ကၽြန္

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ေလာကႀကီးကမတရားေပ။ ဒီလုိအျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးေတြကေ နရာတကာတုိင္းမွာရွိတတ္တယ္။ ဒီလုိေန႔ရက္မ်ဳိးမွာမွ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္ေနာက္က်သည္။ကားေတြကလဲက်ပ္လုိက္တာမေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ထြက္လာတုန္းကအေစာႀကီးပင္။ ကုမၸဏီရုံးခန္းထဲဝင္လုိက္တာနဲ႔ ဟဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္နင့္ကုိ မန္ေနဂ်ာ မငယ္ေမးေနတယ္။ နင္ကလဲေနာက္က်လုိက္တာ။ ဒီေန႔မွ ေနာက္က်ေနရတယ္လုိ႔။ ကားေတြက်ပ္ေနလုိ႔ပါအမရဲ႕။ ေအး ငါတုိ႔ကေတာ့နားလည္ပါတယ္။ မငယ္ကေတာ့သိတဲ့အတုိင္းနင္ေတာ့ေျပာခံရအုံးမယ္။ စာရင္းကုိင္ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕အေမးကုိေျဖရင္း မန္ေနဂ်ာရုံးခန္းဘက္သုိ႔ သူသြားလုိက္သည္။ မန္ေနဂ်ာ မငယ္ဆုိတာက ကုမၸဏီပုိင္ရွင္ရဲ႕တူမ။ အပ်ဳိႀကီး။ အသက္က(40) ေလာက္ရွိေပမဲ့ ရုပ္ကေခ်ာသည္။ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္ကလဲလွသည္။ ဒါေပမဲ့ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူ ေတြပီပီ မာနကႀကီးသည္။ ၾသဝါဒကေတာ့ခံရေပဦးမည္။ စိတ္ပင္ေလသြားသည္။အခန္းေရွ႔ေရာက္ေတာ့ သူမွန္တံခါးကုိဖြင့္လုိက္ရင္း။ ဝင္ခြင့္ျပဳပါ မမ။ ေအး နင္ေရာက္လာျပီလား။ ဝင္ခဲ့ေျပာစရာရွိတယ္။ အထဲမွ မငယ္ရဲ႕စကားကုိၾကားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲဖိနပ္ေလးကုိခြ်တ္ျပီး အခန္းထဲကုိကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းလရြ႔ံ႕တြံ႕တြံ႕ျဖင့္ဝင္လုိက္သည္။အဆူခံရဖုိ႔ကေသခ်ာေနတာကုိး။ မငယ္က သူမထုိင္ေနေသာ ဆုံလည္ထုိင္ခုံေဘးတြင္ ရုိရုိက်ဳိးက်ဳိးေလးရပ္ေ နေသာေကာင္ေလးေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိၾကည့္လုိက္သည္။ ကဲ ဆုိစမ္းပါဦး ကုိယ္ေတာ္ အခုဘဲ (၁၀)နာရီခြဲေနျပီ။ ဘာေၾကာင့္ေနာက္က်ေနရသလဲ။ ဟုတ္မမငယ္ ကားေတြက်ပ္က်ပ္ေနလုိ႔။ တိတ္စမ္း နင္တုိ႔ေျပာလုိက္ရင္ဆင္ေျခခ်ည္းဘဲ။

အဲ့ဒီလုိ ဆင္ေျခေပးတတ္တာ လူညံ့လူဖ်င္းေတြရဲ႕အလုပ္ဟဲ့။ ဟုိ ဟုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မမငယ္ ေနာက္ဒီလုိမျဖစ္ေစရပါဘူး။ ေျပာလုိက္ရင္ ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး ျပီးရင္ေစာက္က်င့္ေတြက မေကာင္းၾကဘူး။ ေနာက္တစ္ခါျဖစ္ရင္ နင္အထုတ္ခံရဖုိ႔ျပင္ထား။ ေနာက္မျဖစ္ေစနဲ႔ ၾကားလား။ ဒီတစ္ခါေတာ့ရွိေစေတာ့။ ဟုတ္ ဟုတ္ မမငယ္။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္လွည့္ထြက္မည္ျပဳစဥ္—-။ ေနအုံး ဒီေန႔နင့္ကုိအလုပ္ေနာက္က်လုိ႔ဒဏ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ ငါ့အခန္းထဲမွာဒီေန႔စျပီး ရုံးတက္ ဒါဘဲ။ နင့္လုိေကာင္က အျမဲမျပတ္ၾကည့္ေနႏုိင္မွေတာ္ကာက်တာ။ ငါမရွိတဲ့အခ်ိန္ ျမတ္ျမတ္ရွိတယ္ နင္လစ္ဖုိ႔မႀကိဳးစားနဲ႔။ တကယ္ေတာ့ မငယ္က ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ညစ္လုိက္တာပင္။ သူမစိတ္ထဲမွာ ေယာက်ၤားေတြကုိ အထင္ႀကီးေသာ စိတ္မရွိ။ ေရသာခုိ အေခ်ာင္သမားကမ်ားမ်ားဟုေတြးထင္ထားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရုပ္ရည္အသင့္အတင့္ရွိျပီး ကုမၸဏီရုံးခန္းထဲက ေကာင္မေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသေဘာက်သည့္ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ သေဘာမက်ေနတာၾကာျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတစ္ခါလုိ အခြင့္သာတုန္း ႏွိပ္ကြပ္လုိက္တာပင္။ ထုိသုိ႔အႀကံေတြထြက္လာေအာင္ စာရင္းကုိင္ ျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေျမာက္ေပးမႈေတြလဲပါသည္။ ျမတ္ေရႊစင္ကလဲ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ မ်က္ႏွာေက်ာမတည့္တာနဲ႔ အခြင့္အေရးရခုိက္ မန္ေနဂ်ာ မငယ္ကုိေျမာက္ေပးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘယ္မ်က္ႏွာေက်ာတည့္မလဲ ေယာက်ၤားရွိ ကေလးရွိေပမဲ့ အပ်ဳိေတြရႈံးေလာက္ေအာင္လွေနေသာ ျမတ္ေရႊစင္ကုိ လွေပမဲ့ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္က မၾကည္တာကုိ အလုိလုိေနရင္း မခံခ်င္ျဖစ္ေနတာေလ။ အခုေတာ့ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ႏွိပ္ကြပ္လုိက္ျပီေလ။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ကြ်န္ေတာ္ မန္ေနဂ်ာ မငယ္ကုိသာမက စာရင္းကုိင္မျမတ္ေရႊစင္ကုိပါေၾကာက္ရသည့္ဘဝေရာက္သည္။ မျမတ္ေရႊစင္ကကြ်န္ေတာ့္ကုိမ်က္နွာသာမေပး။

ဒီေတာ့ သူမကုိပါ ဖားေနရသည့္ဘဝအလုိလုိေရာက္ေတာ့သည္။ မန္ေနဂ်ာမငယ္ရဲ႕သီးသန္႔ ရုံးတက္ေနရေသာ ကြ်န္ေတာ္နည္းနည္းေလးေနာက္က်တာနဲ႔ မျမတ္ေရႊစင္က လစာျဖတ္ျခင္း။ မန္ေနဂ်ာမငယ္ကုိတုိင္ျခင္း စသည့္ အျပဳအမူေတြလုပ္လာသည္။ကြ်န္ေတာ့္မွာလဲ ဒီအလုပ္ကေလးကုိေတာင္မနည္းရေအာင္လုပ္ထားရတာသိေနေတာ့ အလုပ္မျပဳတ္ေအာင္ သူမတုိ႔(၂)ဦးကုိ ဖင္ယက္ေပးရမတတ္ပင္။ဒီအလုပ္ကေလးျပဳတ္သြားလ်င္ မိသားစုစားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပျဖစ္ေတာ့မွာေလ။ ဒီေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္က သူမအလုပ္ဟူသမွ်ကုိ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခုိင္းသည္။ ျပီးေတာ့သူမလုပ္သလုိလုိနာမည္ေကာင္း ယူသည္။ မွားလ်ွင္ထုိးခ်သည္။ ေကာ့ေနေအာင္ခံရသည္။ေန႔စဥ္ သူမတုိ႔အရင္ ကုမၸဏီကုိသြားရသည္။ သူမတုိ႔(၂)ဦးေညာင္းညာလ်ွင္ လက္ေတြေညာင္းေနေအာင္ပင္ႏွိပ္ေပးရသည္။ ကုမၸဏီကေကာင္မေလးေတြကုိပင္ စိတ္မကူးႏုိင္ေတာ့။ သူမတုိ႔ (၂)ဦး စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆုိတာပဲ ေတြးေနရသည္။

ဒီေန႔ေတာ့ ကုမၸဏီမန္ေနဂ်ာမႀကီး မငယ္ ေတာင္ငူဘက္အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးထြက္သြားသည္။ မျမတ္ေရႊစင္ကလဲသူ႔ကုိ မငယ္ခုိင္းသြား ေသာအလုပ္အတြက္အျပင္ထြက္သြားသည္။လြတ္လပ္ေရးရသြားျပီ။ အခန္းအျပင္ထြက္ျပီး ေကာင္မေလးေတြကုိ ဟီးဟီးဟားဟားနဲ႕ဟာသေတြေလ်ွာက္ေျပာေနပါတယ္။ ဒီလုိေပ်ာ္ေပ်ာ္မေနရတာၾကာျပီေလ။ ဒါေပမဲ့သူ႔အေပ်ာ္ေလးေတြက ေန႔ဝက္ပင္မခံပါ။ အျပင္ထြက္သြားေသာ ဒရုိင္ဘာ ေမာင္တင့္ ေမာင္းသည့္ ကုမၸဏီမွ ကားျဖင့္ မျမတ္ေရႊစင္ျပန္လာေတာ့ အခ်ိန္က ေန႔လည္(၂)နာရီ။ လက္ကုိင္အိတ္ကုိ လက္ေမာင္းမွာ ခ်ိတ္ထားျပီး။ အေပၚက ႏုိ႔ႏွစ္ေရာင္ ရင္ဖုံးအက်ီ။ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ထမိန္အေပ်ာ့သားကုိဝတ္ဆင္ထားျပီး ေဒါက္ဖိနပ္ အနီေရာင္ဝတ္ဆင္ထားသည့္ မျမတ္ေရႊစင္။ ဆံပင္ရွည္ေတြကုိ တစ္ပတ္လ်ွဳိထုံးထားတာေၾကာင့္ လည္တုိင္ ျဖဴျဖဴေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကုိျမင္ေနရသည္။ ၄၀ နားနီး အိမ္ေထာင္ရွင္ ကေလးအေမဟုပင္မထင္ရ။ အုိးေတာင့္ေတာင့္ ခါးသိမ္သိမ္တင္ကားကားနဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္စီးထားေသာေၾကာင့္ သူမတင္ပါးအလွကပုိေပၚလြင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမမ်က္ႏွာထားကေတာ့ တင္းမာ ေနပါတယ္။ ဘာေတြအဆင္မေျပျဖစ္လာလဲမသိ။ သူမဝင္လာခ်ိန္တြင္ ဟီးဟီးဟားဟား ဟာသေတြေျပာေနေသာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ စကားသံေတြတိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ အခန္းထဲကုိလာခဲ့ ေျပာစရာရွိတယ္ ဆုိေတာ့ သူမဘာကုိေဒါကန္လာမွန္း မစဥ္းစားႏုိင္ေပမဲ့ အေျခအေနမေကာင္းတာသိသည္။ ကည့္စမ္း ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ မေန႔ကလုပ္ေပးလုိက္တဲ့ ကုန္ဖုိးစာရင္းေတြေလ။ အမွားေတြခ်ည္းဘဲ။သူမေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ေျပာတာကုိ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ခံေနရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ျမတ္ေရႊစင္ကမငယ္ကုိယ္စား ကုမၸဏီအႀကီးအကဲေလ။ ဟုတ္ ဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္မွားသြားပါတယ္ မမ။

နင္မွားတယ္လုိ႔ေျပာရုံနဲ႕ ဒီဇာတ္လမ္းကျပီးသြားမလား။ နင္မွားတဲ့ တာဝန္နင္ယူရမယ္။ နင့္ကုိ မငယ္ကုိေျပာျပီး အလုပ္ထုတ္ပစ္မယ္။ မမလုပ္ပါနဲ႔မမ။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ ဘယ္လုိပဲေတာင္းပန္ပါေစ ျမတ္ေရႊစင္ကကဖုန္းကုိႏွိပ္ေနပါျပီ။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္လဲ ထူပူသြားတာနဲ႔ သူမလက္ထဲကဖုန္းကုိဆြဲလုလုိက္ပါတယ္။ နင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ မုိက္ရုိင္းလွခ်ည္လား။ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနဲ႕ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိတာပါ။ ထူပူသြားတဲ့ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ဟာ ရပ္ေနတဲ့ ဒူးေထာက္လုိက္မိျပီး သူမေျခသလုံးကုိဖက္လာပါတယ္။ ပါးစပ္ကလဲခြင့္လြတ္ေပးပါအမ ဒီတစ္ခါေတာ့ခြင့္လြတ္ေပးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္အမ။ အမဘာခုိင္းခုိင္းအကုန္လုပ္ေပးပါ့မယ္။ အလုပ္ေတာ့မျဖဳတ္ပါနဲ႕။ သူမေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး သူမေျခသလုံးကုိ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ ဖက္ျပီးေတာင္းပန္ေနရတာကုိခံရတာ ျမတ္ေရႊစင္အတြက္ေတာ့ အရသာပါ။ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မိန္းကေလးေတြႀကိဳက္လွခ်ည္ရဲ႕ဆုိျပီး မာနႀကီးေသာ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ သူမလုိ အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးအေမ ကုိမွ ေျခသလုံးဖက္ေတာင္းပန္သည္ အထိေအာက္က်ဳိ႔ေနရျပီေလ။ ဒီေတာ့ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ေအာက္ဆုံးအထိေရာက္သြားေအာင္ ခ်ဳိးဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။ နင္ အလုပ္မျပဳတ္ခ်င္ရင္နည္းလမ္းတစ္ခုပဲရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဝမ္းသာသြားပါတယ္။ ဘာနည္းလမ္းလဲအမ ကြ်န္ေတာ္ဘာပဲလုပ္ရ လုပ္ရပါ။ ေကာက္ရုိးတမ်ွင္ကုိဖမ္းဆုပ္လုိက္မိတာ ကုိက႔အမွား။ မျမတ္ေရႊစင္ႏႈတ္ကထြက္လာေသာစကားက မ်က္ႏွာကုိထူပူသြားေစသည္။ နင္ငါ့ရဲ႕ ကြ်န္လုပ္ရမယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ထုိစကားကုိ ၾကားလုိက္ရခ်ိန္မွာ ရင္ထဲ ဒိန္းခနဲျဖစ္သြားသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ကြ်န္လုပ္ရမယ္ဆုိေတာ့ ေတြေဝသြားသလုိ သိမ္ပင္သိမ္ငယ္သြားမိပါတယ္။ အေျဖေပးရန္မဝံ့မရဲျဖစ္ေနစဥ္ မျမတ္က ဖုန္းကုိေကာက္ယူျပီး မန္ေနဂ်ာ မငယ္ဆီေခၚမည္ျပဳေတာ့ သူဘာမွ မစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့။ မလုပ္ပါနဲ႕ သခင္မ သခင္မႀကိဳက္သလုိခုိင္းပါ သခင္မဆီမွာ ကြ်န္ခံပါ့မယ္ သခင္မ။ မျမတ္ေရႊစင္ကမ်က္ႏွာထားတင္းတင္းျဖင့္ နင္ေသခ်ာတယ္ေနာ္ ငါ့ဆီမွာကြ်န္ခံမွာ။ ဟုတ္ေသခ်ာပါတယ္ သခင္မ။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သခင္မ သေဘာရွိလုပ္ပါ။ ထုိစကားေတြကုိေျပာလုိက္ခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္ရင္ထဲက ေက်နပ္သလုိလုိျဖစ္ေနတာလဲ စဥ္းစားမရ။

မျမတ္ေရႊစင္က မ်က္ႏွာေက်ာတင္းတင္းျဖင့္။ ဒါဆုိမင္းကငါ့ငယ္ကြ်န္ျဖစ္သြားျပီ ငါခုိင္းခ်င္တာခုိင္းမွာ နင္လုပ္ေပးရမယ္။ ဟုတ္ အမိန္႔ေတာ္အတုိင္းပါသခင္မ။ ဒါဆုိ ငါ့ေျခဖမုိးကုိ နင္မ်က္ႏွာအပ္ျပီး အရုိအေသေပးစမ္း။ ေျခသည္းနီဆုိးထားတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေျခေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြရဲ႕ အထက္ကေျခဖမုိးျဖဴျဖဴဥဥေလးေတြကုိ နမ္းလုိက္ရခ်ိန္မွာ သူ႔စိတ္တစ္ခုလုံးဟာ သူမေျခဖဝါးေအာက္မွာ ေရာက္ရွိသြားသလုိခံစားရျပီး သိမ္ငယ္သြားပါေတာ့တယ္။ မျမတ္ေရႊစင္ကေတာ့ သူ႔ေျခဖမုိးကုိမ်က္ႏွာအပ္ျပီး အရုိအေသေပးေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အရုိအေသေပးမႈကုိ အားရဝမ္းသာစြာ ခံယူေနရင္း ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ဘာေတြခုိင္းရမယ္ဆုိတာ စိတ္ကူးေနဟန္တူပါတယ္။ ျပြတ္ျပြတ္ ျပတ္ျပတ္ ဆုံလည္သားေရထုိင္ခုံမွာ ေက်ာမွီထုိင္ကာ ေျခတစ္ဖက္ခ်ိတ္ထားတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ေနရျပီး သူမခုိင္းေစတဲ့အတုိင္း သူမေျခေခ်ာင္းေတြကုိ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပးေနရပါတယ္။ ေျခဖဝါးေတြကုိပါဖုန္မႈန္႔ေတြကင္းစင္ေအာင္ လ်ွာနဲ႔ယက္ေပးရပါတယ္။ စယက္ခုိင္းစကရြံ႕တြံ႕တြ႔ံျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ကုိ ဖိနပ္နဲ႔ ပါးရုိက္ခံထိထားတာေၾကာင့္ မျငင္းရဲေတာ့ပါဘူး။ အခန္းကလုိက္ကာအျပည့္ တပ္ဆင္ထားလုိ႔အျပင္ကမျမင္ႏုိင္သလုိ သူမေခၚမွ အျခားဝန္ထမ္းေတြကလာရဲတာေၾကာင့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ မသိပါဘူး။ သူမရဲ႔ကြ်န္ျဖစ္သြားတာ ၃ ရက္ရွိပါျပီ။ မျမတ္ေရႊစင္ရုံးတက္လာတဲ့အခါ အျပင္ထြက္ျပီးျပန္လာတဲ့ အခါတုိင္း ကြ်န္ေတာ့္ ပါးစပ္နဲ႔ လ်ွာကုိအသုံးျပဳျပီး သန္႔ရွင္းေပးရပါတယ္။ သူမစိတ္တုိင္းက် ေျခေခ်ာင္းေတြ ေျခဖဝါးေတြကုိ ယက္ခံျပီးမွ ေအနားရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ့ အခန္းေထာင့္မွာ ခြ်တ္ထားတဲ့ငါ့ဖိနပ္ယူခဲ့စမ္း ငယ္ကြ်န္ႀကီး။ ေလးဖက္ေထာက္ျပီး ေခြးတစ္ေကာင္လုိ အခန္းေထာင့္ကုိသြားကာ သူမခြ်တ္ထားတဲ့ မျမတ္ရဲ႕ေဒါက္ဖိနပ္ကုိ ပါးစပ္နဲ႔ေခြးတစ္ေကာင္လုိသယ္လာရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ စိန္ေျခက်င္းေလးေတြဝတ္ဆင္ထားတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေျခေထာက္ျဖဴျဖဴေလးေတြမွာ ဖိနပ္ကုိဝတ္ဆင္ေပးရပါတယ္။ ဖိနပ္ကဖုန္ေတြတင္ေနတယ္ မျမတ္ေရႊစင္ေျပာလိက္ေတာ့ ေဒါက္ဖိနပ္ဦးခြ်န္ေလးေတြနဲ႔ ဖိနပ္တစ္စုံလုံးကုိေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ရပါတယ္။ သားေရခုံမွာထုိင္ေနတဲ့ သူမရဲ႕အုိးဝုိင္းဝုိင္းႀကီးကုိ အနီးကပ္ၾကည့္ရေတာ့ ကြ်န္ျဖစ္ရတဲ့ဘဝကုိပင္ေပ်ာ္လာသလုိလုိ။ရျပီသြားေတာ့။ မင္းစားပြဲမင္းထုိင္ျပီး အလုပ္ေတြျဖတ္ေခ်။ ျပီးရင္ ငါထပ္ခုိင္းဦးမယ္။ အမိန္႔ေပးလုိက္ျပီး မျမတ္ေရႊစင္က ထုိင္ခုံမွာ ေက်ာမီကာ အနားယူေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အဖုိ႔ေတာ့ သခင္မ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ကြ်န္ဘဝေရာက္ျပီးကတည္းက ကုမၸဏီရုံးတက္ခ်ိန္မွ ရုံးဆင္းခ်ိန္အထိကေငရဲပင္။ ဒါေပမဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ အတြက္ေတာ့ သူမအိမ္မွာ ေယာက်ၤားႏွင့္အဆင္မေျပခဲ့လ်င္ေတာင္မွကြ်န္ေတာ့္ကုိ အႏုိင္က်င့္ျခင္းျဖင့္ သာယာေနသည္။ ငယ္ကြ်န္ႀကီး မျမတ္ေရႊရဲ႕ေခၚသံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ငဘာေပါက္သြားသည္။ သူမနားသြားျပီး ဒူးေထာက္လုိက္ျပီးေျခဖမုိးကုိ နမ္းရႈပ္ေပးလုိက္သည္။ရျပီေတာ္ေတာ့။ မ်က္ႏွာကုိေမာ့စမ္း ပါးစပ္ဟ။ သူမဘာလုပ္မည္မွန္းမသိေသး။

သူမအမိန္႔အတုိင္းပါးစပ္ဟေပးလုိက္ေတာ့ သူမတံေတြးမ်ားကုိ ပါးစပ္ထဲေထြးထုပ္ျခင္း ခံလုိက္ရသည္။ ျမိဳခ်လုိက္စမ္း ငယ္ကြ်န္ႀကီး။ မင္းကုိသခင္မခ်ီးျမင့္တာ ေက်နပ္ရဲ႕လား။ သူမတံေတြးမ်ားကုိ မျငင္းဆန္ရဲပဲ ျမိဳခ်လုိက္ရသည့္အျပင္။ ေက် ေက်နပ္ပါတယ္ သခင္မဟု ေျပာလုိက္ရသည္။မျမတ္ေရႊစင္ကလထမိန္ေအာက္ကုိ လက္ရႈိႏႈိက္ေနသည္။ ဖင္ကုိၾကြျပီးဆြဲထုတ္လုိက္ေတာ့ သူမဝတ္ထားေသာပင္တီ အျဖဴေရာင္ေလးက ေျခသလုံးသား ဝင္းဝင္းႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွကြ်တ္ထြက္လာသည္။ မျမတ္ကပင္တီကုိ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ခြက္ဆီပစ္တင္လုိက္သည္။အဲ့ဒါကုိနမ္းစမ္း။ မျငင္းဆန္ရဲပါ။ ခုနကမွ ေသးေပါက္ျပီးထြက္လာေသာ ပင္တီကုိ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကုိင္နမ္းရသည္။ ပင္တီခြၾကားမွ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ဖင္နံ႔ ေသးနံ႕လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးကုိ တစ္ဝႀကီးရႈရႈိက္ရေတာ့ စိတ္ေတြအလုိလုိျပင္းထန္လာျပီး လီးပင္ေတာင္လာသည္။ ႔စိတ္တစ္ခုလုံးလဲ သူမခေထာက္ေအာက္မွာ အျမဲတမ္းဝပ္တြား ခယလုိေနသည္ကုိ သိလုိက္ရသည္။ တကယ္ေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ကုိသိသည္။ ဒီကုမၸဏီမေရာက္ခင္ကတည္က ေကာင္မေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အေရးေပးျခင္းခံရေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကုိသူမမတည့္။ သူမညီမဝမ္းကြဲႏွင့္လဲ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးျပီး ပစ္ခ်ထားခဲ့တာသိသည္။ဒါေၾကာင့္ခ်ဳိးေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ငယ္ကြ်န္ႀကီး မနက္ျဖန္ကုမၸဏီပိတ္ရက္ေနာ္။ အဲ့ဒီေတာ့ နင္လဲ အားေနတယ္။ အခုငါ့ေယာက်ၤားနဲ႔ငါ့ကေလးနဲ႔က ခရီးထြက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ နင္မနက္ျဖန္ငါ့အိမ္လာခဲ့။ နင္သိတယ္မဟုတ္လား ငါ့အိမ္။ သိ သိပါတယ္ သခင္မ။ အဲ့မွာ မနက္ျဖန္မနက္ (၈)နာရီေရာက္ေအာင္လာ။ မလာႏုိင္ရင္ နင့္ကုိဒဏ္ေပးမယ္။ ပိတ္ရက္မွာ သူမအိမ္သြားျပီး ကြ်န္ခံရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအတြက္လည္းသူမစီစဥ္ထားျပီးသားပါ။ သူမၾကည့္ရင္း ပုဆုိးေအာက္မွာ ေဖာင္းေနတာသတိထားမိသြားတယ္။ သူမေျခေထာက္ကကြ်န္ေတာ့္ေပါင္ခြၾကားလွမ္းထည့္လုိက္တယ္။

လီးကုိသူမေျခေထာက္နဲ႔ပြတ္သပ္လုိက္တယ္။ ဟင္းဟင္း နင္ကသခင္မကုိ ႀကံစည္ေနတာလား ငယ္ကြ်န္ႀကီး။ နင္ငါ့ကြ်န္လုပ္ရတာေက်းဇူးတင္တယ္ မဟုတ္လား။ ဟုတ္ကဲ့ သခင္မကြ်န္လုပ္ရတာေပ်ာ္ပါတယ္သခင္မ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္သခင္မေျခဖဝါးေအာက္မွာ တစ္သက္လုံးေနပါရေစ။ ဟုတ္ျပီေလ နင့္စကားနဲ႔နင္ေနာ္။ ေနာက္မွ ေနာင္တမရနဲ႔။ နင္ငါ့ကုိႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာၾကာျပီမဟုတ္လားငယ္ကြ်န္ႀကီး။ တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္လဲအမွန္ပါ။ ကေလးအေမေပမဲ့ အုိးေတာင့္ေတာင့္မျမတ္ေရႊစင္ကုိ မွန္းျပီးဂြမ္းထုေနက်။ နင္ငါ့ကုိ ညတုိင္းမွန္းျပီး ဂြမ္းထုေနတာငါသိသားပဲ အက်င့္မေကာင္းတဲ့ေကာင္။ ထုိစကားအဆုံးမွာေတာ့ လီးကုိေျခေထာက္နဲ႔ပြတ္ေနတာကုိ ဖီးလ္တက္ေနတဲ့ေကြ်န္ေတာ္လီးထိပ္ကအရည္ေတြထြက္က်ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ငွားလာေသာကားကုိ လမ္းထိပ္မွာရပ္ခုိင္းလုိက္ျပီး လမ္းဆင္းေလ်ွာက္လာခဲ့သည္။ ဒီရပ္ကြက္က ျခံက်ယ္ႀကီးေတြပင္။ ျခံတစ္ျခံေရွ႕အေရာက္တြင္ေတာ့ ေျခလွမ္းမ်ား ရပ္တန္႔လုိက္ပါတယ္။အိတ္တ္ထဲမွဖုန္းကုိထုတ္လုိက္သည္။ မျမတ္ေရႊင္တုိ႔အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေနျပီေလ။ အခ်ိန္ကမနက္(၈)နာရီအခ်ိန္။ ကြက္တိပင္။ ဖုန္းေခၚလုိက္ေတာ့တန္းဝင္သြားသည္။ ဟဲလုိ ဟုတ္ကဲ့ သခင္မကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးေရာက္ပါျပီ။ ေအး ငယ္ကြ်န္ႀကီး အခ်ိန္ေတာ့တိက်သားပဲ။ ျခံတံခါးကေစ့ထားတာ တြန္းဝင္ခဲ့။ ျခံရဲ႕ သံတံခါးကုိ တြန္းဖြင့္ျပီး ျခံထဲကုိဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ျခံကေတာ္ေတာ္က်ယ္ျပီးေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကမျမင္ႏုိင္ေအာင္ သစ္ပင္ေတြအုံ႕အုံ႕ဆုိင္းဆုိင္းနဲ႕ပါ။ တုိက္ထဲကေန မျမတ္ေရႊစင္လာပါတယ္။ ဒီေန႔ေတာ့ သူမတာ္ေတာ္လွေနတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ အနက္ေရာင္ေပၚ အျဖဳပြင့္ေလးေတြပါတဲ့ အက်ီနဲ႔ ေအာက္ပုိင္းက အနီေရာင္ဒူးဖုံးရုံစကပ္တုိနဲ႔ ေလဒီရႈးအနီေရာင္ကုိ ဝတ္ထားတာေၾကာင့္ သူမအလွကပုိမုိေပၚလြင္ေနပါတယ္။ သူမေရွ႔မွာ သူဒူးေထာက္ျပီး အရုိအေသေပးလုိက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ပါျပီသခင္မ။ သူမကကြ်န္ေတာ့္႔ကုိၾကည့္လုိက္ျပီး နင္ေရာက္လာျပီဆုိေတာ့စလုိက္ရေအာင္။ ကဲအဝတ္အစားေတြခြ်တ္လုိက္။

သူမေျပာစကားေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားပါတယ္။ ေဘးျခံေတြကမျမင္လုိ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့လုိ႔ေတြးမိပါတယ္။ ေႏွးကန္ကန္နဲ႔ ဒဏ္ေပးခံခ်င္ျပီထင္တယ္။ ပုဆုိးပါခြ်တ္။ ဒီလုိမ်ဳိး ကုိယ္တုံးလုံးခြ်တ္ရမွာရွက္ေပမဲ့ သခင္မရဲ႕အမိန္႔ကုိမလြန္ဆန္ရဲတာေၾကာင့္ရွက္ရွက္နဲ႔ပဲ ခြ်တ္ခ်လုိက္ရပါတယ္။ ကဲ နင္ငါ့စကားနားေထာင္တဲ့အတြက္ နင့္ကုိဆုေပးမယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က လက္ထဲမွာ ယူလာတဲ့ေခြးလည္ပတ္ကုိ ကြ်န္ေတာ့္လည္ပင္းမွာ တပ္လုိက္ျပီး ေသာ့ေသးေသးေလးကုိခတ္လုိက္ ျပီး သံႀကိဳးနဲ႔ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ လည္ပင္းမွာ လည္ပတ္တပ္ေပးျခင္းခံလုိက္ရျပီး သူမဆြဲေခၚရာေနာက္ကုိ ေခြးတစ္ေကာင္လုိ ေလးဖက္်ထာက္ျပီးလုိက္လာရပါေတာ့တယ္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့သခင္မ မျမတ္ေရႊစင္က သူ႔အခန္းထဲေခၚသြားပါတယ္။ အခန္းေထာင့္မွာ သူမရဲ႕မေလ်ွာ္ရေသးတဲ့ ထမိန္ေတြ အက်ီေတြ ပင္တီေတြထည့္ထားတဲ့ ျခင္းကုိျပျပီး ေရာ့ ဒါေတြကုိ မင္းေလ်ွာ္ထားလုိက္ဦး။ ငါအျပင္ခဏထြက္မယ္။ အဝတ္ေလ်ာ္ျပီးၾကမ္းေတြပါတုိက္။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားဆုိျပီး ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ေရခ်ဳိးခန္းထဲထည့္ လုိက္ေတာ့တယ္ ကြ်န္ေတာ္လဲမေလ်ွာ္တတ္ေလ်ွာ္တတ္နဲ႔ သခင္မမျမတ္ရဲ႕အဝတ္အစားေတြကုိစေလ်ွာ္ေနတုန္း ေရခ်ဳိးခန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားရျပီး ႔မ်က္ႏွာေပၚကုိ မျမတ္ေရႊစင္က ခုနကသူမခြ်တ္လုိက္တဲ့ စကပ္တုိနဲ႔ အက်ီ ပင္တီတစ္ထည္ကုိ ပစ္တင္ေပးလုိက္ျပီး။ ဒါေတြပါေလ်ာ္လုိက္ ပင္တီခြၾကားေတြကျဖဴေအာင္ဖြပ္ေနာ္ အနံက်န္ေနတာတုိ႔ မေျပာင္တာတုိ႔ဆုိ နင့္လ်ွာနဲ႔ယက္ခုိင္းမွာ နားလည္လား။ ဒီလုိအမိန္႔ေပးျပီး သူမထြက္သြားတဲ့ေနာက္ သူလဲအဝတ္ေတြကုိ ဆက္ေလ်ွာ္ေနပါတယ္။ ပင္တီခြၾကားေတြကုိ ေသခ်ာေလ်ာ္ဖြပ္ေပးရပါတယ္။ အနံ႕က်န္ေနရင္ နင့္လ်ာနဲ႔ယက္ခုိင္းမွာဆုိတာေၾကာင့္ ဂရုတစုိက္ေလ်ွာ္ဖြပ္ရင္း အနံ႕က်န္မက်န္ နမ္းၾကည့္ရပါေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ကာ အိမ္သာေတြဘာေတြပါေဆးေၾကာရပါတယ္။ အားလုံးျပီးသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမ စားဖုိ႔ ထမင္းဟင္းခ်က္ရပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္ေမာသြားတာပါဘဲ။ အားလုံးျပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေန႔လည္(၁၂)နာရီေလာက္ရွိေနပါျပီ။ ဗုိက္ကဆာေပမဲ့သူမျပန္မလာေသးတာေၾကာင့္ မစားရဲပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ ေစာင့္ေနရင္းဗုိက္ဆာဆာနဲ႔ ဧည့္ခန္းကဆုိဖာေပၚမွာ တက္အိပ္လုိက္တာ ခနအတြင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။

လည္ပင္းက လည္ပတ္ႀကိဳးကုိဆြဲခံလုိက္ရေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွလန္႔ႏုိးလာပါတယ္။ မုိးျပီးၾကည့္ေနတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ေၾကာင့္ သတိဝင္လာျပီး ကပ်ာကယာဆုိဖာေပၚကေနဆင္းျပီးေလးဖက္ေထာက္လုိက္ပါတယ္။ ဟင္ နင္ငါလာတာကုိမေစာင့္ရဲဘဲအိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။ ေတာ္ေတာ္ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္္။ ခြင့္လြတ္ေပးပါ သခင္မ ကြ်န္ေတာ္မ်ဳိးမွားသြားပါတယ္။ ေအး ဒါဆုိျပီးမွ နင့္ကုိအျပစ္ေပးမယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငါဗုိက္ဆာတယ္။ နင္ထမင္းသြားျပင္ေတာ့။ ဒါမွပဲစိတ္သက္သာရာရသြားပါတယ္။ သူမအမိန္႔အတုိင္း ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ ထမင္းျပင္ေပး ပါတယ္။ သူမထမင္းစားေနတုန္း စားပြဲေအာက္မွာ သူမေျခေခ်ာင္းေတြကုိ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ခုိင္းျပီး သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ခုိင္းပါတယ္။ျပီးေတာ့ စားၾကြင္းစားက်န္ေတြကုိ စားပြဲေအာက္က သံပန္းကန္ျပားအစုတ္ထဲထည့္ေပးလုိက္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိထမင္းစားခုိင္းပါတယ္။ ထမင္းစားျပီးတဲ့ေနာက္ သူမအိပ္ခန္းထဲေခၚသြားျပီး နင္းႏွိပ္ခုိင္းပါေသးတယ္။ သူမရဲ႕ခုိင္းေစမႈကုိ သူလုပ္ေပးရင္း ကုိယ္သင္းနံ႕ေလးေတြကုိရႈရႈိက္ရတာ လက္ေညာင္းတာေတာင္ေမ့ပါတယ္။ အိစက္တဲ့အသားစုိင္ေတြကုိနွိပ္ေပးရင္းနဲ႔ လီးကလဲအလုိလုိေနာင္ေနပါတယ္။ တစ္နာရီေလာက္နင္းနွိပ္ခံျပီးတဲ့ေမျမတ္ေရႊစင္ကတာ္ေတာ ငါေရခ်ဳိးေတာ့မယ္လုိ႔ေျပာလုိက္ျပီး အိပ္ယာေပၚမွ ထလုိက္ပါတယ္။ မျမတ္ေေရႊစင္ရခ်ဳိးခန္းထဲသုိ႔ဝင္ကာ အဝတ္အစားမ်ားကုိခြ်တ္ျပီး ေရပန္းကုိဖြင့္လုိက္ပါတယ္။ မွန္ထဲက သူမကုိယ္လုံးကုိ သူမၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ ႏုိ႔ေတြဖင္ေတြကႀကီးေနဆဲ လွေနဆဲျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမကုိယ္ သူမဂုဏ္ယူေနဟန္တူပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ဒူးေထာက္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ့္ကုိကုိ သူမသတိရလုိက္တဲ့အခါ သူမခုိင္းခ်င္တာကုိစဥ္းစားမိျပီး ေခၚလုိ႔ ေမာ့အၾကည့္မွာ မိေမြးတုိင္းဖေမြးတုိင္း မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ကုိယ္လုံးကုိ ျမင္လုိက္ရတာ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ အဖုိ႔ ရင္ေတြ ဗေလာင္ဆူသြားပါတယ္။ ဖြံ႕ထြားလွတဲ့ႏုိ႔ေတြေပၚ ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြနဲ႔ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ေပါင္တံျဖဴျဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းခြၾကားက အေမြးရိပ္ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ျမင္လုိက္ရတာ လည္ပင္နင္သြားျပီး ေရငတ္သလုိလုိျဖစ္သြားပါတယ္။မျမတ္ေရႊစင္က အခန္းတံခါးကုိ အတြင္းက log ခ်လုိက္ပါေတာ့တယ္။

မျမတ္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကုိ ေငးေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ၾကည့္ျပီး ငယ္ကြ်န္ႀကီး ေန႔လည္က ငါျပန္လာေတာ့ နင္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ အျပစ္ရွိလားမရွိဘူးလား။ ရွိပါတယ္ သခင္မ။ အဲ့ဒါဆုိ နင့္ကုိငါအျပစ္ေပးေတာ့မယ္ နင္ခံမယ္မဟုတ္လား။ ဟုတ္ ခံပါ့မယ္ သခင္မ။ သူမေရခ်ဳိးဖုိ႔အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒူးေထာက္ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ၾကည့္လုိက္ျပီး သူမရဲ႕ညစ္ပတ္တဲ့ အျပစ္ေပးမႈကုိ စတင္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ကဲ ငယ္ကြ်န္ႀကီး မင္းအျပစ္အတြက္ ခံရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ျပီ။ သခင္မဖင္ကုိယက္ေပးစမ္း။ ဗ်ာ။ နင္နားထုိင္းေနလား ငါ့ဖင္ကုိ လုိက္ယက္ေပးလုိ႔ေျပာတာကြ်န္စုတ္ရဲ႕။ နားမလည္ဘူးလား။ ျဖန္း ျဖန္း ပါးကုိ သူမလက္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရုိက္လုိက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္သြားၾကားထဲက ေသြးပင္ထြက္သြားပါတယ္။ မျမတိေရႊစင္ ဒီလုိခုိင္းလိမ့္မယ္လုိ႔ မထင္ခဲ့ပါဘူး။ မွတ္ထား ေနာက္တစ္ခါ ငါခုိင္းတာျငင္းရင္ နင္ဒီထက္နာမယ္။ မလွန္ႏုိင္ေအာင္ ကြ်န္ဇာတ္သြင္းေခ်ျပီ။ ေနာက္တစ္ခါ ေပကပ္ကပ္လုပ္ရင္ မွတ္သြားေအာင္ နင့္ကုိငါ့ခ်ီးစားခုိင္းမယ္။ နားလည္လား။ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖစ္ေနျပီ။ မျမတ္ေျပာလုိက္ေသာစကားက ပုိထိတ္လန္႔စရာပင္။ ခုိင္းသလုိမလုပ္ပါက တကယ္လုပ္မည့္သေဘာရွိသည္။ ဟုတ္ ဟုတ္ ခြင့္လြတ္ပါသခင္မ ခုိင္းသလုိလုပ္ပါ့မယ္။ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ဖင္အုိးဝုိင္းဝုိင္းေနာက္မွာ ဒူးေထာက္မ်က္ႏွာအပ္ကာ ဖင္ဝကုိထပ္ၾကပ္မကြာလ်ွာျဖင့္ လုိက္ယက္ရေလေတာ့သည္။မျမတ္ေရႊစင္က သူမဖင္ေပါက္ကုိယက္ခုိင္းျခင္းျဖင့္ ႏွိပ္ကြပ္ေတာ့သည္။ ဒါမွေရွ႔ေလ်ွာက္ ပုိအက်ပ္ကုိင္လုိ႔ရမယ္ေလ။ ဖင္ယက္ခံလုိ႔ဝေတာ့ သူမ ေစာက္ဖုတ္ပါ ယက္ခုိင္းသည္။ အျပာကားေတြထဲမွာသာျမင္ဖူးျပီး လက္ေတြ႔ေစာက္ဖု တ္ယက္ယက္ခံဖူးဟန္ မတူတဲ့လ်ွာရဲ႕အရသာကုိေ ကာင္းေကာင္းသိသြားတယ္။ အင္းအင္းအားအားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲက သူမေစာက္ရည္ေတြထြက္က်ကုန္တာကုိ ေထြးမထုပ္ခုိင္းဘဲ ေစာက္ရည္ျဖဴျဖဴခြ်ဲခြ်ဲကုိျမဳိခ်ခုိင္းပါတယ္။သူမေစာက္ရည္ေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ ျမဳိခ်ရာမွာ ပ်ဳိ႔႕တက္ေနတာကုိအရသာခံၾကည့္ရတာသူမအားရေနပါတယ္။ သူမယာက်ၤားကုိမႏုိင္သမွ် မေက်နပ္ခ်က္ကုိ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚအေပၚစုပုံေပးေနေတာ့တာပါဘဲ။ ေရခ်ဳိးျပီးသြားတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္က ကုတင္ေပၚမွာ ေျခခ်ျပီးထုိင္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့ကုိ ေျခသည္းညွပ္ခုိင္းေနပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေျခသည္းနီဆုိးခုိင္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ သခင္မမျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး သူမရဲ႕ေျခေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးေတြကုိ တရုိတေသဆုပ္ကုိင္ကာ ဂရုတစုိက္ဆုိးေပးေနပါတယ္။

စိတ္ထဲမွာထူးဆန္းေနတာက ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ မျမတ္ေရႊစင္ အႏုိင္က်င့္တာကုိ အသာယာႀကီး စိတ္ထဲကသာယာေနတာကုိထူးဆန္းေနတာပါ။ ငယ္ကြ်န္ႀကီး မင္းသခင္မကြ်န္ခံရတာေပ်ာ္ရဲ႕လား။ ေပ်ာ္ပါတယ္သခင္မ။ ဟင္းဟင္းထင္ေတာ့ထင္သား မင္းက ရုံးထဲဝင္ကတည္းကငါ့ကြ်န္ျဖစ္ခ်င္ေနတာ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ မျမတ္ေရႊစင္ အေမးေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္လဲမ်က္ႏွာပူပူနဲ႔။ ဟုတ္ပါတယ္ သခင္မ အျမဲတမ္း ခံခ်င္ေနတာပါ။ ရျပီေတာ္ေတာ့ သခင္မ မျမတ္ေရႊစင္ က ကြ်န္ေတာ့္ကုိေျခသည္းနီဆုိးတာရပ္ခုိင္းျပီး။ သူမရဲ႕ ခ်ည္သားထမိန္အစိမ္းေရာင္ေလး ရဲ႕ေအာက္နားစကုိ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကုိင္လုိက္ျပီး ဟလုိက္ပါတယ္။ နင္ဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတာသိတယ္မဟုတ္လား ထမိန္ေအာက္ထဲဝင္ေတာ့ေလ။ ငါခုနကေရခ်ဳိးတုန္းအယက္ခံရတာဆုိေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး။ နင္ကလ်ာေတာ္ေတာ္သန္တယ္။ နင္ငါ့အဖုတ္ေတြဖင္ေတြကုိသိပ္ယက္ခ်င္ေနတာငါသိတယ္။ ငါေျပာတာမွန္သလား ေကာင္စုတ္။ ဟုတ္ပါတယ္ သခင္မ။ ဟုတ္ျပီနင္ယက္ခ်င္တဲ့ ငါ့အဖုတ္တစ္လွည့္ ဖင္တစ္လွည့္ တစ္ေန႔လုံး ယက္စမ္း။ ငါနားဆုိမွနင္နားခြင့္ရမယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့ဆံပင္ေတြကုိ လက္နဲႊဆြဲဆုပ္ျပီး ထမိန္ေအာက္ထဲဆြဲသြင္းလုိက္ပါတယ္။ ညွီစုိ႔စုိ႔ေစာက္ရည္ေလးေတြရြဲေနတဲ့ သူမအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားနဲႊ ကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္ကုိဆြဲေတ့လုိက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ သခင္မမျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ငံက်ိက်ိ ေသးအရသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြစုိရြဲေနတဲ့အဖုတ္အသားျပင္ကုိ လက္နဲ႔ျဖဲလုိ႔ လ်ာကုိ အသားကုန္ထုတ္ျပီး သူမသေဘာက်အသားကုန္ယက္ပါေတာ့တယ္။ ျပတ္ျပတ္ ရႈးရႈး ကြ်န္ေတာ္ယက္တာ စိတ္ပါလက္ပါရွိလုိ႔လားမသိဘူး သခင္မအဖုတ္ကအရည္ၾကည္ေတြထြက္လာပါတယ္။ ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းတအားအားေအာ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကုိအတင္းဆြဲဆုပိကာ အဖုတ္နဲ႔ အသားကုန္ကပ္ထားပါတယ္။ သခင္မျမတ္ေရႊစင္ေကာင္းေနတာသိလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ကလဲသူမေစာက္စိေလးကုိ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြနဲ႔ဖိျပီး လ်ာနဲ႔ဝုိက္ကစားေပးပါတယ္။ ျပြတ္ျပြတ္ အ ဟ အင္းအင္း သခင္မအသက္ရႈသံေတြပုိျပငိးလာတာကုိ ထမိန္နဲ႔ အုပ္ခံထားရေပမဲ့ အတုိင္းသားၾကားေနရပါတယ္။

နယ္စပ္တစ္ေနရာ။ ေတာေတာင္ထဲတြင္ ေဆာက္ထားေသာ ရဲတုိက္ပုံစံ အေဆာက္အဦၾကီးက သားနားလွသည္။ အေဆာက္အဦးထဲက အခန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္းမွာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ မငယ္ တစ္ေယာက္ႏုိးလာသည္။ ဒီေန႔ႏုိင္ငံျခားကကုန္သ ည္ေတြႏွင့္ခ်ိန္းထားတာကုိး။ အခန္းတံခါးေခါက္သံၾကားရေတာ့။ ေဒးဗစ္လား—- ဟုတ္ကဲ့အမ နည္းနည္းေနရင္ဧည့္သည္ေတြေရာက္ေတာ့မယ္။ ဒါဆုိနင့္ကုန္ေတြထုတ္လုိက္ေတာ့ အဆင္သင့္ျပင္ထား။ ဟုတ္ကဲ့အမ ေဒးဗစ္ဆုိေသာေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဗလႀကီးက ေျဖျပီး သူ႔တပည့္ႏွစ္ေယာက္ႏွ င့္အတူေျမတုိက္ခန္းထဲဆင္းသြားသည္။ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေျမတုိက္ခန္းထဲမွေဒးဗစ္တက္လာသည္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေကာင္မေလး(၅) ေယာက္ ကုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲေခၚလာသည္။ ေကာင္မေလးေတြမွာ အဝတ္တစ္ခုမွ မရွိကုိယ္လုံးတီီးေတြ။ လက္ေတြကုိ ေနာက္ျပန္အေနအထားႏွင့္ ႀကိဳိးတုပ္ထားသည္။ လက္ေမာင္းရင္းႏွင့္ႏုိ႔ေတြမွာလဲႀကိဳးျဖင့္တုပ္ထားသျဖင့္ ႏုိ႔ေတြကစူထြက္ေနသည္။ေပါင္ခြၾကားမွာလဲ အဖုတ္အေျမာင္းတည့္တည့္မွာ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ခ်ည္ေပးထားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လုိက္တုိင္းအေရေတြတစုိစုိနွင့္။ အမႀကီးရယ္ သမီးတုိ႔ကုိသနားပါေနာ္။ ေရာင္းမစားပါနဲ႔ရွင္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင့္ ဟင့္ဟင့္။ ေကာင္မေလးေတြကမ်က္ရည္ေတြပုိးပုိးေပါက္ေပါက္က်လုိ႔ေတာင္းပန္ေနသည္။ ႏုိင္ငံျခားမွာအလုပ္ရမည္ဆုိျပီး မငယ္နဲ႔သူ႔လူေတြစည္းရုံးကာ ေခၚလာျပီး ဖမ္းထားကာေရာင္းစားေေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ အသံမထြက္နဲ႔ေကာင္မ နာခ်င္ျပန္ျပီထင္တယ္။ မငယ္ရဲ႕ေအးစက္စက္အၾကည့္ကေကာင္မေလးေတြကုိေၾကာက္ရြံ႕ေစသည္။ အပုိးက်ဳိးေအာင္ ကလန္ကဆန္လုပ္သူမ်ားကုိ မငယ္က ႀကိမ္လုံးျဖင့္ ေသးထြက္က်ေအာင္ရုိက္ထားေတာ့ လန္႔ၾကသည္။ အမ ေျမတုိက္အခ်ဳပ္ခန္းထဲကေကာင္ေရာ။ သူ႔ကုိကေလလံပစ္မွာ ဒီေန႔သူေဌးမေတြလာမွာ။ ဒါျပီးရင္ထုတ္မယ္။ ေျမေအာက္ခန္းအခ်ဳပ္ထဲမွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိေသးသည္။ အသက္(၁၈) ႏွစ္သာသာေလးပင္။ ကုိယ္လုံးတီးအေနအထားႏွင့္ ေထာင့္မွာကပ္ေနသည္။ ေဒးဗစ္က ေကာင္ေလးကုိ နားရင္းပါးရင္းေတြပိတ္တီးကာ လက္ကုိ ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ကာ ဆြဲေခၚခဲ့သည္။ အကုိႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိမေရာင္းပါနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔။ ေကာင္ေလးက ယက္ကန္ယက္ကန္ျဖင့္တရြက္တုိက္ပါလာသည္။ ေဒးဗစ္ဒီေကာင္ေအာ္လြန္းတယ္။ ဆုိ႔ထားလုိက္။ မငယ္အမိန္႔အတုိင္း ေဒးဗစ္က ေကာင္ေလးပါးစပ္ကုိအဝတ္ျဖင့္ဆုိ႔လုိက္သည္။ဝူးဝါးဝူးဝါးအသံမ်ားသာ ေကာင္ေလးထြက္ႏုိင္ေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ေကာင္မေလးအတြက္ ကုန္သည္တစ္ေယာက္ေခ်သြားေသာ ပုိက္ဆံကုိ မငယ္ေရတြက္ေနသည္။

ထုိေကာင္မေလးကအေခ်ာဆုံးဆုိေတာ့ေစ်းေကာင္းရသည္။ သိန္း ၂၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရလုိက္သည္။ ေယာက္အတြက္ သိန္း ၈၀၀ နီးနီးပင္။ ေရာ့ ေဒးဗစ္ ဒီသိန္း ၈၀၀ လုံးနင္ယူလုိက္။ ေဒးဗစ္က ဝမ္းသာအားရပင္။ အမ အကုန္လုံးေနာ္။ ဟုတ္တယ္ ေဒးဗစ္။ ဟုိေကာင္ေလးေရာင္းလုိ႔ရတာေတာ့ငါအကုန္ယူမယ္ေနာ္။ ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား ။ ျဖစ္တာေပါ့အမ။ အမစိတ္ႀကိဳက္သာေရာင္း။ ဝယ္မဲ့မိန္းမေတြေရာေရာက္ေနျပီလား။ ေရာက္ေနျပီ အမ။ အခန္းထဲမွာေနရာခ်ထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အေရာင္းအဝယ္ျပီးမွဝင္ခဲ့မယ္။ မငယ္အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့ ေဒးဗစ္က အခန္းျပင္မွေသာ့ခတ္လုိက္သည္။ အခန္းထဲမွာေတာ့ အသက္ ၃၀ ဝန္း က်င္ ၄၀ဝန္းက်င္ အမ်ဳိးသမီးေတြထုိင္ေနသည္။ ေငြေၾကးၾကြယ္ဝသူမ်ားျဖစ္တာကုိ သူမတုိ႔ဝတ္ဆင္လာေသာ လက္ဝတ္ရတနာမ်ား အဝတ္အစားမ်ားကသက္ေသခံေနသည္။ စားပြဲဝုိင္းမ်ားမွာ ခ်ထားေသာ အေကာင္းစားဝုိင္မ်ားကုိ ေဖာက္ေသာက္ျပီး ဇိမ္က်ေနၾကသည္။ မငယ္ကစင္ေပၚမွလုိက္ကာစကုိဆြဲဖြင့္လုိက္ေတာ့ အားလုံးအာရုံက စင္ေပၚေရာက္သြားသည္။စင္ေပၚက တုိင္ႏွစ္တုိင္မွာ ေျခကားယား လက္ကားယားအေနအထားျဖင့္တုပ္ခံထားရသည့္ အက်ဥ္းခန္းက ထုတ္လာေသာေကာင္ေလး။ သူ႔ေနာက္မွာ အသက္ ၂၀ ေလာက္ ကုိယ္က်ပ္အနက္ႏွင့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္မွာ ၾကာပြတ္ျဖင့္ ရုိက္ျပေနသည္။ ရုိက္လုိက္တုိင္း နာလြန္း၍ ရုန္းေနသည့္ျမင္ကြင္းကုိ ေအာက္မွာ ၾကည့္ေနသူအမ်ဳိးသမီးမ်ားက သနားျခင္းမရွိသည့္အျပင္ အရသာခံကာ ရီေနၾကေသးသည္။ ဒီမွာေရာက္ေနက်တဲ့ ကြ်န္မတုိ႔ေဖာက္သည္မ်ားရွင္ အခုစင္ေပၚမွာ ျမင္ေနရတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ အသက္ (၁၈)နွစ္ပါ။ လူပ်ဳိစစ္စစ္ေလးလဲျဖစ္တယ္။ ပုံစံကလဲေခ်ာေခ်ာေလးပါ။

ဒါေၾကာင့္ သိန္း ၂၀၀ နဲ႔ ေစ်းႏႈန္းဖြင့္ထားပါတယ္။ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ကုိ မိန္းမမ်ားလက္သုိ႔ ပစၥည္းတစ္ခုသဖြယ္ ေရာင္းခ်ပြဲႀကီးက စတင္ေခ်ျပီ။ ဝယ္ေသာမိန္းမမ်ားက အုပ္စုလုိက္လာျခင္းျဖစ္ျပီး ေငြျဖင့္ဝယ္ထားေသာ ကြ်န္ျဖစ္သည့္အတြက္ တန္ေအာင္ အကုန္ခုိင္းမည့္သူေတြခ်ည္းပင္။ မငယ္က ေကာင္ေလးလက္ကုိ ခ်ည္ထားေသာသံႀကိဳးစကုိ ေဒၚသက္ထား လက္ထဲအပ္လုိက္ပါတယ္။ ကဲ မသက္ထားေရ ေစ်းအမ်ားႀကီးေပးတာေက်းဇူးတင္တယ္။ ေဒးဗစ္က ကားတံခါးကုိဖြင့္ျပီး ေကာင္ေလးကုိထည့္မည္ျပဳသည္။ ေဒၚသက္ထားက— ေဒးဗစ္ေရ အဲ့ေကာင္ကုိကားေပၚမတင္နဲ႔။ ကားေနာက္ဖက္မွာ တြဲခ်ည္လုိက္။ သခင္မနဲ႕ကြ်န္ဆုိတာ ဘာလဲဆုိတာျပရအုံးမယ္။ ေကာင္ေလးကုိ ပါးစပ္က အဝတ္ျဖင့္ဆုိ႔ထားေတာ့ ဘာမွေျပာမရ။ မသက္ထားရဲ႕ေငြဝယ္ကြ်န္ဆုိေတာ့ျပဳသမ်ွႏုေနရသည္။ ဒီလုိလုပ္မွ မသက္ထားလုပ္တာမုိက္တယ္။ ေဒၚသက္ထားက တခစ္ခစ္ရယ္လုိက္ျပီး။ ဒါေတာင္အကင္းဘဲရွိေသးတယ္ မငယ္ရဲ႕။ ့ကြ်န္မဝယ္လုိ႔ေနာ္ မငယ္ ဒီေကာင္ကံေကာင္းသြားတယ္။ မငယ္နားမရွင္းျဖစ္သြားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ မသက္ထားရဲ႕။ ီဒီလုိေလ မငယ္ ကြ်န္မကမွ ကြ်န္ကုိ မထင္ရင္မထင္သလုိ စိတ္တုိင္းမက်လုိ႔ရုိက္တာဘဲရွိတယ္။ ေကာင္းေကာင္းေကြ်း ေကာင္းေကာင္းထားမွာ။ ကြ်န္မဝုိင္းေဘးနားထုိင္ေနတဲ့ မစႏၵာတုိ႔ ရသြားၾကည့္။။ အဲ့ေကာင္ကုိ မစႏၵာက ထမင္းစားခုိင္းမွာမဟုတ္ဘူး။ သေဘာေပါက္ျပီ သေဘာေပါက္ျပီ သက္ထား။ ဒါနဲ႔ မငယ္အခု တစ္ေယာက္ အစပ်ဳိးေနျပီဆုိ။ အင္း ဟုတ္တယ္။ဒါေပမဲ့ ဒါကျမတ္ေရႊစင္အတြက္ပါ။ မေရာင္းဘူးရယ္။ ျမတ္ေရႊစင္က မစႏၵာတုိ႔လုိဘဲေလ။ ကံဆုိးျပီေပါ့ အဲ့ေကာင္ေလး ခစ္ခစ္။ ဒါကေတာ့ သူ႔ကံေပါ့ေလ။ ုဟုတ္ပါျပီ မငယ္ ကြ်န္မျပန္ေတာ့မယ္။ အားေပးတာ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္သက္ထား။ မသက္ထားကားဆီသုိ႔ သြားခ်ိန္တြင္ ေဒးဗစ္က အလုိက္သတိကားတံခါးကုိ ဖြင့္ေပးလုိက္ပါတယ္။ မငယ္လဲ ေငြထုပ္ကုိ ေဘးနားရပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကုိဆြဲခုိင္းျပီး အထဲကုိျပန္ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။

အု ဟု ဟု အသက္ရႈက်ပ္သျဖင့္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ရဲ႕ခါးကေကာ့တက္လာသည္။ ျမတ္ေရႊစင္ကေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ မ်က္ႏွာေပၚဖိထုိင္ထားသည္။ ေျခေတြလက္ေတြက ကုတင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ခံထားရသျဖင့္ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ဘာမွလုပ္၍မရ။ သူ့လီးကုိ မျမတ္ေရႊစင္က လက္ျဖင့္ဆုပ္ျပီးကစားေနသည္။ ဆြခံေနရသျဖင့္ လီးကေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ေတာင္ေနပါတယ္။ ယခုေတာ့ ျမတ္ေရႊစင္က ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ အိမ္ေခၚထားျပီး ေန႔ေရာညပါ ကြ်န္အျဖစ္အသုံးခ်ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ေရႊစင္က အိပ္ယာေပၚခဏတင္ထားတဲ့ ဘုိက္ဘေရတာကုိ ယူျပီး ခလုပ္ကုိဖြင့္လုိက္ကာ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ လီးကုိ ကပ္လုိက္ပါတယ္။ အုိး အုိး အု အု သူမဖင္ေအာက္မွာဖိထုိင္ထားတဲ့ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကေတာ့ လီးကုိတုိ႔ခံရတဲ့ တုန္ခါမႈေၾကာင့္ ခ်ည္ခံထားရတဲ့ ေုခေတြလက္ေတြကုိရုန္းခါေနျပီး ခါးကေကာ့တက္ကာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါတယ္။ လီးထိပ္က လေရေတြက တပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ပန္းထြက္ကုန္ျပီး ျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕လက္ကုိေတာင္ နည္းနည္းစင္သြားပါတယ္။ ျမတ္ေရႊစင္က အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ မ်က္ႏွာေပၚဖိထုိင္ထားရာကေနထလုိက္ပါတယ္။ တြန္႔ေက်ေနတဲ့ ထမိန္ကုိ ျပန္ျပင္ဝတ္လုိက္ျပီး ေရခ်ဳိးဖုိ႔ျပင္ပါေတာ့ တယ္။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိႀကိဳးျဖဳတ္ေပးလုိက္ကာ။ ကဲ ငါေရခ်ဳိးေတာ့မယ္။ ငါေရခ်ဳိးတဲ့အခါ လုပ္ေပးေနၾကအတုိင္းေပါ့။ သူမေရခ်ဳိးခန္းထဲဝင္တာနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကေလးဖက္ေထာက္ျပီး လုိက္လာရပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးကုိေလာ့ခ်ထားလုိက္ပါတယ္။ ျမတ္ေရႊစင္ေရစခ်ဳိးျပီဆုိတာနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္က သူမေနာက္ဒူးေထာက္ကာ ဖင္ကုိလုိက္ယက္ေပးရပါေတာ့တယ္။ ဒါက ျမတ္ေရႊစင္ေရခ်ဳိးတုိင္း ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ကုိ ခုိင္းေနက် အလုပ္တစ္ခုဆုိပါေတာ့။

မျမတ္ေရႊစင္က ကုမၸဏီသုိ႔သြားရန္ျပင္ဆင္ေနသည္။ မွန္တင္ခုံေရွ႕မွာ ထုိင္ကာေခါင္းျဖီးေနသည္။ အိစက္ထြားႀကိဳင္းေသာသူမတင္ပါးကခုံေပၚမွာစြင့္ကားလုိ႔ပင္။ ထုိအိစက္ဝုိင္းကားေတာ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ဖင္ကုိခုနက ကြ်န္ေတာ့္လက္နဲ႔ ျဖဲျပီး ဖင္ေပါက္ကုိလ်ာနဲ႔ကလုိင္းေပးခဲ့ရသည္။ ယခုဆုိလ်င္ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ကုိ ေန႔တုိင္းလ်ာနဲ႔ကလုိင္းေပးေနရသျဖင့္ သူမဖင္ထဲမွခ်ီးအရသာကုိေတာ္ေတာ္သိေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ဟုိေကာင္ ဒူးခ်ည္းဘဲေထာက္ျပီးေနမေနနဲ႔။ ငါ့ေဘာ္လီႀကိဳးတြယ္ေပးစမ္း။ ကြ်န္ေတာ္လဲသူမအနားသြားျပီး ေဘာလီခ်ိတ္ကုိတြယ္ေပးလုိက္ပါ တယ္။ သူမရဲ႕မုိ႔ေမာက္ေနတဲ့ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ မသိမသာျမင္လုိက္ရေတာ့ လီးကေတာင္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ျမင္သာျမင္မၾကင္ရပါ။ မျမတ္ေရႊစင္က ရုတ္တရက္လွည့္လာျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိပါးခ်လုိက္ပါတယ္။ ျဖန္း သူမလက္သံကေျပာင္တာေၾကာင့္ခုနက ငမ္းေနတာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ ကြ်န္စုတ္ ရာရာစစ ငါ့ႏုိ႔ကုိငမ္းေနတယ္ေပါ့။ ငါ့အမိန္႔မရဘဲ ဘာမွလုပ္ခြင့္မရွိဘူးဆုိတာမသိဘူးလား။ ကြ်န္ေတာ္လဲ ပ်ာယာခတ္ျပီး သူမေျခသလုံးကုိဖက္ျပီးေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။ ခြင့္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါသခင္မ။ မျမတ္ေရႊစင္က သူမေျခေထာက္ကုိတြန္းထုတ္လုိက္ျပီး။ သြားစမ္းပါ။ နင္ေနာက္ခန္းကေစာင့္ေန မင္းကုိဒဏ္ေပးရမယ္။ ျမန္ျမန္သြား မဟုတ္ရင္ဒီထက္ပုိနာမယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ သူမစကားေၾကာင့္ အေနာက္ခန္းဘက္အျမန္သြားလုိက္ပါေတာ့တယ္။

သူမဘယ္လုိဒဏ္ေပးမယ္ဆုိတာမသိေပမဲ့ အခန္းထဲကမထြက္ခင္ ကုမၸဏီကုိသူမဖုန္းဆက္ေနတာက သူမေနာက္ႏွစ္နာရီေလာက္မွေရာက္မယ္ဆုိတာပါဘဲ။ သခင္ျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ၾကာပြတ္လက္သံကေျပာင္လွပါတယ္။ ငါးလိပ္ေက်ာက္ျမီး ၾကာပြတ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မျမတ္ရႊစင္တစ္ခ်က္ရုိက္တုိင္း အရႈိးရာက အဖီးအဖီးေတြထထသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နာေနတာေတာင္ လက္ကပြတ္လုိ႔မရပါဘူး။ ေခါင္မုိးေပၚမွာ သံႀ္ကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းတြဲေလာင္းခ်ထားျပီး သံႀကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းဆက္ကာ ပတ္ထားတဲ့ ဝါးစိမ္းလုံးအရွည္တစ္ေခ်ာင္းမွာကြ်န္ေတာ့ လက္ကုိဆန္႔ျပီး ႀကိဳးေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္တုပ္ထားတာပါ။ ကြန္ကရစ္ ႀကမ္းျပင္မွာ ျမဳတ္ထားတဲ့ တစ္ေတာင္ေလာက္သံတုိင္ႏွစ္ခုေဘးမွာ တပ္ထားတဲ့ ေျခခ်ဳပ္တဲ့ သံမဏိေျခက်င္းႏွစ္ခုမွာ ကြ်န္ေတာ့္ ေျခက်င္းဝတ္ေတြကုိထည့္ျပီးေသာ့ခတ္ထားတာက နည္းနည္းေလးေတာင္လုပ္မရပါဘူး။ သူမရုိက္တုိင္းငုိရလြန္းလုိ႔မ်က္လုံးမ်ားပင္စပ္ေနပါျပီ။ ရြမ္း မျမတ္ေရႊစင္လႊဲရုိက္လုိက္တဲ့ ငါးလိပ္ေက်ာက္ျမီးၾကာပြတ္က ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကုိယ္လုံးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္သြားပါတယ္။ အားပါျပင္းထန္တဲ့ ရုိက္ခ်က္ပါဘဲ။ ရြမ္း ရြမ္း အား အား အမေလး ေၾကာက္ပါျပီဗ်။ ေနာက္မၾကည့္ရဲေတာ့ပါဘူးသခင္မ ရြမ္း ရြမ္း အား အား အီး ဟီး ဟီး ရြတ္ ရြတ္ နာက်င္တာေရာ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေရာေပါင္းျပီး လီးထိပ္က ေၾကာက္ေသးေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါျပီ။ မျမတ္ေရႊစင္က ရုိက္တာကုိ ခဏနားျပီး ကြ်န္ေတာ့ဆီ ေလ်ာက္လာပါတယ္။

အနားေရာက္ေတာ့ ငုိက္စုိက္က်ျပီး ငုိေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းကုိ မျပီး သူမပါးစပ္ထဲက တံေတြးနဲ႔ေထြးပါတယ္။ ဘယ္လုိလဲ ကြ်န္စုတ္။ ကြ်န္နဲ႔သခင္မ အေၾကာင္းသိျပီလား။ သခင္မကုိပစ္မွားဝံ့ေသးလား။ မပစ္မွားဝံ့ေတာ့ပါဘူး သခင္မ ရြတ္ရြတ္။ နင့္ကုိ ငါ့ကြ်န္လုပ္ခ်င္ေနတာၾကာျပီ။ နင္ငါ့ဆီမွာ မေသမခ်င္းကြ်န္ခံရမယ္ ရွင္းလား။ နင္ ငါ့ငယ္ကြ်န္လုပ္မွာလား ေျဖစမ္း။ ဟုတ္ ဟုတ္ သခင္မဆီမွာ ကြ်န္လုပ္ပါ့မယ္ဗ်။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သခင္မခုိင္းခ်င္ရာခုိင္းပါ။ ဆက္ေတာ့မရုိက္ပါနဲ႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေသရပါေတာ့မယ္။ ဟင္းဟင္း ဒါဆုိ မင္းကုိ ငါဝယ္ျပီးေၾကာင္း စာခ်ဳပ္မွာ မင္းလက္မွတ္ထုိးရမယ္။ ျပီးရင္မင္းအိမ္ကုိ ငါေငြလႊဲလုိက္မယ္။ မင္းကုိ ေန႔ေရာညေရာ ကြ်န္လုပ္ေတာ့မွာ။ မင္းကငါ့ေငြဝယ္ကြ်န္ဘဲ။ နားလည္တယ္ေနာ္။ ဟုတ္ ဟုတ္ သခင္မ။ သုိ႔ႏွင့္ မျမတ္ေရြႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္ကုိ စာရြက္အလႊတ္ တစ္ရြက္မွာ လက္မွတ္ထုိးခုိင္းသည္။ မထုိးလ်င္ႏွိပ္စက္ခံရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္ထုိးေပးလုိက္ရသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝကား မျမတ္ေရႊစင္ထံတြင္ တစ္သက္လုံး ကြ်န္ခံရေပေတာ့မည္။ သူမက ကြ်န္စည္းကမ္းမ်ားေရးျပီးလ်င္ စာခ်ဳပ္မွာတြဲထားေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ သူမစိတ္တုိင္းက်ေရးသားထားေသာ ကြ်န္စည္းကမ္းမ်ားက ဘာေတြလဲ မသိရေသး။ စာရြက္အလြတ္မွာ လက္မွတ္ထုိးထားျပီး ျဖစ္၍ သူမလုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္တာခံရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ လာစမ္း ကြ်န္စုတ္။ ကြ်န္ေတာ့လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ လည္ပတ္နဲ႔ ဆက္ထားတဲ့ႀကိဳးစကုိ သခင္မျမတ္ေရႊစင္က ဆြဲလုိက္တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ေရွ႕ကုိ ဟပ္ထုိး လဲေတာ့မလုိျဖစ္သြားကာ မနည္းထိန္းလုိက္ရပါတယ္။ လက္ကုိ ေနာက္ျပန္ပူးျပီးႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ထားတာေၾကာင့္ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြလဲ ပြန္းေနပါတယ္။

သူမရဲ႕ ေငြနဲ႔ဝယ္ထားျခင္းခံရတဲ့ကြ်န္ဘဝကုိေရာက္ရွိသြားေတာ့ သခင္မျမတ္ေရႊစင္လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္ေနပါျပီ။ မနက္ကတည္းက ေရပင္မတုိက္။ ထုတ္တန္းမွာ လက္ကုိႀကိဳးနဲ႔တုပ္တြဲေလာင္းဆြဲထားျပီးသူမအျပင္ထြက္သြားသည္။ ေနာက္ရက္ေတြလဲ သူမအျပင္ထြက္လ်င္ ထုိသုိ႔ဆြဲထားခဲ့မည္ဟုေျပာသည္။ တစ္မနက္စာလုံး ဘာမွမေကြ်းေရပင္မတုိက္ဘဲ မတ္တပ္ေျခဖ်ားေထာက္အေနအထားနဲ႔ ထုတ္တန္းမွာ အဆြဲခံထားရသျဖင့္ အရမ္းဆာျပီး တုန္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ လည္ပင္းမွာ ႀကိဳးဆြဲျပီး ေခြးတစ္ေကာင္လုိ ဧည့္ခန္းဘက္ဆြဲေခၚလာသည္။ သူမလက္ထဲမွာေတာ့ကြ်န္စည္းကမ္းစာရြက္ကုိင္လာသည္။ သူမဖတ္ျပတဲ့အတုိင္း သေဝမတိမ္းလုိက္နာရမည္တဲ့။ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ေငြဝယ္ကြ်န္ဆုိေတာ့ သူမခ်မည့္ စည္းကမ္း ခုိင္းေစခ်က္အတုိင္းလုပ္ရေပေတာ့မည္။ အဝတ္အစားမဲ့ ကုိယ္လုံးတီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သူမကညွာတာျခင္းမရွိဘဲ တိရစၧာန္လုိသေဘာထားျပဳမူေနသျဖင့္ သူမကုိ အေၾကာက္ႀကီး ေၾကာက္မိေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ကေနကြ်န္ေတာ့္ကုိ ဆြဲေနတဲ့ သူမရဲ႕ဖင္အုိးကားကားႀကီးေတြက နိမ့္တုံျမင့္တုံနဲ႔ပါ။ တုန္တုန္ေနတာပါဘဲ။ မၾကာခင္မွာ ေတာ့ ေျမေအာက္ခန္းကေနအိမ္အေပၚထပ္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဧည့္ခန္းမွာေတာ့ အျပာေရာင္ဝမ္းဆက္ဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ မငယ္က အဆင္သင့္ေစာင့္ေနပါတယ္။ ခရီးထြက္လာက ျပန္လာဟန္တူပါတယ္။ ျမတ္ေရႊစင္ေရ ေကာင္းတယ္။

သူ႕အိမ္ကုိေငြပုိ႔ျပီးျပီ။ ဒီေကာင့္ကုိ နင့္ဆီမွာ တစ္သက္လုံးကြ်န္လုပ္ေပေတာ့။ ကြ်န္ဆုိတာ သနားလုိ႔မရဘူး တန္ေအာင္ခုိင္းရတယ္။ ေန႔တုိင္းၾကာပြတ္စာေကြ်း ၾကားလား။ ဟုတ္ကဲ့မငယ္ ေန႔တုိင္း မနက္ေလးနာရီထတာနဲ႔ ထုတ္တန္းမွာ ဆြဲျပီး ငါးလိပ္ေက်ာက္ျမီးစာ ေကြ်းမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အဖုိ႔လႊတ္လမ္းမရွိေတာ့ပါ။ မျမတ္ေရႊစင္နဲ႔ မငယ္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ျပီး ခစားေနရပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ္ေရွ႕မွာ စာရြက္တစ္္ရြက္ခ်လုိက္ပါတယ္။ ေရးထားေသာ စာရြက္ေအာက္ဆုံးမွာကြ်န္ေတာ့္လက္မွတ္နဲ႔ပါ။ ကဲဖတ္စမ္း ကြ်န္ေလး နင္ငါ့ကုိဘယ္လုိျပဳစုရမယ္ဆုိတာ။ ကြ်န္ေတာ္လဲ အသံတုန္တုန္နဲ႔ ဖတ္ျပပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္သည္ မျမတ္ေရႊစင္ထံတြင္ သူမကြ်န္အျဖစ္အခုိင္းခံရန္ သိန္း ၅၀ ျဖင့္ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေရာင္းခ်ထားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ အသက္ႏွင့္ဘဝအားမျမတ္ေရႊစင္မွ ပုိင္သြားျပီျဖစ္ျပီး သူမထံတြင္ မေသမခ်င္းကြ်န္အျဖစ္ ခုိင္းေစျခင္းကုိခံယူပါမည္။ ဆက္ဖတ္ေလ က်ယ္က်ယ္ဖတ္ အသားမနာခ်င္နဲ႔။ နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ ၾကာပြတ္ကုိ ၾကည့္လုိက္သျဖင့္ကြ်န္ေတာ္ ဆက္ဖတ္သည္။ ဆက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ တစ္ကုိယ္လုံးပင္ ေၾကာက္ရြံမႈေၾကာင့္ တုန္လာသည္။ ေအာက္ပါအမႈေတာ္မ်ားကုိ ထမ္းရြက္ပါမည္။ တာဝန္မေက်ပါက ထုတ္တန္းတြင္ ႀကိဳးနဲ႔ဆြဲျပီး တစ္ေနကုန္ၾကာပြတ္ျဖင့္အရုိက္ခံရန္သေဘာတူပါသည္။ ကုမၸဏီဖြင့္ရက္မ်ားတြင္ သခင္မျမတ္ေရႊစင္၏ မနက္ရုံးမသြားခင္အခ်ိန္ ေန႔လည္ရုံးျပန္ခ်ိန္ ညေနရုံးဆင္းခ်ိန္မ်ားတြင္ မျမတ္ေရႊစင္၏ ဖင္အားတစ္ခါလ်င္ လ်ာျဖင့္ တစ္နာရီ အဖုတ္ကုိ ပါးစပ္နဲ႔ လ်ာကုိအသုံးျပဳ၍ တစ္ခါႏွစ္ခ်ီျပီးေအာင္ ျပဳစုပါမည္။ ရုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ အိပ္ခ်ိန္မွလႊဲ၍ အဖုတ္တစ္လွည့္ ဖင္တစ္လွည့့့္ လ်ာျဖင့္ ယက္ေပးစုပ္ေပးပါမည္။

အျပင္မွျပန္လာလ်င္ သူမေျခေခ်ာင္းမ်ားဖိနပ္မ်ားကုိ ေျပာင္ေအာင္ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးပါမည္။ ဆက္ဖတ္ေလ ဟင္းဟင္း ဒါေတာင္ျမတ္ေရႊစင္က အကုန္မေရးထားဘူး။ မျမတ္ေရႊစင္ေဘးမွ မငယ္က ဝင္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ သခင္မျမတ္ေရႊစင္၏ ေငြဝယ္ကြ်န္ျဖစ္သျဖင့္ သခင္မျမတ္ေရႊစင္၏ အညစ္အေၾကးမ်ားကုိရြံရွာမႈမရွိပါ။ ဆက္ဖတ္ရန္အင္အားမရွိေတာ့ပါ သခင္မျမတ္ေရႊစင္ကား ကြ်န္ေတာ့္ကုိ တိရစၦာန္ထက္ဆုိးေသာ ဘဝသုိ႔ပုိ႔ေခ်ျပီ။ ကဲ ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္ ဆက္ဖတ္ေလ။ ခစ္ခစ္ သူမဖတ္ရဲေတာ့ဘူး နင္ဘဲေျပာလုိက္ေတာ့။ မငယ္ကဝင္ေျပာလုိက္ျပီး— မ်က္ႏွာကုိေမာ့ျပီးနားေထာင္ ေခါင္းမငုံ႔သြားနဲ႔ နင္ကျမတ္ေရႊစင္ကြ်န္ သူဘာခုိင္းခုိင္း နင္ျငင္းလုိ႔မရဘူး။ မငယ္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကုိေမာ့ထားရပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္ကုိစုိက္ၾကည့္ျပီး နင္က ငါ့ကြ်န္ဆုိေတာ့ နင့္ကုိ ဒီေန႔ကစျပီး ငါ့ခ်ီးဘဲစားခုိင္းမွာ။ သူမစကားေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္လန္႔သြားပါတယ္။ မစား မစားပါရေစနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က်န္တာအကုန္လုပ္ပါ့မယ္။ မငယ္က ၾကာပြတ္ကုိ သြားျဖဳတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ လိမ့္ရုိက္ပါတယ္။ လူးလိမ့္ေအာင္ရုိက္ခံရတာေၾကာင့္ အေရျပားေတြပါစုတ္ျပီး ေအာ္ငုိျပီး ေတာင္းပန္ရပါေတာ့တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္ရုန္းေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္လည္ပင္းက ႀကိဳးကုိဆြဲျပီးေခါင္းကုိ သူမေျခေထာက္နဲ႔နင္းထားပါတယ္။ မရုိက္ပါနဲ႔ေတာ့ ေၾကာက္လွပါျပီ။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ့အျပင္ လည္ပင္းကုိလည္း ႀကိဳးဆြဲခံထားရျပီး ေခါင္းကုိပါနင္းခံထားရေတာ့ ေနာက္က မငယ္ရဲ႕ရုိက္ခ်က္ေတြ ကုိမေရွာင္ႏုိင္ဘဲ ထိထိမိမိခံေနရပါတယ္။ ကဲ နင္ငါခုိင္းတာလုပ္မလား ဆက္အရုိက္ခံမလား။ ကြ်န္ေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံးလဲ မငယ္ရဲ႕ၾကာပြတ္လက္သံေၾကာင့္ အရႈိးရာ ေတြအဖီးအဖီးထျပီး အေရျပားေတြပါအနည္းငယ္စုတ္ေနပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ လုပ္မယ္ေျပာရင္လဲ မျမတ္ေရႊစင္က သူမခ်ီးတကယ္စားခုိင္းမွာေသခ်ာေနတာေၾကာင့္ တင္းခံေနလုိက္ပါတယ္။

မလုပ္ပါရေစနဲ႔ က်န္တာအကုန္လုပ္ေပးပါ့မယ္။ ဒီေကာင္ အရုိးမာတယ္ထင္တယ္ျမတ္ေရႊစင္ ရပါတယ္ သူ႔ထက္မာတဲ့သူေတြေတာင္ ေပ်ာ့ေအာင္လုပ္ျပီး ကြ်န္အျဖစ္ေရာင္းလာတာ။ မငယ္ရဲဲ႕ေျပာစကားေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ့္ထက္အရင္ ေရာင္းစားခံရသူေတြရွိတယ္ဆုိတာသိလာပါတယ္။ မင္းကုိ ျမတ္ေရႊစင္ကမေရာင္းခ်င္ဘူး။ သူ႕ကြ်န္အျဖစ္ သီးသန္႔ သုံးမယ္ဆုိလုိ႔ခ်န္ထားတာ မင္းအရုိးဘယ္ေလာက္မာႏုိင္မလဲ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့။ သူ႔ေခါင္းကုိေသခ်ာနင္းထား ျမတ္ေရႊစင္။ မငယ္ကေနာက္ခန္းထဲ ဝင္သြားပါတယ္။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ သူမလက္ထဲ ဆားတစ္ထုပ္ကုိင္လာတာေတြ႔ပါတယ္။ သူမဘာလုပ္မယ္ဆုိတာ ရိပ္မိေပမဲ့ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္ လည္ပင္းကႀကိဳးကုိအတင္းဆြဲျပီး ေခါင္းကုိ အတင္းဖိနင္းထားပါတယ္။ မငယ္က ဆားကုိဆုပ္ယူျပီး ကြ်န္ေတာ့္အေရျပားစုတ္ေနတဲ့ ေနရာေတြကုိ ပြတ္ပါေတာ့တယ္။ အား ဟ ဟ အီး ဟီး ဟီး ရြတ္ ရြတ္ နာလဲနာ စပ္လဲစပ္တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့တစ္ကုိယ္လုံးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနပါတယ္။ မငယ္က ဆားနဲ႔စိမ္ေျပနေျပပြတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိႏွိပ္စက္ပါေတာ့တယ္။ အား အ ဟီး ဟီး ရြတ္ ရြတ္ တရြတ္ရြတ္ငုိေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ တစ္စက္ကေလးမွမသနားဘဲ မျမတ္ေရႊစင္ ပုံသြင္းခ်င္တဲ့အတုိင္း မျဖစ္မခ်င္း ႏွိပ္စက္ေနတာပါ။ ကဲျမတ္ေရႊစင္ ဒီေကာင္အရုိးဆက္မာေနတုန္းဘဲ။ ဒီေကာင့္ကုိ ႀကိဳးနဲ႔တြဲေလာင္းဆြဲထားလုိက္။ ဘယ္ေလာက္ဒီေကာင္ခံႏုိင္မွာမုိ႔လုိ႔လဲ။ အခ်ိန္ကား ေန႔လည္ ၂ နာရီထုိးခန္႔ရွိေနျပီ။ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ျခံက်ယ္ႀကီးထဲက ကြင္းျပင္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကား မတ္တပ္အေနအထားနဲ႔။ စုိက္ထားေသာ အရွည္ ၇ ေပခန္႔သံတုိင္ ၂ တုိင္မွာ ေျခကားယား လက္ကားယားအေနအထား ႀကိဳးေတြနဲ႔တုပ္ခံထားရသည္။ ေရဆာသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကြဲေျခာက္ေနသည္။ ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳးေတြကုိ ရုန္းၾကည့္ေသာ္လည္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပူးခ်ည္ထား၍ ဘာမွလႈပ္မရ။ မျမတ္ေရႊစင္က မငယ္ကုိ လုိက္ပုိ႔ဖုိ႔ အျပင္ထြက္သြားျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းလဲ ငုိက္စုိက္က်ေနျပီ။ ပူျပင္းလွေသာ ေနေရာင္ျခည္ ကကြ်န္ေတာ့္ကုိ ပုိမုိအားေပ်ာ့ေစပါတယ္။ ေအာ္ရလြန္း၍ အသံပင္မထြက္ႏုိင္ေတာ့။

ေနာက္နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္ျပန္လာသည္။ မရမ္းေရာင္ ဝမ္းဆက္ကုိဝတ္ထားေသာ လွပေက်ာ့ရွင္းေနသည့္ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ အလွနဲ႔ ကုိယ္လုံးကုိယ္ေပါက္ေတာင့္တင္းမႈေတြကုိ အခုကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ကားဂုိေထာင္မွာ ကားကုိသြင္းလုိက္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ဆီ လွမ္းလာခဲ့ပါတယ္။ သူမလက္ထဲမွာ ေရဗူးကုိင္လာတာျမင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရုန္းပါတယ္။ ေရ ေရ ေပးပါ မျမတ္ေရႊစင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က တစ္ခစ္ခစ္ရယ္ျပီး ေရဗူးကုိဖြင့္ကာ ကြ်န္ေတာ့ေရွ႕မွာ ခ်လုိက္ပါတယ္။ ခစ္ခစ္ ေသာက္ေလ ငါခ်ေပးထားတယ္။ မေသာက္ခုိင္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ငါကေပးတယ္ နင့္ဘာသာယူေသာက္ေပါ့။ မျမတ္ေရႊစင္ကကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခနဲ႔ျပဳံးျပဳံးကာ အိမ္ထဲျပန္ဝင္သြားပါတယ္။ ေရကုိျမင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ပုိဆာလာပါတယ္။ တုိင္ေတြမွာ ပူးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ႀကိဳးေတြကုိရုန္းေပမဲ့ လက္ပြန္းေျခပြန္း အားကုန္တာအဖတ္တင္ျပီး ဘာမွလုပ္မရပါဘူး။ တစ္ကုိယ္လုံးလဲ အားအင္ကုန္ခမ္းကာ တစ္ဆတ္ဆတ္္တုန္လာပါတယ္။ ေအာ္ေပမဲ့ အသံကထြက္မလာေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးမ်က္လုံးေတြပါ ျပာလာျပီး သတိလစ္သြားပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္သတိလစ္သြားတယ္မသိ ဗြမ္းခနဲေရပက္သံနဲ႔အတူကြ်န္ေတာ့္တစ္ကုိယ္လုံးစုိရြဲသြားပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲ ထုိေရစက္ေလးေတြကုိအမိအရစုပ္မလုိ႔လုပ္ေပမဲ့ လ်ာထုတ္လုိ႔႔မရမွ ပါးစပ္ကုိတိပ္နဲ႔ပိတ္ထားမွန္းသိပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ေရပုံးကုိလက္မွခ်လုိက္ျပီး ကဲဒီတစ္ခါလဲ နင့္ကုိငါတုိက္တယ္ေနာ္ နင္မေသာက္တာ ခစ္ခစ္။ ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာမွာ။ မနက္ ၅ နာရီခန္႔မွာျဖစ္ပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ အိမ္က ေရခ်ဳိးခန္းနဲ႔အိမ္သာခန္းတြဲထားတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ ခုံတန္းရွည္ေလးေပၚမွာ ကြ်န္ေတာ္ေခြေခြေလးလွဲေနပါတယ္။ ေစာင္စုပ္ေလးကုိျခဳံရင္းနဲ႔ေပါ့။ လည္ပင္းမွာေတာ့ သံႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ျပီး ေသာ့ခေလာက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ခတ္ထားျခင္းခံထားရပါတယ္။ သံႀကိဳးစက ၈ ေပေလာက္ရွည္ပါတယ္။

တစ္ဖက္ကေတာ့ အိမ္သာခန္းအုတ္နံရံမွာ သံငုတ္နဲ႔တြဲျပီး အေသျမဳပ္ထားတာပါ။ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျခႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တစ္ေပခန္႔သံႀကိဳးနဲ႔တြဲထားတဲ့ သံလက္ပတ္ ေျခက်င္းေတြနဲ႔ ခတ္ထားပါတယ္။ လက္ပတ္ေျခက်င္းေတြမွာတပ္ထားတဲ့ေသာ့ေပါက္ေတြကုိေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္ကခတ္ျပီး ဂေဟေဆာ္လုိ႔ပိတ္လုိက္ပါျပီ။ အိမ္သာတံခါးကုိ ေသာ့ဖြင့္သံၾကားလုိက္ရတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လဲခုံတန္းရွည္ေပၚမွာလွဲေနရာကေနကပ်ာကယာ ထလုိက္ျပီး အခန္းေပါက္ဝမွာ ေလးဖက္ေထာက္လုိ႔မ်က္ႏွာကုိေၾကြျပားေတြေပၚမွာကပ္ထားရပါတယ္။ အခန္းထဲကထမိန္ကုိအနည္းငယ္မျပီး ဝင္လာတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ကုိလွမ္းျမင္ရပါတယ္။ သူမကကြ်န္ေတာ့ကုိ ခြေက်ာ္ျပီး အခန္းထဲဝင္ပါတယ္။ ရျပီ ဒီဖက္လွည့္ေတာ့။ ေဘစင္ေရွ႕မွာ ကြ်န္ေတာ့ကုိသူမေက်ာေပးျပီး ရပ္ေနပါတယ္။ ညအိပ္ဝတ္ထားလုိ႔တြန္႔ေက်ျပီး ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲျဖစ္ေနတဲ့ထမိန္ပါးေလးေအာက္မွာ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကုိျမင္ေနရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူမထမိန္ေအာက္ကုိငုံ႕ရႈိးဝင္ျပီး ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးကုိလက္နဲ႔ျဖဲလုိက္ပါတယ္။မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ဖင္ေပါက္ညဳိတုိတုိေလးကုိလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ သူမမ်က္ႏွာသစ္ျပီးသြားတုိက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူမဖင္ေပါက္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ပါးစပ္နဲ႔ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးလုိက္ လ်ာနဲ႔ တျပတ္ျပတ္မည္ ေအာင္ယက္ေပးလုိက္တစ္လွည့္စီလုပ္ရင္းအမႈေတာ္ထမ္းရပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က သူမထမိန္ေအာက္မွာငုံ႔ဝင္ျပီး သူမဖင္ကုိ ကြ်န္ေတာ္စုပ္ေပးယက္ေပးတာကုိ အရသာခံျပီးသြားတုိက္မ်က္ႏွာသစ္ေနပါတယ္။ ၁၅ မိနစ္ေလာက္မွာေတာ့ ရျပီ ဖင္စုပ္တာယက္တာရပ္ေတာ့ ေရွ႕ေပါက္ကုိ ေသခ်ာစုပ္စမ္း။ သူမေရွ႕ေပါက္အဖုတ္ကုိ ေျပာင္းျပီးလ်ာနဲ႕ကလိေပးရပါတယ္။ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပတ္ ျပတ္ အား လား လား သူမရဲ႕ညဥ္းညဴသံမ်ားကုိ အတုိင္းသားၾကားေနရပါတယ္။ ေနာက္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ေစာက္ရည္ေတြထြက္က်လာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လဲတစ္စက္မွမက်န္ေအာင္ လ်ာနဲ႔လုိကိယက္ျပီး ျမိဳခ်ရပါတယ္။

ကဲ နင္ေရဆာေနျပီမဟုတ္လား ေသခ်ာလုပ္ဆုိတဲ့ သူမအမိန္႔ေပးသံကုိၾကားရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ အဖုတ္မုိ႔မုိ႔ကုိ ပါးစပ္ဟျပီး ေတ့ထားလုိက္ပါတယ္။ အင္း ဆုိတဲ့ သူမအသံနဲ႔အတူ သူမအဖုတ္ထဲက နံျပီး ငံေနတဲ့ ေသးရည္ဝါက်င္က်င္ေတြက ကြ်န္ေတာ့ပါးစပ္ထဲဝင္ေရာက္ လာပါေတာ့တယ္။ သခင္မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ေသးေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္အလ်င္အျမန္ေသာက္ေနရပါတယ္။ တစ္ညလုံးေအာင့္ထားတဲ့ သူမေသးေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္ အငမ္းမရေသာက္ေနရပါတယ္။ မျမတ္ေရႊစင္က ကြ်န္ေတာ့္ကုိေရမေသာက္ခုိင္းဘဲ သူမေသးကုိသာေသာက္ခုိင္းတာ ေၾကာင့္ပါ။ အခန္းထဲမွ CCTV တပ္ထားျပီး ေရခုိးေသာက္တာ ျမင္ရင္ အေရကြာေအာင္ၾကာပြတ္နဲ႔ရုိက္တာေၾကာင့္ ဘာမွမလုပ္ရဲပါဘူး။ မျမတ္ေရႊစင္ေသးေပါက္မွသာ ေသာက္ခြင့္ရပါတယ္။ ေသးေပါက္ျပီးသြားတဲ့ မျမတ္ေရႊစင္အဖုတ္ကုိ ေသးနံ႕ မထြက္ေအာင္လ်ာျပားႀကီးနဲ႔ေသခ်ာယက္ျပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးရပါတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္အဖုတ္ကုိကြ်န္ေတာ့္ လ်ာနဲ႔ပြတ္ေဆးျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူမလည္းအခန္းျပင္ဘက္ျပန္ထြက္သြားပါတယ္။ သူမရုံးသြားဖုိ႔ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ေနပါျပီ။ မနက္ ၇ နာရီေလာက္မွာေတာ့ သူမျပန္ဝင္လာပါတယ္။ ထမီရင္လ်ားနဲ႔ပါ။ ေရခ်ဳိးေတာ့မွာပါ။ ကဲ နင္ဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတာသိတယ္ေနာ္။ မနက္ ၇ နာရီက ေန ၉ နာရီအထိ ကြ်န္ေတာ္ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ကုိ စုပ္ေပးယက္ေပးရေတာ့မွာပါ။ သူမကေရမခ်ဳိးေသးဘဲ ၈ နာရီေလာက္အထိ ကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္တာကုိအရသာခံေနပါတယ္။ ျပြတ္ျပြတ္ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ ဖင္ေပါက္ကုိႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႕ တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေပးေနရပါတယ္။ ေသခ်ာအသံမည္ေအာင္စုပ္။

ငါအားမရဘူး။ သခင္မျမတ္ေရႊစင္က ၈ နာရီအထိဖင္စုပ္ခံျပီး ေရခ်ဳိးပါေတာ့တယ္။ ၈ နာရီကေန ၉ နာရီအထိ သူမေနာက္ကေန ဒူးေထာက္ျပီး သူမဖင္ေပါက္ကုိ လက္နဲ႔ျဖဲကာ လ်ာကုိခြ်န္လုိ႔ဖင္ေပါက္ထဲ လုိက္ထည့္ျပီးကလုိင္းေပးရပါတယ္။ အားလားလား ေကာင္းလုိက္တာ။ ေသခ်ာနင့္လ်ာကုိလုိက္ထည့္ ဒါမွမနက္စာ နင္စားရမယ္။ မျမတ္ေရႊစင္ကုိကြ်န္ေတာ္စိမ့္ေနေအာင္ေၾကာက္ေနရပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ သူမစိတ္တုိင္းက ပုံသြင္းျပီးသူမကုိမလွန္ရဲေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္။ ယခုေတာ့ မျမတ္ေရႊစင္ရဲ႕ အိမ္သာခြက္အျဖစ္ပါ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ အသုံးျပဳေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္မွာ သခင္မျမတ္ေရႊစင္ ကုမၸဏီကုိသြားမွဘဲ ကြ်န္ေတာ္လည္းအနားရပါေတာ့တယ္။ လြတ္လမ္းမရွိ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့တာမုိ႔ သခင္မျမတ္ေရႊစင္ခုိင္းတာကုိ တစ္သက္လုံး လုပ္ေပးရုံမွ တပါး အျခားမရွိေတာ့ပါ။ ျပီးပါျပီ။

မွတ္ခ်က္… ေအာစာေပမ်ားသည္ ဂြင္းထုဖို့သက္သက္သာျဖစ္ျပီး အျပင္မွာလိုက္လုပ္လို့မရ ေၾကာင္းအသိေပးအပ္ပါသည္။