖက္ေျပာင္းစို႔သည္။တေျဖးေျဖး နိ ု႔ေအာက္ပိုင္းဆင္းလာကာ..ဗိုက္သားကိုနမ္းသည္။ထမိန္ ကိုေျဖေလ်ာ့ခ်ကာ..အဖုတ္ကိုအတြင္းခံအေပါ ္မွနမ္းသည္ ဦးေသာင္းမင္း..သည္ဆိုဖါေပါ ္မွဆင္းကာ..ယဥ္ယဥ္၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား..ေခါင္းတိုးဝင္ၿပီး..ပင္တီေလးကိုလွပ္၍ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကိုလ်ွာျဖစ္လ်ွက္ေလသည္။ေစာက္ ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကိုလက္မႏွစ္ဖက္အသံုးျပ ုၿပီး..ၿဖဲ၍ အဖုတ္အတြင္းပိုင္းလွ်က္သျဖင့္. . အ..အ…အဘ…. ယဥ္ယဥ္သည္. ဦးေသာင္းမင္း၏ဆံပင္မ်ားကိုထိုးမြမိ၏။ အစိကိုအစုပ္ခံရေသာအခါ.. အိုး..အဟင့္..အဟင့္.. ဖင္ပင္ၾကြတက္တက္လာသည္။ ဦးေသာင္းမင္းအားပါလာသည္။ထမိန္ကိုဆဲြခြ်တ္လိုက္ ေတာ့သည္။လက္ကနိ ု႔ႏွစ္လံုးကိုလွမ္းနယ္ၿပီးဘာဂ်ာဆက္ မႈတ္သည္။ အီး…အူး…အအအို….. ထြက္.. ထြက္…ကုန္ၿပီ…အ..အ…ဘရယ္…. ထြန္႔ထြန္႔လူူးလ်က္တစ္ခ်ီၿပီးခဲ႔ၿပီ…. ဦးေသာင္းမင္းသည္မက္တပ္ထရပ္လိုက္သျဖင့္..ေတာင္ ေနသည့္လီးသည္. ယဥ္ယဥ္မ်က္ႏွာႏွင့္တစ္တည္းတည္း ျဖစ္သြားသည္။ သမီး..မမႈတ္နဲ႔ေတာ့..အဘလိုးခ်င္ေနၿပီ.. ပင္တီကိုေတာင္မခြ်တ္ေတာ့…ယဥ္ယဥ္၏ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုတစ္ေကာက္ေကြးေပါ ္တင္ကာ. အဖုတ္အတြင္းသို႔လီး ကိုထိုးထည့္ရန္ႀကိ ုးပမ္းလိုက္သည္။

အလ်င္လိုေနသျဖင့္ လီးကလိုရာသို႔မေရာက္ေပ။ယဥ္ယဥ္လည္းထန္ေနၿပီမို႔.. လီးကိုလွမ္းကိုင္၍မို႔မို႔ေဖါင္းေဖါင္းေလးအဖုတ္အဝသို႔ေတ့ ေပးသျဖင့္…. ပင္တီေဘးမွေန… ၿဗိ..ျဗြတ္ျဗြတ္.. အသံႏွင့္အတူ.. လီႀကီးသည္ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားကိုပြတ္တိုက္တိုး ဝင္လာေခ်ေတာ့သည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္..ဆိုဖါေပါ ္လက္ေထာက္လိုးေနရာမွ.. ယဥ္ယဥ္၏နိ ု႔အစံုကိုေျပာင္းကိုင္၍ဖ်စ္ညွစ္နယ္ယင္း..ေျဖး ညင္းလိုးေလေတာ့သည္။တခါတရံနိ ု႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ေျခယင္းလိုးသည့္အခါ… အင္း….ဟင္းဟင္း…..အူး…… ဖြတ္….ဖတ္ဖတ္….ျဗြတ္……. လိုးသံ….ညည္းသံ…တို႔..သံစဥ္မွန္ေနသည္။ အူး….အ..အ..ၿပီး..ၿပီးေတာ့မယ္…. အေျခအေနက…ေတာင္းဆိုလာသည္မို႔…နိ ု႔ႏွစ္လံုးကိုဆဲြ ဆဲြကိုင္ကာ..နာနာေဆာင့္လိုးေလ၏။ အား…..အ..ဘ….ၿပီးတယ္ရွင္…. ေျပာလ်က္..ေကာ့ေကာ့ထိုးေလသည္။ ဦးေသာင္းမင္းကလည္း..အေပါ ္ကေနမညွာမတာ..အတင္း ဖိကပ္ထားသည္။

ဦးေသာင္းမင္းသည္နိ ု႔အံုကိုလႊတ္၍ဆိုဖါေနာက္မွီကိုလက္ ေျပာင္းေထာက္ကာ…မွန္မွန္ေလးျပန္လိုးေနယင္း..သုတ္ ထြက္ခ်င္လာသျဖင့္..ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးလာသည့္အခါ…. အိုး…..အဘ..ေဆာင့္ပါရွင့္…နာနာေဆာင့္လိုးၿပီး..ေစာက္ ပတ္ထဲကို…အဘအရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့ရွင္.. အို႔..အို႔…အဟင္း….အ.အ.အူး……. လရည္ပူမ်ားအဖုတ္အတြ င္းသို႔..စစ္ကနဲ..စစ္ကနဲ..ဝင္လာ ခ်ိန္တြင္… အဘ…လီးကိုမထုတ္လိုက္နဲ႔အံုးေနာ္..သူမ်ားေနာက္တစ္ခါ ၿပီးခ်င္ေနျပန္ၿပီ… ေျပာသျဖင့္..ဦးေသာင္းမင္း သည္..ေျဖးေျဖးေလးအထုတ္/ အသြင္းလုပ္ေပးေနရသည္။ နိ ု႔သီးေခါင္းေလးမ်ား ကို..စုိ႔လိုက္..လ်ွက္လိုက္လုပ္ေပး လိုက္သျဖင့္.. အို႔အို႔…ၿပီးျပန္ၿပီေတာ့…. ယဥ္ယဥ္သည္..ဦးေသာင္းမင္းေက်ာျပင္ကို..တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လ်က္..ဖင္ေကာ့ေကာ့ထိုးေ လေတာ့သည္။ ထိုေန႔..ညေနထိ. ဧည့္ခန္း/အိပ္ခန္း/ထမင္းစားစားပြဲတို႔ တြင္. ေနရာစံု..လိုးနည္းမ်ိဳးစံု..လိုးျဖစ္ၾကသည္။ ေနေစာင္းေလာက္မွ..ယဥ္ယဥ္ကို..ကိုယ္ပိုင္ကားေလး ျဖစ္..ယဥ္ယဥ္ေနထိုင္ရာႏွင့္နီးေသာကားမွတ္တိုင္ထိ..ပို႔ ေဆာင္ေပးခဲ႔သည္။ ယဥ္ယဥ္အမွန္တကယ္ေပါင္ကြသြားရသလို..ဦးေသာင္း မင္း၏ဒစ္သည္လည္းက်ိန္းတိမ္းတိမ္းျဖစ္ေနေတာ့၏။ ဦးေသာင္းမင္းသည္..ယဥ္ယဥ္ႏွင့္ေတြ႕ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း အျခားဆက္ဆံခဲ႔ဖူူးသည့္အမ်ိဳးသၼီးမ်ားျဖင့္လည္း..ဆက္ သြယ္မႈရရန္ႀကိ ုးပမ္းေလသည္။

လင္းလင္းထိုက္ ခင္ေအးသန္းဥမၼာခင္စသည့္..အမ်ိဳးငယ္ မ်ားႏွင့္ဆက္သြယ္႐ွိခဲ႔သည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္..သိန္း(၅၀၀၀)က်ပ္..ေအာင္ဘာေလ သိန္းဆုႀကီးေပါက္သည္ကို..အထူးလ်ွိဳ႕ဝွက္ထားသည္။ သာမန္..အိမ္ေစာင့္သူတစ္ဦးကဲ ႔သို႔ေနေသာ္ျငားလည္း..ရရွိ ခဲ႔သည့္ဆုေၾကး၏(၁၀)ရာခိုင္ႏႈံးကို..ညီမႏွစ္ဦးႏွင့္ညီျဖစ္ သူတို႔အား..တစ္ဦးလ်ွင္သိန္း(၁၀၀)က်ပ္စီေထာက္ပံ့ခဲ႔ သည္။မည္သည့္ေနရာကေငြ႐ရွိခဲ႔သည္ကိုမေမးျမန္းရန္ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ေငြရရွိလိမ့္အုန္းမည္ဟု..မေမ်ွာ္ကိုးရန္ယတိ ျပတ္ေျပာဆိုခဲ႔သည္။လွ ူရန္က်န္ရွိေနေသးသည့္ေငြကို.. ဇနီးေဟာင္းျဖစ္သူႏွင့္ ပရဟိတေဂဟာမ်ား..မိဘမဲ႔ေက်ာင္း မ်ားသို႔လွ ူရန္ဆံုးျဖတ္ထားခဲ႔သည္။တိုက္ပုေလးႏွင့္ကား ဝယ္ၿပီးေနာက္..က်န္ရွိေနသ ည့္ေငြကို..ဘဏ္တြင္ အပ္ႏွံ ထားၿပီး..အတိုးမွန္မွန္ထုတ္စားသည္။ လစဥ္ပင္စင္ႏွင့္ ဘဏ္တိုးရရိွမႈတို႔ေၾကာင့္..တဏွာကိစၥအ တြက္..အဆင္ေျပေနသည္။

ခြန္အားရိွမည့္ အစာအဟာရကို ေရြးစားသည္။ေကာင္းေပ႔ဆိုသည့္မိမိႏွင့္လည္းသင့္ေတာ္ မည့္..အားေဆးမ်ားကိုမွီဝဲသည္။လိင္တန္ကိုေမြးရာပါအ တိုင္းထားသည္။ လိ္င္တန္မွာအမ်ားသူ/ငါနည္းတူ..တန္း တူျဖစ္သျဖင့္..ေရာင္းေကာင္းေအာင္ေက်ာ္ညာေနသည့္ ေဆးဝါး/အကူကရိယာမ်ားကို..မသံုးေခ်။ ယဥ္ယဥ္ႏွင့္(၁၀)ရက္..တစ္ခါတစ္လတစ္ခါဆိုသလိုေတြ႔ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း..လင္းလင္းထိုက္ခင္ေအးသန္းဥမၼာ ခင္..စသည္တို႔ႏွင့္ဆက္သြယ္မႈ႐ရွိသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္.. ယဥ္ယဥ္ႏွင့္ေတြ႔ဆံုမႈႀကဲသြားခဲ႔သည္။ ယခုဆိုလွ်င္..ယဥ္ယဥ္ႏွင့္မေတြ႔ဆံုရသည္မွာ..(၂)လ.. ေလာက္ရွိေတာ့မည္ထင္သည္။ ဦးေသာင္းမင္းသည္..မိမိေတြ႔လိုသည့္အမ်ဳိးသၼီးတိုင္းကို (ဖုန္း)ျဖင့္..ႀကိ ုတင္အဆက္အသြယ္ယူၿပီး..သိုသိုသိပ္ သိပ္ဆက္ဆံခဲ႔သည္။ဆက္ဆံသည့္အမ်ဳိးသၼီးမ်ားမွာလြပ္ လြပ္လပ္လပ္မ်ား..မဟုတ္ၾကသျဖင့္..အထူးသတိထားေန ရသည္။

တေန႔..ဦးေသာင္းမင္းနံက္ေစာေစာဘုရားဝတ္ျပ ုၿပီးခ်ိန္ တြင္..ၿခံဝမွဘဲလ္တီး သံၾကားသျဖင့္..မည္သူျဖစ္ သနည္းဟု..အိမ္အဝလွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ….ယဥ္ယဥ္ကိုျမင္ေလသည္။ အေဝးထိန္းကရိယာျဖင့္. .ၿခံတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သ ျဖင့္..ယဥ္ယဥ္ဝင္လာသည္။ ဒီကေလးမဖုန္းမဆက္ပဲ ဘာလာလုပ္ပါလိမ့္ဗိုက္ဖံုးအကၤ်ီ နဲ႔ပါလား…. ဦးေသာင္းမင္းတစ္ေယာက္ အေတြးေတြရႈပ္သြားသည္။ အဘ..မျမင္ဖူးတာက်ေနတာပဲ… အနားသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္..ယဥ္ယဥ္က စကားထိုးေလၿပီ။ ေအာ္..နင္ကဖုန္းလဲမဆက္..ရုတ္တရက္ေရာက္လာတာ ကိုး….. ဆက္မလို႔ပဲအဘ..ေရ…ေဘလ္လဲကု္ေန…ေဆးရုံမွာဒီ ဗိုက္ျပၿပီးယင္..အဘကို အကူအညီေတာင္းၿပီျပန္ပို႔ေပးပါ ေျပာမလို႔..ဒီနားေရာက္တာနဲ႔မထူးေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး..ဝင္ လာခဲ႔တာ…အမေလးေမာလိုက္တာေနာ္.. လို႔..ေျပာဆိုၿပီး..ဦးေသာင္းမင္းလက္ေမာင္းကိုတဲြကာ.. အိ္မ္အတြင္းဝင္ရန္..ျပင္ေနသျဖင့္..ဦးေသာင္းမင္းၿခံတံ ခါးကို..အေဝးထိန္းျဖင့္ကမန္းကတန္းပိတ္လိုက္ရသည္။ ဧည့္ခန္းတြင္းေရာက္သည့္အခါ..ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖါေပါ ္ တြင္ထိုင္ျဖစ္ၾကသည္။

ဒီဗိုက္ကိစၥ..အဘ..ေမးခ်င္ေနတာမဟုတ္လား ယခင္ကဆိုလ်ွင္..ယဥ္ယဥ္အနား ထိုင္မိသည္ႏွင့္ေမြ႔ဖက္ ကာ..ေျခ/လက္အလုပ္မ်ားေနတတ္ေသာ..ဦးေသာင္းမင္း သည္ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္္းေန၏။ ဒီဗိုက္ကေလ..ႏွယ္ႏွယ္႐ရ..ဗိုက္မဟုတ္ဘူး..အဘရဲ႕… ပိုင္ရွင္ႏွစ္ေယာက္ရိွတဲ႔ဗိုက္….တစ္ေယာက္ကအိမ္က ေယာက်ၤား..က်န္တစ္ေယာက္ကဟိ…ဟိ ေဟာဒီအဘ ေပါ႔….. မိယဥ္ေနာ္…ငါ့မယားနဲ႔ေတာင္ကေလးမရတာ..ညည္း အသိ.. သိပါတယ္ေနာ္…သိပါတယ္..တကတည္း..သူမ်ားနဲ႔ေတြတာနဲ႔အတင္းလိုး..ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကေအာင္လုပ္… ေပါင္ေတြကြလာတဲ႔အထိ..အဖုတ္ႀကိမ္းေအာင္လုပ္တဲ႔လူ ႀကီးက….အားေဆးေတြေသာက္..အားရွိတဲ႔အစားေတြ စားေနေတာ့..အဘလဲတစ္ဝက္ပိုင္ဆိုင္သင့္တာေပါ့… ေအာ္….ဒီလိုလား…. ဒီလို…ဒီလို…အခု..ကေလးက..ေျခ/လက္မစံုေသးဘူး.. အဘမွာတစ္ဝက္တာဝန္ရွိတယ္…။

အဲဒီ..ကေလးမေလးဟာေလ..မေျပာေကာင္း/ေျပာေကာင္း ဒါမ်ိဳးဆိုက်ဳပ္ကတာဝန္ယူၿပီးသား… အဘ ိဆို…. အဘလီးကိုလြမ္းေနတာ…သိလား…. ေျပာဆိုယင္း…ယဥ္ယဥ္ဆိုဖါေအာက္ဆင္းကာ… ဦးေသာင္းမင္း၏ပုဆိုးလွန္ၿပီး..လီးကိုနမ္းရႈိက္လိုက္သည္ ဟင္..ဘယ္ေကာင္မ..နဲ႔လိုးထားလဲမသိဘူး..နံေစာ္ေနတာ ပဲ… မိယဥ္ေနာ္… ထိုသို႔..ကလူဤသို႔/ျမ ူ ဤသို႔ျဖင့္..ႏွစ္ဦးသားကာမစိတ္ ကို..အျပန္အလွန္နိ ုးဆြေနၾကသည္။အရွိန္ရလာသည့္အခါ အိပ္ခန္းကုတင္ေပါ ္သို႔ေရာက္ရိွသြားၾကေလေတာ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ႏွင့္လိင္မႈကိစၥမဆက္ဆံခဲ႔ဖူးေသာ.. ဦးေသာင္းမင္း..အတြက္အေတြ႔အႀကံ ုထူးျဖစ္ေနသည္။ ကုတင္ေပါ ္တြင္..အဝတ္အစားကင္းမဲ႔လ်က္..ကုတင္စြန္း တြင္..တင္ပါးတင္ကာ..ကုတင္ကိုကန္႔လန္႔ျဖတ္..ပက္ လက္အိပ္ေနသည့္..ယဥ္ယဥ္အား…. ဦးေသာင္းမင္းသည္ကုတင္ေအာက္တြင္မက္တပ္ရပ္ လ်က္..ကုတင္ေပါ ္လက္ေထာက္၍..အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္း ေလးအဝကို..ခ်ိန္ရြယ္ကာ..မိမိ၏လီးကိုစတင္ထိုုးသြင္း လိုက္ေလသည္။ အင့္….အဘလိုးေနက်အတိုင္း..ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ေလးလိုး ေပးပါေနာ္…ေနာက္မွနာနာေညာင့္လိုးေနာ္…. ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္… ျဖစ္ပါတယ္..အဘရဲ႕….အိမ္ကလူေတာင္..အႀကီးမေမြး ကာနီးတဲ႔အထိ..လိုးတာ..အဘရဲ႕.. ေအး…အဲဒါဆိုလဲ..လိုုးၿပီဟာ….။ ဤသို႔ျဖင့္..ကုတင္ေစာင္းတြင္လိုးၾကၿပီးေနာက္…အေမာ အပန္းေျဖလိုက္/ေရေဆးလိုက္… ကုတင္ေပါ ္တြင္…ေလးဖက္ေထာက္လိုုးလိုက္…. ယဥ္ယဥ္က..ဦးေသာင္းမင္းတက္လိုးလိုက္ျဖင့္.. လိုုးနည္းမ်ဳ ိးစံုလိုးခဲ႔ၾကေလေတာ့သည္။ ဤကဲ႔သို႔အယုတ္ည့ံဆံုုး…ဒုသနေသာ..ကိုက်ဴးလြန္ေသာ ဦးေသာင္းမင္းသည္..မိုးႀကိ ုးပစ္လ်ွင္.. ပစ္မလြဲ… ပစ္မလြဲ… ပစ္မလဲြ…ျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္ ……… ၿပီး။

မွတ္ခ်က္… ေအာစာေပမ်ားသည္ ဂြင္းထုဖို့သက္သက္သာျဖစ္ျပီး အျပင္မွာလိုက္လုပ္လို့မရ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္။